Gıda tazminatı

Mevsimsel balıkçılık yasakları sırasında hükümet, 15 ilçedeki etkilenen hanelerin bir kısmına (yaklaşık 248.674) pirinç çuvalları dağıtmaktadır. Gıda güvensizliğini ve kırılganlığı azaltmayı amaçlayan bu program 2004 yılında uygulamaya konmuştur, ancak aynı zamanda balıkçılık yasakları sırasında kaybedilen geliri telafi ederek balıkçılık düzenlemelerine uyulması için bir teşvik de sağlamaktadır. Bangladeş hükümetinin Balıkçılık Departmanı, Bangladeş İleri Araştırmalar Merkezi, Bangladeş Balıkçılık Araştırma Enstitüsü ve Bangladeş Tarım Üniversitesi ortaklığında Uluslararası Çevre ve Kalkınma Enstitüsü tarafından yürütülen araştırmaya dayanan program, ekonomik bir teşvik olarak etkinliğini artırmak için genişletildi ve yeniden tasarlandı. Programın başlangıcından bu yana etkilenen hanelerin kapsamı yedi kattan fazla artmıştır ve aileler başlangıçtaki bir ila üç aylık 10 kg yerine artık dört ay boyunca ayda 40 kg pirinç almaktadır. Balıkçılar için kimlik kartlarının kullanılmaya başlanmasıyla pirincin yanlış dağıtılması vakaları da azalmıştır.

Uyumu teşvik etmek için, tazminatın mevsimsel balıkçılık kısıtlamalarına uyarak vazgeçilen geliri dengelemek veya azaltmak için uygun ve yeterli olduğu düşünülmelidir. Bu nedenle titiz sosyoekonomik araştırmalarla desteklenmelidir.

Teşviklerin başarısı aynı zamanda sosyal kabul edilebilirliğe de bağlıdır ve bu nedenle sürdürülebilir balıkçılık uygulamalarına duyulan ihtiyaç ve balıkçılık kısıtlamalarına uymanın önemi konusunda farkındalık ve anlayışı artırmaya yönelik faaliyetler çok önemlidir.

Gıda tazminatının yerel pirinç fiyatları, işgücü piyasaları ve mikrofinans piyasaları üzerindeki etkileri de dahil olmak üzere bazı olumsuz istenmeyen sonuçları olmuş olabilir. Teşvik programları her zaman bu istenmeyen sonuçları araştırmalı ve hafifletmeye çalışmalıdır.

Ayrıca, orantısız faydaların en savunmasız, en düşük gelir düzeyine sahip topraksız balıkçı haneleri yerine toprak sahipleri tarafından tahakkuk ettirildiğine dair kanıtlar da mevcuttur. Bu husus, kapsayıcı teşvik programlarının en çok ihtiyaç duyanlar lehine sistematik ve pozitif önyargı kullanması gerekliliğini vurgulamaktadır.

Benzer şekilde, yerel güç yapıları balıkçı hanelere gıda tazminatı sağlanmasının etkisini sınırlamıştır. Balıkçıların kredi için aracılara olan bağımlılığı, mevsimsel kapanışlar sırasında balıkçılığı bırakma kabiliyetlerini sınırlamaktadır, çünkü hala borçlarını geri ödemek zorundadırlar.