Dünyanın bazı bölgelerinde bölgeleme yalnızca belirli alanlarda belirli faaliyetlere izin verilmesi ya da yasaklanması esasına dayanmaktadır. GBR'de her biri farklı bölge hedeflerine sahip bir bölge yelpazesi mevcuttur; bu bölgeler, her bir faaliyetin ilgili bölge hedefine uygun olması koşuluyla bir dizi faaliyetin gerçekleşmesine izin verir. İmar Planı hükümleri GBR'deki tüm kullanıcılar için geçerlidir. İmar Planı, her bölge için iki özel 'kullanım veya giriş' hükümleri listesini ayrıntılı olarak ortaya koymaktadır; bunlar söz konusu bölgede uygun olan faaliyet türlerinin belirlenmesine yardımcı olmaktadır. 1. İlk liste, o bölgede gerçekleşmesine izin verilen ('as of right') ve izin gerektirmeyen faaliyetleri gösterir; 2. İkinci liste, söz konusu bölgede hangi faaliyetlerin gerçekleşebileceğini, ancak bir izin değerlendirildikten ve başvuru gerekli tüm şartları karşılıyorsa izin verildikten sonra şart koşar. Yönetmelikler değerlendirme sürecini ve izin kriterlerini belirler; bunlar önerilen faaliyete bağlı olarak değişir. Bazı bölgeler aynı zamanda farklı koruma seviyeleri sağlayan balıkçılık araçlarının türlerine ilişkin kısıtlamalar da öngörebilir. Bir faaliyet yukarıda (1) veya (2)'de listelenmemişse, o bölgede yasaktır.
1975 mevzuatı, mekansal olarak türetilmiş bölgeleri (yani bölgeleme) gösteren bir planın GBR Deniz Parkı için kilit bir yönetim aracı olacağını belirtmiş ve mevzuat gereği bölgeleme planlarının belirli alanların hangi amaçlarla kullanılabileceğini veya girilebileceğini tanımlaması gerekmiştir. Yasanın 1975 versiyonundan bu yana bölgelendirmenin hedefleri 'evrimleşmiştir' (bkz. Day 2015) ve günümüzde sadece kilit taşı türler veya habitatlar yerine GBR'nin biyolojik çeşitliliğinin tamamının korunması ihtiyacı kabul edilmektedir.