MKUBA staat voor Mfuko wa Kutunza Bahari: "Fonds om voor de zee te zorgen" in Kiswahili. Het is een soort communautair ecokredietprogramma.

Ecokrediet van de gemeenschap wordt gedefinieerd als: "krediet dat op gemeenschapsniveau wordt beheerd, op voorwaarde dat de lener van het gemeenschapslid ecologische acties onderneemt die vereist zijn volgens de leningsvoorwaarden." (Wild, et al, 2020) - zal sturen is er ruimte voor.

In ons MKUBA-pilotproject werden in 2018 aanvankelijk vijf groepen opgericht, die waren samengesteld op basis van de belangrijkste bestaansactiviteit van hun leden; ze bestonden uit voetvissers, netvissers, zeewierboeren, mangrovegebruikers en de laatste groep bestond uit leden van de WFC's. De leden van de ecokredietgroep namen deel aan een workshop over ecokrediet.
De leden van de eco-kredietgroep volgden een reeks trainingen om de groep in staat te stellen te functioneren en de regels te volgen waaraan ze zich moeten houden om het kapitaal van de ondersteunende organisatie te ontvangen. De trainingen omvatten de volgende hoofdonderwerpen: Leiderschapstraining, Het bijhouden van gegevens, Hoe de geldkist te beschermen, Statuten van elke groep, Boetes, Capaciteitsopbouw in het bedrijfsleven (kort), Behoudsbeheer en rapportageprocedures.

Het Ward Fisheries Committee (WFC) is in Zanzibar de gemeenschapsinstelling die verantwoordelijk is voor het lokale beheer van de mariene hulpbronnen. Maar ze zijn vaak zwak geweest: met weinig capaciteit en effectiviteit.

De pilot met het ecokrediet was ingebed in een breder project dat gericht was op het opbouwen van een effectiever kader voor gezamenlijk beheer met versterkte WFC's. Zonder een breder lopend project waarin een ecokredietregeling wordt ingebouwd, is het niet mogelijk om de WFC te versterken.

Zonder een breder lopend project waarin een ecokredietregeling is ingebed, zou het nog steeds van groot belang zijn om een actieve gemeenschapsinstelling te hebben die op de een of andere manier verantwoordelijk is voor het beheer van de lokale natuurlijke hulpbronnen, om de toegang tot leningen te koppelen aan milieuvoorwaarden die door de gemeenschap zijn overeengekomen.

Het mariene beheerplan op gemeenschapsniveau stelt prioriteiten en doelstellingen vast voor het beheer van natuurlijke hulpbronnen. Het plan kan vervolgens als leidraad dienen voor de naleving van milieuvoorwaarden en de acties die de leden van de eco-kredietgroepen moeten ondernemen.

Het lokale beheerplan kan eenvoudig van start gaan en zich richten op een paar behouds-/beheerdoelen met bijbehorende verordeningen om te handhaven, en verder worden uitgewerkt terwijl het ecokredietprogramma loopt. In dergelijke gevallen is de actieve deelname van een zo breed mogelijke basis van gemeenschapsleden (vooral de leden van de ecokredietgroepen) erg belangrijk.

Voor de implementatie van EMR is het nodig dat de mensen in de gemeenschap worden opgeleid en zich aanpassen aan de voordelen die deze techniek biedt voor hun levensonderhoud, voornamelijk de effecten op de visserij.

Met de steun van de lokale organisatie moeten de leden van de gemeenschap de relatie begrijpen tussen hydrodynamica (zoet- en zoutwaterstroming) en de diversiteit aan vis die beschikbaar is voor de visserij op de locatie.

De mensen van de gemeenschap zijn verantwoordelijk voor de uitvoering:

• De bouw van een tijdelijke insluiting van de waterstroom.
• Het verwijderen van boomstammen die de waterstroom kunnen beïnvloeden en het verwijderen van invasieve soorten die concurreren met natuurlijke regeneratie.
• Het verwijderen, overbrengen en definitief verwijderen van sedimenten, volgens de technische specificaties van de lokale organisatie.

Voor de implementatie van het EMN is een lokale organisatie nodig die beschikt over de nodige institutionele regelingen en wettelijke bescherming om acties uit te voeren binnen beschermde natuurgebieden en die speciaal is gecategoriseerd als medebeheerder.

De lokale organisatie is verantwoordelijk voor het identificeren van de meest aangetaste dichtgeslibde kanalen, het ontwerpen van dezasolve en het plannen van het verwijderen, overbrengen en definitief verwijderen van sedimenten.

De lokale organisatie moet de training verzorgen om ongelukken tijdens de uitvoering van de werkzaamheden te voorkomen; zij is verantwoordelijk voor het formeren van de werkgroepen en het verdelen van de taken, evenals voor het toezicht op de kwaliteit van de werkzaamheden.

Het belang van een lokale organisatie met sterke wortels in de gemeenschap ligt in haar geloofwaardigheid bij de gemeenschap en haar vermogen om consensus te bereiken en potentiële conflicten te vermijden, vooral bij het selecteren van begunstigden, het verdelen van de lonen en het bepalen van de betalingswijzen.

Boeren. Boeren zijn de hoofdrolspelers in dit proces voor de productie van landbouwresiduen die worden gebruikt als onze grondstoffen.

Georganiseerde transportsystemen: Grondstofbronnen liggen altijd verspreid en moeten worden verzameld en vervoerd naar de productiefaciliteit. Hiervoor moeten ze worden geconsolideerd zodat ze gemakkelijk kunnen worden vervoerd. Er is behoefte aan betrouwbare transportmiddelen die efficiënt en effectief gebruikt moeten worden.

.

Kleinhandel en distributiecentra. Als de briketten geproduceerd zijn, moeten de leden van de gemeenschappen er zonder problemen toegang toe hebben. Dit vereist de werving van detailhandelaren om deze producten op te slaan.

Prijsmechanismen. Om de gemeenschappen te laten overschakelen op de nieuwe alternatieve bronnen van energie om te koken, moeten ze een gereduceerde prijs krijgen die hen zal aantrekken. Om dit te bereiken moeten ondernemers hun productiekosten minimaliseren door het productieproces te analyseren.

Arbeidsintensief. Het proces van grondstoffen verzamelen bij boeren is arbeidsintensief. Het laden en lossen uit de vrachtwagens vereist ook arbeid. Het sorteren van de grondstoffen is ook een arbeidsintensief proces. Het verpakken van het product is ook arbeidsintensief.

Inzicht in de redenen voor boskap: De drijvende kracht is de behoefte aan brandhout. Om deze twee problemen op te lossen, kappen mensen bomen voor brandhout, waardoor de natuurlijke habitat voor planten en dieren wordt aangetast.

Locatiekeuze: Er wordt nagedacht over de keuze van een locatie die dicht bij de bron van grondstoffen en de beoogde bevolking ligt en waar structuren worden gebouwd.

Herkomst van grondstoffen. De eerste stap is nagaan of er mogelijk landbouwafval beschikbaar is dat gebruikt kan worden in het productieproces van de briketten.

Verwerking en productie Dit omvat het sorteren en malen. Vervolgens worden de gesorteerde materialen geperst tot briketten die vervolgens worden gedroogd en getest om de duurzaamheid van de briketten vast te stellen.

Betrokkenheid van de gemeenschap: De duurzaamheid van de briketten voor de gemeenschap wordt vastgesteld door middel van participatieve kookdemonstraties. De leiders van de gemeenschap worden uitgenodigd om de voordelen uit te leggen.

Behoud van biodiversiteit: Wanneer gemeenschappen zich bewust worden van de beschikbaarheid van briketten om aan hun kook- en werkbehoeften te voldoen, worden er geen bomen meer gekapt, waardoor de natuurlijke leefomgeving voor dieren en plantensoorten behouden blijft.

De bomen die HAF samen met partners uit de gemeenschap kweekt uit zaden in kwekerijen in Marokko genereren directe inkomsten uit de a) verkoop van de bomen tegen een gesubsidieerd tarief aan boeren, coöperaties, verenigingen en onderwijscentra, en b) vrijwillige en gecrediteerde koolstofcompensaties die worden veiliggesteld met HAF's monitoringsysteem van de bomen die worden verplant vanuit de kwekerijen, waarbij de voordelen van teledetectie en grondonderzoek worden geïntegreerd en gemaximaliseerd met de betrokkenheid van de gemeenschap. Met name de verkoop van koolstofkredieten zorgt voor een maximale impact - inkomsten gegenereerd door de geplante bomen worden direct geherinvesteerd in de gemeenschappen die de bomen kweken.

Combineert zonne-energie om licht en toegang tot stroom te bieden en telefoons op te laden

Een partnerschap opbouwen om biogasprojecten uit te voeren in het Niassa-reservaat en andere reservaten in Mozambique

Crab Shack Restaurant is het icoon van DCCG geworden. Het staat bekend om zijn iconische samosa gebak, heerlijk gemaakt van krabben die zijn geoogst in lokaal gemaakte vallen.

Uitbreiding van het restaurant met geld van het KCDP in het kader van het HMP heeft geleid tot:

• Meer bezoekers aantrekken voor feesten en evenementen.
• Baankansen voor de lokale gemeenschappen, met name jongeren.
• Het Crab Shark restaurant trekt toeristen uit de nabijgelegen hotels aan om de unieke sfeer in de mangroven te komen proeven.