Twee keer per kwartaal vonden er gezamenlijke bijeenkomsten plaats tussen vertegenwoordigers van het parkagentschap en leden van het PECC-comité. Elke vergadering werd georganiseerd door een ander PECC dorp. Alle comitéleden uit dat dorp waren aanwezig, evenals geselecteerde comitéleden uit dorpen in de buurt. De community outreach officer van de staf was meestal aanwezig als vertegenwoordiger van TANAPA. Deze bijeenkomsten boden de mogelijkheid om details te bespreken van problemen waar de gemeenschappen mee te maken hebben. Ze hielpen om relaties op te bouwen, zodat beide partijen elkaars positie beter konden begrijpen en samen oplossingen konden vinden. Als gevolg van deze bijeenkomsten werden dorpelingen in sommige gevallen betrokken bij de beschermingsactiviteiten van het park, bijvoorbeeld door een opleiding tot dorpswachter te volgen.
Er was veel interesse van de kant van de gemeenschappen om deel te nemen aan discussies met het parkagentschap om hun problemen kenbaar te maken, naast het formele proces waarbij ambtenaren op het niveau van de dorpsraad betrokken zijn. TANAPA was bereid en open om deel te nemen, woonde de bijeenkomsten regelmatig bij, op basis van een bestaand mandaat in het bureau dat de betrokkenheid van de gemeenschap aanmoedigt en een facilitator die een open dialoog aanmoedigt, neutraal blijft en alle bijdragen aan de discussie even zwaar laat wegen.
De gezamenlijke bijeenkomsten hebben geholpen om de tewerkstellingsprocedures van TANAPA te verduidelijken, maar de gemeenschappen zetten nog steeds vraagtekens bij het feit dat personeel dat in Saadani NP werkt centraal wordt aangenomen en opgeleid en dat de opleidingseisen zo streng zijn, zelfs voor eenvoudige banen. Voor TANAPA-medewerkers is een bepaald opleidingsniveau vereist. Het opleidingsniveau in het Saadani-gebied is laag, waardoor maar weinig parkmedewerkers uit de regio komen. De bijeenkomsten hebben geholpen om de relaties te verbeteren: de gemeenschappen erkennen dat ze de parkmedewerkers niet langer als vijanden zien, maar begrijpen beter onder welke beperkingen de medewerkers werken. De bijeenkomsten waren een andere gelegenheid om in contact te komen met TANAPA, waardoor de relaties werden aangehaald en er dus ook werd bijgedragen aan het succes van het officiële (hoge niveau) engagementproces. Of er nu wel of niet onmiddellijk specifieke acties worden ondernomen, de dorpelingen hadden het gevoel dat de bijeenkomsten het TANAPA-personeel in staat stelden om op zijn minst hun ideeën in overweging te nemen, bijvoorbeeld het uitbesteden van onderhoud in plaats van geblokkeerd te worden door het aannamebeleid.