Vermicompostering door de gemeenschap met behulp van waterhyacint

Om de dubbele uitdaging van de achteruitgang van wetlands en de afnemende bodemvruchtbaarheid aan te gaan, introduceerde het project vermicompostering van de invasieve waterhyacint. Deze snelgroeiende waterplant werd handmatig verwijderd door leden van de gemeenschap en verwerkt in vermicompostputten die via het project beschikbaar werden gesteld. De biomassa werd omgezet in voedselrijke organische mest, waardoor de productiviteit van de bodem werd hersteld. In het dorp Banbarsa gebruikten boeren deze vermicompost met succes om okra, brinjal, flespompoen en ribpompoen te verbouwen zonder gebruik te maken van chemische bestrijdingsmiddelen of kunstmest. Deze inspanningen verbeterden niet alleen de opbrengst van de gewassen, maar stelden boerenvrouwen zoals Ruby Devi ook in staat om overtollige oogsten te delen met anderen in het dorp, wat de voedselzekerheid en sociale cohesie bevorderde. Het initiatief liet zien hoe het beheer van invasieve soorten kan worden omgevormd tot een praktijk die het levensonderhoud en het ecosysteem herstelt. Bovendien hielp vermicomposting bij het herstel van ecosystemen in wetlands door de verspreiding van hyacint tegen te gaan en zonlicht en zuurstof terug te laten keren in aquatische systemen, waardoor de biodiversiteit zich herstelde.

- Scholing van de gemeenschap over vermicomposteringstechnieken zorgde ervoor dat de beste werkwijzen werden overgenomen.
- De levering van vermicompostputten, gereedschap en technische ondersteuning voor de follow-up verbeterde de implementatie.
- Succesverhalen van pilotdeelnemers zorgden voor motivatie en vertrouwen in het proces.
- Intercollegiaal leren, vooral onder vrouwen, bevorderde een snelle uitwisseling van kennis.

- Vermicompostering van invasieve biomassa ondersteunt zowel ecologisch herstel als duurzame landbouw.
- Het leiderschap van vrouwen in vermicompostering wekte de interesse van de hele gemeenschap en versterkte de sociale banden.
- Gedragsverandering vereist duurzame bewustwording en zichtbaarheid van de resultaten.
- Beperkte gemechaniseerde opties voor het verwijderen van waterhyacint veroorzaakten knelpunten, wat wijst op de noodzaak van technische verbeteringen.
- Actieve lokale begeleiders waren essentieel om deelname te motiveren, uitdagingen aan te pakken en de praktijk uit te breiden naar nieuwe gebieden.

Om de interesse van de vissers te wekken om de Fisher Friend Mobile Application (FFMA) effectief te gebruiken en verder te ontwikkelen, is het essentieel om op meerdere fronten aan capaciteitsopbouw te doen.

De invoering van FFMA onder vissers door middel van bewustmaking en capaciteitsopbouw met behulp van meervoudige strategieën zoals bewustmakingscampagnes op dorpsniveau, het voeren van massacampagnes op havenniveau, het promoten van bevriende vissersambassadeurs op gemeenschapsniveau en meestervissers voor intercollegiaal leren, het aankondigen van topgebruikers voor elke maand en audio- en videovideo's om het belang van FFMA in de dagelijkse visserijactiviteiten te verspreiden, etc. Dit alles heeft een positief effect op de acceptatie van FFMA.

Door vissers te trainen in het gebruik van smartphones en het navigeren met de app, kunnen ze de functies ervan optimaal benutten.
Capaciteitsopbouw stelt vissers in staat om de informatie die FFMA biedt, zoals weersvoorspellingen, markttrends en visadviezen, te begrijpen en toe te passen.
Als vissers vertrouwen hebben in het gebruik van FFMA, is de kans groter dat ze de functies die ze in de applicatie willen hebben, accepteren en regelmatig gebruiken.
Als vissers weten hoe ze FFMA moeten gebruiken, kunnen ze weloverwogen beslissingen nemen over hun visserijactiviteiten, veiligheid en betrokkenheid bij de markt. Capaciteitsopbouw stelt vissers in staat om problemen op te lossen, feedback te geven en bij te dragen aan de voortdurende ontwikkeling en verbetering van de applicatie.

Door te investeren in capaciteitsopbouw kunnen vissers de voordelen van FFMA maximaliseren, wat leidt tot een verbetering van hun levensonderhoud, veiligheid en duurzaamheid in de visserij.

PAMS-dashboard + gezamenlijk ontwerp

Het Protected Area Management System (PAMS) van NOARKTECH is een gecentraliseerd, intuïtief dashboard dat gegevens van randapparatuur verzamelt. Het is ontworpen in samenwerking met bosbeheerders en leden van de gemeenschap, levert voorspellende analyses, real-time waarschuwingen en ondersteunt op feiten gebaseerde besluitvorming.

  • Gebruikersgericht ontwerp door participatieve veldbetrokkenheid
  • Integratie van remote sensing data en satelliet overlays voor een bredere context
  • Offline functionaliteit en meertalige interface verhogen de bruikbaarheid in verschillende regio's
  • Adaptieve interfaces op maat van specifieke gebruikers (boswachters, boeren, analisten) verhogen de betrokkenheid
  • Waarschuwingsmoeheid kan worden verminderd door dynamische drempelwaarden en contextuele relevantie
  • Duurzaam gebruik vereist voortdurende training en gelokaliseerde ondersteuningskanalen
Rand-AI + LoRaWAN-infrastructuur

NOARKTECH's WildGuard AI maakt gebruik van on-device Edge AI-modellen en LoRaWAN-communicatie om gegevens lokaal te verwerken en waarschuwingen te verzenden, zelfs in regio's met weinig connectiviteit. Dit energiezuinige, schaalbare netwerk maakt onmiddellijke detectie van bosbranden, het volgen van dieren en real-time milieumonitoring mogelijk.

  • Flexibele integratie van open-source LoRaWAN-technologie en compacte AI-modellen
  • Communicatie met lage latentie zorgt voor een snelle reactie in noodsituaties
  • Samenwerking met experts op het gebied van ingebedde systemen voor optimale hardware-softwaresynergie
  • Lokale capaciteitsopbouw garandeert betrouwbaarheid en systeemonderhoud op lange termijn
  • Intelligente waarschuwingsroutering en gegevensfiltering zijn essentieel om signaalruis te voorkomen
  • Redundante communicatiestrategieën versterken de veerkracht van het systeem
WildGuard AI-sensor-ecosysteem (bioakoestische + chemische + klimaatsensoren)

De WildGuard AI van NOARKTECH integreert bio-akoestische microfoons, luchtkwaliteitssensoren (CO, VOC) en hyperlokale klimaatmonitoren om bewegingen van wilde dieren, bosbranden en ecologische verstoringen te detecteren. Dit systeem maakt real-time milieu-informatie mogelijk voor natuurbehoud, klimaatbestendigheid en het voorkomen van conflicten tussen mens en dier.

  • Inzet van robuuste, energiezuinige sensoren geschikt voor veldomstandigheden
  • Wetenschappelijke validatie in samenwerking met academische en milieu-instellingen
  • Proefopstellingen in de Westelijke Ghats en Noordoost-India
  • De effectiviteit van sensoren verbetert met plaatsingsstrategieën op basis van gemeenschapsgegevens
  • Voortdurende omgevingskalibratie verbetert de nauwkeurigheid na verloop van tijd
  • Duurzaamheid van de omgeving moet prioriteit krijgen tijdens ontwerp- en testfasen
Ontwikkeling van gelokaliseerde referentiebibliotheek

De oprichting van een uitgebreide, vrij toegankelijke DNA referentiebibliotheek van inheemse planten- en diersoorten vormde de basis van onze oplossing. Omdat we beseften dat wereldwijde databases veel soorten uit het oostelijke Middellandse Zeegebied niet dekten, bouwden we de eerste Libanese bibliotheek die planten, zoogdieren en nu ook insecten, vogels en schimmels omvat. Deze referentiedatabase verbetert de nauwkeurigheid van het matchen van DNA-sequenties en maakt nauwkeurige identificatie mogelijk van soorten die aanwezig zijn in milieumonsters. Het vult ook een kritieke regionale gegevensleemte en vergemakkelijkt ecologische studies, biodiversiteitsmonitoring en natuurbeschermingsplanning. Door de bibliotheek openlijk te publiceren, bevorderen we transparantie, samenwerking en het potentieel voor aanpassing in vergelijkbare hotspots van biodiversiteit.

Sterke institutionele steun van de Saint Joseph University, samenwerking met lokale taxonomen en toegang tot specimens waren van vitaal belang. Financiering van initiële subsidies maakte sequentiebepaling mogelijk. De toewijding aan open data principes zorgde voor brede toegankelijkheid. De steun van iBOL vergemakkelijkte de integratie in wereldwijde databases, wat de bruikbaarheid en zichtbaarheid verbeterde.

Het opbouwen van een betrouwbare referentiebibliotheek vereist een aanzienlijke coördinatie tussen moleculaire wetenschappers en taxonomen. Nauwkeurige soortidentificatie is sterk afhankelijk van kwalitatief goede voucherspecimens en metadata. Het proces is tijdrovend maar onmisbaar voor zinvolle metabarcodingresultaten. Het openlijk delen van de bibliotheek genereerde interesse en samenwerking, maar benadrukte ook de behoefte aan voortdurende updates en uitbreiding om meer taxa te kunnen omvatten. Het betrekken van lokale experts bevorderde het eigenaarschap en verhoogde de wetenschappelijke geloofwaardigheid van de gegevens, waardoor de duurzaamheid van de bibliotheek als nationale bron werd gegarandeerd.

Geavanceerde technieken voor DNA-barcodering en metabarcoding:

DNA-barcoding en metabarcoding zijn geavanceerde moleculaire technieken waarmee soorten nauwkeurig kunnen worden geïdentificeerd uit kleine biologische monsters zoals uitwerpselen van dieren. Barcoding richt zich op één soort door een standaard gengebied te sequencen, terwijl metabarcoding meerdere DNA-markers tegelijk amplificeert, waardoor een uitgebreide analyse van complexe mengsels mogelijk wordt. Deze methoden geven gedetailleerde inzichten in het dieet van dieren, roofdier-prooi relaties en zaadverspreidingspatronen zonder invasieve bemonstering. In onze oplossing werden deze technieken aangepast aan de Libanese ecologische context, waardoor een high-throughput biodiversiteitsbeoordeling mogelijk werd en belangrijke interacties tussen fauna en flora zichtbaar werden. Deze aanpak overwint de beperkingen van traditionele ecologische onderzoeken en opent nieuwe mogelijkheden voor het monitoren van veranderingen in biodiversiteit, vooral in regio's met schaarse basisgegevens.

Toegang tot high-throughput sequencingtechnologie, expertise in moleculaire biologie en de beschikbaarheid van regionale referentiebibliotheken maakten een succesvolle implementatie mogelijk. De samenwerking met internationale experts, zoals het Smithsonian Institution, zorgde voor een strikte methodologie. De ontwikkeling van protocollen op maat van de lokale omstandigheden en monstertypes was cruciaal voor betrouwbare resultaten. Financiering van FERI en MEPI zorgde voor de benodigde middelen om de moleculaire workflows op te zetten en op te schalen.

We hebben geleerd dat het aanpassen van DNA-metabarcodingprotocollen aan de lokale ecologische omstandigheden essentieel is om de nauwkeurigheid van de gegevens te maximaliseren. Het vooraf samenstellen van uitgebreide referentiebibliotheken is van cruciaal belang voor een correcte identificatie van soorten. Vroegtijdige samenwerking met moleculaire experts en internationale partners versnelde de overdracht van technologie en verbeterde de kwaliteitscontrole. We ontdekten ook dat niet-invasieve bemonsteringsmethoden, zoals het verzamelen van uitwerpselen, rijke gegevens kunnen opleveren, maar strikte protocollen vereisen om contaminatie te voorkomen. Tot slot versterkt de integratie van deze moleculaire instrumenten met traditionele ecologische kennis de interpretatie en praktische toepassing voor herstel.

Verbinden met Komodo: Bouwen aan plaatshechting voor leiderschap in natuurbehoud

Deze bouwsteen richt zich op het cultiveren van plaatshechting - eenemotionele, culturele en cognitieve band tussen jongeren en het Komodo National Park. Door middel van verhalen vertellen, een onderdompeling in het veld en reflectief leren beginnen leerlingen het park niet alleen als een toeristische bestemming te zien, maar als een vitaal onderdeel van hun identiteit en toekomst. Het programma maakt gebruik van ervaringsgerichte hulpmiddelen zoals natuurwandelingen onder leiding van een boswachter, lokale legendes, visuele verhalen en ecologische kaarten om een diepere band met het landschap en zijn bewoners te bevorderen. Deze ervaringen helpen het park te veranderen van een achtergrond van economische activiteit in een levend, gedeeld erfgoed. Als leerlingen een gevoel van betrokkenheid en trots ontwikkelen, neemt hun motivatie toe om het milieu te beschermen en ervoor op te komen. Deze verschuiving is cruciaal bij het omzetten van passieve kennis in actief rentmeesterschap en inspireert op lange termijn tot gedragsverandering en leiderschap op het gebied van natuurbehoud. Het opbouwen van een band met het park zorgt ervoor dat jongeren zowel de ecologische als de emotionele waarde van het park begrijpen, waardoor hun verantwoordelijkheidsgevoel wordt verankerd in een plek die ze hun thuis noemen.

Belangrijke factoren die dit mogelijk maken zijn de aanwezigheid van toegewijde parkwachters die als mentor fungeren, lokale legendes en culturele verhalen die de leerlingen aanspreken en de toegang tot het Komodo National Park als klaslokaal in de buitenlucht. Samenwerkingsverbanden met scholen zorgen voor afstemming van het lesprogramma en logistieke ondersteuning. Het vertrouwen dat wordt opgebouwd tussen leerlingen en begeleiders, in combinatie met meeslepende activiteiten in de natuur, versterkt de emotionele band van de leerlingen met het park en hun bereidheid om rentmeester te worden.

Een krachtige les is dat verbondenheid voorafgaat aan behoud. Leerlingen zullen eerder zorgen voor een plek waar ze zich emotioneel en cultureel mee verbonden voelen en deze beschermen. We hebben ook geleerd dat gehechtheid aan een plek niet kan worden afgedwongen, maar moet worden verdiend door middel van authentieke, betekenisvolle ervaringen. Het opbouwen van vertrouwen tussen begeleiders en leerlingen kost tijd, maar is essentieel voor succes. Een ander inzicht is het belang van culturele relevantie: verhalen, taal en voorbeelden uit lokale contexten verdiepen de resonantie en het geheugen. Tot slot gaat gehechtheid aan een plaats niet alleen over nostalgie of trots - het kan een krachtige motor zijn voor transformatie. Als leerlingen zich eigenaar voelen van het Komodo National Park, beginnen ze natuurbehoud niet te zien als de taak van iemand anders, maar als een persoonlijke verantwoordelijkheid. Door deze verschuiving veranderen leerlingen van toeschouwers in voorvechters en worden klaslokalen lanceerplatforms voor toekomstige natuurbeschermingsleiders.

Vereenvoudigde instandhoudingsacties

Een belangrijke oorzaak voor mensen die geen milieuvriendelijk gedrag vertonen, is een lage zelfredzaamheid. Dat wil zeggen dat ze niet geloven dat ze de actie zelf kunnen uitvoeren. Daarom hebben we op het Station de belangrijkste natuurbeschermingsacties vereenvoudigd die Britse en Jersey-consumenten kunnen doen om wilde Sumatraanse orang-oetans te steunen. Een van deze stappen was het downloaden van de PalmOil Scan app, waarmee consumenten bedrijven kunnen identificeren die actief duurzame palmolie inkopen. Hierdoor kunnen mensen weloverwogen beslissingen nemen over welke producten ze kopen en als gevolg daarvan welke bedrijven ze steunen.

  • Conserveringsacties opsplitsen in gemakkelijke, haalbare stappen
  • Mogelijkheden bieden om het natuurbehoud in actie te zien (bijv. lege verpakkingen voorzien van barcodes om te scannen met de app)
  • Het publiek een gemakkelijke manier bieden om betrokken te raken (bijv. een QR-code geven om een app te downloaden)
  • Aanwezige medewerkers/vrijwilligers stelden bezoekers in staat om specifieke vragen te stellen en hun begrip te vergroten

Waar we het Station organiseerden was er beperkte toegang tot Wi-Fi en een mobiel signaal, waardoor het downloaden van de app, vooral voor buitenlandse bezoekers, soms moeilijk bleek. Het opzetten van een draagbare netwerkprovider waarmee bezoekers verbinding kunnen maken, kan dit probleem voorkomen. Als alternatief kunnen folders met informatie en links naar de app voor bezoekers om te fotograferen of mee te nemen een meer praktische oplossing zijn voor bezoekers om actie te ondernemen op een meer geschikt moment. Dit zou het echter moeilijk maken om het aantal bezoekers te evalueren dat de app met succes heeft gedownload.

Planning in samenwerking

Tijdens de ontwikkeling en levering van het station werden de verzorgers van de zoogdieren in de dierentuin van Jersey regelmatig geraadpleegd om ervoor te zorgen dat de middelen nauwkeurig waren en de dieren niet stoorden (bv. de opnames van de geluidsknop). Deze samenwerking stelde de verzorgers, die enthousiast waren over het idee, ook in staat om details over hun dagelijkse routines en anekdotes over de orang-oetans te delen die dan in het vertelelement van het station konden worden verwerkt. De verzorgers hielpen ook met het leveren van materialen en biofacten voor gebruik in het station, samen met ideeën over hoe ze effectief gebruikt konden worden. Deze elementen, waaronder een aantal echte orang-oetan tanden, verhoogden de aantrekkingskracht en de impact van het station aanzienlijk. Feedback van vrijwilligers en medewerkers van het station werd ook aangemoedigd om ervoor te zorgen dat de middelen voldeden aan de behoeften van de opvoeders en het publiek.

  • Sterke relaties opbouwen met de dierverzorgers, vrijwilligers en andere medewerkers voor het delen van ideeën, informatie en feedback
  • Nauw samenwerken met de betreffende verzorgers om ervoor te zorgen dat de bronnen feitelijk en geschikt zijn
  • Anekdotes verzamelen van verzorgers en vrijwilligers om de verhalen en emotionele connecties tussen bezoekers en de orang-oetans in de dierentuin te verbeteren
  • Feedback van vrijwilligers aanmoedigen, waarbij passende suggesties snel worden opgepakt

Voordat ze het station gingen leiden, werd elke vrijwilliger uitgenodigd voor een trainingssessie en kreeg hij een handboek met anekdotes en informatie over de geschiedenis van orang-oetans in Jersey Zoo. Deze training werkte goed om ervoor te zorgen dat alle opvoeders een basiskennis hadden. Echter, een kortere, gemakkelijk toegankelijke factsheet met informatie zoals de habitat van orang-oetans, hun levensduur en belangrijke feiten over de individuen in de dierentuin bleek een noodzakelijke toevoeging aan het station, zoals voorgesteld door de vrijwilligers.