Kwale, Mombasa, Kilifi, Tana River ve Lamu olmak üzere beş ilçede mangrov alanındaki tüm paydaşların kapsayıcı ve katılımcı bir şekilde haritalandırılması. Ulusal Mangrov Yönetim Planı konusunda duyarlılığın artırılması için bir dizi toplantı düzenlenmiş ve daha sonra ulusal ve beş ilçe komitesinin oluşturulması kolaylaştırılmıştır. Daha sonra komitelerin çalışma planlarını geliştirmeleri ve bazı faaliyetleri yürütmeleri kolaylaştırıldı. Bu çalışmalar o zamandan beri devam etmektedir.

Kutsal mekanlara ibadet kapsamında PNC'ye erişim anlaşmasının onaylanmasına yönelik çalıştaya, valilik yetkilileri, GIZ, Bouna ve Nassian sektörlerindeki yerel köyler ve yerel radyo istasyonları da dahil olmak üzere çok sayıda aktör katıldı. DZNE ve ortağı GIZ/Pro2GRN bu toplantının gerçekleşmesini sağlamak için mükemmel bir koordinasyon içinde çalıştı.

İlk aşamada, CNP ve çevre köylerdeki dini alanların tespit edilmesine yönelik bir çalışma yürütülmüştür. OIPR Kuzeydoğu Bölgesi Bölümü, Comoé Milli Parkı'nda (CNP) ekoturizmi yeniden başlatmayı planlamaktadır. Bu amaçla, turizm amaçlı geleneksel yerel uygulamaların teşvik edilmesini içeren bir strateji tanımlanmıştır. CNP'nin kuruluş tarihi göz önünde bulundurulduğunda, iç kısımlarda çok az bilgi bulunan kutsal alanları miras aldığı bilinmektedir. Bu düşünceyle, CNP'de ekoturizmin canlanmasına katkıda bulunabilecek kültürel alanlar ve cazibe merkezleri hakkında bilgi toplamak amacıyla Institut National Polytechnique Félix Houphouët Boigny tarafından "Contribution des pratiques socio-culturelles à la relance de l'écotourisme au Parc national de la Comoé" (Comoé Milli Parkı'nda ekoturizmin canlanmasına sosyo-kültürel uygulamaların katkısı) başlıklı bir çalışma başlatılmıştır.

Su kaynaklarını ve kamu ve özel rezervleri koruyan ormanlara yakın konumları nedeniyle, birçok tarımsal üretim insan-yaban hayatı çatışmalarına (YHÇ) karşı savunmasızdır. Bu kırılganlık, çiftlik planlamasının eksikliği veya yetersizliği ve modası geçmiş hayvancılık yönetimi uygulamalarının yaygınlığı ile birleştiğinde, bu dağ sistemlerinde verimliliği, biyolojik çeşitliliğin korunmasını, su kaynaklarını ve ilgili ekosistem hizmetlerini riske atmaktadır

Elektrikli çitlere güç sağlamak için güneş panelleri, canlı hayvanların su mevcudiyetini iyileştirmek ve canlı hayvan çiftliklerinde evcil hayvanların avlanmasından kaynaklanan ekonomik kayıpları azaltmak için sensörlü ışıklar gibi yenilenebilir enerji teknolojilerini dahil ediyoruz, aynı zamanda kırsal kesimdeki çiftçi ailelerin elektrik hizmetlerine erişmelerine ve gıda üretkenliklerini, ekonomilerini ve gıda kaynaklarını iyileştirmelerine yardımcı oluyoruz

IUCN'nin yaban hayatıyla bir arada yaşama kılavuzuna göre, eğitim yaklaşımları yaban hayatına yönelik davranış değişikliğini teşvik etmeye odaklandığında daha etkili olmaktadır. Bu, kilit paydaş gruplarını hedef alan ve belirli eylemleri (jaguarların veya potansiyel avlarının öldürülmesi veya üretim sistemlerinde değişikliklerin uygulanması gibi) tanımlanmış bir zaman dilimi içinde ele alan iyi tasarlanmış süreçlerle başarılabilir.

Bu yaklaşım, insan eylemlerinin niyetlerden etkilendiğini ve bunların da tutumlar, öznel (veya sosyal) normlar ve algılanan davranışsal kontrol tarafından şekillendirildiğini öne süren Planlı Davranış Teorisine dayanmaktadır.

Amacımız, jaguarların korunması için insan davranışının bu üç temel belirleyicisine odaklanan eğitim stratejileri geliştirmektir. Bu şekilde, diğer yaşam formlarıyla bir arada yaşama kültürünü teşvik ederek jaguar için sadece yapısal değil, aynı zamanda işlevsel bağlantıyı da sağlamayı amaçlıyoruz

Beş tuzak kameradan oluşan küçük bir set kullanarak Serraniagua ile ilişkili ailelerle özel doğal rezervlerinde yaban kedileri ve potansiyel av topluluk tabanlı izleme geliştiriyoruz.

Hem tarım sistemlerinin genişlemesi hem de yeni kamu ve özel koruma alanlarının ilan edilmesi, YHGS'lerin yoğunlaşmasına katkıda bulunmaktadır. Bu bağlamda, bölgeye özgü sorunları ve bağlamları ele alan ve ilgili tüm paydaşları entegre eden bölgesel planların geliştirilmesi, insan-jaguar etkileşimlerinin önleyici, kapsamlı ve sürdürülebilir bir şekilde yönetilmesini sağlayacak ve hem insanlar hem de jaguarlar için yaşam kalitesini artıracaktır.

Çevre Bakanlığı, Amami Takımadalarının Dünya Mirası olarak tescil edilmesi amacıyla milli park olarak belirlenmesini isterken, bölgedeki çevre sorunlarını çözmeyi amaçlayan bir kamu-özel sektör işbirliği olan Kagoshima Çevre Çalışmaları Projesini başlatan Kagoshima Üniversitesi'nin desteğiyle "Ekosistem Yönetim Tipi" ve "Doğa/Çevre Kültürü Tipi" olmak üzere iki yönetim konsepti önermiştir. "Ekosistem Yönetimi Tipi" konsepti bölgenin tescilli bir Dünya Doğal Miras alanı olarak korunmasını amaçlarken, "Doğa/Çevre Kültürü Tipi" konsepti ziyaretçilere bölgede doğayla uyum içinde yaşamış ve onu ustalıkla kullanıp gelecek nesillere aktarmış insanların tarihini ve kültürünü deneyimleme şansı sunarak kültürel değeri desteklemektedir. Japonya'daki milli parkların amacı doğal manzara alanlarını korumak, kullanımlarını teşvik etmek ve biyolojik çeşitliliğin korunmasına katkıda bulunmaktır. "Amamigunto Milli Parkı", bölgenin doğasına ve kültürüne odaklanan "Doğa/Çevre Kültürü Tipi" milli park kavramını öneren ilk milli park olmuştur. "Amamigunto" terimi "Amami Takımadaları" anlamına gelmektedir.

Çevre Bakanlığı ve Kagoshima Üniversitesi, milli parka aday bir bölge olan Amami'nin Satoyama bölgesinde, ada sakinlerinin kültürünü temsil eden dili ve ruhu, doğayı kullanarak nasıl yaşadıklarını görselleştirmek ve doğayla bir arada var olan yerel doğa/çevre kültürünü anlamak amacıyla yerel sakinlerle işbirliği içinde bir anket çalışması yürütmüştür. Web tabanlı çalıştaylar da dahil olmak üzere birçok çalıştay ve sempozyum aracılığıyla anket sonuçları yerel halk ve şehirde yaşayan Amami'lilerle paylaşıldı ve yerel çevre kültürünün benzersizliği ve değerinin anlaşılmasıyla, doğanın/çevre kültürünün topluluk kimliğini güçlendirme ve bölgede bağımsız ekonomik kalkınmayı tohumlama potansiyeline sahip olduğu bilinci yayıldı. Bu farkındalık yayılmaya devam etmiştir.

Çevre Kültürü Nedir?
Çevre kültürü kavramı, doğa-kültür bağlantısıyla yakından ilişkilidir.
Kagoshima'da bu kavram yaklaşık 1990'dan beri kullanılmakta olup, yakın zamanda şu şekilde tanımlanmıştır: "Yerel halkın doğayla etkileşim halindeyken ve birbirlerini etkilerken oluşturdukları ve edindikleri genel bilinç, yaşam tarzı ve üretim tarzı."

Örnek 1) Amami takımadalarının "yüksek ada" ve "alçak ada "sının topografyası ve jeolojisi nehirlerdeki ve yeraltı sularındaki su miktarını belirlemiş, bu da ada sakinlerinin günlük kullanım ve yakacak odun için suyu nasıl elde ettiklerini belirlemiştir. "Yüksek adada", nehirlerdeki su bolluğundan yararlanarak su çarkıyla çalışan şeker üretimi gelişti. "Alçak adalar", iyi gelişmiş ormanların olmaması nedeniyle yakacak odun temin etmekte zorlandı ve komşu adalardan yakacak odun elde etmek için ticaret gelişerek kültürel alışverişi teşvik etti. Bu "yüksek" ve "alçak" adalar, ada sakinlerinin kültürünü ve kaynakların önemi konusundaki farkındalığını güçlü bir şekilde etkilemiştir. Aynı zamanda, bu kültür ve farkındalık ada sakinlerinin doğaya yaklaşımını etkilemiş ve adaların doğal çevresini tanımlamıştır.

Örnek 2) Ada folklorunda yokai Kenmun tarafından yasaklananların farkındalığı, doğal kaynakların uygun şekilde kontrol edilmesinin ve doğayla bir arada yaşamanın bir aracı haline gelmiştir."Yokai" İngilizce'de "hayalet" ya da "doğaüstü yaratık" anlamına gelmektedir.

Balıkçılık ve su ürünleri yetiştiriciliği bağlamında balık kapanı, mevcut hasat yöntemlerinin bir evrimini temsil etmektedir. Gırgır gibi aktif av araçlarının aksine, balık tuzakları daha az iş gücü ve enerji gerektirir, bu da onları yakalama çabası açısından çok verimli kılar. Ayrıca, balık tuzakları yakalanan balıklara fiziksel olarak zarar vermez, bu nedenle balıklar tuzaktan canlı ve sağlıklı bir şekilde çıkarılabilir. Malawi'de su ürünleri yetiştiriciliğinde kısmi hasatla ilgili ilk deneyler, aralıklı hasat için farklı araçların test edildiği 1990'lı yıllara dayanmaktadır. Ancak yöntemlerin verimsizliği ve emek yoğunluğu nedeniyle geniş çaplı bir uygulama ya da daha fazla gelişme olmamıştır.

Bu bilgi birikimi, literatür araştırması ve uzman tartışmalarına dayanarak, ilk balık stokunun yavrularını düzenli olarak hasat etmek için boyut seçici bir balık tuzağı inşa etme ve test etme fikri doğdu. Bu yeniliğin stoklama yoğunluğunu kontrol edeceği, ek yemlerin kullanımını optimize edeceği ve havuzun taşıma kapasitesini aşmayacağı düşünülmüştür. İdeal olarak, balık tuzağının başarılı bir şekilde uygulanması, hanelerin genel su ürünleri yetiştiriciliği verimliliğini artırırken, bugüne kadar su ürünleri yetiştiriciliğinde alışılagelenden çok daha düzenli olarak küçük miktarlarda küçük balık hasat etmeleriyle sonuçlanacaktır. Aralıklı olarak hasat edilen balıklar hane içinde tüketilebilir veya küçük miktarlarda düzenli gelir elde etmek için kullanılabilir. Bu arada, ilk balık stoğu (ana balık) son hasat için daha büyük bir boyuta büyütülecektir.

Malawi gibi balık seven, balığın hayvansal proteinin ana kaynağı olduğu ancak balıkçılık veriminin düşüşte olduğu bir ülkede, su ürünleri yetiştiriciliğinin geliştirilmesi için büyük umut ve çaba sarf edilmektedir. Önemli bir protein ve temel mikro besin kaynağı olan balığa daha iyi erişim ve düzenli tüketim, kalkınma sorunlarının üstesinden gelinmesine önemli bir katkı sağlayabilir. Gıda güvensizliği, halk sağlığı açısından en büyük sorunlardan biridir. Kadınlar ve çocuklar özellikle yetersiz beslenmeden etkilenmektedir. Sürdürülebilir su ürünleri yetiştiriciliğinin yaygınlaştırılması ve teşvik edilmesi, artan balık talebinin karşılanmasında önemli bir yaklaşımı temsil etmektedir.

Bu gelişme, diğer birçok hususun yanı sıra, sektördeki zorlukların başarıyla üstesinden gelinmesine katkıda bulunan yenilikler gerektirmektedir. Alman Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Bakanlığı'nın 'Tek Dünya - Açlığa Hayır' özel girişimi kapsamındaki 'Sürdürülebilir Balıkçılık ve Su Ürünleri Yetiştiriciliği' Küresel Programı'nın bir parçası olan Malavi'deki Yüksek Gelir ve Gıda Güvenliği için Su Ürünleri Yetiştiriciliği Değer Zinciri Projesi (AVCP), kırsal alanda su ürünleri yetiştiriciliğine odaklanarak Malavi'deki 4.500 küçük ölçekli üreticiye teknik eğitim vermektedir. Balık yetiştiriciliği hem gelirlerini hem de gıda güvenliklerini arttırmalarına yardımcı oluyor.

Kırsal su ürünleri yetiştiriciliğindeki yaygın ve karmaşık zorluklardan biri, düşük girdili sistemlerde karışık cinsiyetli Tilapia fingerlinglerinin kullanılmasıdır. Bu, çiftçilerin havuzda hızla büyüyen bir balık popülasyonunu beslemek için yalnızca sınırlı sayıda tarımsal yan ürüne sahip olduğu anlamına gelir. Bu durum oksijen ve gıda için artan rekabete yol açmakta, bu da büyüme oranlarının düşük olmasına ve genellikle cinsel olgunluğun hızlanmasına neden olmaktadır. Buna bağlı olarak, nihai hasat genellikle oldukça küçük balıklardan oluşur ve bu da akuakültürden yenilebilir - "tabak dolduran" - balık hasadına ilişkin yaygın beklentileri karşılamaz.

Kırsal su ürünleri yetiştiriciliğinde tek cinsiyetli fingerlings, balık yemi ve havalandırıcıların bulunmaması veya yasak olması nedeniyle, projeye kırsal su ürünleri yetiştiriciliğinin verimliliğini ve hane halkı beslenmesine katkısını artırmak için alternatif bir çözüm bulma görevi verilmiştir.