
Hefboomwerking van sectorale investeringen voor vergroening van de landbouw
Volledige oplossing

Tijgers
IUCN Georgina Peard
Het door het GEF en de Wereldbank gefinancierde "India Ecodevelopment Project" zette institutionele regelingen op in het Periyar Tiger Reserve in Kerala die samenwerkten met lokale gemeenschappen om ecotoeristische activiteiten, gezamenlijke patrouilles en bezoekersdiensten op te zetten. Er werd een innovatief revolverend fonds opgericht dat de lokale gemeenschap bevrijdde van schulden. De institutionele opzet en de beoordeling van de beheerprestaties werden door de centrale overheid overgenomen en op nationaal niveau opgeschaald.
Laatst bijgewerkt: 05 Oct 2020
3142 Weergaven
Context
Uitdagingen
schuld van de lokale gemeenschap en ineffectief toerisme
Locatie
Periyar tijgerreservaat, Kerala, India
Zuid-Azië
Proces
Samenvatting van het proces
De 'oplossing' pakt het kernprobleem van de relaties tussen mensen en het park aan en maakt een geloofwaardige beoordeling van de managementprestaties mogelijk. Omdat de lokale gemeenschappen voor hun inkomen sterk afhankelijk zijn van de rijkdommen van het park, kwamen ze vaak in conflict met het parkbeheer, wanneer hun toegang gecontroleerd werd en/of wanneer ze betrapt werden met illegaal verzamelde bosproducten (schors, bladeren, vruchten, honing, vissen etc.). Er was geen vertrouwen tussen het parkbeheer en de lokale gemeenschappen. Lokale gemeenschappen hadden geen opties of ideeën om hun inkomsten te verhogen en hun levensonderhoud te verbeteren en bleven in de schuldenval zitten bij lokale geldschieters. Deze situatie was onhoudbaar omdat de biodiversiteit werd aangetast door overmatig gebruik en het beheer niet in staat was om ongewenste activiteiten volledig te reguleren. In plaats van te voorkomen dat gebruikers voor hun inkomen afhankelijk zijn van biologische hulpbronnen, creëerde de 'oplossing' alternatieve strategieën en opties om in hun levensonderhoud te voorzien, waarbij duurzaam gebruik centraal stond. Beide bouwstenen / innovaties verminderden de angsten van de gemeenschappen, ontwikkelden wederzijds vertrouwen en versterkten het vertrouwen van de beheerders.
Bouwstenen
Managementaanpak
Het management nodigde lokale gemeenschappen uit om samen met hen te patrouilleren langs de grenzen van het park, om bezoekersdiensten en lokale logistiek te organiseren, om dag- en nachttochten door het park te ontwerpen en uit te voeren en om voormalige stropers te betrekken bij de bewaking. Het hielp de gemeenschap eigenaar te worden van de hulpbronnen in het park en bood alternatieve mogelijkheden om inkomsten te genereren.
Sleutelfactoren
Neem contact op met de leverancier van de oplossing voor meer informatie
Geleerde les
Partnerschappen voor natuurbehoud en betrokkenheid van de gemeenschap zijn voorwaarden om aan de uitdagingen en eisen van PA's te kunnen voldoen.
Institutionele innovatie
Er werden twee institutionele niveaus opgericht. Op het niveau van het park werd een onafhankelijke vereniging opgericht die mensen gemakkelijk konden benaderen en die op een flexibele manier kon worden beheerd. Op gemeenschapsniveau werden Eco Development Committees (EDC) opgericht die een revolverend fonds opzetten en beheren om leningen tegen eenvoudige voorwaarden te verstrekken aan leden om uit de schuldenval te komen.
Sleutelfactoren
Neem contact op met de leverancier van de oplossing voor meer informatie
Geleerde les
Bewijs verzameld door middel van wetenschappelijk ontworpen prestatiebeoordelingsinstrumenten biedt ruimte om risico's te nemen. Het uitbreiden van het bereik van natuurbeschermingsinitiatieven buiten de grenzen van de PA's is essentieel voor het realiseren van de lange-termijn natuurbeschermingsdoelen.
Invloeden
Het belangrijkste resultaat was dat er een nieuw model voor zelfvoorzienend behoud werd getest en aangenomen dat hielp om de bezorgdheid van bosgebruikers weg te nemen, flexibiliteit bood voor het beheer van de PA's en gemeenschappen betrok bij het bezit en beheer van de parkbronnen. Enkele specifieke effecten en resultaten zijn: i. Het gezamenlijk beheer van het park resulteerde in verbeterde habitatomstandigheden, stabiele en/of toenemende populaties wilde dieren, verbeterde bezoekerservaring en eigenaarschap van het park door de mensen; ii. Nationale wetten en beleid werden gewijzigd om de nieuwe aanpak van het oprichten van verenigingen op het niveau van parkbeheer te incorporeren; iii. Leiderschap in natuurbehoud werd ontwikkeld en gedemonstreerd; en iv. Eigenaarschap van de gemeenschappen over de hulpbronnen van de PA's werd versterkt.
Begunstigden
lokale gemeenschappen en parkautoriteit