Samenwerking met inheemse mensen en lokale gemeenschappen (IP&LC) en organisaties is essentieel. Door de betrokkenheid van de gemeenschap kunnen we IP&LC mobiliseren om te helpen de bossen en herstellocaties te beschermen en onze inspanningen te ondersteunen. Door samen te werken kan iedereen bijdragen aan de instandhoudingsdoelen en het succes vergroten.

Het doel is om de beste locaties te vinden voor het planten van de zaailingen. We zoeken naar microsites met geschikte biotische en abiotische omstandigheden die de planten zullen helpen gedijen. Om geschikte microsites te identificeren, voeren we een fysische en chemische bodemanalyse uit. Om deze microsites voor te bereiden, verwijderen we onkruid en zorgen we ervoor dat de grond klaar is voor nieuwe planten.

Materialen beschikbaar maken om het restauratie- en behoudsproces op te starten voor de aanplant van zaailingen. Het doel is ervoor te zorgen dat we voldoende jonge planten hebben voor de introductie van de soort in de geïdentificeerde beschermde bosecosystemen. We verzamelden zaden van de bestaande populatie van de doelsoorten en zaaiden ze in polyethyleen zakken gevuld met bosgrond in de boskwekerij. Dit blok richt zich ook op het voorzien van de juiste zorg en omgeving voor jonge zaailingen om sterk te groeien. Dit omvat water geven, bescherming tegen ongedierte en ervoor zorgen dat ze voldoende zonlicht krijgen. Gezonde zaailingen hebben meer kans om te overleven wanneer ze geplant worden. We hebben de voorgekiemde zaailingen zes maanden in veldomstandigheden opgekweekt voordat we ze plantten.

Het TREEO SaaS product vergroot de vaardigheden, kennis en vaardigheden van onze gebruikers, zodat ze de functies van de app effectief kunnen gebruiken voor boommonitoring en koolstofvastlegging. We streven ernaar dat gebruikers het potentieel van de app kunnen maximaliseren, wat leidt tot nauwkeurigere gegevensverzameling, beter projectmanagement en uiteindelijk meer succesvolle herbebossingsprojecten.

Het maakt gebruikers ook mondiger, vergroot de transparantie van projecten en ondersteunt de schaalbaarheid en duurzaamheid van herbebossingsinspanningen. We doen dit door middel van training, handleidingen en gidsen die praktische ervaring en gedetailleerde documentatie bieden. Voortdurende ondersteuning via een toegewijd klantenserviceteam en veelgestelde vragen.

Met de TREEO technologie kunnen projectuitvoerders hun boomplantinspanningen in enkele seconden volgen via de TREEO App en hun gegevens beheren in de TREEO Cloud. Het monitoren van enkele bomen is eigenlijk heel eenvoudig: loop door het bos en neem een foto van de bomen in het bos. De TREEO technologie doet de rest. Hoewel het te eenvoudig klinkt, biedt het veel voordelen ten opzichte van de beschikbare standaardmethoden.

Enkelvoudige boommonitoring omvat het vastleggen van gegevens (GPS coördinaten, diameter, soortnaam, vastgelegde CO2 en nog veel meer) van je bomen op het perceel met behulp van de TREEO App en in slechts enkele seconden. Onze technologie biedt het hoogste niveau van nauwkeurigheid in CO2-berekening met een wetenschappelijke basis die gebruik maakt van soort- en klimaatzone-specifieke allometrische formules, beeldverwerking en machine learning. Het is ook de eerste Digital Monitoring, Reporting and Verification (dMRV) tool die is goedgekeurd onder de Global Tree C-Sink standaard van Carbon Standards International, waardoor het gekwalificeerd is voor wereldwijd gebruik in boomplantprojecten.

Als belangrijke maatregel om de kleinschalige en ambachtelijke visserij transparanter te maken, moet er een robuust registratie- en vergunningensysteem worden opgezet. Er wordt geadviseerd om mobiele en, indien mogelijk, door de gemeenschap geleide vergunningsinitiatieven ter plekke in te voeren, die onmiddellijke ondersteuning bieden voor het afgeven van vergunningen met geregistreerde belastingnummers. Dit vergroot de toegankelijkheid van het vergunningsproces en de naleving onder vissers, dankzij een gevoel van eigenaarschap onder de gemeenschap. In samenwerking met een speciale overheidsinstantie, zoals het ministerie van Visserij en het lokale onderzoeksinstituut, moet er een digitaal beheersysteem worden ontwikkeld. Deze centrale database helpt bij het monitoren van licenties en registraties van meerdere locaties en maakt het zo mogelijk om conclusies te trekken over de status van vispopulaties.

Controles en inspecties zijn belangrijke principes om IUU-visserij te beteugelen. Het verbeteren van de kwaliteit van patrouilles door middel van gespecialiseerde training voor inspecteurs is essentieel om visserijactiviteiten direct aan boord of na het aanlanden te controleren. Daarnaast worden verwerkers aangemoedigd om zelfinspecties uit te voeren om de verwerking van ondermaatse vis te voorkomen en de regelgeving in hun bedrijf te handhaven, waardoor reputatierisico's in de sector worden verminderd. De ontwikkeling en/of herziening van standaard operationele procedures voor deze controles zorgt ervoor dat ze relevant en effectief blijven in het licht van veranderende IUU-visserijpraktijken.

Naast de technische maatregelen is het zeer succesvol gebleken om coöperatieve en op de gemeenschap gebaseerde beheersstructuren op te zetten. Dergelijke gemeenschappen stellen regels en voorschriften op voor geaccepteerde vismethoden, maar faciliteren ook de betrokkenheid van belanghebbenden om lokale vissers en verenigingen aan te moedigen actief deel te nemen aan het visserijbeheer. Trainingsprogramma's voor de beheersstructuren die zich richten op organisatorische en technische vaardigheden zijn essentieel en rusten de begunstigden uit met de nodige vaardigheden om hun waterlichamen duurzaam te beheren. In bepaalde regio's zijn lokale beheersystemen omgevormd tot coöperaties. Dit zorgt ervoor dat ze een wettelijke status en een duidelijk omschreven beheerplan hebben, waardoor hun activiteiten worden gevalideerd. Het verbetert ook hun vermogen om hulpbronnen te beheren en vergroot hun toegang tot financiële steun via verschillende financieringsmogelijkheden.

Het sensibiliseren van belanghebbenden en het grote publiek is een andere belangrijke activiteit in de context van het bestrijden van IUU-visserij. Voorlichtingscampagnes, zoals video's waarin het verzamelen van gegevens bij aanlandingen en de rol van inspecteurs wordt uitgelegd, dragen bij aan het vergroten van het bewustzijn over het belang van duurzame visserijpraktijken en de gevaren van IUU-visserij. Deze campagnes kunnen worden verspreid via de nationale televisie, sociale media of radioprogramma's om een breed publiek te bereiken en naleving en verantwoordingsplicht te bevorderen. Initiatieven voor publieke betrokkenheid, zoals consultatieworkshops, zijn essentieel voor het verspreiden van informatie over vergunningen, wetgeving en de gevolgen van niet-naleving. Vooral focusgroepdiscussies versterken het verantwoordelijkheidsgevoel van vissers. Sleutelfactoren voor succes zijn onder andere het integreren van lokale kennis, het opstellen van duidelijke en afdwingbare regels en het vergroten van het bewustzijn van de gevolgen van naleving (duurzame visbestanden) en niet-naleving (sancties).

Potentiële risico's zoals weerstand tegen verandering, onvoldoende financiering en de complexiteit van het monitoren van uitgestrekte en afgelegen visgebieden moeten voortdurend worden aangepakt door middel van adaptief beheer en samenwerking met belanghebbenden.

Het meten van de uitgangssituatie van visbestanden en regelgeving zal waarschijnlijk onevenwichtigheden aan het licht brengen tussen de beschikbaarheid van vis en het vergunningenlandschap. Het lage percentage legaal werkende vissers benadrukt de noodzaak van training om legale vispraktijken aan te moedigen. De inhoud van de training bevat informatie over schadelijke vispraktijken, zoals het gebruik van fijnmazige muskietennetten of gif. Daarnaast worden de voordelen van visserijbeheer uitgelegd, dat de stabilisatie van vispopulaties op de lange termijn bevordert door middel van duurzame vismethoden. Om de oorzaken van IUU-visserij aan te pakken moet de training rekening houden met de standpunten en perspectieven van de vissers, aangezien IUU-praktijken in de ambachtelijke visserij vaak het gevolg zijn van een gebrek aan toegang tot geschikt vistuig: wat is er nodig om over te gaan tot legale visserij? Dit kan aangepaste regelgeving zijn of de beschikbaarheid van geschikt vistuig.

Het project trainde boeren in klimaatslimme landbouw (CSA) en permacultuur landbouwpraktijken om de opbrengst en duurzaamheid te verbeteren. Dit omvatte praktische trainingssessies, demonstratieterreinen en voortdurende ondersteuning om boeren te helpen nieuwe praktijken toe te passen en vol te houden. Er werden trainingsprogramma's ontwikkeld en gegeven over CSA-technieken, waaronder bodembescherming, waterbeheer en duurzame gewaskeuzes.

Boeren werden getraind door experts van de Kenya Agricultural and Livestock Research Organization (KALRO), met een sterke focus op het verbouwen van droge gewassen zoals cowpeas, groene gram, gierst en cassave. Ze werden ook in contact gebracht met KALRO voor de aankoop van gecertificeerde zaden om te planten. De training werd gegeven voordat het lange regenseizoen begon, zodat de boeren de opgedane vaardigheden net op tijd konden toepassen om te planten voordat de regen begon. Landbouwambtenaren van de provincie woonden de sessies bij om steun van de overheid te krijgen.

Er werden demonstratieboerderijen opgezet in de gemeenschap om de beste praktijken te laten zien en de boeren in staat te stellen de voordelen uit de eerste hand te zien. Er werden ondersteunende netwerken en boerengroepen opgericht om kennis, middelen en ervaringen uit te wisselen, zodat ze van elkaar konden leren en elkaar konden ondersteunen. Noodzakelijke middelen zoals zaden, gereedschap en organische meststoffen werden voorzien om boeren te helpen bij het implementeren van nieuwe technieken.

Geëlektrificeerde "stekelvarkenshekken" werden geïnstalleerd rond 10% van elk van de drie geïdentificeerde percelen om huishoudens, gewassen en eigendommen te beschermen tegen wilde dieren. Deze hekken zijn ontworpen om te voorkomen dat grote wilde dieren, met name olifanten, de 10% beschermde gebieden binnenkomen, waardoor conflicten tussen mens en dier worden verminderd. De bouw begon in maart 2023, waarbij drie percelen (in totaal 10 hectare) werden aangelegd. De bouw van het hek was half april 2023 voltooid, waarbij meer dan 20 mensen in de drie huishoudens werden beschermd. Tijdens de bouw waren alle tijdelijke arbeiders jongeren uit de Kamungi Conservancy Community, wat een indirect voordeel opleverde in de vorm van inkomen en het aanscherpen van vaardigheden in het bouwen en onderhouden van omheiningen. Dit zorgde ervoor dat de kennis binnen Kamungi behouden bleef voor toekomstig onderhoud. Bekwame technici hielden toezicht op de bouw en het onderhoud van de hekken en zorgden ervoor dat ze bestand waren tegen de druk van wilde dieren. Leden van de gemeenschap werden actief betrokken bij het bouwproces om de kosten te drukken en een gevoel van eigenaarschap te bevorderen.