Er is een vijfledig proces om een WHS te worden.

1. Een eerste online aanvraag die ervoor zorgt dat er geen fundamentele belemmeringen zijn.

2. Een beoordeling van de kandidatuur door onpartijdige vertegenwoordigers.

3. Technisch advies om te discussiëren en te adviseren over gebieden die voor verbetering vatbaar zijn en over hoe een aanvraag met de grootste kans op succes kan worden ingediend.

4. Definitieve aanvraag met ondersteunend bewijsmateriaal, een rechtvaardiging voor de geografische afbakening van de locatie en een gedetailleerde uitleg van hoe de locatie voldoet aan elk van de criteria.

5. Als de aanvraag succesvol is, wordt de walvishistorische locatie (Whale Heritage Site, WHS) aangewezen en moet de organisatie jaarverslagen opstellen en indienen waarin wordt uitgelegd hoe aan de criteria wordt voldaan.

Door het accreditatieproces te doorlopen, moest The Bluff laten zien dat ze konden zorgen voor verantwoorde, duurzame praktijken en levenswijzen die voortdurend zouden worden verbeterd om zo de gezondheid en het welzijn van walvissen, dolfijnen en bruinvissen en hun oceaanhabitats te garanderen.

De bouwsteen is gebaseerd op het principe dat een gemeenschapsinitiatief om walvisachtigen en hun leefgebieden te beschermen het best tot zijn recht komt wanneer de lokale gemeenschappen er zelf eigenaar van zijn. Het stimuleert, versterkt en betrekt een gemeenschap en haar bedrijven, zodat zij direct profiteren van een gezonde en bloeiende oceaan.

Om de ontwikkeling van een WHS-initiatief te coördineren en te faciliteren, wordt een stuurgroep gevormd door lokale belanghebbenden. Dit zijn enthousiaste, creatieve en gepassioneerde personen die het proces sturen en helpen bij het opstarten, onderhouden en ondersteunen van het aanvraagproces.

Een effectieve WHS-stuurgroep moet volledig divers en inclusief zijn en representatief voor de gemeenschap en bestaan uit personeel, vrijwilligers en leden van de gemeenschap. Het doel is om te dienen als een mobiliserende kracht, niet als een bureaucratie. Het proces zinvol en doelgericht maken voor alle betrokkenen. Binnen het proces zijn er richtlijnen voor het oprichten van subcommissies of werkgroepen die zich richten op specifieke doelen en activiteiten.

Naast het leiden en managen van het aanvraagproces, moet de stuurgroep voortdurende verbetering laten zien in de hele gemeenschap met de verschillende initiatieven, door middel van jaarlijkse rapportage als een maatstaf voor de uitmuntendheid van WHS.

Het spotten van haaien is een proactieve, vroegtijdige waarschuwingsdienst voor de veiligheid van haaien die op 8 strategische stranden rond Kaapstad wordt aangeboden, waar er een grote ruimtelijke overlap is tussen mensen en haaien. Het maakt gebruik van continu visueel toezicht door getrainde waarnemers (spotters) om haaien op te sporen en negatieve interacties tussen haaien en recreatieve watergebruikers te voorkomen.

Spotters scannen het water op zoek naar haaien met behulp van gepolariseerde zonnebrillen en verrekijkers. Als er een haai wordt gezien, klinkt er een sirene en wordt de vlag gehesen, waarmee aan watergebruikers wordt gesignaleerd dat ze het water moeten verlaten en pas mogen terugkeren als het sein 'alles veilig' is gegeven. Shark Spotters maakt gebruik van een systeem van vier informatieve vlaggen op elk strand om de huidige haaienstatus en spotomstandigheden aan het publiek door te geven.
Met meer dan 3.000 waarnemingen van haaien die door het programma zijn geregistreerd sinds de start, heeft Shark Spotters het risico op haaienbeten op onze operationele stranden aanzienlijk verminderd, waardoor bezoekers en de lokale bevolking veiliger kunnen zwemmen en surfen.

Nadat het systeem het hotspotalarm van de satelliet, UAV en grondcamera heeft ontvangen, kan het tijdig boswachters in de buurt van de hotspot sturen om te controleren of de hotspot een brandgebeurtenis is. Als de hot spot geen brandgebeurtenis is, wordt de hot spot niet doorgegeven aan de brandweer; als de hot spot wel een brandgebeurtenis is, wordt deze doorgegeven aan de brandweer via de brandmeldingsmodule.

Het systeem registreert hot spots (mogelijk brandhaarden) van satellieten, UAV's en grondcamera's en krijgt informatie over brandhaarden van boswachters. Meer dan een dozijn satellieten scannen het reservaat dagelijks op verschillende frequenties. In geval van slecht weer en dichte bewolking in het beschermingsgebied, kan het systeem een UAV op lage hoogte laten vliegen om het beschermingsgebied te scannen, de hot spots screenen op basis van de door de UAV gescande videobeelden en een hotspotalarm versturen; Het netwerk van duizenden grondcamera's kan de situatie van het beschermde gebied in realtime volgen, automatisch de beelden van de grondcamera's analyseren, hot spots screenen en vervolgens een hot spot-alarm versturen; 140000 boswachters werden verspreid om in elke hoek van het reservaat te patrouilleren. Zodra er een brand wordt gevonden, kunnen ze via het systeem onmiddellijk de brandweer bellen. Satellieten, UAV's, grondcamera's en boswachters werken met elkaar samen, waardoor de tijd om brandhaarden en brandhaarden te vinden aanzienlijk wordt verkort.

Participatieve strategie uitgevoerd met leveranciers van diensten op het gebied van milieu, toerisme, toezicht en toerisme, academici en onderzoekers en maatschappelijke organisaties, waarin de acties en doelen worden uiteengezet die moeten worden bereikt voor het behoud van de reproductie, geboorten en voortplanting van de zeeleeuwenkolonie als het meest waardevolle behoudsobject van het beschermde gebied en de belangrijkste bron van inkomsten voor leveranciers van toeristische diensten.

PPG's voorkomen aanvallen van roofdieren zonder schade te berokkenen aan wilde dieren, omdat wilde carnivoren vermijden gebieden te naderen waar ze de aanwezigheid van deze honden waarnemen. PPG's worden op geen enkel moment van de dag gescheiden van hun sociale groep, het vee, en bieden dus permanente bescherming. Omdat er geen aanvallen meer zijn op vee, hoeven producenten geen actie te ondernemen tegen wilde carnivoren, die vaak buitensporig zijn en enorme problemen veroorzaken voor populaties van wilde dieren.

Naast de formaliteit en territoriale planning met betrekking tot het lokale systeem van beschermde gebieden, ontwikkelde de gemeente, op basis van milieubeheer, de volgende componenten als een zeer belangrijke strategie:

- Bevordering van stimulansen voor participatie van de gemeenschap en grondeigenaren om natuurlijke beschermende vegetatie te herstellen die de ecologische connectiviteit en functionaliteit verbetert.

- Bewustmakings- en educatieve acties om de kennis van de biodiversiteit van gemeentelijke ecosystemen en het belang van SILAPE als strategie voor het behoud van deze functionaliteit en strategische ecosystemen te bevorderen.

- Identificatie van de biodiversiteit van de verschillende groepen als fundamentele kennis om acties te ondernemen voor hun behoud en om deelname aan behoud en behoudsbeslissingen in de ruimtelijke ordening aan te moedigen.

- Acties om bedreigde fauna te beschermen op plaatsen waar de connectiviteit wordt verstoord en waar zeer belangrijke faunasoorten kwetsbaar zijn. Inclusief de implementatie van wildoversteekplaatsen vanuit de lucht (61 geïnstalleerd).

Deze oplossing combineert verschillende acties:

• Behoud en instandhouding van de biota en andere natuurlijke kenmerken in het Mamoní Valley Reserve op een integrale manier, zonder directe menselijke inmenging of wijzigingen in het milieu.
• Herstel van veranderde ecosystemen en de nodige beheersmaatregelen om het natuurlijk evenwicht, de biologische diversiteit en ecologische processen te herstellen en te behouden.
• Bescherming en monitoring van het gebied met behulp van SMART-apparatuur, GPS en drones met de hulp van strategische bondgenoten.
• Collectief werken is een fundamenteel principe in deze oplossing omdat we afhankelijk zijn van alle actoren om de doelstellingen te bereiken. Dankzij dit ondersteunende werk zijn we in staat geweest om de bosbedekking van het reservaat in kaart te brengen en ontbossing op te sporen.

De gemeenteraad van Envigado heeft overeenkomst 009 aangenomen die tot doel heeft bij te dragen aan de identificatie, het behoud, het beheer en het juiste beheer van strategische ecosystemen en beschermde gebieden in de jurisdictie van de gemeente, waarbij deze acties op departementale, regionale en nationale beheersschalen worden geformuleerd die de menselijke duurzaamheid versterken door de effectieve verwezenlijking van instandhoudingsdoelstellingen.