Anti-stroperij (AP) teams worden ingehuurd en gefinancierd door Save Vietnam's Wildlife, en goedgekeurd door managers van beschermde gebieden waar ze een gezamenlijk contract ondertekenen. Ze krijgen ongeveer een maand training in Vietnamese bosbouwwetgeving, het identificeren van diersoorten, zelfverdediging, veldtraining, eerste hulp en het gebruik van SMART.

AP patrouilles blijven elke maand 15-20 dagen bij boswachters op verschillende boswachtersposten en een toegewezen Data Manager verwerkt, reinigt, analyseert en rapporteert SMART-gegevens van alle patrouilles aan de parkdirecteur en SVW-coördinatoren. Aan het begin van elke maand wordt een SMART-rapport gegenereerd door de datamanager; op basis van de informatie uit dit rapport wordt een patrouilleplan besproken met de ranger en de leden van de antistroperij en vervolgens ter goedkeuring voorgelegd aan de directeur van het beschermde gebied; mobiele eenheden staan stand-by en worden geleid door boswachters om snel te kunnen reageren op noodsituaties, locaties buiten de geplande patrouillegebieden of situaties die bereikbaar zijn via de weg.

Boswachters werden opgeleid om SMART mobiel te gebruiken door middel van verticale kennisoverdracht in het veld, en tegen het einde van 2020 gebruikte 100% van de boswachters (73 personen) SMART effectief, waardoor de dekking van de patrouillegegevens in het hele beschermde gebied toenam(Figuur 1).

De overeenkomsten zijn gericht op het behoud van de integriteit van het SFFG, door het vrijmaken van omgevormde gebieden en de uitvoering van actieve en passieve herstelprocessen, met als doel het herstel van aangetast land en het bijdragen aan het behoud van natuurgebieden en het goede leven van de gemeenschap.

Om de uitvoering van de ecologische herstelovereenkomsten te bereiken, was het nodig om outreachactiviteiten uit te voeren en het proces te socialiseren met de 23 prioritaire boerenfamilies en ook om informatie te verzamelen in overeenstemming met de richtlijnen voor participatieve ecologische restauratie, die het mogelijk maakten om de technische bijlagen en de inhoud van de overeenkomsten op te stellen.

Het doel is om lokale gemeenschappen te betrekken bij het restauratieproces, afhankelijk van de sociaaleconomische omgeving die in het gebied heerst, met speciale aandacht voor de aspiraties van lokale gemeenschappen met betrekking tot de toekomst die ze willen voor de ruimte waar ze wonen. Daarom werden bij de implementatie van de restauratiestrategie lokale gemeenschappen bestaande uit kinderen, jongeren en volwassenen betrokken bij activiteiten zoals:

(i) Identificatie van de te herstellen gebieden.

ii) Bouw van gemeenschapskwekerijen voor de vermeerdering van boomsoorten uit het Andesgebergte. iii) Deelname aan de implementatie van isolatie in gebieden die onder druk staan van landbouwactiviteiten, om het gebruik van natuurlijke hulpbronnen uit de regio aan te moedigen die bijdragen aan de waardering van de bestaande biodiversiteit en om de continuïteit van het project op de lange termijn te garanderen, rekening houdend met de belangrijke kennis die de gemeenschap heeft over hun regio, de gebruiksgeschiedenis, de locatie van soorten en in sommige gevallen hun vermeerdering.

Het doel van de identificatie van de te herstellen gebieden is het bepalen van het aantal hectaren waarop actieve herstelacties moeten worden uitgevoerd (die bestaan uit directe menselijke interventie op de structuur en kenmerken van het aangetaste ecosysteem, om het te vervangen, te herstellen of te herstellen om het bestaan van een gestructureerd en functioneel ecosysteem te garanderen) en passief herstel (gericht op het elimineren of minimaliseren van de verstoringen die de aantasting veroorzaken, waarbij het aangetaste ecosysteem zijn structuur en functionaliteit zelf herstelt).Dit proces werd uitgevoerd via de methodologie van observatie en participatief onderzoek, die bestaat uit het maken van veldexcursies met enkele leden van de gemeenschap, om georeferentiepunten te nemen met de GPS, om vervolgens de polygonen te bouwen en het te herstellen gebied te berekenen, dat 196,2 hectare omvat. Parallel aan deze activiteit wordt een diagnose gemaakt van de staat van instandhouding en de samenstelling van de plantensoorten die in het gebied aanwezig zijn om de mate van interventie te bepalen waaraan het ecosysteem is blootgesteld en zo de beslissing te nemen over het type restauratie dat moet worden uitgevoerd.

Omdat het bos ongemoeid wordt gelaten, hebben gemeenschappen die afhankelijk zijn van het bos weinig opties om in hun levensonderhoud te voorzien. Daarom is de LEMSACHENLOK Society begonnen met het introduceren van alternatieve middelen van bestaan voor de economisch zwakkeren. Inkomstengenererende activiteiten zoals het bevorderen van de varkenshouderij, het planten van gember en het verpakken en verkopen van bepaalde producten worden op onze eigen kleine schaal opgestart.

Jarenlang creëerde het Biodiversity Conservation initiative een gunstig milieu en een gezond ecosysteem in het gebied. Als gevolg daarvan zagen de migrerende Amoervalken het gebied als een toevluchtsoord. De gemeenschappen blijven zorgen voor een geschikte omgeving voor deze bezoekende roofvogels. Omdat veel toeristen de Amoervalk willen zien broeden, heeft de gemeenschap op strategische locaties een innovatieve uitkijktoren voor wilde dieren gebouwd om een prachtig uitzicht op de broedende valken te bieden.

Gebrek aan bewustzijn door slechte bewustmaking is vaak de belangrijkste reden voor weinig begrip van milieukwesties. Het delen van de juiste informatie ondersteund door geldig wetenschappelijk/praktisch bewijs zal gemeenschappen overtuigen die helaas minder goed opgeleid, economisch achtergesteld en direct afhankelijk van het bos zijn. Rust hen niet alleen uit met echte informatie, maar ook met hulpmiddelen zoals cameravallen en ondersteuning bij het identificeren en benoemen van soorten. Een dergelijke aanpak zal een gevoel van betrokkenheid ontwikkelen en een gevoel van eigenaarschap voor de zaak/het doel creëren.

Elk dorp heeft zijn eigen regels en functies voor sociaal samenleven. De dorpsgemeenschap bestaat uit verschillende groepen die onafhankelijk van elkaar functioneren om bepaalde gebieden voor hun welzijn in de gemeenschap te beheren. Voor een gemeenschappelijk doel, zoals initiatieven voor het behoud van biodiversiteit, kunnen deze verschillende instellingen echter worden samengevoegd en als één geheel functioneren.

Een van de sleutels tot het identificeren van habitatverlies is het gebruik van traditionele middelen. Vroeger kreeg een soort zijn naam door zijn aanwezigheid/waarneming. Maar tegenwoordig worden de meeste soorten met lokale namen niet meer in het wild aangetroffen. Een van de redenen zou kunnen zijn dat hun aantallen afnemen of misschien zelfs zijn uitgestorven. Door gebruik te maken van traditionele kennis kunnen de beschikbaarheid en kwetsbaarheid van soorten worden beoordeeld.

Basistraining in het gebruik van technologie.

Creativiteit en vaardigheden om verhalen op te bouwen.

Vaardigheden verhalen vertellen.

Vaardigheden digitale media.

Videobewerkingsvaardigheden in software.