Tonle Sap Gölü'nde Toplum Temelli Orman Yangını Yönetimi

İlk olarak, yangın tehdidi altında olan, sorunu çözme iradesine sahip ve ideal olarak yerleşik bir topluluk grubuna sahip uygun bir topluluk belirliyoruz. Tonle Sap Gölü'nde CBFiM'i uygulamak için Topluluk Balıkçılık Örgütleri (CFi'ler), Topluluk Koruma Alanı Örgütleri (CPA'lar) ve Köylerle birlikte çalıştık. Tanınmış bir yapıya sahip resmi bir topluluk örgütüyle çalışmanın, tanınmış topluluk liderliği, yönetim kapasitesi, banka hesapları gibi mali kaynaklar ve yerel makamlar tarafından tanınma gibi çeşitli avantajları vardır. İlk olarak, hangi toplulukların CBFiM'de yer almak için gerekli kapasiteye sahip olduğu konusunda yerel hükümet yetkililerinden tavsiye alıyoruz. Daha sonra, finansal destek sağlayabilecek Kadın Tasarruf Grupları ile iletişime geçmeden önce desteklerini almak için topluluk liderleriyle görüşüyoruz. Buradan hareketle, hem Köy hem de Komün yetkilileriyle entegre olması gereken topluluk orman yangını yönetim ekibini geliştiriyoruz. Topluluk orman yangını yönetim ekibi CBFiM'in temelini oluşturur.

Bir Topluluk Orman Yangını Yönetim Ekibi kurduktan sonra, yerel orman yangını sorunlarını gözden geçiriyor ve bir dizi katılımcı yöntem kullanarak değişim için seçenekleri belirliyoruz. Amacımız, her bir toplulukta yangınların nasıl ve neden çıktığı ve farklı nedenlerle ve farklı alanlarda çıkan yangınların olumlu ve olumsuz etkileri hakkında bir anlayış oluşturmaktır. Topluluk Orman Yangını Yönetim Ekibi üyeleri, diğer köy liderleri ve yaşlıları, kadınlar, gençler ve yerel yetkililer dahil olmak üzere çeşitli kişilerle görüşülmesini öneriyoruz.

Orman yangınlarının nedenlerini ve etkilerini anladığımızda, mekansal olarak belirlemek için topluluk haritalaması yaparız:

• yangınların nerede ve neden çıkma olasılığının yüksek olduğu;
• arazideki potansiyel yangın kırıcılar veya kontrol hatları;
• su kaynaklarının yeri;
• erişim yollarının ve parkurların konumu;
• Koruma için öncelikli alanlar (örneğin yüksek değerli orman ve restorasyon alanları); ve
• Yerel topluluk üyelerinin hem ön bastırma hem de söndürme önlemleri yoluyla yangınları kontrol etme becerisi.

Bu yangın haritaları, her bir topluluğun orman yangınını önleme, tespit etme ve etkin bir şekilde müdahale etme tedbirlerini uygulamasına yardımcı olmuştur.

Risk azaltma ile yangınları önlemek için topluluklarla birlikte çalışarak kaynakları yangınların altında yatan nedenlere odaklıyoruz. Tonle Sap'taki yangınların neredeyse tamamı insan faaliyetlerinden kaynaklandığı için önleme, etkili bir kontrol tedbiridir. Ortak topluluklarımız dört orman yangını riskini azaltma stratejisi belirledi:

• Yerel topluluk üyeleri ve mevsimlik göçmenlerle çok sayıda orman yangını eğitimi ve farkındalık oturumları düzenlemek.
• Yangın riski yüksek ve koruma değeri yüksek alanlara yangın bilgilendirme ve uyarı tabelaları yerleştirmek.
• Yerel yetkililer ve FiA yetkilileri ile ortak yangın söndürme devriyeleri düzenlemek.
• Balıkçılık ve manda otlatmak için topluluk yönetimindeki alanı ziyaret eden mevsimlik göçmenleri belirleyin. Geçici kamp alanları çevresinde yangın çıkması halinde sorgulanacakları konusunda onları bilgilendirin.
• Su basmış ormanı tahrip eden kişileri, 3-5 yıl hapis cezası ile sonuçlanabilecek Balıkçılık yasasını uygulayarak cezalandırın.

En iyi risk azaltma çabalarına rağmen yangınlar yine de meydana gelecektir ve ortak toplulukların bunları bastırmaya hazır olması gerekir. Yangını bastırmaya hazır olmak için CBFiM gruplarının şunlara ihtiyacı vardır

• koruyucu giysiler de dahil olmak üzere yerel kaynaklı yangın söndürme ekipmanlarının bakımının iyi yapılması;
• yangın yönetimi eğitimi; ve
• gerçek zamanlı uydu tabanlı yangın uyarıları.

Her topluluk orman yangını yönetim ekibi, yangın sezonu boyunca yangın riski yüksek bölgelerde sık sık devriye gezmelidir. Bu sayede yangın başlamadan önce yüksek riskli davranışları tespit edip ele alabilir, yakıt yüklerini izleyebilir ve bir yangın durumunda erişim yollarını ve su mevcudiyetini değerlendirebilirler.

İnceleme, risk azaltma ve hazırlık konularında yukarıda açıklanan eylemlerin uygulanması, toplulukların orman yangınlarına müdahale etmesini sağlar. Bir orman yangını uyarısı alındığında, Topluluk Orman Yangını Yönetim Ekibi ya bir ekip üyesi gönderecek ya da yakındaki bir topluluk üyesinden bölgeyi ziyaret etmesini ve durumu değerlendirmesini isteyecektir. Aktif bir yangının teyit edilmesi üzerine, Topluluk Orman Yangını Yönetim Ekibi yangının bastırılması gerekip gerekmediğini belirleyecek ve eğer gerekiyorsa, uygun ekipmanla yangına müdahale edip bastıracaktır. Eğer yangın çalılık alanları ya da su basmış ormanları tehdit etmiyorsa, o zaman durumu izleyeceklerdir.

Etkili yangın söndürme, sahada planlama ve Orman Yangını Yönetim Ekibi arasında net rol ve sorumluluklar gerektirir. Orman yangınına nasıl yaklaşılacağı ve bastırılacağı ve her bir ekip üyesinin bu konudaki rolü konusunda ekip arasında açık ve güvenli bir planın geliştirilmesi ve kabul edilmesi önemlidir.

Her bir yangın alarmının, teyit edilen orman yangınının ve her bir orman yangınını ele almak için gerçekleştirilen eylemin ayrıntılarını kaydetmek, deneyimlerimizden ders çıkarabilmemiz ve gelecekte orman yangınlarını uyarlanabilir bir şekilde yönetebilmemiz için önemlidir. Bu bilgiler 5R'nin hem gözden geçirme hem de iyileştirme bileşenleri için gereklidir.

Orman yangını sonrası toparlanma, toplum refahının gözetilmesini, altyapının onarılmasını ve yangından zarar gören manzaraların eski haline getirilmesini içerir. Tonle Sap Gölü'ndeki orman yangını doğal çevre üzerinde en büyük etkiye sahiptir. Neyse ki, orman yangınının insanlar ve altyapı üzerindeki doğrudan etkileri nadirdir. Bu nedenle iyileştirme, yangından zarar görmüş bitki örtüsünün restorasyonunu içerir. Bu, hangi alanların restore edilebileceğinin ve hangilerinin olduğu gibi bırakılacağının belirlenmesini içerir. Sık bitki örtüsünden geçen patikalar gibi bazı alanlar, kurumuş su sümbülü ve otları temizlemek için tekrar tekrar yakılarak erişim sağlanır ya da balık ağları için yer açmak amacıyla bazı alanlar yakılır. Her topluluk bu alanların restore edilip edilemeyeceğine ya da el değmeden bırakılmasının daha iyi olup olmayacağına karar vermelidir. Diğer alanlar ya doğal olarak yeniden büyümeye bırakılabilir ya da destekli doğal rejenerasyon, fidanlıkta yetiştirilen fidelerin nakli veya yerli türler ( genellikle Barringtonia acutangula, Diospyros cambodiana ve Combretum trifoliatum) kullanılarak doğrudan tohumlama gibi teknikler kullanılarak aktif olarak restore edilebilir. Bu genellikle dış kaynaklar ve yerel topluluklarla birlikte restorasyon planlarının geliştirilmesini gerektirir.