Zonetoewijzing per doelstelling in plaats van per activiteit

Het verschil tussen zonering op basis van doelstelling en zonering op basis van activiteit kan het best worden uitgelegd aan de hand van een voorbeeld; een 'verboden te trawlen'-zone kan duidelijk aangeven dat één activiteit verboden is (d.w.z. alle trawlvisserij is verboden in die zone), maar het kan onduidelijk zijn welke andere activiteiten wel of niet zijn toegestaan. De doelstelling van de Habitatbeschermingszone maakt een reeks activiteiten met (relatief) minimale impact op de bentische habitat(s) mogelijk binnen die zone; zo zijn bijvoorbeeld varen, duiken en onderzoek met beperkte impact toegestaan, evenals bepaalde extractieve activiteiten zoals vissen met lijnen, netten, slepen en speervissen (d.w.z. sommige, maar niet alle, visserijactiviteiten). De doelstelling van de zone en de bijbehorende zoneringsbepalingen verbieden echter duidelijk het vissen met bodemtrawls, baggeren of andere activiteiten die schadelijk zijn voor de gevoelige habitats in die zone. In de meeste oceanen zijn er veel bestaande of potentiële mariene activiteiten die moeten worden beheerd, maar veel van deze activiteiten vullen elkaar aan en kunnen binnen dezelfde zone plaatsvinden; als zonering wordt gebruikt om alle bestaande activiteiten aan te pakken (en zonering van oceanen is zeker een belangrijk instrument om dat te doen), dan is het beter dat de zonering per doelstelling gebeurt in plaats van per afzonderlijke activiteit.

Het bestemmingsplan is een wettelijk document dat alle specifieke details van de zonering bevat (bijv. zonedoelstellingen (zie bronnen hieronder), de gedetailleerde zonegrenzen, enz.) De wet voorziet in de 'hoofdbevoegdheid' om een bestemmingsplan voor te bereiden en bevat een sectie over de interpretatie van bestemmingsplannen (sectie 3A) en details over de doelen van zonering, wat een bestemmingsplan moet bevatten en hoe een bestemmingsplan moet worden voorbereid (secties 32-37A).

  1. Als een zonedoelstelling uit meerdere delen bestaat, moet er een duidelijke hiërarchie zijn binnen de doelstelling. Als de doelstelling bijvoorbeeld zowel instandhouding als redelijk gebruik beoogt (zoals voor de meeste GBR-zones - zie Bronnen hieronder), is het tweede deel altijd ondergeschikt aan het eerste (d.w.z. redelijk gebruik kan alleen plaatsvinden als het ondergeschikt is aan instandhouding).
  2. Het GBR-bestemmingsplan heeft ook een speciale 'catch-all' vergunningsbepaling in ("elk ander doel dat consistent is met de doelstelling van de zone ..."). Dit voorziet in nieuwe technologie of activiteiten die nog niet bekend waren toen het bestemmingsplan werd goedgekeurd. Het biedt een belangrijk 'vangnet' waardoor een activiteit die niet voorkomt op een van de twee lijsten die in BB1 worden toegelicht, toch in aanmerking komt voor een vergunning op voorwaarde dat ze in overeenstemming is met de doelstelling van de zone.