Het ecosysteem van de corridor is goed bestudeerd en er zijn meer dan 200.000 datapunten met geogerefereerde gegevens beschikbaar om ruimtelijke beheerplannen op te stellen. Vissersgemeenschappen hebben in het verleden deelgenomen aan het monitoren van hulpbronnen en genereren momenteel gegevens over hun vangst. Deze gegevens, in combinatie met andere gegevens uit de literatuur en uit interviews en karteringsprocessen waaraan vissers deelnemen, helpen bij het integreren van een schat aan traditionele kennis en wetenschappelijke informatie om realistische beheersvoorstellen op te stellen. Zelfs wanneer hen complexe analyses van deze gegevens worden voorgelegd die voortkomen uit computermodellen zoals INVEST en ZONATION, hebben de vissers vertrouwen in de informatie die hen wordt gepresenteerd en valideren ze deze. Door een besluitvormingsproces te creëren dat gebruik maakt van bewijs uit deze verschillende bronnen waarin alle belanghebbenden geloven, bouwen we aan een op wetenschap gebaseerd besluitvormingsproces. We zijn van plan om samen met de belanghebbenden de beste indicatoren te definiëren om de effecten van het beheer te volgen en vervolgens een participatief proces te ontwerpen om deze te monitoren, waarbij we een gemeenschappelijke, op wetenschap gebaseerde taal ontwikkelen om de effectiviteit van het programma te meten. Het programma bouwt aan een digitaal platform dat zal dienen om de vooruitgang te communiceren.

Dit project betrekt vissers en andere actoren bij het plannen van hun toekomstig gebruik van het mariene kustgebied van de Puerto Peñasco Corridor, maar het streeft ook naar een betekenisvolle betrokkenheid van belanghebbenden vanaf het begin door hen te betrekken bij het uitvoeren van acties om het ecosysteembeheer te verbeteren. Veel beoefenaars van CMSP zijn gefrustreerd over het tijdsbestek dat nodig is om van planning tot uitvoering te komen. Dit project betrekt belanghebbenden bij activiteiten zoals het schoonmaken van stranden, het monitoren van hulpbronnen, het analyseren van gegevens, het verspreiden van materialen onder hun gemeenschap en het ondersteunen van jongeren in hun gemeenschap. Het laat hen zien wat collectieve actie is en hoe het op zoveel manieren kan worden geïmplementeerd. Het helpt ook bij het opbouwen van hun capaciteit voor ecosysteembeheer.

De vissersgemeenschappen in de corridor zijn geïsoleerd van elkaar en worden gemarginaliseerd in de regionale economie. Ze hebben weinig mogelijkheden om op die schaal met elkaar in contact te komen. Zelfs binnen een gemeenschap is er weinig sociale structuur. Het project heeft een forum gecreëerd voor interactie en samenwerking om problemen op te lossen. Om de capaciteit om deel te nemen aan dit forum en planningsproces te versterken, hebben we ons gericht op het opbouwen van de capaciteit van de vissers om hun gemeenschappen te vertegenwoordigen in een Intercommunity Management Group. Er zijn workshops aangeboden over communicatie, onderhandelen en andere leiderschapsvaardigheden. We hebben materiaal ontwikkeld, workshops gehouden en uitwisselingen met andere vissers georganiseerd om hen een beter inzicht te geven in de verschillende beheersinstrumenten die kunnen worden toegepast om de visserij te verbeteren en conflicten te verminderen. Dit is de sleutel tot een geïnformeerde besluitvorming en de goedkeuring van nieuwe beheersinstrumenten. Voor een bredere acceptatie van het proces moeten alle leden van de gemeenschap worden geïnformeerd. Door middel van communicatieprogramma's, berichten op billboards, radioadressen, sociale media en workshops betrekt het programma de hele gemeenschap bij het begrijpen en ondersteunen van het proces.

Er is een netwerk van daklandbouwers opgezet met alle deelnemende leden/huishoudens van de gemeenschap, gericht op het creëren van een praktijkgemeenschap. Omdat mensen sneller hun interesse verliezen en gedemotiveerd raken, is gebleken dat het creëren van een ondersteuningssysteem waarin begunstigden ervaringen, uitdagingen, gedachten en zelfs dromen kunnen uitwisselen, mensen gemotiveerd houdt en ook de sociale banden tussen de leden van de gemeenschap versterkt.

Op de daken werd een hydrocultuursysteem opgezet. Het model bestaat uit 3-4 waterbedden, rechtstreeks bevestigd op elk dak. Ze zijn gemaakt van houten frames, plastic platen, schuimplaten en bekers gevuld met veenmos en pyralietsubstraat. Het 15 cm diepe water wordt aangevoerd door een waterleiding via een elektriciteitsaansluiting van beneden en onderhouden door een waterpomp en waterfilter. Als alternatief installeerde het project bakken gevuld met aarde, met als voordeel dat er geen elektriciteit nodig is voor de watercirculatie. De grootste uitdagingen voor de dakboeren waren de onregelmatige watertoevoer en elektriciteitsonderbrekingen, evenals de hete zomertemperaturen die een negatieve invloed hadden op de groei van de planten.

Niet alleen in het reservaat wordt geëxperimenteerd met nopal. Onder leiding van CONANP passen studenten en docenten van een plaatselijke middelbare school (CBTa-22) een innovatieve biovergister aan om nopal om te zetten in hoogwaardig veevoer voor de vee- en melkindustrie buiten het reservaat. Het doel is om het waterverslindende voer op basis van alfafa te vervangen door voer op basis van nopal om de druk op het waterverbruik in de wetlands van bronnen buiten en binnen de PA te verminderen. De bouwsteen laat het potentieel zien dat reservaten hebben om buiten hun eigen grenzen als aanpassingsmiddel te fungeren. Het ontwerp van de biovergister is gemaakt door de Universidad Autónoma de Chapingo; de CBTa-22 studenten experimenteren ermee en een mix van ureum en nopal is nodig om de kwaliteit van het voer te verhogen. De nopal die nodig is voor de biovergister is afkomstig van de proeflocaties die zijn opgezet als onderdeel van bouwsteen II. De eerste resultaten van de biovergister leverden een slib op dat onsmakelijk was voor het vee. Sindsdien hebben ze gewerkt aan het combineren van het slib met andere soorten voer en aan het ontwikkelen van pellets die smakelijker zijn voor de koeien.