Een gefaseerde aanpak om de menselijke tolerantie in olifantencorridors te verhogen om de connectiviteit van ecosystemen te bevorderen

Uitgaande van de wetenschap dat meer dan 50% van de verplaatsingen van olifanten buiten de beschermde gebieden (PA's) plaatsvindt en meer dan 75% van de olifantenpopulaties grensoverschrijdend is, hebben we een satellietvolgmethode gebruikt om vast te stellen welke wildcorridors het meest door olifanten worden gebruikt.

Hoewel ons oorspronkelijke plan was om een corridor aan te leggen tussen Gonarezhou (hoge olifantendichtheid) in Zimbabwe en Banhine en/of Zinave National Parks (lage olifantendichtheid) in Mozambique, hebben onvoldoende trackinggegevens en rapporten die de PA's in deze landen (Zimbabwe tot Mozambique) met elkaar verbinden om een overtuigende corridor te definiëren ons ertoe gebracht om onze geografische locatie te verleggen naar de Namaacha-vallei in het zuiden van Mozambique. Hier hebben verschillende olifanten die we buiten de PA's hadden getraceerd in de hoop meer individuen te vinden die zich tussen de PA's in het zuiden van Mozambique verplaatsen, een vitale corridor gedefinieerd die het zuidelijke uiteinde van het KNP beslaat, zuidwaarts richting Tembe National Park in Zuid-Afrika en oostwaarts richting de Futi-corridor en MSR aan de kust van Mozambique.

Het plaatsen van halsbanden onder olifanten en de analyse van de traceergegevens hebben ons laten zien dat de bestaande PA's te klein zijn voor olifanten. Door olifanten te gebruiken als landschapsplanners voor connectiviteit over landsgrenzen heen, konden we conflicthaarden tussen mens en olifant identificeren waar inspanningen waarschijnlijk de grootste impact zullen hebben.

Om dringende gevallen van HEC aan te pakken, is een Rapid Response Unit (RRU) opgericht. De noodzaak van de RRU werd gerechtvaardigd door de toenemende druk van de districtsautoriteiten, die niet de capaciteit hebben om HEC-incidenten te beperken. Als gevolg daarvan worden hogere overheidsniveaus onder druk gezet om mensen en middelen van bestaan te beschermen, waarbij ze vaak hun toevlucht nemen tot dodelijk beheer van olifanten. Om deze dodelijke interventies te voorkomen, is het de taak van de RRU om (1) te reageren op HEC-situaties met vrijwel onmiddellijk effect, (2) leden van de gemeenschap voor te lichten over hoe ze zich moeten gedragen in de buurt van olifanten en hoe ze HEC-gereedschapskisten effectiever kunnen inzetten, (3) systematisch gegevens te verzamelen over gevallen van gewasroof, toegepaste bestrijdingsmethoden en reacties van olifanten, zodat we een effectief vroegtijdig waarschuwingssysteem kunnen ontwikkelen en (4) strategieën voor gewasroof door olifanten te verstoren door verrassingsinterventies te plannen om uiteindelijk bij te dragen aan gedragsverandering. De RRU wordt ondersteund door de GPS-kraaggegevens bij (1) het identificeren van de belangrijkste hotspots voor menselijke olifantenconflicten en (2) het maken van kaarten met de waarschijnlijkheid van gewasplunderingen voor de strategische inzet van langdurige bestrijdingsmethoden.

In mei 2023 begon het team van Elephants Alive (EA) aan een missie voor de implementatie van een barrière tussen mens en olifant in de Namaacha-vallei in het zuiden van Mozambique. EA en Mozambique Wildlife Allience (MWA), evenals afgevaardigden van Save The Elephants (Kenia) en PAMS Foundation (Tanzania), kwamen samen in een inspirerende samenwerkingsoefening om een zachte barrière met 4 mitigaties te implementeren om drie akkers te beschermen. De velden waren door middel van veldonderzoek en GPS-tracking geïdentificeerd als zeer risicovol voor olifanten. Eén kant van de omheining werd gebouwd door bijenkorven op te hangen. Als de bijenkorven bezet beginnen te raken met wilde zwermen, zullen we de lokale boeren blijven trainen in het gezond houden van bijenkorven en kolonies, door de structuur van de ramen te beoordelen en te controleren of de bijen genoeg stuifmeel hebben om honing te produceren. Met deze kennis kunnen de boeren hun productie van gewassen verhogen, gewassen beschermen tegen hongerige olifanten en hun inkomen aanvullen met de verkoop van honing. De tweede kant van de omheining bestond uit metalen afrasteringen, waarvan bewezen is dat ze olifanten afschrikken om in te breken in de velden van de boeren. De derde kant van de omheining maakten we af met chilidoeken. De vierde kant van de zachte afrastering bestond uit zwaailichten, een techniek die met succes werd gebruikt in Botswana.

Er is nog veel onbekend over de dieetvoorkeuren van olifanten en afschrikgewassen. Om onze kennis uit te breiden en repliceerbare methodologieën te creëren, bestudeerden we de voorkeuren van olifanten voor 18 verschillende soorten gewassen, waarvan de meeste een hoge gecombineerde economische waarde hebben (voedsel, essentiële olie, medicinaal en bijenvoer) en geschikt zijn voor teelt in Zuidelijk Afrika. De cafetaria-achtige experimenten stelden ons in staat om verschillende planten te evalueren die nog nooit getest waren op hun smakelijkheid voor olifanten. Onze resultaten toonden aan dat kruiden zoals bernagie en rozemarijn met respectievelijk medicinale en aromatische eigenschappen sterk werden vermeden, samen met vogelkers (een bekend olifantenafschrikwekkend gewas). We ontdekten dat citroengras en zonnebloemen, die als hele verse planten aan de olifanten werden aangeboden, eetbaar waren voor de olifanten. Dit is verrassend, aangezien beide plantensoorten beschreven zijn als onsmakelijk voor zowel Aziatische als Afrikaanse olifanten.

Volgens ons algemene scoresysteem bleken vier soorten voedsel het meest geschikt voor het voorgestelde corridorgebied (Bird's Eye Chilli, Cape Gold, Cape Snowbush en Rosemary). Hiervan was alleen Bird's Eye Chilli eerder getest. De andere drie plantensoorten zijn gebruikt voor de productie van essentiële olie en zijn veelbelovend voor het genereren van inkomsten.