Regionale gemeenschapsbescherming creëren voor een biosfeerreservaat
Volledige oplossing
Dorpelingen bij een Manas Biosphere viering
Community Conservation
Het creëren van bescherming voor de gemeenschap pakte het probleem aan van de grote ontbossing in de bossen van Assam, India, als gevolg van een complex politiek probleem van militanten die de bosbouwmedewerkers van de overheid bedreigden. Bijeenkomsten van gemeenschappen, seminars voor gemeenschappen, NGO's en de overheid en de viering van de Biosfeer hielpen gemeenschappen om groepen te vormen en sterke natuurbeschermingspartners te worden ter ondersteuning van de regering van Assam. Toen er een akkoord werd getekend, werkten gemeenschapsgroepen samen met de nieuwe stammenregering.
Laatst bijgewerkt: 02 Oct 2020
4912 Weergaven
Context
Uitdagingen
Ontbossing en politieke instabiliteit Er was sprake van grootschalige ontbossing als gevolg van een open toegangssituatie die het gevolg was van politieke instabiliteit. Er moest worden samengewerkt met veel gemeenschappen die grenzen aan de biosfeer en er was interactie met veel andere belanghebbenden, waaronder regionale NGO's, de overheid en militante groeperingen, totdat de politieke situatie was opgelost.
Locatie
Assam, India
Zuid-Azië
Proces
Samenvatting van het proces
Tijdens gemeenschapsbijeenkomsten van het Golden Langur Conservation Project begon het proces om gemeenschappen te betrekken bij het behoud van hun regio. Seminars en workshops met de gemeenschappen, NGO's en overheidspersoneel begonnen een team van belanghebbenden te vormen op basis van gelijkwaardigheid en vertrouwen. De overheid, NGO's en gemeenschappen verenigen in een gemeenschappelijk natuurbeschermingsdoel is het krachtigste team. Deze bijeenkomsten/workshops leidden tot een crescendo van regionale belangstelling die culmineerde in vier vier vieringen die werden gecoördineerd door lokale gemeenschappen in het Manas Biosphere Reserve, waardoor een besmetting van natuurbehoud ontstond. Binnen die tijd en sfeer vormden gemeenschappen groepen en sloten zich aan bij het project. Toen de militanten een akkoord en een staakt-het-vuren tekenden, werd de Bodoland Territorial Council (BTC) gekozen en vormde samen met Green Forest Conservation de eerste Bodoland Forest Protection Force in de biosfeer. Al snel volgden andere CBO's en uiteindelijk vormden 18 CBO's het United Forest Conservation Network om samen te werken met de BTC en het Assam Forest Department om de hele Manas Biosphere en andere bossen die bewoond worden door gouden langoeren te beschermen.
Bouwstenen
Gemeenschapsbijeenkomsten om soorten bewust te maken en om hulp te vragen
Tijdens gemeenschapsbijeenkomsten wordt de gemeenschap bewust gemaakt van hun speciale flora en fauna, zoals de gouden langoer als boegbeeldsoort, het probleem waarmee ze geconfronteerd wordt en dat de overheid en NGO's het probleem niet kunnen oplossen zonder de hulp van de gemeenschappen. We kunnen ook benadrukken dat deze bossen hun bossen zijn. We vragen de hulp van de gemeenschappen, wat de eerste stap is naar empowerment omdat de gemeenschappen ons als NGO-leden over het algemeen als machtiger zien dan henzelf. Dit is ook het begin van een vertrouwensrelatie in de richting van een partnerschap voor natuurbehoud tussen gelijken. Toekomstige bijeenkomsten betrekken de gemeenschappen vervolgens bij directe beschermingsacties zoals het starten van boomkwekerijen en het planten van bomen of het patrouilleren. We kunnen ook aanvullende workshops organiseren om in het levensonderhoud te voorzien. De gemeenschapsgroepen kunnen uit zichzelf ontstaan of we kunnen ze aanmoedigen door middel van workshops. Naarmate dergelijke bijeenkomsten en workshops doorgaan, groeit het vertrouwen tussen de NGO's en de gemeenschappen en met de vorming van organisaties op gemeenschapsbasis (CBO's) ontwikkelt zich eigenaarschap of een gevoel van eigenaarschap van het project en de gebieden.
Sleutelfactoren
Indien mogelijk is er iemand in de gemeenschap nodig om de leden van de gemeenschap te mobiliseren om naar de bijeenkomsten te komen. Transparantie en vertrouwen in de acties tussen de gemeenschap en de katalyserende NGO is erg belangrijk. Ze moeten het gevoel hebben dat ze gelijkwaardige partners zijn en nodig zijn in het project. Subsidiegeld moet minimaal zijn en niet worden benadrukt. Het mag alleen gebruikt worden om de gemeenschapsdoelen te bereiken. Te veel geld creëert een sfeer van "handen uit de mouwen"-mentaliteit. Een gebrek aan financiële prikkels laat altruïstische en behoudsmotivaties naar boven komen en bloeien.
Geleerde les
In elk dorp zijn er veel positieve mensen en potentiële natuurbeschermers. Hoewel dorpelingen arm en ongeschoold kunnen zijn, zijn dat niet hun belangrijkste kenmerken. Als ze worden behandeld als natuurbeschermers, zullen ze zich gedragen als natuurbeschermers. In 30 jaar hulp vragen aan dorpelingen hebben ze nog nooit geweigerd om me enthousiast te helpen. Het gedrag van NGO's en overheden is daarentegen gemengd. Mondige gemeenschapsgroepen zijn de sterkste, meest consistente natuurbeschermers.
Seminars voor leden van de gemeenschap, NGO's en overheidspersoneel
Voortbouwend op het succes van de respons van de gemeenschap op de gemeenschapsbijeenkomsten zijn we begonnen met het houden van bijeenkomsten en seminars met meerdere belanghebbenden om de algemene gemeenschap bewust te maken van de problemen van ontbossing en de benarde situatie van de gouden langoer, om de belanghebbenden van de overheid, NGO's en de gemeenschap samen te brengen. Dit diende om de gemeenschappen te integreren als gelijkwaardige partners in natuurbehoud en om de ontbossing en de gouden langoer onder de aandacht te brengen binnen de regionale gemeenschap. Over deze bijeenkomsten werd vaak geschreven in lokale kranten, waarbij de gouden langoer werd benadrukt als een dier uit Assam. Ze gaven ook meer geloofwaardigheid aan het project en focusten op de sterkste oplossing voor natuurbehoud wanneer overheden, NGO's en gemeenschappen samenwerken. Achteraf gezien gaf het ook een focus voor de nieuwe Bodoland Territorial Council leden die tijdens deze bijeenkomsten snel de overgang maakten van militanten naar vertegenwoordigers van de inheemse overheid.
Sleutelfactoren
De overheid en NGO's moeten interesse hebben om deel te nemen en ze moeten bereid en in staat zijn om de leden van de gemeenschap op gelijke basis te ontmoeten en met hen te communiceren.
Geleerde les
Deze inspanningen bouwden voort op de gemeenschapsbijeenkomsten om de belanghebbenden op gemeenschappelijke grond samen te brengen. Ze speelden ook een grote rol bij het genereren van een besmetting voor natuurbehoud.
Beschermd gebied vieringen
Besmetting van natuurbehoud is een soort sociale besmetting die ervoor kan zorgen dat ideeën exponentieel in plaats van lineair voortgaan. Erkenning van en aandacht voor dit concept zijn uniek voor projecten van Community Conservation en zijn niet waargenomen door andere natuurbeschermers of wetenschappers. Hoewel we het succes ervan niet kunnen voorspellen, lijkt besmetting te reageren op een grote hoeveelheid reclame in de media en het samenbrengen van mensen uit verschillende gebieden, waardoor berichten zich kunnen uitbreiden naar andere sociale netwerken. De Manas-viering moest helpen om de waarschijnlijkheid van besmetting door natuurbehoud te vergroten, om te vieren en het bewustzijn te vergroten, door meer aandacht te geven aan het Manas Biosfeerreservaat in plaats van aan het Manas National Park, waar gewoonlijk de nadruk op lag, en om regionale aandacht te geven aan de gouden langoer en de ontbossing van het Manas Biosfeerreservaat. Deze vieringen moesten de menselijke energie voor activisme in de regio vergroten.
Sleutelfactoren
Je hebt de hulp nodig van gemotiveerde gemeenschapsleden die weten hoe ze zulke evenementen in hun eigen gemeenschap moeten organiseren. Assam-gemeenschappen hadden al zulke leiders met zulke vaardigheden.
Geleerde les
Hoewel het bereiken van besmetting van natuurbehoud misschien niet helemaal voorspelbaar is, is het mogelijk om de kans erop te maximaliseren door mensen uit verschillende regio's te mengen en zo opwinding te genereren vanuit gesprongen sociale netwerken. Toen ik zag hoe besmetting van het natuurbehoud per ongeluk was bereikt in Belize, voornamelijk door landelijke reclame en het samenbrengen van gemeenschappen uit verschillende delen van het land, kon ik proberen om een vergelijkbare situatie te creëren in het westen van Assam. In plaats van me te richten op een klein gebied, richtte het project zich in eerste instantie op het hele Indiase verspreidingsgebied van de gouden langoer en bracht vijf bestaande NGO's en CBO's samen om samen te werken aan de bescherming van de endemische gouden langoer in zijn hele Indiase verspreidingsgebied. De enorme menigte die ontstond, kwam volgens mij voort uit onze oorspronkelijke transparante, vertrouwensvolle relaties met gemeenschappen die zich trots en eigenaar voelden van het project.
Gemeenschappen aanmoedigen om natuurbeschermingsgroepen te vormen
Het vormen van hun eigen natuurbeschermingsgroep zorgt voor empowerment, trots, eigenaarschap en duurzaamheid. Het stelt gemeenschappen in staat om hun eigen richting te bepalen. Deelnemers worden mondiger door groepen te vormen die hun eigen agenda bepalen. Duurzaamheid is het resultaat omdat de groepen door de gemeenschappen zelf zijn gevormd om hun eigen redenen. In sommige landen, zoals India, was het vormen van gemeenschapsgroepen bekend en misschien beïnvloed door het Panchayat dorpssysteem. In sommige landen moet de katalysator de gemeenschappen helpen om hun eigen groepen te vormen.
Sleutelfactoren
Gemeenschappen moeten het gevoel hebben dat er iets voor hen is in het proces. De stimulansen zijn meestal sociaal of cultureel, met misschien wat financiële mogelijkheden. Als gemeenschappen weten hoe ze groepen moeten vormen, zullen ze dat zelf doen, zoals de gemeenschappen in Assam deden. In sommige landen, zoals Rwanda na de genocide, leek er een sterke overheidscontrole te zijn die het voor gemeenschappen moeilijk maakte om voor zichzelf te denken.
Geleerde les
Het helpen van gemeenschappen bij het vormen van hun eigen groepen om specifieke redenen van natuurbehoud is essentieel voor het succes in het beïnvloeden van natuurbeschermingsacties. Het is empowerend en duurzaam omdat het in het eigenbelang van de leden van de gemeenschap is. Met federaties biedt het de hoogste mate van gemeenschapsparticipatie. In wezen vervangen deze groepen de gemeenschapsinstellingen van voor het kolonialisme.
Gemeenschappelijke natuurbeschermingsgroepen helpen een federatie te vormen
Hoewel in projecten wordt gesproken over het betrekken van gemeenschappen, zijn er vele niveaus van gemeenschapsbetrokkenheid. Het hoogste niveau moedigt gemeenschappen aan om de macht te nemen over hun eigen inspanningen. In India weten gemeenschappen hoe ze hun eigen groepen moeten vormen vanuit het Panchayat zelfbesturingssysteem. Na vele gemeenschapsbijeenkomsten met de focus op de Manas Biosphere, vormden gemeenschapsgroepen zich op eigen houtje om zich bij het project aan te sluiten. Toen leden van het dorp Koila Moila besloten om mee te doen aan het Golden Langur Conservation Project, was er concurrentie of ze zich aan moesten sluiten bij Nature's Foster een NGO uit Bongaigaon of Green Forest Conservation, een CBO uit het westelijke gebied van de Biosfeer. In plaats daarvan besloten ze hun eigen CBO op te richten en werden ze de eerste CBO die zich bij het project aansloot. Toen Green Forest Conservation begon samen te werken met de Bodoland Territorial Council om te patrouilleren en de westelijke Reserve Forests te beschermen, begonnen andere groepen zich in hun eigen regio's te vormen om deel te nemen aan de bescherming en om de mogelijkheid van toerisme en andere middelen van bestaan te overwegen. We organiseerden deze CBO's in een federatie, het United Forest Conservation Network, dat maandelijks bijeenkwam.
Sleutelfactoren
Je moet sterke, mondige gemeenschapsgroepen hebben die goed functioneren. Deze groepen moeten worden samengebracht om gemeenschappelijke belangen te bespreken.
Geleerde les
Federaties of netwerken van op de gemeenschap gebaseerde organisaties zijn de sterkste instellingen voor het behoud van de gemeenschap en hebben waarschijnlijk het hoogste niveau van deelname van de gemeenschap. Ze lijken bij te dragen aan de besmetting van het natuurbehoud en misschien de energie ervoor op peil te houden.
Invloeden
Na vele gemeenschapsbijeenkomsten begonnen de gemeenschapsorganisaties (CBO's) zich op eigen kracht te ontwikkelen om met het project samen te werken. Ze begonnen te werken aan acties voor natuurbehoud en levensonderhoud toen we hen de mogelijkheden voorlegden. In sommige gevallen begonnen ze op eigen houtje te patrouilleren in gebieden en/of indringers tegen te houden en illegale materialen in beslag te nemen. Tijdens de eerste Manas Biosphere viering toonden de lokale gemeenschappen weerstand tegen het feit dat iemand anders dan de lokale gemeenschap de viering organiseerde, waardoor een precedent werd geschapen voor lokale controle over de volgende vieringen. De deelname van de dorpelingen nam met elke viering toe van 5.000 tot 8.000 tot 20.000 tot 35.000 deelnemers. Toen het project in 2005 met de nieuwe Bodoland Territorial Council onderhandelde over de oprichting van een bosbeschermingseenheid onder Green Forest Conservation (CBO) in Kachugaon, begonnen andere gemeenschapsgroepen als vrijwilligers in hun regio's te patrouilleren. Later werden ze opgenomen in het systeem. Uiteindelijk toonde een volledige telling van de gouden langoeren een toename van 1500 langoeren in 1999 tot 5600 in 2009. Onderzoeken naar olifanten en tijgers lieten ook een stabiele populatie zien.
Begunstigden
De centrale regering van India, de regering van de deelstaat Assam, de Bodo Territoriale Raad en gemeenschapsgroepen
Verhaal
Op een avond bezocht ik het Assam Forest-kantoor in Kuklung. Het was donker door een stroomstoring en toen ik binnenkwam, keek een man me aan, hield mijn blik vast en bukte zich toen om met zijn beide handen mijn schoenen aan te raken, een gebaar van eer. Ik was verrast door de actie van deze vreemdeling, maar later hoorde ik dat hij tegen de ontbossing had gewerkt en wist wie ik was en wat mijn missie was. De volgende ochtend gingen we terug om met leden van de Kuklung gemeenschap te praten, hen te vertellen over hun speciale gouden langoeren en hoe we hun hulp nodig hadden om hun bos te beschermen. Later, toen ik me klaarmaakte om Assam te verlaten en terug te keren naar de VS, kreeg ik een telefoontje van Arnab Bose van Nature's Foster. Hij was verbaasd en verbaasd over wat er na ons bezoek was gebeurd, maar hij vertelde me dat de dorpelingen van Kuklung de illegale houthakkers in het Manas Reserve Forest hadden tegengehouden en 22 ossenkarren en houtblokken onder hun gezag in beslag hadden genomen. Ik was ook niet zeker van de actie, maar ik dacht even na en antwoordde dat ik dat een positieve actie van hun kant vond. Ze hadden onze woorden opgevat als toestemming om degenen die hun bos aan het stelen waren tegen te houden. Kort daarna vormden die mannen de Raigajli Ecotourism & Social Welfare Society. Toen ik het jaar daarop op bezoek kwam, zag ik het kamp dat ze net hadden gebouwd en waar hun bosbeschermers woonden. Ze waren begonnen met het patrouilleren en beschermen van het Manas Reserve Forest, ten noorden van Kuklung, dat nog nooit enige bescherming had gehad. Ik was blij dat te horen, want net als in andere Reserve Forests van de Manas Biosphere zag je honderden fietsen volgeladen met honderden kilo's brandhout voor zonsondergang het bos uit stromen. Toen ik in het tweede jaar terugkwam om het Raigajli kamp te bezoeken, vertelden ze me een angstaanjagend verhaal over hoe meer dan honderd illegale houthakkers hen hadden aangevallen en hun kamp hadden verwoest, maar ze hadden het al weer opgebouwd. Later tijdens dat bezoek vertelden ze nog een verhaal over geweld. Terwijl hun mannen in het bos patrouilleerden, waarschuwde een illegale houthakker zijn mannen en zij vilten een boom om de patrouillewagen van de bosbeschermers te blokkeren. Terwijl de beschermers de geblokkeerde boomstam verplaatsten, werden ze aangevallen door een bende indringers en zwaar mishandeld, zodat ze naar het ziekenhuis moesten om te herstellen van hun hoofdwonden. Dergelijke conflicten en ontbossing verdwenen uiteindelijk.