Een pluralistische bestuursraad bestaat meestal uit vertegenwoordigers van lokale overheden, overheidsdepartementen en -agentschappen, lokale gemeenschappen en soms bedrijfsorganisaties en wordt opgericht tijdens een onderhandelingsproces. De raad is verantwoordelijk voor het nemen van gezamenlijke beslissingen over kwesties met betrekking tot het behoud van natuurlijke hulpbronnen. De raad stuurt de implementatie van de overeenkomst voor gezamenlijk beheer en evalueert de resultaten en effecten van gezamenlijk beheer op basis van monitoring. De pluralistische bestuursraad is een essentieel element om het idee van "macht delen" om te zetten van theorie naar praktijk. Dit onderscheidt het van gecentraliseerd of particulier beheer waarbij slechts één partner de verantwoordelijkheid voor het nemen van beslissingen op zich neemt.
- De autoriteiten moeten zich inzetten voor partnerschappen voor gezamenlijk beheer.
- Gemeenschappen moeten in staat zijn om gezamenlijk beslissingen te nemen. Dit kan worden gedaan door middel van participatief actieonderzoek met verschillende gemeenschapsgroepen.
- Het politieke systeem van het land moet gedeeld bestuur toestaan of discussies aan de basis mogelijk maken over zaken die te maken hebben met het beheer van natuurlijke hulpbronnen.
Om ervoor te zorgen dat de pluralistische bestuursraad effectief gezamenlijke beslissingen kan nemen, is het belangrijk dat alle betrokken belanghebbenden de noodzaak van een co-managementpartnerschap inzien. Autoriteiten moeten gemeenschappen bijvoorbeeld als gelijkwaardige en strategische partners behandelen en vice versa. Co-management zal normaal gesproken de beste resultaten opleveren als iedereen vrijwillig bij het partnerschap betrokken is. Maar in sommige situaties waar macht ook geld betekent, kan politieke steun van hogerhand of nationaal beleid dat het delen van macht tussen verschillende belanghebbenden bevordert, nuttig zijn. Leden van de raad van bestuur moeten ook de praktijk van al doende leren begrijpen en eraan wennen. Als geheel moeten ze streven naar betere resultaten, maar ook leren mislukkingen te accepteren en constructieve kritiek te leveren op fouten.