Marismas Nacionales, Nayarit
Ana Elisa Peña Del Valle Isla
Veranderende klimaatpatronen, veranderende stromingen, veranderende gedachten: herstel van mangroven en hydrologische stromingen
Volledige oplossing
Marismas Nacionales, Nayarit
Ana Elisa Peña Del Valle Isla
Toen Marismas Nacionales, Nayarit, Mexico, werd uitgeroepen tot biosfeerreservaat, was er weerstand van de gemeenschap tegen verandering van hun huidige productieve praktijken. CONANP ontwikkelde een langetermijnstrategie voor het veranderen van de perceptie van de gevolgen van klimaatverandering, gericht op bewustwording, capaciteitsontwikkeling en voortdurende technische ondersteuning. Een specifieke maatregel was het herstel van mangrove-ecosystemen door het herstel van natuurlijke zout- en zoetwaterstromen.
Laatst bijgewerkt: 21 Feb 2023
7621 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Milieu:
Tropische stormen brengen schade toe aan garnalenkwekerijen, mangrovesystemen en kanalen, wat in combinatie met een verminderde watertoevoer in de rivieren die het estuarium binnenkomen (door landbouwgebruik en minder regenval), leidt tot een toename van het zoutgehalte in de mangroves, wat schadelijk is voor het socio-ecosysteem.
Sociaaleconomisch:
De te lage prijs van vis door de vissersgemeenschappen leidt ertoe dat zij niet in staat zijn om hun kosten en levensbehoeften te dekken. Dit kan leiden tot overbevissing om het gat te dichten.
Locatie
Lib. de Mazatlán, Tepic, Sin., Mexico
Noord-Amerika
Proces
Samenvatting van het proces
De kern van de oplossing in Marismas Nacionales, Nayarit Biosphere Reserve is de institutionele flexibiliteit (bouwsteen IV) die nodig is voor CONANP om rekening te kunnen houden met bewijs uit het veld, evenals kennis en meningen van veldwerkers en de lokale gemeenschap, om haar beleid aan te passen om een duurzame overeenkomst over herstel van ecosystemen en behoud van lokale bestaansmiddelen te creëren die relevant is voor de mensen en ecosystemen (bouwstenen I, II en III). Deze institutionele flexibiliteit, samen met partnerschappen met de gemeenschap in de vorm van langetermijnondersteuning en mentorschap, stelt de gemeenschap in staat om haar denkwijze en houding met betrekking tot het gevoel bij het reservaat te horen positief te veranderen (bouwsteen I), waardoor een omgeving wordt gecreëerd waarin innovatieve praktijken door de gemeenschap kunnen worden overgenomen (bouwsteen V). Een mentaliteitsverandering (bouwsteen I) en de juiste timing van betalingen voor de ondersteuning van mangroveherstel (bouwsteen III) ondersteunen direct de creatie van een gretige lokale beroepsbevolking voor mangroveherstel (bouwsteen II).
Bouwstenen
Percepties over de relatie tussen ecosysteem en levensonderhoud veranderen
Lokale gemeenschappen hebben de creatie van nieuwe beschermde gebieden niet altijd toegejuicht. Het is belangrijk om lokale gemeenschappen bewust te maken van het verband tussen het behoud van ecosystemen en lokale bestaansmiddelen. Om dit te kunnen doen, moeten de autoriteiten een gevoel van identiteit en verbondenheid met de beschermde ecosystemen kunnen creëren, in plaats van een gevoel van uitsluiting. De oplossing in Marismas Nacionales, het biosfeerreservaat van Nayarit, is een langetermijninspanning met intensieve ondersteuning van de gemeenschap en begeleiding door CONANP-veldwerkers. De strategie is gericht op het veranderen van de perceptie van de gemeenschap. Deze aanpak heeft als bijkomend effect dat de instellingen die het beschermde gebied besturen beïnvloed zijn, waardoor er een beter gedeeld begrip is ontstaan van effectieve en duurzame steun voor zowel mangroveherstel als lokale bestaansmiddelen. Op deze manier hebben de gemeenschap en de medewerkers van CONANP hun krachten gebundeld om ervoor te zorgen dat aan de lokale behoeften wordt voldaan door de mangroven te herstellen vanuit een meer territoriaal en op levensonderhoud gericht perspectief, in plaats van een administratief perspectief. Veranderde percepties zijn een belangrijkere drijfveer geworden voor positieve actie vanuit de gemeenschap dan alleen betalingen voor ecosysteemdiensten of subsidies.
Sleutelfactoren
a) bestaande coöperaties om veranderingsprocessen namens gemeenschappen te leiden;
b) capaciteit om de voordelen van diverse initiatieven te monitoren;
c) goed beheer van het NGO-netwerk en permanente aanwezigheid van veldwerkers voor capaciteitsontwikkeling;
d) financiële middelen om de organisatiecapaciteiten van de vissers te stimuleren tot het punt waarop ze zichzelf organiseren;
e) een open overheid.
Geleerde les
a) Een belangrijke factor om de lokale gemeenschappen op andere gedachten te brengen is de betrokkenheid van vrouwen en kinderen bij bewustmakings-, plannings- en onderhandelingsactiviteiten;
b) Het creëren van alternatieven voor migratie uit het reservaat helpt om het belang van het behoud van lokale ecosystemen te onderstrepen;
c) het kunnen aantonen van snelle en tastbare voordelen als gevolg van ecosysteembehoud of door de invoering van duurzame praktijken helpt enorm om gemeenschappen te overtuigen. Het versterken van duurzame visserijpraktijken kan dit soort snelle resultaten opleveren.
Gebruik van natuurlijke processen bij mangroveherstel
Wanneer de doelen van mangroveherstel ondergeschikt worden gemaakt aan die van het beperken van klimaatverandering en het creëren van koolstofputten, kan een project gemakkelijk in de val lopen om effectief herstel gelijk te stellen aan eenvoudige herbebossing. Het is belangrijk om te bedenken dat heldere en goed onderhouden kanalen hydrologische stromen tussen zout- en zoetwaterbronnen in een mangrove mogelijk maken. Hierdoor kan het ecosysteem een natuurlijk evenwicht vinden dat gunstig is voor de biodiversiteit. Het zorgt er ook voor dat vissen zich van en naar het ecosysteem kunnen verplaatsen in overeenstemming met de waterstromen en het vergemakkelijkt de natuurlijke uitbreiding van de mangrove via een grotere zaadverspreiding. Het verbeteren van de hydrologische stromen kan het verwijderen van mangrovebomen op belangrijke plaatsen inhouden, of de afwezigheid ervan op andere plaatsen. In Marismas Nacionales doorliep het rehabilitatieproject een steile leercurve waarbij tijd en middelen werden verspild als gevolg van een traditionele herbebossingsaanpak waarbij zaailingen werden opgekweekt, geplant en verzorgd. Na 2 tot 3 jaar werd het beleid veranderd in het creëren en onderhouden van kanalen en stromingen tussen de lagunes in het reservaat, om zo het herstel van een natuurlijk systeem te bevorderen.
Sleutelfactoren
a) een toegewijde lokale gemeenschap die overtuigd is van de voordelen van het herstel van de mangroven en het niet alleen voor de betaling doet;
b) goed opgeleide veldwerkers, met wetenschappelijke kennis, die het effectieve herstel van de mangroves kunnen begeleiden en hun aanpak snel kunnen aanpassen als dat nodig is;
c) een duurzaam, intelligent en doelgericht openbaar betalingsprogramma voor lokale gemeenschappen;
d) inzicht in de druk en de onderliggende oorzaken van de problemen van het mangrovesysteem.
Geleerde les
a) Zonder goede technische, wetenschappelijke begeleiding is het niet mogelijk om mangrove-ecosystemen te herstellen op een manier die duurzaam is, of duurzaam voor lokale bestaansmiddelen.
b) Als de doelen van mangroveherstel ondergeschikt worden gemaakt aan die van het tegengaan van klimaatverandering (koolstofputten creëren), kan het gemakkelijk zijn om goed herstel te verwarren met het simpelweg verhogen van het aantal bomen.
c) Het creëren en onderhouden van kanalen binnen het mangrovesysteem om natuurlijke stromingen tussen zout en zoetwaterbronnen mogelijk te maken is een belangrijk onderdeel voor het verminderen van verziltingsproblemen en voor het gezond houden van de mangrove.
d) Problemen voor mangrovesystemen kunnen worden verergerd door klimaatgebeurtenissen zoals tropische stormen die delen van de mangroves vernietigen. Maar chronische problemen kunnen ook worden veroorzaakt door activiteiten stroomopwaarts, zoals een afname van de rivierstromen door overmatige wateronttrekking voor landbouwdoeleinden. Dit vergroot de zoutproblemen van de mangrovesystemen.
Betalingsprogramma's integreren in een bredere strategie om duurzame bestaansmiddelen en het behoud van ecosystemen op lange termijn te bevorderen
Mangroveherstelactiviteiten vereisen aanzienlijke investeringen in tijd en inspanning van de lokale gemeenschappen. Deze investeringen zijn misschien niet haalbaar voor de lokale gemeenschappen, die meestal betrokken zijn bij traditionele activiteiten om in hun levensonderhoud te voorzien. Door te proberen de lokale dynamiek te begrijpen, kon CONANP zijn interventie coördineren: het was in staat om zijn door de federale overheid gefinancierde betalingsprogramma voor de vissers zo te timen dat het verenigbaar was met de lokale productieve activiteiten. CONANP ontwierp een betalingsschema dat lokale arbeiders zou betalen voor hun werk in mangroveherstel en dat ook complementair was aan de huidige traditionele activiteiten. Deze analyse voorkwam overlappingen in de tijd en conflicten of negatieve neveneffecten die zouden kunnen voortvloeien uit het betalingsschema. In dit geval werden de rehabilitatiewerkzaamheden en de betalingen vastgesteld voor het einde van het garnalenvisserijseizoen, zodat de lokale gemeenschappen hun tijd niet onnodig hoefden te verdelen tussen verschillende activiteiten. Hierdoor konden de leden van de lokale gemeenschap hun inkomen tijdens het garnalenvisserijseizoen op peil houden en buiten het seizoen een extra inkomen verdienen met mangroveherstel.
Sleutelfactoren
a) economische en personele middelen om lokale mensen te kunnen inzetten voor het uitvoeren van herstelwerkzaamheden;
b) gebruik van lokale kennis en expertise van veldwerkers om inzicht te krijgen in werkritmes;
c) flexibiliteit om betalingsregelingen aan te passen aan lokale productieve activiteiten.
Geleerde les
Betalingsregelingen voor milieuherstelactiviteiten kunnen meer succes hebben als ze rekening houden met
a) het feit dat het vermogen om het hele jaar door een regelmatige inkomstenbron te behouden een belangrijk aanpassingsvermogen is voor lokale gemeenschappen;
b) dat de tijd voor lokale gemeenschappen beperkt is, en dat de betrokkenheid van de gemeenschap groter zal zijn als herstelactiviteiten niet botsen met de belangrijkste productieve activiteiten;
c) dat dergelijke betalingssystemen op lange termijn misschien niet houdbaar zijn (overheidsbudgetten kunnen dalen; het beleid kan veranderen), zodat ze ondergeschikt moeten worden gemaakt aan activiteiten die binnen de gemeenschap een drive genereren voor het behoud van de ecosystemen als een normaal onderdeel van het behoud van hun bestaansmiddelen.
Gebruik van een flexibele benadering voor het definiëren van instandhoudings- en productiegebieden op basis van lokale kennis
Een onderscheidend kenmerk van dit reservaat is dat bijna het hele grondgebied eigendom is van de gemeenschap, 'ejidal', of privé-eigendom in plaats van federale controle. CONANP moest een andere aanpak kiezen bij de samenwerking met de gemeenschappen op het gebied van aanpassing aan klimaatverandering; CONANP besloot te werken vanuit een ecosysteemgericht perspectief. Deze benadering vereiste een flexibele interpretatie van de federale regelgeving en instellingen die het beleid voor behoud en beperking van klimaatverandering bepalen. De kern van deze flexibiliteit was de afwijzing van een strikt administratieve polygoonbenadering om grote beschermingsgebieden af te bakenen waarbinnen geen productieve activiteiten in de mangrove-ecosystemen mogen plaatsvinden. Open discussies en onderhandelingen met de lokale gemeenschappen hebben ertoe geleid dat CONANP voor een flexibele aanpak heeft gekozen, waarbij gebruik is gemaakt van lokale kennis om een voor het ecosysteem en het levensonderhoud relevante verdeling van de mangrovebossen te maken in gebieden die zijn aangewezen voor puur behoud en voor duurzame productieve activiteiten. Het behoud van duurzame productieve activiteiten in de mangrovesystemen ondersteunt de langetermijndoelstelling om de houding van de gemeenschap te veranderen ten opzichte van het behoud van de mangrovesystemen als integraal onderdeel van het levensonderhoud van de gemeenschap.
Sleutelfactoren
1. Intensieve dialoog en onderhandelingen (voor en na de oprichting van het reservaat) met lokale gemeenschappen.
2. Luisteren naar en accepteren van de geldigheid van de standpunten van lokale gemeenschappen en veldwerkers bij het ontwerpen van beleid.
3. Bereidheid om institutionele regels en benaderingen te veranderen om tegemoet te komen aan verschillende standpunten en lokale kennis.
4. Het vermogen om de effectiviteit van geplande maatregelen te monitoren en om te herkennen wanneer plannen moeten worden gewijzigd met steun van de lokale gemeenschap.
Geleerde les
1) Het werd al snel duidelijk dat het aanwijzen van een beschermd gebied uitsluitend op basis van een administratief vooraf gedefinieerde polygoon niet zou uitpakken als een succesvolle behouds- en beheerstrategie, omdat de polygoon: a) de ecosystemen en hun connectiviteit niet correct omvatte; b) de mogelijkheid uitsloot voor gemeenschappen om een gevoel van verbondenheid met het reservaat te creëren, zonder welke gezamenlijke verantwoordelijkheid voor het behoud niet mogelijk is.
2) Behoud en bestaansmiddelen zijn twee zijden van dezelfde medaille. In ecosystemen waarin gemeenschappen leven, kan het ene niet zonder het andere.
3) Een balans tussen behoud en levensonderhoud werd bereikt door onderhandeling en openheid van beide kanten: een kleiner behoudsgebied werd geaccepteerd in ruil voor strengere controles, en een grotere inspanning onder leiding van de vissers voor het behoud van een duurzame aanpak van productieve activiteiten in de rest van het reservaat.
Invoering van innovatieve technologie
Om hun productieve activiteiten in stand te houden in het licht van de klimaatverandering en economische onzekerheden, hebben oesterkwekers snel een innovatieve technologie overgenomen: nieuwe platforms voor de groei van oesters. Deze platforms hebben de volgende kenmerken: a) ze zijn duurzamer dan de traditionele platforms, waardoor de levensduur toeneemt van 3 jaar tot 25 jaar; b) ze vervangen het gebruik van lokale mangrovebomen door synthetische materialen; c) omdat ze op en neer bewegen met het getij en het waterpeil, zijn ze beter bestand tegen hydrologische gebeurtenissen.
Sleutelfactoren
- CONANP heeft een forum opgezet voor de uitwisseling van innovatieve ideeën tussen oesterproducenten;
- bewijs dat de nieuwe platforms in het veld werken;
- het vermogen van lokale producenten om zich te verenigen en de benodigde middelen te verzamelen om het nieuwe type platforms te betalen;
- bewustwording van de gevolgen van klimaatverandering.
Geleerde les
De belangrijkste les die we hebben geleerd is dat samenwerking met de bestaande coöperaties een krachtige bondgenoot voor natuurbehoud kan opleveren; in dit geval heeft het de toepassing van nieuwe technieken en voorschriften in de bestaande productieve activiteiten mogelijk gemaakt. Het heeft ook duidelijk gemaakt dat het mogelijk is om voldoende economische inkomsten voor alle leden van de coöperatie te produceren en tegelijkertijd de omliggende natuurlijke hulpbronnen te behouden. De oestercoöperatie heeft een collectieve visie verspreid voor duurzaam beheer en gebruik van natuurlijke hulpbronnen in het Camichin-gebied, een taak die CONANP zelf niet zou kunnen uitvoeren vanwege een gebrek aan personeel en budget.
Invloeden
Milieu:
Mangrove-ecosystemen in de binnenlagunes hebben een ongekend herstel doorgemaakt. In plaats van lukraak mangroven te herplanten, profiteert de biodiversiteit van een strategisch herstel van de mangroven door het herstel van natuurlijke zout- en zoetwaterstromen via effectief kanaalbeheer. Dit leidt tot een vermindering van het zoutgehalte en een toename van de uitwisseling van voedingsstoffen. Als gevolg hiervan heeft de lokale garnalenindustrie positieve gevolgen voor haar productiviteit.
Sociaal:
CONANP en lokale gemeenschappen werken effectief samen om wederzijdse voordelen voor ecosystemen en bestaansmiddelen te genereren. Lokale gemeenschappen en autoriteiten hebben geprofiteerd van verbeterde kennis en samenwerking, waardoor duurzame ecosystemen en bestaansmiddelen aan elkaar zijn gekoppeld.
Economisch:
De lokale oesterindustrie, dichter bij de estuariene zone, heeft innovatieve aanpassingen in hun praktijken doorgevoerd en geprofiteerd van meer bronnen van inkomsten, waardoor de kosten op lange termijn zijn gedaald en de productiviteit op peil is gebleven. Lokale visserijcoöperaties denken na over een prijs voor hun producten die hoger is dan hun werkelijke kosten en hun behoeften om in hun levensonderhoud te voorzien. Ondanks de druk om hun producten via tussenpersonen tegen lage prijzen te verkopen, richt CONANP zich op het versterken van de prijsvormingscapaciteiten om de economische druk te verminderen.
Begunstigden
- Lokale vissersgemeenschappen en autoriteiten.
- Lokale oesterindustrie.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 6 - Schoon water en sanitaire voorzieningen
SDG 13 - Klimaatactie
SDG 14 - Leven onder water
Verhaal
Marismas Nacionales Biosphere Reserve is een van de jongste beschermde gebieden in Mexico (opgericht in 2010). Het grootste deel van het gebied is eigendom van de communiteiten, "ejidal", of particulieren, in plaats van de federale overheid. Dit heeft CONANP gedwongen om een andere aanpak te kiezen bij de samenwerking met gemeenschappen om zich aan te passen aan klimaatverandering vanuit een ecosysteemgericht perspectief. Het reservaat en de gemeenschappen worden bedreigd door orkanen, fenomenen die leiden tot verlies van mangrove-ecosystemen en viskwekerijen. Het heeft ook te lijden onder veranderingen in neerslagpatronen, die economische verliezen veroorzaken in productieve activiteiten zoals de oester- en garnaalproductie en de landbouw. Deze bedreigingen nemen toe door de klimaatverandering, waardoor het reservaat kwetsbaarder wordt. Toen het reservaat werd opgericht, was er veel weerstand vanuit de gemeenschap om veranderingen aan te brengen in de productiepraktijken. CONANP is begonnen met een langetermijnstrategie om de lokale perceptie te beïnvloeden door middel van bewustmaking, capaciteitsontwikkeling en voortdurende technische en morele steun, in plaats van alleen financiële steun in de vorm van betalingen voor ecosysteemdiensten of subsidies. De bedoeling was dat gemeenschappen zouden veranderen omdat ze geloofden in de ecologische en langetermijnwaarde van hun levensonderhoud en hun werk, en niet alleen omdat ze ervoor betaald werden. CONANP heeft de lokale gemeenschappen meer kansen gegeven door flexibel beleid te implementeren over het gebruik van mangroves. Dit heeft de gemeenschap in staat gesteld om een reeks secundaire productieve activiteiten te ontplooien op basis van het duurzame gebruik van de mangrove-ecosystemen, die als buffer fungeren wanneer klimaatbedreigingen de visserij aantasten. Dit heeft ook geleid tot een vermindering van conflicten en een grotere waardering van de gemeenschap voor de waarde van de ecosystemen waarin ze leven. Als gevolg hiervan zijn lokale vissersgemeenschappen, met steun van CONANP, verantwoordelijk voor het herstel van de lokale mangroves, wat leidt tot een win-winsituatie voor zowel de biodiversiteit als de bestaansmiddelen.
