RFCx, biyoçeşitliliği izlemek ve yasadışı faaliyetleri tespit etmek için projeye özel çözümler yaratmıştır. Donanım tekliflerimiz arasında RFCx Guardian ve RFCx Edge bulunmaktadır ve her ikisi de belirli güçlü yönler ve hedefler göz önünde bulundurularak tasarlanmıştır.

Motorlu testere tespitlerine yönelik yapay zeka modelimiz, Huawei ile ortaklığımızın desteğiyle değiştirildi ve güçlendirildi ve Huawei destekli projelerimizde toplanan tüm veriler Huawei Cloud'da depolandı. Huawei, yasadışı orman faaliyetlerinin (motorlu testere sesleri, araçlar vb.) daha doğru bir şekilde tespit edilmesini sağlamak amacıyla Huawei'nin gelişmiş yapay zeka hizmetini (Huawei Cloud AI) ve araçlarını (ModelArts) temel alan daha doğru akıllı algoritma modelleri geliştirmek için RFCx ile işbirliği yapmıştır. Buna ek olarak Huawei, RFCx'in fauna seslerini tespit ve analiz eden akıllı modeller oluşturmasına yardımcı olarak yaşam alanları, tehditler ve hatta yaşam alışkanlıkları hakkında bilgi sağlıyor ve yerel ortakların nesli tükenmekte olan türleri korumasına yardımcı oluyor.

Yapı Taşı 1 (BB1), çiftçiler ve geçim kaynakları arasındaki ilişkileri güçlendirmek için teknik yardımın ana modeli olarak agroekolojiyi teşvik eder, böylece tarım sistemleri çevresel ve üretken sürdürülebilirliğe ulaşmak için dönüştürülür. BB1, çiftlik yönetiminde yeni agroekolojik uygulamaların benimsenmesi için çiftçiyle birlikte "yaparak öğrenme" kapasite geliştirme yoluyla gerçekleştirilir.

Apaneca-Ilamatepec Biyosfer Rezervi'nde kahvenin yeniden değer kazanması (BB2) ve bölgedeki orman örtüsü kaybının azaltılması için faaliyetler teşvik edilmiştir, bu nedenle üreticiler arasında deneyim alışverişi de dahil olmak üzere teorik ve pratik eğitim oturumlarının geliştirilmesi bu BB1'in geliştirilmesinde kilit rol oynamıştır. Son olarak proje, Apaneca-Ilamatepec Biyosfer Rezervi'ndeki kahve agrosistemi ve agroekolojik turizm değer zinciriyle ilgili adil pazarlarla bağlantılar kurdu. Aynı zamanda, bölgedeki diğer girişimlerle çalışma sinerjileri sağlanmış, bu da yararlanıcıların üretim zincirinin pazarlama halkasına (BB3) dahil edilmesi yoluyla projenin eylemlerinin sürekliliğini sağlamıştır.

Endonezya'daki su ürünleri yetiştiricilerinin çoğu, yetersiz eğitim, kötü uygulamalar ve ekolojik dengeyi bozan kimyasal ve antibiyotik kullanımı nedeniyle düşük verim veya fayda elde etmektedir. CFS, yerel küçük ölçekli havuz çiftçilerinin kapasitesini geliştiren ve küçük grupları iyi uygulamalar konusunda eğiten bir öğrenme sürecidir. Bir üretim döngüsü (12-16 seans) boyunca çiftçiler havuz ekolojisini, düşük dış girdili sürdürülebilir akuakültür (LEISA) kullanarak havuz yönetimini ve mangrov yeşil kuşaklarının işlevleri de dahil olmak üzere kıyı sularının ekolojisini öğrenirler (mangrov rehabilitasyonu için farkındalık yaratma). Çiftçiler tarımsal ekosistemi incelemekte, su ürünleri üretim sistemleri tasarlamakta, gösteri havuzlarını gözlemlemekte, verileri sentezlemekte ve meslektaşlarıyla tartışmaktadır. Havuzlarının toprağını ve suyunu iyileştirmek, gübrelemek ve yönetmek için sıvı ve kuru kompost yapmayı öğrenirler. Son olarak, gölet yönetiminin sonraki adımları hakkında bilinçli kararlar verirler. Bu süreç sayesinde katılımcılar, hemen uygulayabilecekleri yeni uygulamaları belirleyebilirler. Çiftçiler ayrıca karar verme ve topluluk önünde konuşma konusunda daha fazla güven kazanmaktadır. Bu projede, müfredat tamamlandıktan sonra, mezunlar saha okulu sonrası faaliyetlere (AMA ve Entegre Multitrofik Karides Yetiştiriciliği (IMTA) formlarının uygulanması gibi) katılmaya devam etmiştir.

Kırsal kesimdeki yoksulların çoğu kısa vadeli geçim ihtiyaçlarını karşılamak için 'yoksulluk tuzağına' yakalanmakta ve doğal çevreyi sürdürülebilir olmayan bir şekilde sömürmek zorunda kalmaktadır. Bu sömürü, kırılganlığın artmasına yol açmakta ve kalkınma fırsatlarını daha da kısıtlamaktadır. Bu nedenle, su ürünleri yetiştiriciliği verimliliğini mangrovların korunması ve restorasyonu ile uzlaştırmak için Demak'ta Bio-rights finansal teşvik mekanizmasını uygulamaya koyduk. Koruma ve restorasyon önlemlerine aktif katılım karşılığında, topluluklar sürdürülebilir geçim kaynakları geliştirmek için mali ve teknik destek aldılar. Biyo-haklar anlaşmaları koşulludur: topluluklara yapılan ödemeler ancak başarılı bir restorasyondan sonra tamamlanır. Bu yaklaşım, çiftçilerin veya topluluğun mevcut sürdürülemez uygulamalarını (kıyı güvenliği için güvendikleri mangrov yeşil kuşağını bozarak) uzun vadeli sürdürülebilir geçim stratejilerine dönüştürmek için karşılaştıkları maliyetlerin bir kısmını karşılamaktadır. Bu da onları koruma çalışmalarına uzun vadeli bir ilgi göstermeleri için motive etmektedir. Bazı topluluk grupları sermayenin bir kısmını bir grup tasarruf fonuna ayırmaktadır.

AMA, akuakültürü haliçlerdeki kıyı şeridi boyunca uzanan mangrov yeşil kuşaklarıyla birleştirmektedir. Yeşil kuşaklar çoğu çiftlikte mevcut değildir. Mangrovların bentlere ve havuzlara dikildiği çoğu silvo-akuakültür sisteminin aksine, AMA'da mangrovlar havuzun dışında yer alır ve burada mangrovlar iklimin hafifletilmesine katkıda bulunur. Bentlerdeki ve göletlerdeki mangrovlar gölet bakımını engellemekte, çöpleri ve gölgeleri verimliliği azaltmaktadır. Yapraklar göletlerde çürüyerek karides ve kültür organizmaları için yem kaynağı sağlar. Ancak aşırı çöp amonyak seviyelerini artırır, çözünmüş oksijen içeriğini azaltır ve gölet verimliliğini düşürür.

AMA'da havuz yönetimi yapraklar veya gölge nedeniyle engellenmez ve akan suyun kalitesinin iyileştirilmesinden faydalanır. Tek bir çiftçi AMA uygulayabilir, ancak ideal olarak bir kanal boyunca tüm çiftçiler manzarayı iyileştirir. Çiftçilerin üretim potansiyelini temsil eden gölet alanlarının bir kısmından vazgeçmeleri gerektiğinden, verimdeki gelişmelerle telafi edilirler. Kıyı Saha Okullarındaki en iyi uygulamalar uygulanarak daha küçük göletlerden kar elde edilir.

Doğanın korunması, her biri farklı hedeflere sahip birçok oyuncunun katılımını gerektirir, bu nedenle ilerlemeler ancak ortaklıklar yoluyla sağlanabilir. Burada sağlık hizmetleri ve doğa koruma arasında çok başarılı bir ortaklık kurduk. Bu ortaklık Uganda Vahşi Yaşam Otoritesi, Sağlık Bakanlığı, yerel yönetim, Makerere Üniversitesi, Wilson Merkezi, George Washington Üniversitesi, McGill Üniversitesi, Vahşi Yaşamı Koruma Derneği ve uluslararası bağışçılar arasındaki ortaklıkları içeriyor.

Orman eti ticareti, koruma altındaki alanlarda bulunanlar da dahil olmak üzere pek çok yaban hayatı popülasyonunu yok eden büyük bir endüstridir. Sadece Orta Afrika'dan her yıl 4 milyon ton kadar çalı eti çıkarıldığı tahmin edilmektedir (~5.7 milyon sığır ağırlığında). Halkın bakış açısına göre parklardan elde edilen kaynaklar ailelerini beslemelerine ve çocukları okula göndermek için para toplamalarına olanak sağlamaktadır.

Tropikal sağlık söz konusu olduğunda, acıların çoğu etkili ilaç veya teknoloji eksikliğinden DEĞİL, sağlık bilgisi ve hizmetlerine erişimin basit ama kritik eksikliğinden kaynaklanmaktadır. Sadece Uganda'da, 2 ila 4 yaş arasındaki çocuklar arasındaki tüm ölümlerin %30'u, kolayca tedavi edilebilecek veya önlenebilecek bir hastalık olan sıtmadan kaynaklanmaktadır ve 5 yaşın altındaki çocukların %26'sı yetersiz beslenmektedir. Bu eğilimler, sağlık hizmetlerinin ve eğitimin son derece sınırlı olduğu uzak bölgelerde en şiddetli şekilde görülmektedir. Uzak bölgeler aynı zamanda yaban hayatı için korunan alanlara da ev sahipliği yapmaktadır. Yerel klinikler veya gezici klinikler aracılığıyla, kişi başına küçük bir maliyetle çok sayıda insana kritik sağlık hizmetleri sağlamak mümkündür. Yararlanan insan sayısı, ekoturizm gibi diğer gelir paylaşımı türlerinden çok daha fazladır.

Toplumun tüm kesimlerini (özel sektör, kamu kuruluşları ve sivil toplum örgütleri) kapsayan çalışma ilişkilerinin oluşturulması, Program kapsamında gösterilen çabaların güçlendirilmesine ve doğrulanmasına yardımcı olur. Bu aynı zamanda, bir bölgede farklı vizyonlar ve çıkarlar olduğunu ve hepsinin adil bir şekilde dikkate alınması gerektiğini kabul ederek, saygı ve hoşgörü çerçevesinde üretim faaliyetinden kaynaklanan çatışmaları yönetme veya çözme fırsatını kolaylaştıran diyaloğu teşvik eder. İttifaklar, bireysel çabaları ve toplumun tüm kesimlerinin aktif katılımını artıran sinerjileri teşvik eder. Aynı sınırlamaları ve potansiyelleri paylaşmalarına rağmen geleneksel olarak birbirlerinden kopuk ve hatta birbirlerine düşman olan aktörler arasında daha adil güç ilişkilerini ve ortak bir vizyonun oluşturulmasını teşvik eden bir bölge fikrinin, işbirlikçi planlamanın yaratılmasını sağlarlar. Program çerçevesinde ittifaklar, yalnızca üretime odaklanan bir bakış açısıyla genellikle göz ardı edilen bölgenin sosyo-çevresel yönlerine vurgu yapmaktadır.