Pacifische zalmwaterschappen: Verloren verbindingen herstellen
De laatste decennia zijn er steeds meer dammen verwijderd ten gunste van de zalm en andere vissoorten. In de Verenigde Staten zijn sinds 1912 meer dan 2.000 dammen verwijderd, waarvan de overgrote meerderheid in de afgelopen decennia. Het verwijderen van dammen gebeurt via een gedecentraliseerd besluitvormingsproces waarbij verschillende groepen belanghebbenden betrokken zijn, waaronder federale agentschappen, staatsagentschappen en particuliere eigenaren van dammen. Hoewel sommige dammen vrijwillig zijn verwijderd, zijn veel dammen het resultaat van juridische procedures die zijn ingesteld door de Federal Energy Regulatory Commission (FERC).
De eerste pogingen om dammen te verwijderen waren gericht op oudere dammen, die te duur waren om te onderhouden en niet meer voldeden aan de moderne veiligheidsnormen. De laatste jaren ligt de nadruk bij het verwijderen van dammen meer op milieubescherming en herstel van habitats. In de VS is de Wild and Scenic River Act (1968) een wettelijk mandaat om rivieren met natuurlijke, culturele en recreatieve waarden in een vrij stromende staat te behouden.
Foto- en videogalerij
Invloeden
De verwijdering van dammen heeft geleid tot een hernieuwde toevoer van sediment langs de rivier en een toename van de habitat door de groei van rivierdelta's en het binnendringen van houtachtig puin. De toegenomen toevoer van sediment en natuurlijk puin naar het fluviatiele systeem heeft de kanaalmorfologie hersteld tot de vroegere complexiteit en resulteerde in meer vlechtwerk in de rivier, groei van sedimentbarrières en het vullen van poelen. Door de hernieuwde connectiviteit van de stroomopwaartse habitat van deze rivieren en het zeeleven is in veel rivieren de terugkeer van verschillende zalmsoorten (Chinook, coho, chum, sockeye en roze) en anadrome forel (bijv. Steelhead en Stierforel) toegenomen.
In één casestudy, die begin 2010 werd uitgevoerd op de Elwha-rivier in de staat Washington, hebben wetenschappers al recordaantallen terugkerende Chinook-zalm waargenomen, en ook voor andere soorten wordt een hoge terugkeer verwacht (Law & Moore, 2020). Naar verwachting zullen jaarlijks ongeveer 30.000 Chinook- en cohozalmen en 270.000 roze zalmen terugkeren. De terugkeer van de zalm zal uiteindelijk de lokale en regionale visserij ondersteunen. De Elwha is een van de vele stroomgebieden aan de kust met een beschermde zalmhabitat in de bovenloop, maar waarvan de verbinding met het zeegebied werd verbroken. Zoals het Elwha-project laat zien, kunnen het verwijderen van dammen en het herstellen van de vrijstromende status van rivieren beschermde bovenlopen effectief verbinden met de zeegezichten waarvan trekvissen zoals zalm afhankelijk zijn.
