Een gezamenlijke aanpak van handel in en beleid ten aanzien van wilde dieren in Vietnam
De COVID-19 pandemie, waarvan algemeen wordt erkend dat ze haar oorsprong vindt in een markt waar levende wilde dieren worden verkocht in China, heeft de dood van miljoenen mensen veroorzaakt en grote gevolgen gehad voor de middelen van bestaan, de samenleving en de economieën over de hele wereld. De omstandigheden waarin het risico op het ontstaan van zoönoses bij in het wild levende dieren toeneemt, zijn niet uniek voor China. Ze komen veel voor in waardeketens voor in het wild levende dieren over de hele wereld, ook in Vietnam, waar in het wild levende dieren vaak worden verhandeld voor vlees, huisdieren, huiden, traditionele medicijnen en om tentoongesteld te worden in privécollecties. Ziektesurveillance langs wildlife handelsketens in Vietnam heeft het bewustzijn van potentiële risico's voor de volksgezondheid vergroot, maar de handel gaat nog steeds door en het risico van het ontstaan en de overdracht van zoönosen blijft bestaan. Steeds meer wetenschappelijke gegevens pleiten voor multisectorale coördinatie en een op feiten gebaseerde aanpak om het beleid inzake de illegale handel in wilde dieren in Vietnam aan te scherpen om het risico van zoönotische verspreiding aan te pakken, met alle nevenvoordelen van dien voor de biodiversiteit en de menselijke gezondheid.
Context
Uitdagingen
Deze oplossing biedt een antwoord op de uitdagingen voor het behoud van de biodiversiteit en het verhoogde risico op ziekteverspreiding als gevolg van de omstandigheden in de handelsketen van wilde dieren. De toeleveringsketen van wilde dieren omvat omstandigheden die een hoog risico inhouden voor het ontstaan, de versterking en de overdracht van zoönotische pathogenen die kunnen leiden tot uitbraken, epidemieën en pandemieën. Levende en pas gedode zoogdieren en vogels zijn bijzonder zorgwekkend omdat ze de belangrijkste gastheren zijn van opkomende virale zoönoses en meer geneigd zijn om ziekteverwekkers uit te scheiden wanneer ze onder zware stress staan. De risico's op verspreiding en versterking zijn het grootst in stedelijke en randstedelijke markten, waar de aanwezigheid van levende wilde dieren en vers vlees van verschillende soorten, in de nabijheid van grotere aantallen mensen en andere dieren, ideale omstandigheden biedt voor recombinatie, uitwisseling en uitscheiding van ziekteverwekkers en overdracht op mensen. Weinig stedelijke consumenten zijn afhankelijk van wild vlees voor hun dieet of voedselzekerheid, en kopen of consumeren wild vlees voornamelijk als luxe.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
Het ontwikkelen van samenwerkende, sectoroverstijgende, multidisciplinaire, multi-agency One Health kaders is essentieel om effectieve wildlife surveillancenetwerken op te bouwen, informatie te delen en vertrouwen en begrip te ontwikkelen voor opkomende gezondheidsrisico's van in het wild levende dieren om op feiten gebaseerde beleidsveranderingen te implementeren.
Bouwstenen
Multisectorale, transdisciplinaire partnerschappen en capaciteiten voor de lange termijn opbouwen
Het opbouwen van partnerschappen op lange termijn en capaciteit voor multisectorale bewaking van zoönotische ziekten langs de handelsketens van in het wild levende dieren en planten bevordert en ondersteunt effectieve One Health-samenwerking vanaf de frontlinies tot aan nationale en internationale beleidsmakers en een beter begrip van de diversiteit van pathogenen, de ziektedynamiek en de potentiële risico's van de handel in in het wild levende dieren en planten. Platforms voor regelmatige multisectorale discussies tussen de diergezondheids-, milieu-, handhavings- en volksgezondheidssectoren en met en tussen internationale en multilaterale partners zijn essentieel voor een open discussie en het delen van informatie over de risico's, uitdagingen en mogelijkheden voor pandemiepreventie. Dit is van cruciaal belang voor het verbeteren van sectoroverschrijdend vertrouwen, begrip, communicatie en coördinatie om de kansen voor effectieve wetswijzigingen en culturele verschuivingen te vergroten.
Sleutelfactoren
Openheid van gastregeringen voor coördinatie tussen de sectoren milieu, rechtshandhaving, diergezondheid en volksgezondheid en investering van tijd en personeel van deze sectoren in toezicht op in het wild levende dieren voor One Health-inlichtingen; geduld; financiering; One Health-coördinatieplatforms
Geleerde les
Transsectorale coördinatie en steun van de overheid is vanaf het begin essentieel om te zorgen voor effectieve bewaking van ziekten van zoönotische oorsprong langs de handelsketens van in het wild levende dieren en om begrip en uitwisseling van bevindingen te bevorderen. De bereidheid van nationale regeringen om op wetenschap gebaseerde beleidsveranderingen door te voeren om de gezondheidsrisico's van de handel in wilde dieren te verminderen, is essentieel voor een zinvol effect op lange termijn.
Surveillance van wilde dieren voor One Health-informatie
Het financieren van steun voor multisectorale surveillance van zoönotische ziekten bij in het wild levende dieren en in handelsketens met in het wild levende dieren is essentieel om een beter inzicht te krijgen in de diversiteit van pathogenen, de ziektedynamiek en de potentiële risico's van de handel in in het wild levende dieren, om op feiten gebaseerde besluitvorming te ondersteunen, om opkomende pathogenen te monitoren en om gerichte investeringen in surveillance en risicobeperking in de toekomst te ondersteunen.
Sleutelfactoren
Financiële steun op lange termijn voor duurzame bewaking van in het wild levende dieren: in het veld, in het laboratorium en voor bijbehorende gegevensanalyse om besluitvormers te informeren en rapportage via One Health-coördinatieplatforms te ondersteunen.
Geleerde les
Het is een uitdaging om financiering veilig te stellen voor een langere periode dan de typische korte cycli die samenhangen met overheidsprioriteiten om echt een verschil te maken in capaciteits- en systeemopbouw. De sectoren wilde dieren en milieu krijgen doorgaans minder financiering en aandacht dan de veeteelt en de menselijke gezondheid, ondanks hun duidelijke verbanden met beide en de toenemende risico's van opkomende ziekten afkomstig van wilde dieren.
Invloeden
Vietnam verbood de invoer van wilde dieren in januari 2020, in reactie op COVID-19, en riep op tot versterkte handhaving van de bestaande wetten op de binnenvaart in de Vietnamese premier's richtlijn nr. 29 over "dringende oplossingen voor het beheer van wilde dieren". In 2020 werkten regeringsvertegenwoordigers, multilaterale organisaties (FAO, WHO, UNEP), ngo's en verschillende ambassades samen in een pandemiepreventietaskforce en hadden ze een ontmoeting met de premier, met als doel het risico op het ontstaan van een pandemie als gevolg van de handel in wilde dieren in Vietnam te verminderen door de commerciële handel in wilde vogels en zoogdieren geleidelijk stop te zetten. Vervolgens werd een technische werkgroep inzake "wilde dieren en pandemieën" opgericht in het kader van een drie-ministeries omvattende "One Health"-partnerschapsplatform, de ministeries van Landbouw en Plattelandsontwikkeling (MARD), Volksgezondheid (MOH) en Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu (MONRE), en werd een masterplan voor het "One Health Partnership Framework for Zoonoses, 2021-2025" opgesteld en ondertekend door WCS en 30 nationale en internationale partners.De Vietnamese regering heeft sindsdien een aantal decreten inzake diergezondheid, volksgezondheid, voedselveiligheid en het beheer van wilde dieren herzien om de risico's en gevolgen van toekomstige pandemieën te beperken, waaronder Decreet 14 (2021) dat de straffen voor overtredingen met betrekking tot de veeteelt regelt, en Decreet 07 (2022) dat de straffen voor overtreding van de wet- en regelgeving inzake de handel in wilde dieren verhoogt.
Begunstigden
Wetenschappelijk onderbouwde benaderingen ondersteunen gedegen beleidskeuzes, die ten goede komen aan bedreigde wilde dieren en de wereldbevolking door behoud van biodiversiteit en een lager risico op economische en gezondheidscrises als gevolg van de verspreiding van zoönosen.