Het doel van dit blok is om ervoor te zorgen dat de gemeenschappen de juiste kennis en deskundigheid hebben over dat specifieke projectinitiatief, zodat het op de lange termijn blijft bestaan nadat het project is afgelopen. Het omvat veldtraining en het opzetten van demonstratievelden die gebruikt worden als leerpunten voor de gemeenschappen. Op deze manier is het gemakkelijk voor gemeenschappen om zich in te zetten voor een initiatief dat goed heeft gewerkt in hun gemeenschap.

Dit is een zeer cruciale parameter omdat het gaat om het samenbrengen van ten minste 2 instellingen om te werken aan het bereiken van één doel van het project. Elke organisatie heeft verschillende rollen en activiteiten, maar deze verschillende rollen zijn gericht op het bereiken van dezelfde doelen.

Na drie maanden gingen bouwvakkers van de gemeenschap het veld in om te kijken of er resultaten zichtbaar waren en om deze te evalueren. De eerste resultaten waren duidelijk waarneembaar. Zaailingen hebben zich in de buurt van de kanaaluitgangen gevestigd en zijn gegroeid - wat de functionaliteit van de uitgegraven waterkanalen en de hele herstelmethode aangeeft. De hydrologische omstandigheden werden ook duidelijk verbeterd; het harde en droge korstige bodemoppervlak van de aangetaste gebieden veranderde zichtbaar in een zachtere en modderigere laag, waardoor veel dier- en insectensoorten konden terugkeren. Na drie maanden konden bijvoorbeeld veel kleine zandhopen gevonden worden die gegraven waren door krabben (bijv. modderkrabben - Scylla serrata).

In deze bouwsteen worden vier soorten acties overwogen:

1. Observatiemissies door de lokale gemeenschap die zullen bestaan uit het beoordelen of de rekrutering van zaailingen (propagules) plaatsvindt, het bepalen van het groeiniveau (hoogte) en het evalueren van mogelijke schade veroorzaakt door de omliggende kuddes (vooral door zeboe kuddes) of klimatologische gevaren;
2. Opdracht om de toestand van de watergeulen te controleren om te zien of de oevers nog stabiel zijn en afvoer (doorstroming) mogelijk is, vooral tijdens hoogwater (02 maanden na het planten);
3. Eerste schatting van het succesniveau, bijv. geschatte oppervlakte van de zaailingen (03 maanden na herstel).
4. Monitoring op lange termijn (biomassa en biodiversiteit) met behulp van drone- en satellietbeelden; deze stap wordt samen met GIZ, het Malagassische ministerie van milieu en duurzame ontwikkeling (MEDD) en de lokale gemeenschap uitgevoerd (vanaf 03 maanden na herstel).

Voorafgaand werden er gemeenschapsbijeenkomsten georganiseerd in het naburige dorp om het bewustzijn over het belang van mangroveherstel te vergroten. Tijdens deze bijeenkomsten werd de gemeenschap geïnformeerd over de principes van de herstelmethode en de stappen die daarbij komen kijken. Aangezien mangroveherstel geen specifieke technische expertise (knowhow) vereist, werd de hele gemeenschap benaderd (vrouwen, mannen en jongeren) en gemobiliseerd voor verdere acties. Bovendien werden ook de lokale autoriteiten, de technische diensten van de staat en de administratieve autoriteiten erbij betrokken, zodat de methode gemakkelijk elders kon worden overgenomen.

De identificatie en validatie van de herstellocatie werd samen met de lokale gemeenschap uitgevoerd om te bevorderen dat zij zich aan het proces zouden houden. De regionale bosdienst en technici van de NGO Conservation International (CI) werden er ook bij betrokken om de technische haalbaarheid van de voorgestelde locatie te garanderen.

Ouderen van de lokale gemeenschap, die de historische, milieu- en topografische context kennen, zijn meestal zeer goede adviseurs voor de keuze van de herstellocatie. Zij kunnen aangeven waar aangetaste mangrovegebieden (in het binnenland) met enkele overgebleven planten te vinden zijn (de herstellocatie moet in het verleden een mangrove-ecosysteem zijn geweest). Dit zijn meestal geschikte locaties voor herbebossing/herstel.

We betrekken alle belanghebbenden bij alle besluitvorming en nodigen alle leden van de gemeenschap die beïnvloed kunnen worden door projecten uit op gemeenschapsbijeenkomsten om misverstanden te voorkomen. Opgemerkt moet worden dat we expliciet verwachten dat gemeenschappen bijdragen aan het succes van projecten - of dat nu is door zelf een waterput te graven, bakstenen te leveren wanneer er kleuterscholen worden gebouwd of door zorg te dragen voor de geplante bomen.

Omdat vrouwen op het platteland van Malawi meestal verantwoordelijk zijn voor het koken voor hun familieleden, zijn zij ook degenen die voornamelijk brandhout verzamelen en water pompen en dragen.
Vrouwen zijn daarom degenen van wie de training de grootste invloed zal hebben op de manier waarop ze deze praktijken uitvoeren, bijvoorbeeld: als een boom op ongeveer 1 m hoogte boven de grond wordt afgehakt, zal hij hakken, maar als de wortels worden uitgegraven om meer brandhout te krijgen, zal er bijna onherstelbare schade ontstaan.
Door voornamelijk vrouwen op te leiden en in te huren voor alle stappen die nodig zijn om een landschap te herstellen, geven we hen de basisgereedschappen en het onderwijs om duurzame verandering in hun landschap te brengen - en veranderen we ook de basisinkomensstructuren, aangezien hun werk vaak de belangrijkste bron van inkomsten voor het gezin wordt.

Technologie kent geen grenzen en we moeten nog meer innoveren en ontdekken met een veranderende wereld.

Door gebruik te maken van onderwatercamera's hebben we het live bekijken en monitoren kunnen vervroegen waar dat voorheen beperkt was. Zo kunnen we de lokale vissersgemeenschap beter betrekken, zodat ze een gevoel van eigenaarschap krijgen en zich verenigen om dit ecosysteem beter te begrijpen en te beschermen.

Dit heeft ook het delen van gegevens over de status van het rif lokaal en via verschillende kanalen vergemakkelijkt, maar ook de deur geopend voor meer wetenschappelijke samenwerking lokaal en internationaal.

Geïnspireerd door onze transparante manier van GPS-mapping van onze meer dan 2000 geïnstalleerde Zoë-pompen wisten we dat we hetzelfde principe moesten toepassen en uitbreiden om onze boomplantprojecten te laten zien en te documenteren.

Nu hebben we een elegante oplossing: We maken GPS-polygonen van plantlocaties door er rond te lopen met een eenvoudige app voor smartphones. Vervolgens importeren we deze grensbestanden in de app voor het plannen van dronemissies en vliegen we met een drone over de plantlocatie om duizenden beelden vast te leggen.

Deze worden vervolgens samengevoegd tot een grote fotogrammetrische kaart die op transparante wijze veranderingen in het landschap kan laten zien en documenteren door het werk dat op de grond plaatsvindt. Daarnaast maken alle werkers die de locaties inspecteren duizenden GPS-foto's die ook op onze op maat gemaakte kaart worden weergegeven.