ja
Beoordeling van de kwetsbaarheid van ecosystemen met behulp van traditionele kennis
Convergentie van instellingen op dorpsniveau
Sensibilisatie, capaciteitsopbouw en veldonderzoek voor gegevensverzameling en monitoring
Bouw van innovatieve uitkijktoren
Hulp aan de gemeenschap: Alternatieve maatregelen voor levensonderhoud
ja
Beoordeling van de kwetsbaarheid van ecosystemen met behulp van traditionele kennis
Convergentie van instellingen op dorpsniveau
Sensibilisatie, capaciteitsopbouw en veldonderzoek voor gegevensverzameling en monitoring
Bouw van innovatieve uitkijktoren
Hulp aan de gemeenschap: Alternatieve maatregelen voor levensonderhoud
ja
Beoordeling van de kwetsbaarheid van ecosystemen met behulp van traditionele kennis
Convergentie van instellingen op dorpsniveau
Sensibilisatie, capaciteitsopbouw en veldonderzoek voor gegevensverzameling en monitoring
Bouw van innovatieve uitkijktoren
Hulp aan de gemeenschap: Alternatieve maatregelen voor levensonderhoud
ja
Beoordeling van de kwetsbaarheid van ecosystemen met behulp van traditionele kennis
Convergentie van instellingen op dorpsniveau
Sensibilisatie, capaciteitsopbouw en veldonderzoek voor gegevensverzameling en monitoring
Bouw van innovatieve uitkijktoren
Hulp aan de gemeenschap: Alternatieve maatregelen voor levensonderhoud
ja
Beoordeling van de kwetsbaarheid van ecosystemen met behulp van traditionele kennis
Convergentie van instellingen op dorpsniveau
Sensibilisatie, capaciteitsopbouw en veldonderzoek voor gegevensverzameling en monitoring
Bouw van innovatieve uitkijktoren
Hulp aan de gemeenschap: Alternatieve maatregelen voor levensonderhoud
Aanpak van conflicten tussen mens en wild in bufferzone

Beschermde gebieden zijn een toevluchtsoord voor complexe diersoorten zoals de Perzische luipaard, maar op het moment dat ze de veiligheid van het beschermde gebied verlaten, lopen ze herderskampen, hun honden en vee tegen het lijf, waardoor de kans toeneemt dat luipaarden het vee doden. Herders kunnen reageren door de luipaarden te doden. Wanneer medewerkers van beschermde gebieden goed communiceren met gemeenschappen in de bufferzone en hen ondersteunen door hen te helpen het conflict te verminderen of zelfs beter te voorkomen door het gebruik van verschillende conflictpreventiemiddelen, kan de acceptatie van lokale gemeenschappen ten opzichte van luipaarden toenemen.

Communicatie tussen medewerkers van beschermde gebieden en lokale gemeenschappen;

presentaties door medewerkers van beschermde gebieden over het uitgevoerde toezicht op wilde dieren en workshops als gelegenheden om bezorgdheid over de aanwezigheid van luipaarden te uiten en de banden aan te halen.

Effectieve communicatie en uitwisselingen leiden tot een grotere acceptatie van luipaarden en de identificatie van hotspots, waardoor efficiënter preventieve maatregelen kunnen worden genomen.

Cameravallen bewaken

Cameravallen hebben een revolutie teweeggebracht in het onderzoek naar en het behoud van in het wild levende dieren. Ze stellen wetenschappers in staat om fotografisch bewijs te verzamelen van zelden geziene en vaak wereldwijd bedreigde soorten, met weinig kosten, relatief gemak en minimale verstoring van in het wild levende dieren. We gebruiken ze om de aanwezigheid van wilde dieren, hun overvloed en populatieveranderingen te documenteren, vooral in het licht van habitatverlies en stroperij.

Cameravallen worden ook gebruikt om het bewustzijn over natuurbehoud wereldwijd te vergroten, als een manier om het publiek te bereiken via internet en sociale media.

Financiering voor de apparatuur en personeel dat getraind en enthousiast is om ze te gebruiken zijn van cruciaal belang. Ook de steun en goedkeuring van de overheid zijn essentieel, vooral omdat cameravallen "bewapend" kunnen worden tegen onderzoekers zelf als ze plotseling worden beschouwd als spionagemiddelen.

Het is belangrijk om de steun en deelname van de overheid te hebben en ervoor te zorgen dat de overheid weet welke gegevens worden verkregen met cameravallen. Wanneer cameravallen worden uitgezet in gevoelige gebieden, is het belangrijk dat de overheidspartners beslissingen nemen over hoe de verkregen informatie en beelden worden opgeslagen en gedeeld.

Wetenschap en communicatie samenbrengen

Wetenschappers worden vaak bekritiseerd vanwege hun onvermogen om onderzoeksexpedities en -resultaten over te brengen aan het publiek, zowel in de landen waar ze actief zijn als internationaal. Nekton is opgericht vanuit het principe om wetenschap en het vertellen van verhalen samen te brengen om wetenschappers uit het gastland te versterken als leidende stemmen en ambassadeurs. Tijdens de expeditie werden de eerste afdalingen gemaakt door wetenschappers van de Seychellen. Door samen te werken met de Seychelse media werd er inhoud geproduceerd, gepubliceerd en uitgezonden op de Seychellen. In samenwerking met Associated Press en Sky werd de inhoud van de expeditie in 140 landen wereldwijd gepubliceerd en uitgezonden, waaronder 18.000 artikelen (gedrukt en digitaal) en meer dan 4000 videouitzendingen. Deze omvatten de eerste live onderzeese documentaireserie, nieuwsuitzendingen en de presidentiële toespraak van de president van de Seychellen, Danny Faure.

  • Flexibiliteit bij het plannen van dagelijkse activiteiten
  • Wederzijds begrip voor de behoeften en activiteiten van wetenschap en media
  • Eigen verhalen van het gastland
  • Partnerschappen met nationale en internationale mediapartners.
  • Voor een vlotte workflow is het noodzakelijk dat het wetenschappelijke en communicatieteam van tevoren met elkaar vertrouwd raken.
  • Wetenschaps- en communicatieplannen moeten samen worden opgesteld om inhoud te identificeren en te creëren die deze ambities weerspiegelt.
Bereiken van de gemeenschap

Omdat stroperij een enorme bedreiging vormt voor de saiga, vooral gezien de vraag naar saigahoorn in de illegale handel in wilde dieren, speelt outreach een zeer belangrijke rol. ACBK houdt elk jaar in mei de "Saiga Day" samen met de Saiga Conservation Alliance, waarbij leden van de steppeclubs deelnemen aan spelletjes, ambachten, wedstrijden en andere educatieve en amusementsprogramma's.

Deelnemende gemeenschappen en scholen.

De outreach creëert steun voor het behoud van de saiga in naburige gemeenschappen. Onder leiding van ACBK werkt het partnerschap aan het onderwijzen van de lokale bevolking over de bedreigingen voor de natuur en de noodzaak van het behoud ervan. Een speciale controlegroep die werd opgericht voert regelmatig voorlichtingscampagnes uit over de illegaliteit van de handel in saigahoorn onder de plattelandsbevolking. Ze sensibiliseren de jongeren die in belangrijke nederzettingen in het gebied van elke saigapopulatie wonen om meer kennis over deze diersoort te verwerven en mobiliseren hen rond de 10 gevormde clubs van "Saigavrienden" in Kazachstan. Werkloosheid dwingt veel lokale mensen om te stropen. De clubs leren de kinderen de belangrijke rol van elke diersoort en de gevolgen die het stropen van wilde dieren kan hebben op het hele ecosysteem.

Een vlaggenschipsoort gebruiken om beleidsveranderingen te katalyseren

In dit geval wordt de saiga gebruikt als katalysator voor dit ongelooflijke beschermingsinitiatief dat ook tot doel heeft om andere oorspronkelijke grote steppe-graseters - het Przewalskipaard, de kulan en de geitengazelle - te herstellen en zichzelf in stand te houden. Daarnaast wordt inzicht verkregen in de rol van de steppewolf bij het in stand houden van gezonde populaties saiga-antilopen en wordt ervoor gezorgd dat al deze gebieden, hun rijke fauna en lokale gemeenschappen op de lange termijn economisch in stand kunnen worden gehouden.

De belangrijkste factor die dit mogelijk maakt is een geweldig partnerschap tussen meerdere natuurbeschermingsorganisaties en de regering van Kazachstan, die dit project altijd heeft gezien als een langetermijnproces.

Het initiatief wordt uitgevoerd door de ACBK met de steun van het Comité voor Bosbouw en Wildbeheer van het Ministerie van Landbouw van Kazachstan, Fauna & Flora International, Frankfurt Zoological Society en de Royal Society for the Protection of Birds, en vormt een aanvulling op het werk van de nationale autoriteiten.

In 2015 stierf de saiga massaal uit. Klimatologische omstandigheden veranderden een gewoonlijk onschadelijke bacteriële infectie in een gevaarlijke uitbraak die meer dan 60% van de saiga-antilopen doodde. Meer dan 200.000 saiga-antilopen stierven aan een virulente infectie over een periode van 3 weken. Een bacterie(Pasteurella multocida) werd geïdentificeerd als de oorzaak die uitgebreide interne bloedingen veroorzaakte. De bacterie is normaal niet schadelijk voor gezonde saiga, wat suggereerde dat een omgevingsfactor de microbe gevaarlijker zou kunnen hebben gemaakt. Het team analyseerde weergegevens van 1979 tot halverwege de jaren 2010, een periode die drie massale uitsterfte van saiga omvatte - in 1981, 1988 en 2015. Ze ontdekten dat de uitbraken verband hielden met relatief hoge dagelijkse temperaturen en vochtigheidsniveaus.

Zorgvuldig beheer is nodig om de resterende populaties van deze ernstig bedreigde diersoort te beschermen, vooral met het oog op de klimaatverandering.