Bölge sınırları coğrafi bir özelliğin kenarından belirli bir mesafe olarak tanımlanabilir (örneğin 'resif kenarından 500 m'). Bu normalde düzensiz şekilli bir bölge sınırı ile sonuçlanır. Bir resifin ya da bir grup resifin bu şekilde tasvir edilmesi harita üzerinde ekolojik açıdan uygun görünebilir, ancak bölge sınırlarını çizmek için bu tür özelliklerin kenarını kullanmanın su üzerinde yorumlanmasının çok zor olduğu kanıtlanmıştır. Örneğin, birçok resif parçası parçalanmış veya zaman zaman su altında kalmıştır, bu nedenle resif kenarını belirlemek ve daha sonra bunu bir mesafeyi tahmin etmek için kullanmak su üzerinde zordur. Ayrıca su üzerinde 500 m'yi (hatta 100 m'yi) tahmin etmek kolay değildir. Bu nedenle 2003 GBR İmar Planında enlem/boylam temelli, derece ve ondalık dakika cinsinden gösterilen koordinat bazlı bölge sınırları getirilmiştir. Bunlar ekolojik özellikleri tamamen kapsamaktadır (yani tüm resiflerin/adaların kenarının çok dışında). Bölge sınırları, navigasyon kolaylığı için kuzey, güney, doğu ve batı yönündedir veya kolayca belirlenen iki koordinat arasındaki düz çizgilerden oluşur. Düz çizgiler 'ekolojik açıdan daha az uygun' görünmektedir, ancak özellikle küresel konumlandırma sistemi GPS veya plotter gibi elektronik cihazlar kullanılıyorsa, açık deniz alanlarında yerlerinin belirlenmesi ve uygulanması daha kolaydır.
Mevcut bölgelendirmeye dayanarak, her bölgenin yasal İmar Planındaki ayrıntılı bir açıklamaya (bkz. Kaynaklar) atıfta bulunan ve benzersiz bir bölge tanımlayıcısına (örneğin MNP-11-031) sahip benzersiz bir numaraya sahip olması önemlidir: a) MNP bölge türünü ifade eder (Deniz Milli Parkı Bölgesi) b) ilk iki sayı enlemini ifade eder (yukarıda gösterilen örnek 11° enlemindedir) c) Son numara (031), belirli bir bölgenin imar haritalarında tanımlanmasını ve İmar Planına çapraz atıfta bulunulmasını sağlar.