De grootste uitdaging bij de introductie van LED-straatverlichting was de zware sneeuwval in de regio. Omdat LED's minder licht geven, geven ze minder warmte af dan andere lampen. Daardoor bedekt sneeuw soms de lampen en smelt ze niet. Dit leidt tot een ongeschikte situatie met betrekking tot de veiligheid. Om hun specifieke sneeuwproblemen aan te pakken, bedachten de energievereniging en lichtfabrikanten donkere LED's die speciaal zijn aangepast aan de stad Hirosaki.

In december 2011 stelden de grote elektriciteitsbedrijven in Japan een nieuwe prijs vast voor straatverlichting van minder dan 10 watt. Fluorescentielampen van 20 watt kosten bijvoorbeeld 169 JPY per maand, terwijl LED's van 10 watt 120 JPY per maand kosten. Dit prijsverschil maakt de verspreiding van LED-straatverlichting voordeliger.

Een ESCO-model omvat een regeling waarbij een verlaging van de energiekosten de kosten voor de installatie van energiebesparende apparatuur/voorzieningen compenseert. Met dit bedrijfsmodel gaf de stad Hirosaki een plaatselijke vereniging van elektronicabedrijven de opdracht om de straatverlichting te vervangen door LED's en ze tien jaar lang te onderhouden. De provisie voor het lokale elektronische bedrijf bedroeg 340 miljoen JPY voor tien jaar.

Vóór de projecten waren de straatlantaarns eigendom van de buurtverenigingen, terwijl het stadsbestuur een subsidie van 7% van de jaarlijkse elektriciteitskosten verstrekte voor elektriciteit en enkele reparaties aan de buurtverenigingen. De buurtverenigingen moesten dus de rest van de reparaties betalen. In dit ESCO-project gaven de buurtverenigingen het eigendom echter gratis aan de stad. Met behulp van de ESCO-regeling heeft de stad alle 17.800 straatlantaarns omgebouwd naar energiezuinige LED's.

De Gili Eco Trust creëerde in 2012 een dienst en product dat binnen een circulaire economie blijft en dat niet alleen de werkgelegenheid in afvalbeheer op Trawangan voor de lokale gemeenschap vergrootte, maar ook begon met het drastisch verminderen van de omvang van de vuilnisbelt, terwijl het prachtige handgemaakte unieke gepersonaliseerde producten aanbiedt aan zowel bedrijven als toeristen. Bovendien wordt al het glas dat niet kan worden geupcycled tot nieuw glaswerk, serviesgoed en geschenken, vermalen tot zand, dat vervolgens wordt gebruikt voor de productie van bakstenen (mengen van glaszand, vers water, een beetje lijm en cement). De "glaszandstenen" worden vervolgens op Gili Trawangan verkocht voor gebouwen. Dit betekent dat 100% van al het glasafval dat op Gili Trawangan wordt geproduceerd, kan worden gebruikt in andere projecten, om dit oorspronkelijk eenmalig te gebruiken materiaal opnieuw uit te vinden als een waardevol product. Door deze verschillende technieken te gebruiken, bieden we niet alleen werkgelegenheid aan de lokale gemeenschap in de snelgroeiende afvalverwerkingssector, we verminderen ook de hoeveelheid glas die naar stortplaatsen gaat en we leren de lokale bedrijven waarom en hoe ze al hun afval kunnen scheiden om een nul-afval-naar-stort-initiatief te creëren.

Tree Academy Groups (TAG's) zijn door de lokale gemeenschap geleide groepen mensen die op parochieniveau zijn gevormd volgens het VSLA-model (Village Savings and Loan Association) en die zich inzetten voor natuurbehoud.

We vormen deze groepen om voort te bouwen op sociale netwerken om steun, betrokkenheid en veranderingen in sociale normen en gedrag te verspreiden.

Lokale capaciteit opbouwen om de milieubehoeften van de gemeenschap te identificeren en aan te pakken.

Het versterken van de capaciteit voor het verschuiven van de machtsbalans, zodat de gemeenschap een stem krijgt in de besluitvorming, meer toegang krijgt tot informatie en diensten en tegelijkertijd veel van de onderliggende sociale oorzaken van hun kwetsbaarheid aanpakt (discriminatie, armoede, laag gevoel van eigenwaarde en zelfeffectiviteit, lage sociale status, geweld etc.).

Het mobiliseren van lokale en externe middelen om het probleem aan te pakken en het opzetten van coördinatie- en monitoringsystemen om transparantie, verantwoording en effectief beheer van deze middelen te garanderen.

Het motiveren van gemeenschappen om te pleiten voor beleidsveranderingen die beter tegemoet komen aan hun werkelijke behoeften.

Het koppelen van gemeenschappen aan ecosysteemdiensten, het helpen definiëren, verbeteren en monitoren van de kwaliteit van zorg vanuit het gezamenlijke perspectief van gemeenschapsleden en dienstverleners, waardoor de beschikbaarheid van, toegang tot en tevredenheid over ecosysteemdiensten verbetert.

De afvalinzameling en -verwerking op Gili Trawangan wordt sinds 1999 ter plaatse beheerd. De Gili Eco Trust is sinds 2004 actief betrokken bij FMPL (Front Masyarakat Peduli Lingkungan) voor afvalinzameling, beheer, recycling, upcycling, voorlichting en het verminderen van de hoeveelheid afval die op een stortplaats terechtkomt. Sinds 2014 zijn afvalinzameling en oplossingen voor afval dat niet gerecycled kan worden (restafval) besproken en ingevoerd met de lokale overheid en het districtsbestuur. Er wordt samengewerkt om het dagelijkse afval van meer dan 700 plaatsen (hotels, resorts, restaurants, lokale markten, particuliere huizen, enz: TPA of stortplaats in Gili Trawangan. Geleidelijk aan heeft deze vereniging vooruitgang geboekt in het transformeren van afval, het recyclen van meer items en het vinden van innovatieve ideeën om het afval te verminderen. Nu willen we van het eiland een echt voorbeeld van duurzaamheid en ecotoerisme maken door iedereen die op Gili Trawangan woont, werkt of vakantie viert te leren hoe ze hun afval goed kunnen scheiden volgens onze 5 categorieën, en ook anders te consumeren en zich verantwoordelijk te voelen voor de toekomst van hun eiland.

We denken dat we door het aanbieden van dagelijkse afvalinzameling en educatie een verandering voor Gili Trawangan teweeg kunnen brengen.

Om het hoofd te bieden aan de verouderende rioleringssystemen is er systematisch een vernieuwingsplan ontwikkeld en uitgevoerd met volledige inachtneming van het begrotingsplan. Het gebied waar vóór de Tweede Wereldoorlog een rioleringssysteem werd aangelegd, werd aangewezen als het eerste fase vernieuwingsgebied, gevolgd door een tweede fase vernieuwingsgebied waar tussen 1945 en 1970 een rioleringssysteem werd aangelegd. Om het budget voor de vernieuwing van de rioleringsinfrastructuur veilig te stellen en goede diensten te kunnen blijven leveren, was het noodzakelijk om de financiële omstandigheden te verbeteren. Er werd bijvoorbeeld een doel gesteld om de afhankelijkheid van bedrijfsobligaties te verminderen om de financiële basis voor de rioleringsdiensten te verbeteren. Daarnaast werd PFI geïntroduceerd om de kosten voor het recyclen van slib te verlagen. Het dagelijks beheer van de systemen werd versterkt om de levensduur van faciliteiten en leidingen te verlengen, en er wordt een database met gegevens en informatie over de rioolstelsels ontwikkeld.

Slib uit afvalwaterbehandelingsprocessen wordt ook gerecycled in Yokohama City. Slib uit elf afvalwaterzuiveringsinstallaties wordt naar twee slibverwerkingsinstallaties getransporteerd en daar ingedikt, gegist en gedehydrateerd. Na de behandeling neemt het gewicht van het slib met een factor 400 af en wordt het een geurloos, hygiënisch product. Gas dat tijdens het gistingsproces ontstaat, wordt teruggewonnen als energiebron en gebruikt voor het opwekken van elektriciteit en als brandstof voor verbranding in de zuiveringsinstallaties. Bovendien wordt de as na verbranding gebruikt als grondstof voor verbeterde grond en cement.

Behandeld afvalwater wordt in de stad voor verschillende doeleinden gebruikt. Drie afvalwaterzuiveringsinstallaties ozoniseren het behandelde water, terwijl alle installaties faciliteiten hebben om afvalwater te filteren met zand. Het geozoniseerde water wordt gebruikt voor toiletten, kleine kunstmatige beekjes en airconditioningsystemen (AC). Zandgefilterd water wordt hergebruikt voor het reinigen van de waterzuiveringsinstallaties en toiletten. Het gezuiverde afvalwater genereert inkomsten door het te verkopen voor het reinigen van afvoerbuizen en bouwbedrijven. De waterkwaliteit van het teruggewonnen water voldoet aan de normen die de nationale overheid heeft opgesteld voor verschillende toepassingen.

Het rioleringssysteem heeft bijgedragen aan de verbetering van de kwaliteit van het openbare water. De dekkingsgraad van de riolering is gestegen van 85% in 1989 naar 99,8% in 2013. Er stroomt geen onbehandeld afvalwater in rivieren en de kwaliteit van het rivierwater is aanzienlijk verbeterd. De BZV-waarden in de grote rivieren in de stad zijn in 2013 met 40 tot 87% gedaald ten opzichte van 1984. Aan de andere kant is er nog steeds sprake van eutrofiëring in ingesloten wateren zoals meren en kustwateren. Om dit probleem aan te pakken heeft de stad Yokohama geavanceerde behandelingstechnologie geïntroduceerd om nitraat en fosfor te verwijderen die bijdragen aan eutrofiëring. Het aantal zuiveringsinstallaties dat een geavanceerd zuiveringsproces toepast, nam toe van twee in 1996 tot acht in 2013. Als gevolg daarvan nam het verwijderingspercentage van stikstof en fosfor toe.