Identificeren en formuleren van het grensoverschrijdende besluitvormingsprobleem
De eerste stap is het vormen van een kernteam dat bestaat uit twee SDM-coaches (structured-decision-making) met vaardigheden in besluitvormingsanalyse en workshopfacilitering, samen met één autoriteit die elk beschermd gebied in de grensoverschrijdende regio vertegenwoordigt. In overleg met de parkdirecteuren wordt één primaire contactpersoon aangewezen die over de nodige kennis en beschikbare tijd beschikt om deel te nemen aan het hele besluitvormingsproces. Het kernteam houdt vervolgens een reeks conferentiegesprekken of vergaderingen om een gezamenlijke grensoverschrijdende beheervraag vast te stellen. Tussen de gesprekken door bekijkt het kernteam alle beschikbare beheerplannen van de twee respectievelijke beschermde gebieden en een leidraad voor grensoverschrijdende samenwerking tussen de parken om gemeenschappelijke beheeronderwerpen te identificeren. Het kernteam formuleert vervolgens een beknopte grensoverschrijdende instandhoudingsvraag van 1 zin, die de focusbeslissing, de bijbehorende doelstellingen en de tijdshorizon samenvat: "Hoe kunnen de beheerders van Triglav National Park en Julian Prealps Nature Park in de komende 10 jaar hun middelen toewijzen om zo goed mogelijk alle belanghebbenden tevreden te stellen die zich zorgen maken over bruine beren in de Julische Alpen?".
Tijdens een workshop met belanghebbenden waar de beslissingsanalyse werd uitgevoerd, gaven 10 van de 12 deelnemers onafhankelijke feedback op elke stap van het SDM-proces via een vragenlijst. Van de 10 respondenten gaven er 9 aan dat de beslissingsvraag duidelijk was en relevant voor hun eigen belangen, wat bevestigde dat het probleemkader en de vraag geldig waren voor het ontwikkelen van een oplossing.
Autoriteiten van de respectieve parken vonden het nuttig om onafhankelijk vast te stellen of grensoverschrijdende samenwerking een toegevoegde waarde zou hebben voor geplande activiteiten die zijn opgenomen in hun beheerplannen en grensoverschrijdende leidraad. De autoriteiten gaven ook aan dat het beheer van de bruine beer relevant is voor meerdere doelstellingen voor beide beschermde gebieden en grote interesse wekt bij de gemeenschappen van belanghebbenden. Door zich te richten op de bruine beer, geloofden de beheerders dat het gemakkelijker zou zijn om een diverse groep belanghebbenden te betrekken bij de aanpak van een belangrijk grensoverschrijdend natuurbehoudsprobleem en dat het als een nuttig voorbeeld zou kunnen dienen voor het toepassen van SDM en grensoverschrijdend natuurbehoud op andere beheersthema's in de Julische Alpen en daarbuiten.