Aanpassing aan klimaatverandering: Innovatieve technieken in de kleinschalige aquacultuursector

Volledige oplossing
Een vrouw oogst kleine tilapia's met een zelfgemaakte visval.
© GIZ / Emmanuel Banda

Als reactie op de uitdagingen waarmee kleinschalige aquacultuurboeren als gevolg van de klimaatverandering worden geconfronteerd, heeft het Global Programme Sustainable Fisheries and Aquaculture (GP Fish), uitgevoerd door de Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit (GIZ), aanpassingsstrategieën voor de subsector ontwikkeld om deze gevolgen te verzachten. Deze strategieën omvatten de intermitterende oogstmethode, de implementatie van agroforestrypraktijken en digitale klimaatinformatiesystemen.

Laatst bijgewerkt: 21 Feb 2025
173 Weergaven
Context
Uitdagingen
Droogte
Extreme hitte
Overstromingen
Stijgende temperaturen
Aantasting van land en bossen
Verlies van biodiversiteit
Niet-duurzame oogst incl. overbevissing
Gezondheid

Kleinschalige ondernemingen in de aquacultuursector in Zuidoost-Afrika worden geconfronteerd met aanzienlijke uitdagingen als gevolg van de klimaatverandering, die ernstige gevolgen heeft voor de beschikbaarheid van water, de prevalentie van ziekten en de productiviteit van de kwekerijen. Nu al kunnen extreme weersomstandigheden zoals overstromingen of droogte leiden tot ernstige oogstverliezen in hele regio's als viskwekers daar niet adequaat op reageren. Klimaatgedreven veranderingen in temperatuur en neerslag zullen naar verwachting op de lange termijn op meerdere niveaus gevolgen hebben voor de aquacultuursector.

Schaal van implementatie
Lokaal
Ecosystemen
Agrobosbouw
Landbouwgrond
Zwembad, meer, vijver
Thema
Aanpassing
Risicovermindering bij rampen
Mitigatie
Lokale actoren
Eén gezondheid
Wetenschap en onderzoek
Landbouw
Visserij en aquacultuur
Locatie
Luapula, Sambia
Antsirabe, Diana, Madagaskar
Kampong Thom, Kambodscha
Oost- en Zuid-Afrika
Zuidoost-Azië
Zuid-Azië
Proces
Samenvatting van het proces

Deze holistische benadering van het bestuderen van de bedreigingen van klimaatverandering voor de aquacultuursector, gekoppeld aan het testen en implementeren van mitigatiestrategieën, combineert structurele verbeteringen, innovaties en strategische regionale ondersteuningssystemen. Meer dan duizend viskwekers zijn getraind in het begrijpen van klimaatverandering, het implementeren van aanpassingsmaatregelen en het toepassen van agro-ecologische principes. De training zorgt ervoor dat de boeren goed voorbereid zijn om toekomstige klimaatuitdagingen het hoofd te bieden en hun productieve activiteiten voort te zetten.

Bouwstenen
Benadering

Aangepast aan de specifieke context van het land worden verschillende maatregelen gebruikt voor de interventiegebieden van GP Fish. De procedure is echter vergelijkbaar, te beginnen met het bestuderen van de individuele effecten van klimaatverandering op de regio, het testen van mitigatiestrategieën om deze effecten te beperken en vervolgens het implementeren van de meest effectieve oplossingen.

In 2022 voerde GP Fish in opdracht van het Duitse federale ministerie voor economische samenwerking en ontwikkeling (Bundesministerium für wirtschaftliche Zusammenarbeit und Entwicklung, BMZ) een kwetsbaarheidsstudie uit voor de zoetwateraquacultuursector in Madagaskar. Publieke, private en maatschappelijke actoren uit de sector dachten samen na over de gevolgen van klimaatverandering en ontwikkelden aanpassingsmaatregelen voor vijverkweek en rijstviskweek.

Bovendien werden in het project, in samenwerking met de Lilongwe University of Agriculture and Natural Resources en het voormalige sectorale programma voor duurzame visserij en aquacultuur, maatregelen onderzocht en geïmplementeerd om viskwekers te beschermen tegen het totale verlies van visbestanden als gevolg van extreme weersomstandigheden door middel van intermitterende oogst.
De aanpassingen in de aquacultuur werden toegepast en ondersteund door middel van training en adviesdiensten, in combinatie met aanvullende activiteiten zoals de implementatie van een klimaatinformatiesysteem op basis van mobiele telefoons.

Kwetsbaarheidsonderzoek uitvoeren

De kwetsbaarheidsstudie volgt de methodologie van het GIZ Vulnerability Sourcebook, dat gebruik maakt van de kwetsbaarheidsdefinitie van het AR4 van het IPCC. Als uitgangspunt werden de temperatuur en neerslag in zes aandachtsgebieden in Madagaskar geanalyseerd en werden er klimaatprojectkaarten gemaakt. Deze dienden als basis voor de impactanalyse. In drie interregionale workshops werden impactketens en aanpassingsmaatregelen ontwikkeld door particuliere, openbare en maatschappelijke actoren uit de aquacultuursector. In een nationale workshop werden deze bevindingen gedeeld en geverifieerd. Viskwekers in de Hooglanden en aan de oostkust namen deel aan activiteiten voor capaciteitsopbouw op het gebied van aanpassing aan klimaatverandering.

In het algemeen bleek uit de resultaten dat de zoetwateraquacultuursector in alle zes aandachtsgebieden in Madagaskar zeer kwetsbaar is. De modellen voorspellen een aanzienlijke vermindering van de neerslag, een toename van het aantal dagen zonder regen en meer frequente extreme weersomstandigheden tot 2060. Meer cyclonen (en intensere cyclonen) leiden tot overstromingen, erosie en verzanding van rijstvelden. Frequentere en langere droogtes leiden tot een gebrek aan water, kortere productiecycli en vertragingen in het viskweekseizoen. Bovendien kunnen extreme weersomstandigheden leiden tot "paniekverkopen" tegen lage prijzen, wat de economische prestaties van viskwekers beïnvloedt.

Proef met intermitterende oogsttechniek

Door gezamenlijke inspanningen van het project en de Lilongwe Universiteit werd een methode voor intermitterend oogsten ontwikkeld, gebaseerd op discussies met experts en literatuuronderzoek. De grootteselectieve visval werd ontworpen voor een gemakkelijke en regelmatige oogst van jonge vis in tilapiakweken van gemengd geslacht, waardoor het risico van een totaal verlies van de visoogst als gevolg van extreme weersomstandigheden werd beperkt. Naast een beter beheer van de draagkracht van de vijver, werd verwacht dat de goedkope visval de voeding van het huishouden en de cashflow van kleinschalige aquacultuurboeren zou verbeteren. In een reeks experimenten werden verschillende vissoorten, visdichtheden en tijdsintervallen voor het gebruik van de fuik getest. Er werden proeven op het landbouwbedrijf uitgevoerd om het gebruik van de innovatie in het veld te testen. Met de toepassing van de fuik voor intermitterende oogst was de totale opbrengst onder optimale omstandigheden 25 procent hoger dan in de controlegroep met oogst in één keer. Tijdens de drie maanden durende proef in het veld gebruikten de boeren de fuik twee tot drie keer per week. Elke keer werd gemiddeld 830 g kleine maar verkoopbare vis gevangen, wat neerkomt op een continue visaanvoer van meer dan 20 kg voor de boer.

Deze extra vangst zorgde voor een constante bron van voedsel voor het huishouden of kon tegen gunstige prijzen verkocht worden, vooral wanneer het aanbod van vis op de lokale markt laag was tijdens de aquacultuurcyclus.

Matigingsstrategieën uitrollen

Complexe problemen vragen om systemische oplossingen die in verschillende dimensies en op verschillende niveaus werken.

Op basis van de resultaten van het kwetsbaarheidsonderzoek en het proefproject met de intermitterende oogsttechniek heeft GP Fish verschillende initiatieven ondersteund om de weerbaarheid van aquacultuur- en rijstviskwekers te vergroten. Door middel van trainingssessies leerden boeren over de gevolgen van klimaatverandering op aquacultuuractiviteiten. Met steun van technisch personeel ontwikkelden coöperaties van viskwekers individuele aanpassingsplannen, die vervolgens werden opgenomen in hun jaarplanning. Daarnaast kregen de boeren training in het verbeteren van de functionaliteit van het stroomgebied en het implementeren van agroforestry praktijken, waaronder herbebossing rond vijvers om erosie tijdens zware regenval te verminderen. Vanwege de grote vraag vanuit de gemeenschap ondersteunde het project ook de ontwikkeling en het beheer van lokale boomkwekerijen om de beschikbaarheid van zaailingen te garanderen.

Andere infrastructurele aanpassingen voor kleinschalige aquacultuur omvatten het gebruik van diepere vijvers, die een thermisch toevluchtsoord en grotere reserves aan opgeloste zuurstof bieden, waardoor de groei en overleving van de vis tijdens droge periodes verbetert. Structurele aanpassingen zoals verhoogde vijverdijken en strategische timing voor het uitzetten en oogsten van vis worden aanbevolen om verliezen tijdens seizoensgebonden extreme weersomstandigheden te voorkomen.

Bovendien verminderde het continu oogsten van overtollige tilapia nakomelingen het risico op een totaal verlies aan marktwaarde als gevolg van overstromingen, wat een innovatieve aanpassing is om de veerkracht tegen klimaatschommelingen te vergroten. De kostenefficiënte aanpassingen en technieken werden zorgvuldig geselecteerd om de financiële lasten voor de boeren te minimaliseren.
Deze aanpassingen op infrastructureel niveau kunnen worden aangevuld met regionale activiteiten van het project om de gevolgen van klimaatverandering te verzachten. Er is bijvoorbeeld een digitaal, op mobiele telefoons gebaseerd klimaatinformatiesysteem voor viskwekers geïntroduceerd in samenwerking met mobiele netwerkoperators en weerstations. De hotline biedt vroegtijdige en regelmatige weersupdates, waardoor boeren hun productie- en oogstmethoden kunnen aanpassen om verliezen door gebeurtenissen zoals overstromingen te voorkomen. Daarnaast fungeert de hotline als een marktplaats voor visproducenten en -consumenten.

Invloeden

Deze holistische benadering van het bestuderen van de bedreigingen van klimaatverandering voor de aquacultuursector, gekoppeld aan het testen en implementeren van mitigatiestrategieën, combineert structurele verbeteringen, innovaties en strategische regionale ondersteuningssystemen. De voordelen zijn onder andere minder verlies van vis en inkomen en een grotere veerkracht tegen klimaateffecten.

Meer dan duizend viskwekers zijn getraind in het begrijpen van klimaatverandering, het implementeren van aanpassingsmaatregelen en het toepassen van agro-ecologische principes. De training zorgt ervoor dat de kwekers goed voorbereid zijn om toekomstige klimaatuitdagingen het hoofd te bieden en productief te blijven. Daarnaast helpen herbebossingsmaatregelen in de waterscheidingen, vijvers en rijstvelden om erosie te verminderen en water beter vast te houden en te absorberen in de bodem. Dit draagt bij aan het verminderen van de negatieve effecten van langdurige droogte of hevige regenval en overstromingen.

Op dezelfde manier heeft de intermitterende oogsttechniek bewezen niet alleen de nadelige gevolgen van verliezen tijdens overstromingen te verzachten, maar ook aangetoond dat huishoudens hun visconsumptie (bijv. van één keer per maand naar twee keer per week) en geldstroom buiten het oogstseizoen aanzienlijk hebben verhoogd. Tot slot biedt het digitale klimaatinformatiesysteem gerichte weerberichten en waarschuwingen over gezondheidsrisico's, die van cruciaal belang zijn voor een effectief beheer van de landbouwactiviteiten in het licht van de toenemende uitdagingen van de klimaatverandering.

Begunstigden

Duurzame bestaansmiddelen voor kleinschalige aquacultuurboeren door middel van aanpassingsstrategieën en technische training.

Risico's en gevolgen van klimaatverandering voor plattelandsgemeenschappen beperken.

Oogstverliezen vermijden en tegelijkertijd bijdragen aan voedselzekerheid.

Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 1 - Geen armoede
SDG 2 - Honger nul
SDG 12 - Verantwoord consumeren en produceren
SDG 14 - Leven onder water
Verhaal
Mevrouw Theresa Oposhi glimlacht naar de camera
Theresa Oposhi
© GIZ

Meer vis dan ooit tevoren: in Zambia verbetert duurzame vijveraquacultuur het leven van veel mensen. Het heeft 9.000 bedrijven geholpen om hun visproductie aanzienlijk te verhogen, terwijl 26.000 mensen een visvergunning hebben gekregen en bijna 1.000 Zambianen hun inkomen hebben verdubbeld. Daarnaast hebben de mensen daar nu ook een gezonder dieet.

Theresa Oposhi (54), een alleenstaande moeder en oma uit het dorp Chitamba in het noorden van Zambia, heeft nu acht vijvers waarin ze ongeveer 20 kg vis per maand produceert.

"Dankzij het kweken van vis kan ik in mijn basisbehoeften en die van mijn kleinkinderen voorzien," zegt ze. De gezinsleden koken een deel van de vis voor zichzelf. De rest wordt verkocht. Oposhi gebruikt het inkomen om kunstmest te kopen voor haar maïsveld, visvoer en voedsel voor de familie - een zelfvoorzienend systeem.

Alles wat ze hiervoor nodig had, leerde ze in een training van een paar weken - zoals hoe je gezonde vis kweekt en op de markt brengt. Zo kon ze haar vier vijvers uitbreiden tot acht en ze bijzonder klimaatbestendig maken, zodat ze ook bestand zijn tegen extreme weersomstandigheden zoals droogte en stortbuien. Ze zijn nu groter en dieper, de wanden zijn stabieler en het water wordt verdeeld via buizen. Oposhi wil er in de toekomst nog meer produceren. Ze is ook een lichtend voorbeeld voor andere leden in haar gemeenschap en moedigt andere dorpelingen aan om met viskweek te beginnen.

"Ik heb veel voordelen gezien van het kweken van vis; ik kan in de basisbehoeften van mezelf en mijn kleinkinderen voorzien door het inkomen dat ik krijg van de paar kilo vis die ik verkoop."
Theresa Oposhi