
De mangrovebossen in Sunderbans beschermen door de lokale jeugd mondiger te maken

De Sunderbans is het grootste mangrovebos ter wereld en strekt zich uit over Oost-India en Bangladesh. Door menselijke invasie en vervuiling zijn deze mangrove-ecosystemen sterk achteruitgegaan, waardoor de kustgemeenschappen zijn blootgesteld aan de woede van de natuur. Ons project betrekt de lokale gemeenschappen, zowel in Bangladesh als in India, door hun jeugd op te leiden en in staat te stellen om rentmeesters te worden die hun kwetsbare omgeving beschermen door hun levensstijl te veranderen. Ze houden schoonmaakacties, verwijderen zwerfvuil en plastic, leren huishoudens om afval te scheiden en stoppen met het gebruik van plastic. Als gemeenschap herplanten en regenereren ze mangroven op de eilandjes die zijn aangetast. Het project bouwt aan een grassroots bottom-up campagne waarin de lokale gemeenschap, geleid door jongeren, het voortouw heeft genomen.
Context
Uitdagingen
De plattelandsgemeenschappen in de Sunderbans zijn economisch gemarginaliseerd. Er is een gebrek aan onderwijsinfrastructuur en ze hadden geen kennis over natuurbehoud en de schade die hun levensstijl toebracht aan hun mangrovebos. Overmatig gebruik van plastic, afval en ontbossing zorgden er samen voor dat de mangrovebossen uitgeput raakten, waardoor de bewoners werden blootgesteld aan zeestormen. Twee van deze stormen, Cycloon Aila en Amfan, richtten enorme schade aan in deze gebieden. De verwoesting zou minder zijn geweest als de oorspronkelijke mangrovebarrière aanwezig was geweest.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
Door middel van partnerschappen met de gemeenschap en het gebruik van innovatieve educatieve middelen zijn we erin geslaagd om het bewustzijn over biodiversiteit te vergroten, hun traditionele gebruiken aan te vullen met moderne wetenschap en schadelijke consumptiepraktijken, die de hoofdoorzaak waren van de achteruitgang van de mangroves, te elimineren.
Bouwstenen
Titel : Environment Academy - een uniek educatief instrument voor biodiversiteitseducatie
Stichting Groene Hoop gebruikt ESD (Education for Sustainable Development) als een transformatief middel om gedragsverandering teweeg te brengen in lokale gemeenschappen, zodat ze leren over hun biodiversiteit, de huidige staat ervan, wat de uitdagingen zijn en hoe ze die kunnen beperken. De gemeenschappen waarmee we werken zijn nooit naar school geweest. Er zijn ook taalbarrières en sociale barrières, vooral met betrekking tot de deelname van meisjes en vrouwen in deze conservatieve samenlevingen. Om deze uitdagingen te omzeilen gebruiken we innovatieve leermiddelen, zoals kunst, muziek, dans en drama om de jongeren in deze gemeenschappen te onderwijzen. Omdat wij jongeren zijn, is deze vorm van leren van leeftijdsgenoten effectiever.
We gebruiken de jeugd van deze gemeenschappen om de drijvende kracht achter het veranderingsmechanisme in deze gemeenschappen te worden.
Sleutelfactoren
- Gebruik van innovatieve leermiddelen zoals kunst, muziek, dans en drama
- Communicatie tussen leeftijdsgenoten
- Versterking van de rol van jongeren in de gemeenschap als veranderaars
- Het promoten van de actieve deelname van jonge vrouwen om het voortouw te nemen bij de besluitvorming en implementatie in hun biodiversiteitsbehoud
Geleerde les
Dit zijn zeer traditionele en conservatieve gemeenschappen. Ze zijn eeuwenlang uitgebuit en dit lijden zorgt ervoor dat ze elke vorm van interventie van buitenaf wantrouwen. We hebben geleerd dat het tijd kost om met hen te integreren, vertrouwen op te bouwen en vervolgens onze programma's uit te voeren. Door deze aanpak waren we in staat om een transformerende gedragsverandering teweeg te brengen.
Samenwerkingsverbanden opbouwen
Door middel van onze hulpcampagnes en onderwijsprogramma's hebben we diepgaande partnerschappen opgebouwd met de lokale gemeenschappen. Dit is essentieel voor het bereiken van onze doelstelling om blijvende gedragsverandering teweeg te brengen.
Sleutelfactoren
- Open communicatie
- Vertrouwen opbouwen
- Hulpacties voor slachtoffers van cyclonen
Geleerde les
De belangrijkste les voor ons was om eerst een "proefproject" te implementeren en dat succesvol uit te bouwen. Dit had twee voordelen:
- We hebben de lessen die we hieruit hebben geleerd gebruikt om op te schalen naar andere dorpen.
- Mond-tot-mondreclame over het succes van de pilot hielp om onze geloofwaardigheid binnen de lokale gemeenschappen op te bouwen.
Invloeden
De afgelopen 4 jaar hebben we meer dan 9000 jonge mensen in 10 dorpen in de bossen van Sunderbans, zowel in Bangladesh als in India, bij ons werk betrokken. In deze dorpen is er geen plastic afval meer. In deze periode zijn meer dan 6000 mangroves herplant op drie kale eilanden. Door voortdurende training en educatie over natuurbehoud hebben de bewoners van deze dorpen geleerd om symbiotisch met de mangrovenwouden te leven.
Begunstigden
De afgelopen 4 jaar hebben we meer dan 9000 jonge mensen in 10 dorpen in de bossen van Sunderbans, zowel in Bangladesh als in India, bij ons werk betrokken. In deze dorpen is er geen plastic afval meer.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
Verhaal

Ik herinner me nog onze eerste reis naar de Sunderbans, aan het begin van ons project. Vanuit de hoofdstad Dhaka kostte het ons bijna een dag - eerst met de auto, toen per boot kronkelend door de smalle riviertjes die steeds smaller werden totdat we een van de dorpen bereikten. Vanaf daar liepen we of maakten we een ritje op een ossenkar om ons tussen de dorpen te verplaatsen. De regio is zo afgelegen dat het grotendeels is afgesneden van ontwikkeling en dat, vonden wij, is een van de belangrijkste redenen voor de staat van verval. De lokale bevolking moet letterlijk voor zichzelf zorgen. Wat ons het meest verraste was dat, ook al waren ze afgesneden van de grote steden, de mangroven en riviertjes verstikt waren door allerlei soorten plastic. Het getij had veel van dit plastic, in verschillende kleuren en vormen, uit de steden in deze mangroves gespoeld, waardoor ze verstikt en gedood werden. Dit was de eerste activiteit die we ondernamen - de jeugd voorlichten over de onomkeerbare schade die plastic aanricht en daarna regelmatige, geplande schoonmaakacties organiseren die tot op de dag van vandaag doorgaan. Totdat we dit bij de bron stoppen, in de steden, zullen de mangroven en andere rivier- en mariene ecosystemen helaas de gevolgen blijven dragen.
Tijdens de eerste fase van ons project richtten we ons op een dorp dat volledig was verwoest door de cycloon Aila. De dorpsbewoners waren al hun bezittingen kwijt en het enige wat ze hadden was wat ze aanhadden. We organiseerden een hulpactie voor dit dorp en voorzagen hen van kleding, sanitaire producten voor de vrouwen en voedselrantsoenen. Het was een zeer ontroerend moment voor ons en het hielp om vertrouwen op te bouwen bij de lokale bevolking. Dit stelde ons in staat om hun volledige steun te krijgen voor onze onderwijsprogramma's voor hun kinderen en keerde het tij in onze inspanningen voor natuurbehoud.
Voortbouwend op dit vertrouwen hebben we ons "ambassadeursprogramma" opgezet, waarbij een groep jongeren uit elk dorp werd getraind om van deur tot deur te gaan om de voordelen van een leven in harmonie met hun mangrove-ecosysteem uit te leggen. Ons programma moedigt meisjes specifiek aan om een leiderschapsrol op zich te nemen, waardoor gendergelijkheid wordt gecombineerd met het behoud van biodiversiteit. Verandering vindt niet van de ene op de andere dag plaats, maar we voelen ons enorm bemoedigd door het feit dat de wielen die we 4 jaar geleden in beweging hebben gezet, hun vruchten afwerpen, niet alleen bij het herstel van de mangroven, maar ook bij het opbouwen van een meer inclusieve en progressieve samenleving.