Afet riskini azaltma önlemleri genellikle ya etkilenen insanların ihtiyaçlarını etkin bir şekilde karşılamamakta ya da uzun vadede sürdürülebilir olmamaktadır. Bu durum, yerel halkın bu tür önlemlerin planlanması, inşası ve bakımına yeterince dahil olmamasından kaynaklanabilir. Sonuç olarak insanlar yeterince sorumluluk hissetmemekte ve önlemleri alan kuruluşların da kendileriyle ilgilenmesini beklemektedir.

Yerel toplulukların planlamaya katılımı, bilgilerinin entegre edilmesini ve ihtiyaç ve endişelerinin ele alınmasını sağlamıştır. İnşaat çalışmalarına dahil olmuşlar ve gönüllü ortak işgücü ( hashar olarak adlandırılan) ve yerel olarak temin edilebilen malzemeler şeklinde önemli katkılarda bulunmuşlardır. Bu durum güçlü bir sahiplenme duygusu yaratmıştır. Topluluklar gayri resmi bir sosyal seçim sürecinde uygun teknik ve sosyal kapasiteye sahip kişileri belirlemiş ve onları gelecekteki bakımdan sorumlu kişiler olarak atamıştır. Gerekirse topluluğu ortak çalışmaya çağıracaklardır.

Koruyucu önlemlerin bakımından sorumlu kişiler, ödül olarak koruyucu bitki örtüsü tarafından üretilen yakıt ve yem kullanma hakkına sahip olurlar.