Deze bouwsteen richt zich op het versterken van de positie van vrouwen in lokale gemeenschappen door middel van gerichte training en initiatieven voor capaciteitsopbouw. Het doel is om vrouwen toe te rusten met essentiële vaardigheden, kennis en middelen om zich in te zetten voor duurzame praktijken, milieubehoud en het beperken van klimaatverandering. Door leiderschap en ondernemersvaardigheden te stimuleren, kunnen vrouwen een centrale rol spelen in het stimuleren van positieve veranderingen in hun gemeenschappen en bijdragen aan bredere sociaaleconomische ontwikkeling.

Vrouwen worden geconfronteerd met veelzijdige uitdagingen die hun actieve deelname aan de beperking van de klimaatverandering en ecologische duurzaamheid belemmeren. Het gaat onder meer om beperkte toegang tot financieel kapitaal en technologie, verhoogde kwetsbaarheid voor de gevolgen van klimaatverandering, beperkt onderwijs en bewustzijn, discriminatie op basis van geslacht en beperkte toegang tot leidinggevende functies. Daarnaast wordt de toegang van vrouwen tot markten en kapitaal beperkt door genderrollen, onvoldoende vaardigheden, middelen en mobiliteit.

Het ACReSAL-project werkt samen met drie belangrijke ministeries: Milieu, Landbouw en Watervoorraden. Het werkt op meerdere institutionele niveaus, waaronder het niveau van de staat, nationaal, lokaal en gemeenschappen. Deze aanpak zorgt ervoor dat de capaciteiten van projectuitvoerders op alle ministeriële niveaus worden versterkt, waardoor de investeringen van het project en het efficiënte landschapsbeheer worden ondersteund.

Effectief lobbyen en pleiten voor beleid moet gericht zijn op de implementatie van zowel bestaand als nieuw beleid om ervoor te zorgen dat de beoogde doelen worden bereikt. Dit betekent een voortdurende controle om de voortgang te volgen en de effectiviteit van de beleidsimplementatie te beoordelen. Alle partners die betrokken zijn bij een programma of beleid moeten deelnemen aan dit voortdurende proces om ervoor te zorgen dat ze op één lijn zitten met de doelstellingen en om strategieën waar nodig aan te passen.

De natuurlijke hulpbronnensector in Kenia wordt beheerst door een complex web van wetten en beleidslijnen die een directe invloed hebben op de levensstijl en het levensonderhoud van de gemeenschap. Veel gemeenschapsleden hebben echter geen kennis van deze wetten, wat tot verwarring leidt, vooral wanneer verschillende overheidsdepartementen tegenstrijdige regels handhaven.

NACOFA heeft de verantwoordelijkheid op zich genomen om gemeenschappen te informeren en voor te lichten over de relevante wetten die hen aangaan. Door dit te doen, helpt NACOFA gemeenschappen te beschermen tegen ongerechtvaardigde acties van overheidsfunctionarissen. Een voorbeeld hiervan is de ontwikkeling en implementatie van participatieve bosbeheerplannen (PFMP's) en bosbeheerovereenkomsten (FMA's). Ondanks het feit dat deze overeenkomsten tussen KFS en verschillende CFA's zijn ondertekend, komt het voor dat KFS de afspraken niet nakomt.

Beleidsformulering en -ontwikkeling is een complex, tijdrovend proces dat de steun vereist van gemeenschappen, overheid, politici, externe partners en het publiek, inclusief investeerders en begunstigden. Het vergt geduld en flexibiliteit en stuit vaak op weerstand van degenen die profiteren van het huidige beleid.

De ervaringen van NACOFA onderstrepen deze uitdagingen. De ontwikkeling van de Forest Act 2005 en de herziening ervan tot de Forest Conservation and Management Act 2016 namen elk vier jaar in beslag. De Forest Incentives and Benefit Sharing Regulations liggen al 14 jaar stil en de Natural Resources and Benefit Sharing Bill ligt al sinds 2014 bij het parlement. Deze cruciale beleidsmaatregelen, die van essentieel belang zijn om de gemeenschap te laten profiteren van de natuurbeschermingsinspanningen, hebben te kampen met aanzienlijke vertragingen als gevolg van tegenstrijdige belangen.

NACOFA heeft geleerd dat geduld en aanpassingsvermogen cruciaal zijn bij het formuleren van beleid. Dit proces begint vaak met de behoefte van een gemeenschap om milieuproblemen aan te pakken en is gericht op het aanpakken van de onderliggende oorzaken, zodat een stabiele aanvoer van milieugoederen en -diensten voor toekomstige generaties wordt gewaarborgd. Het beleid moet worden afgestemd op de huidige politieke richtingen, nationale en mondiale verplichtingen en moet de steun krijgen van belanghebbenden.

NACOFA is ook geconfronteerd met uitdagingen bij de implementatie van Transition Implementation Plans (TIP's) op districtsniveau, wat mogelijkheden biedt om deze problemen aan te pakken door middel van districtspecifieke NRM-verordeningen, bosbeheerplannen, capaciteitsopbouw en richtlijnen voor het behoud van kwetsbare ecosystemen en de ontwikkeling van op de natuur gebaseerde ondernemingen.

Het in kaart brengen van belanghebbenden houdt in dat de verschillende belangen van belanghebbenden in verschillende sectoren op zowel lokaal als nationaal niveau in kaart worden gebracht. Dit proces moet zo uitgebreid mogelijk zijn, waarbij bestaande invloed- en machtsstructuren in kaart worden gebracht om te bepalen wie er direct of indirect bij betrokken moet worden. Voorafgaand aan het in kaart brengen van de stakeholders wordt een grondige analyse van bestaand beleid uitgevoerd om volledig te begrijpen wat de problemen zijn en waarom ze belangrijk zijn voor de gemeenschap. Dit inzicht vormt vervolgens de basis voor het in kaart brengen van de stakeholders, waardoor het duidelijker wordt met wie de dialoog moet worden aangegaan.

De eerste stap bestaat uit het identificeren van lokale milieuproblemen op gemeenschapsniveau, zoals watertekorten, afnemende graasgebieden, voedselschaarste, bodemerosie, aardverschuivingen of overstromingen. NACOFA verzamelt de inbreng van de gemeenschap over mogelijke oplossingen en onderzoekt het verband tussen deze uitdagingen en bos- of milieudegradatie.

Vervolgens bestudeert NACOFA de bestaande wetten en het bestaande beleid om deze problemen aan te pakken, eventuele hiaten op te sporen en te bepalen of een betere uitvoering of handhaving nodig is. Dit proces stelt NACOFA in staat om de verantwoordelijke overheidsinstellingen, sleutelfunctionarissen, maatschappelijke organisaties, partners en gemeenschapsgroepen aan te wijzen om mee samen te werken.

Deze bouwsteen richt zich op het verfijnen van de technieken voor het vermeerderen van Red Pod Terminalia (T. brownii) en het waarborgen van de betrokkenheid van belanghebbenden tijdens het hele proces. Het identificeren en betrekken van relevante belanghebbenden - variërend van lokale gemeenschappen tot onderzoeksinstellingen - was de sleutel tot succesvolle planning, implementatie en verspreiding van resultaten.

Effectieve zaadextractie is essentieel voor succesvolle vermeerdering. De vruchten van T. brownii hebben een aparte structuur, waarbij het zaad zich meer aan het proximale uiteinde bevindt. Om het zaad te extraheren zonder het te beschadigen, worden aan beide zijden van de vrucht nabij het proximale uiteinde zorgvuldig insnijdingen gemaakt met een handschaar. De distale en proximale zijden worden dan voorzichtig uit elkaar getrokken, waardoor het zaad zichtbaar wordt en intact kan worden verwijderd. Vermijd het maken van sneden in de buurt van het distale uiteinde, omdat het zaad dan kan breken tijdens het extraheren. Het op de juiste manier behandelen en verwerken van zaden verbetert de kiemkracht aanzienlijk en draagt bij aan een succesvolle vermeerdering en behoud van de soort.

De Red Pod Terminalia (Terminalia brownii) speelt een cruciale rol in het verbeteren van alternatieve middelen van bestaan voor gemeenschappen in droge gebieden door te voorzien in essentiële hulpbronnen en milieuvoordelen. Deze boom is een vitale bron van brandhout en houtskool in regio's met beperkte energiemogelijkheden. Daarnaast produceert hij andere bosproducten dan hout, waaronder medicinale bestanddelen en honing, die verkocht kunnen worden om inkomsten te genereren. De bladeren en peulen dienen als waardevol veevoer, vooral tijdens droge seizoenen, en de boom biedt schaduw, beschutting en erosiebestrijding, waardoor de productiviteit van het land toeneemt. Door T. brownii te integreren in agroforestrysystemen kunnen boeren hun gewassen diversifiëren en risico's verminderen. Het koolstofvastleggingspotentieel van de boom opent ook mogelijkheden voor deelname aan koolstofhandelprogramma's, wat een extra inkomstenstroom oplevert.

Betrokkenheid bij de vermeerdering en het behoud van T. brownii bevordert partnerschappen met onderzoeksinstellingen en NGO's en biedt training en capaciteitsopbouw voor leden van de gemeenschap. Deze kennis ondersteunt niet alleen duurzame praktijken, maar vergroot ook de veerkracht van de gemeenschap door mensen vaardigheden aan te leren die toepasbaar zijn op verschillende aspecten van het leven.