PAMIC'in bir parçası olarak, peyzaj dönüşümünün dinamikleri üzerine büyük bir değerlendirme yapılmaktadır. İster doğal ister insan kaynaklı olsun, ekosistemin korunması için kilit öneme sahip unsurları belirlemeye ve korumaya yönelik bir girişim söz konusudur. PAMIC'in felsefesinde koruma, bozulmamış ekosistemleri muhafaza etmek anlamına gelmez. Aksine, koruma, yönetilen peyzajların restore edilmesini ve sürdürülebilir uygulamaların kullanılmasını içerir. Bu, hem geçim kaynaklarını hem de ekosistemleri destekleyen gölgede yetiştirilen kahve üretimi, agro-silvo-pastoral ve topluluk orman yönetimi projelerinde gösterildiği gibi, arazinin sürdürülebilir kullanımı yoluyla tüm sosyo-ekolojik sistemin sürdürülmesini sağlar.

Bu yapı taşının amacı, nehir kıyısındaki bölgelerin meyve ağaçları ve ekonomik öneme sahip diğer türler kullanılarak yeniden ağaçlandırılması yoluyla ailelerin gelirlerinin ve gıda kaynaklarının çeşitlendirilmesini teşvik etmekti. Katılımcı topluluklardan insanlar genç bitkilerin bakımı ve yetiştirilmesi konusunda eğitildi. Özellikle kadın grupları, fidanların bakımı ve dikimi gibi hassas faaliyetleri yürütmek üzere eğitilmişlerdir.

Yerel bir STK saha uzmanı"İyi bir su akışı olmadan hiçbir mangrov sistemi kendini sürdüremez" dedi. Bu nedenle sadece su akışını yeniden sağlamak için kanallar açmak değil, aynı zamanda bu akış dinamiklerini uzun vadede canlı tutmak da önemlidir. Sulak alanları en çok etkileyen faaliyetlerden biri de hayvancılıktır. İneklerine sağlam bir zemin sağlamak isteyen çiftçiler kanalları kapatmakta ve su kütlelerini kurutmaktadır. Bunu yaparken, büyükbaş hayvancılık bataklıkları ve mangrovları doğrudan veya dolaylı olarak etkilemektedir. Bu faaliyetin etkisini azaltmanın bir yolu da, stratejik bölgelerde hayvanların geçişi için kazıklar halinde üç adet yükseltilmiş köprü inşa ederek bölgedeki çok sayıda çiftçinin üretken çıkarlarını su akışlarının korunması ile birleştirmektir. Ayrıca, bölgeyi güvende tutmak için ağaçlandırma alanlarının etrafında "yaşayan çitler" kurulmuştur. Bu çitler için, toplulukların yararına ekonomik kullanıma sahip bitkiler ve ağaçlar kullanılmıştır.

Proje fonlarından ve sürdürülebilir yönetim ve korumayı desteklemek için iki hükümet programının varlığından yararlanmak:

i) Özel Koruma Alanları (İspanyolca kısaltmasıyla APC) ve

ii) Çevre Yönetim Birimleri (İspanyolca kısaltmasıyla UMA).

Veracruz'da APC'ler, bölgenin korunan doğal alanlarını güçlendirmek için yerel halkın devletin çabalarına katıldığı bir gönüllü koruma planını temsil etmektedir. "El Pajaro" APC'de INECC, yerel halk örgütleriyle birlikte 25 hektarlık mangrovları yönetmek için bir dizi eylem başlattı. Strateji, sağlıklı bir mangrova sahip olmanın ne anlama geldiği konusunda farkındalığı artırmak için topluluklardaki insanlarla katılımcı çalışmaları içeriyordu ve bunun nasıl yönetileceği konusunda kapasite geliştirme faaliyetleriyle devam etti.

Tarachi ejidosuna (yerel yönetim birimi) ait mangrov ekosisteminin UMA yönetim planları aşağıdaki faaliyetlerin gerçekleştirilmesi için ekipman, altyapı ve eğitim sağlanmasını içermektedir:

i) yerli türlerle yeniden ağaçlandırma;

ii) yerel topluluklar tarafından takip edilecek bir koruma protokolü ve standartlarının oluşturulması; iii) ekosistemi etkilemeden geliştirilebilecek ekonomik faaliyetler konusunda rehberlik oluşturulması.

INECC, bölgede kalıcı olarak faaliyet gösteren yerel bir sivil dernekle işbirliği yaparak insan ve ekonomik kaynaklarını 25 hektarlık mangrovun yeniden ağaçlandırılmasına ve sulak alanın su akışının yeniden sağlanması için 3 km'lik kanalların temizlenmesine daha iyi odaklayabilmiştir.

Mangrov ağaçlandırması, mangrov fidelerinin optimum büyümesi için bir platform görevi gören "chinampas" tekniği (1 x 1m yüzen çamur tümsekleri) kullanılarak gerçekleştirilmiştir.

Daha önce diğer komşu bölgelerde kullanılan bu teknik, ekolojik bir izleme aşamasının yanı sıra, kurulan yaklaşık altı bin chinampanın her birindeki fidelerin aylık büyümesinin gelişimini belirlemek için coğrafi referanslı fotoğrafik izleme noktalarını da içermektedir.

Buna ek olarak, toplulukların faaliyetlere doğrudan katılımı, arazinin özellikleri hakkında ampirik bilgi ve kanalların elle açılması için gerekli işgücünü sağlamıştır. Teknik ve ampirik bilginin birleşimi, peyzajın ekolojik modifikasyonu için kanıt oluşturmuştur: chinampaların kurulması, alanın topografyasını yükseltmiş ve hidrolojik akışlar besin ve oksijen getirerek türlerin trofik zinciri yeniden kurmak için işgal ettikleri ekolojik nişler yaratmıştır.

Comité de Investigación Agropecuaria Local (CIAL) 2000 yılında kuruldu ve üyeleri bir topluluk meclisinde seçildi. Yerel araştırmacıları seçmek için köylülerin kendileri tarafından belirlenen kriterler, gözlemci, kararlı, sorumlu ve dakik olmak gibi belirli özelliklere dayanıyordu. CIAL, kadın ve erkeklerden oluşan 16 üye ile faaliyetlerine başlamıştır. Kuruluşu Katılımcı Eylem Araştırması (KYA) ilkelerine dayanıyordu. CIAL ve IM 1999-2001 yılları arasında büyükbaş hayvanlar için mera ıslahı amacıyla katılımcı bir araştırma yürütmüş, topluluk tarafından bu amaçla verilen bir hektarla başlayıp topluluk üyelerinin artan ilgisi sayesinde 10 hektara ulaşmıştır.

2010 yılında CIAL, "İyi Mera, İyi Su" adı altında araştırma yapmak üzere 24 üye ile yeniden faaliyete geçmiştir. CIAL 2014 yılında topluluk içinde kurumsallaşmış, uzman komitelerden biri olarak organizasyon şemasının bir parçası haline gelmiş ve topluluğun iç tüzüğüne dahil edilmiştir. Oldukça aktif bir komite olan CIAL, yöneticileriyle ve tüm toplulukla sürekli diyalog halinde olup onları araştırmanın ilerleyişi ve önerileri hakkında bilgilendirmekte, böylece topluluk görevleri aracılığıyla gerekli çalışmalara destek olabilmektedir.

Samanga Topluluğu kendi topraklarının bir kısmını özel koruma alanı olarak sınırlandırmıştır. Çevre Bakanlığı tarafından imzalanan bir Bakanlık Kararı ile bir koruma alanının tanınması, bulut ormanı ve bozkırların sağladığı doğal kaynakların ve hizmetlerin Samanga topluluğunun doğrudan ve dolaylı olarak orta ve alt havzanın tüm kullanıcılarının yararına korunmasını ve sürdürülebilir kullanımını sağlamak için bir yöntemdir. ACP sayesinde, sürdürülebilir üretken faaliyetlerin uygulanması (orman ve páramo üzerindeki olumsuz etkilerin azaltılması) ve koruma alanının işaretlenmesi için küçük projeler yönetildi ve bu alan artık zeminde sınırlandırıldı ve işaretlendi. Buna ek olarak, topluluk meclislerinde ACP'ye zarar veren veya zarar veren kişilere yaptırım uygulanması konusunda anlaşmaya varılmıştır.

Porto Bonito Çiftliği'nde proje, ziyaretçiler, ortaklar, katılımcı şirketler, öğrenciler ve diğerleri için yaban hayatı yetiştiriciliği, yaban hayvanlarının rehabilitasyonu ve serbest bırakılması, balıkçılığın iyileştirilmesi, tohum seçimi, fidanlık ve yerel ağaç türlerinin dikimi, tozlayıcıların yetiştirilmesi, doğal güzelliğin rehabilitasyonu, çevre eğitimi ve rekreasyonu teşvik etmektedir. Porto Bonito'ya ilk olarak 2008'de yaklaşıldı - eskiden bir sığır çiftliğiydi ve 2012'de proje katılımcıları kabul etmeye başladı. Personel, orman karbon kredileri gibi yönetim uygulamalarından elde edilen çevresel kredileri ölçmek, raporlamak ve MRV'yi doğrulamak üzere eğitilmiştir. Proje, biyolojik çeşitliliği geri kazandırmak ve karbon tutma ve depolamayı artırmak için otlak ve bozulmuş alanlarda yeniden ağaçlandırmayı teşvik ederek orman karbon kredileri üretmektedir. Bu krediler katılımcı şirketlere aktarılmaktadır. Tüm süreçler Mato Grosso Eyaleti Çevresel ve Ekosistem Mal ve Hizmetleri ile İş Platformu'nda (www.pnbsae.com.br) bağımsız olarak kayıt altına alınmıştır.

Green Farm CO2FREE (www.greenfarmco2free.com.br), katılımcı şirketler için bir KSS kulübü oluşturarak, korumaya yönelik ana mülk kesri konseptini geliştirmiştir. Finans alanındaki bu yaklaşımla, katılımcı şirketlere karbon, su, biyoçeşitlilik, yeşil pazarlama ve diğerleri dahil olmak üzere ekosistem hizmetleri sağlamaya yatırım yapmaktadır.

Yaklaşımın başarılı bir şekilde uygulanabilmesi için sürdürülebilir ve bütünleştirici orman yönetiminin sadece sahada denenmesi ve uygulanması değil, aynı zamanda ulusal stratejilere, kalkınma planlarına ve uzun vadeli orman yönetimi planlaması ve izlemesine entegre edilmesi gerekmektedir. Sonuç olarak, yaklaşımı ulusal düzeyde yaygınlaştırmak kadar yerel düzeyde orman kiracılarıyla çalışmak da aynı derecede önemlidir.

Orman Yönetimine Katılım yaklaşımı 2011 yılında Tacikistan Orman Kanunu'na dahil edilmiştir. Bu, uygulamanın yasal temelini oluşturmakta ve ülkenin diğer bölgelerine daha fazla yayılmasını hızlandırmaktadır. 2016 yılından bu yana, sektörler arası diyaloğun kurulduğu daha bütüncül bir orman yönetimi uygulanmaktadır. Bu sektörler arası diyalog, orman teşkilatının yetki alanının ötesindeki çevresel, ekonomik ve sosyal zorlukların ele alınmasını kolaylaştırmaktadır. Orman izleme ve yönetim planlaması, orman teftiş biriminin desteklenmesi yoluyla güçlendirilmektedir. Ancak bir orman yönetim planlama sistemi ve orman izleme yapısı mevcutsa, bütüncül orman yaklaşımı gibi bir yaklaşım ülke genelinde yaygınlaştırılabilir ve kötü yönetim, yolsuzluk ve geniş çaplı yönetmelik ihlalleri (örneğin orman arazilerinde otlatma) önlenebilir.