De uitdaging van duurzaam bestuur van mariene en kustrijkdommen en -gebieden is recentelijk naar voren gekomen in Mauritanië. Er is zeker nog een gebrek aan inzicht in wat er op het spel staat (op milieu-, sociaal en economisch gebied). Daarom investeert ons programma in bewustmaking van de betrokken partijen zoals ambtenaren, vissers, kustgemeenschappen, lokale NGO's... door middel van: (i) productie en onderhoud van communicatiemiddelen (flyers, film, posters, websites, sociale netwerken, nieuwsbrief), (ii) trainingen, conferenties...

Het implementeren van een maritieme ruimtelijke planning zonder kennis van gebieden en hulpbronnen is zinloos. Er zijn onlangs belangrijke doorbraken geweest in de Mauritaanse kennis over het mariene milieu die bevestigen dat wetenschappelijk onderzoek zeer noodzakelijk is om een koers uit te zetten naar schone en rijke zeeën. Daarom zijn er verschillende instrumenten nodig om het beleid aan te passen aan de lokale context (regelgeving voor het gebruik van de zee, normen en standaarden...). Daarom heeft het programma BOG nationale belanghebbenden ondersteund om bestaande kennis te consolideren en onderzoeksprogramma's op te zetten om kwetsbare zones in kaart te brengen. Als resultaat hiervan is een maritieme atlas van kwetsbare zeegebieden in Mauritanië uitgegeven in het Frans, Arabisch en Engels. Het programma initieerde ook een reeks onderzoeken per schip naar zeevogels en zeezoogdieren voor de Mauritaanse kusten: een belangrijke factor om de mariene biodiversiteit te begrijpen en dus te beschermen. Daarnaast is er een monitoring- en waarschuwingssysteem voor microverontreinigingen ontworpen dat nu operationeel is onder toezicht van een coördinatie van 6 nationale instellingen. Sedimenten, vissen, tweekleppigen, krabben en water zijn bemonsterd en er zijn zowel chemische als bioassays en biomarkeranalyses uitgevoerd om de basisniveaus van microverontreinigingen vast te stellen.

Ons project gaat over milieubeheer binnen een tijdsbestek van 20 of 30 jaar. Kwesties op het gebied van mariene ruimtelijke ordening zullen hoogstwaarschijnlijk steeds complexer worden en de mensen die er over 20 jaar verantwoordelijk voor zijn, zullen niet meer dezelfde zijn als nu. Dit is de reden waarom we een uitgebreid programma voor capaciteitsopbouw hebben ontworpen en ontwikkeld, waaronder het opzetten van een mastergraad in milieubeheer van winningsindustrieën (Master GAED), een academisch documentatiecentrum, trainingssessies en stages. Daarnaast, en in afwachting van deze toekomstige generatie, moeten we de instellingen (en niet alleen de mensen) klaarstomen om de technische hulpmiddelen die we hebben helpen opzetten, te onderhouden en te gebruiken (bijvoorbeeld de implementatie van een monitoring- en waarschuwingssysteem voor microverontreiniging). Daarom voorziet ons project de overheid en vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties van apparatuur en trainingssessies.

In Mauritanië kunnen bescherming van de biodiversiteit en wetenschappelijk onderzoek niet volledig worden ondersteund door overheidsfinanciering. Daarom heeft het programma zich gericht op het vinden van nieuwe financieringsbronnen. We hebben een partnerschap ontwikkeld met de olie- en gasindustrie dat heeft geresulteerd in transparantere en meer op vertrouwen gebaseerde communicatie, het delen van niet-commerciële gegevens en financiering van activiteiten van het programma Biodiversiteit, olie en gas op vrijwillige basis. Dit omvatte steun voor een scheepsonderzoek dat werd medegefinancierd door Kosmos Energy en een masteropleiding die werd ondersteund door Kosmos en Total. Daarnaast werkt het programma nu samen met BP.

Het Antongil Bay Fisheries Co-Management Plan (ABFMP) is een wettelijk kader op nationaal niveau om de beheersrechten van de lokale gemeenschappen te erkennen. Het is tot stand gekomen door aanzienlijke samenwerking tussen WCS, gebruikers van de hulpbronnen en de overheid. Het resultaat was het eerste medebestuurplan voor traditionele, ambachtelijke en industriële visserij op zeeschaal in Madagaskar, dat 3.746 km2 aan mariene habitats bestrijkt en de lokale gemeenschappen officieel bevoegdheden geeft op het gebied van visserijbeheer. Het plan erkent de rol van de zeereservaten in de baai van Antongil voor het herstel van de hulpbronnen en stelt maximumniveaus vast voor de traditionele, ambachtelijke en industriële visserij. Het decreet dat het ABFMP goedkeurt, geeft de vissersverenigingen het recht om verordeningen te ontwikkelen die zijn aangepast aan de lokale context, praktische maatregelen te identificeren en uit te voeren om naleving van de verordeningen te garanderen, vergunningen te registreren en uit te geven aan lokale vissers en verschillende zones in te stellen en te handhaven binnen de lokaal beheerde visgebieden. Lokale vissersverenigingen zijn officieel verantwoordelijk voor de uitvoering van het ABFMP en ze nemen actief deel aan inspectie-, toezichts- en controleactiviteiten.

Er worden workshops gegeven om de capaciteiten van lokale vissers te vergroten. Deze richten zich op natuurbehoud, duurzame vistechnieken, bioveiligheidsmaatregelen en het beheer van vast afval. Ontmoetingen met vissers uit andere beschermde gebieden in de regio, NGO's en onderzoekscentra vergemakkelijken de kennisoverdracht.

Milieu-educatiecampagnes maken mensen bewust van de problemen in verband met het visserskamp. Er wordt speciale nadruk gelegd op de controle van geïntroduceerde soorten, afvalbeheer en defecatie in de open lucht. De informatie wordt via verschillende media verspreid.

Workshops met vertegenwoordigers van overheidsinstanties, de academische wereld en lokale gemeenschappen dragen bij tot een groter bewustzijn van het programma en de beheerpraktijken. De feedback van belanghebbenden helpt om de aanpassingsmaatregelen te verbeteren.

Na het herstel van de hydrologische stroming worden mangrovesoorten geplant die de veranderde hydrologische omstandigheden aankunnen. Dit verhoogt de kans op succes van de herstelactiviteiten.