Tot voor kort was er een minimaal landbouwkundig precedent of waardering voor gekweekte reptielen, en de meeste mensen hadden een sterke voorkeur voor in het wild gevangen alternatieven. Vietnam heeft sindsdien het succes van de reptielenindustrie gevierd en het grote publiek is nu goed geïnformeerd over de industrie en de eindproducten. Producten van gekweekte reptielen zijn verkrijgbaar op de meeste natte markten en op het menu van veel bekende restaurants. Een overblijvende uitdaging is dat er geen poging is gedaan om te reguleren of om klanten te informeren over wat kwekers hun reptielen te eten geven. De meest voorkomende voedersoorten zijn dieren van wilde oorsprong (bijv. knaagdieren gevangen in rijstvelden), commerciële voeders (bijv. vispellets) en eiwitafval uit de agrovoedingsketen (bijv. doodgeboren varkens en mannelijke kuikens uit broederijen). De risico's van deze voederbronnen moeten verder onderzocht en geëvalueerd worden. Het risico van witwassen van reptielen in het wild bestaat ook nog, maar de omvang en waarschijnlijkheid zijn aanzienlijk verminderd door lucratievere productiemodellen (bijv. selectieve lijnteelt om de productiegenetica te verbeteren) en verbeterde wetshandhaving.

Sinds de oprichting heeft CTPH sterke partnerschappen opgebouwd met de overheid en andere belanghebbenden, waaronder andere NGO's en de particuliere sector. Dit zorgt ervoor dat het werk van CTPH in lijn is met de prioriteiten en strategieën van de overheid, wordt gesteund door de regering en aansluit bij andere belanghebbenden. Dit was vooral belangrijk tijdens de COVID-19 pandemie toen de Oegandese overheid een strikte 'no movement' lockdown instelde om de verspreiding van infecties te minimaliseren. De regering erkende dat het werk van CTPH cruciaal is voor het voortbestaan van de Oegandese berggorilla's en de middelen van bestaan die van hen afhankelijk zijn en gaf CTPH speciale toestemming om haar One Health-activiteiten voort te zetten.

De advocacy activiteiten van CTPH zijn succesvoller dankzij de nauwe samenwerking die CTPH onderhoudt met overheidsinstellingen. Dit houdt onder andere in dat parkwachters en ander natuurbeschermingspersoneel tot de prioriteitsgroepen voor COVID-19 vaccinatie moeten behoren, voornamelijk vanwege hun nauwe contact met de bedreigde mensapen in Oeganda die zeer gevoelig zijn voor menselijke ademhalingsziekten en omdat hun overleving niet alleen cruciaal is voor het behoud van de biodiversiteit, maar ook voor de Oegandese economie. CTPH heeft ook met succes gepleit voor strengere richtlijnen voor het bekijken van mensapen.

De reactie op de massale sterfte, van de eerste ontdekking van schildpadkadavers tot de uiteindelijke herintroductie in het wild van in gevangenschap gefokte jonge schildpadden, verliep via samenwerking tussen overheidsinstanties, onderzoekers, in situ en ex situ natuurbeschermingsbeheerders en lokale mensen die persoonlijk betrokken waren bij het welzijn van de schildpadden. De gemeenschappen die rond de Bellingerivier leven, zijn trots op de soort die endemisch is in hun hoek van de wereld, en hun bezorgdheid en deelname als burgerwetenschappers speelden een grote rol in de bewustmaking en zorgden ervoor dat de middelen naar de schildpadden gingen. De overheidsinstanties waren de centrale bemiddelaars in de respons en zochten expertise in vele sectoren om ervoor te zorgen dat er een uitgebreide analyse werd uitgevoerd.

De One Plan Approach (OPA), ontwikkeld door de IUCN CPSG, is een methode voor het beheer van soorten waarbij een behoudsplan wordt ontwikkeld met inbreng van alle belanghebbenden die betrokken zijn bij zowel in situ als ex situ populaties van de soort. Dit brengt natuurbeschermingsmanagers samen: veldbiologen, onderzoekers en wildlife managers die wilde populaties monitoren, en dierentuin- en aquariumpersoneel dat verschillende ex situ populaties beheert. Deskundigen, onderzoekers, besluitvormers en vertegenwoordigers van belanghebbenden werden samengebracht voor een workshop, georganiseerd door neutrale CPSG-facilitatoren, om de status van de soort te evalueren, een ziekterisicoanalyse uit te voeren en een behoudsbeheerplan te ontwikkelen.

WildHealthTech: WildHealthNet ontwikkelt en gebruikt innovatieve, geschikte en gebruiksvriendelijke technologieën voor surveillance. Met bewezen, wereldwijd gedistribueerde, open-source software (bijv. SMART for Health) en hardware zoals draagbare mobiele telefoontoestellen voor gegevensverzameling en diagnostiek, ondersteunt WildHealthNet effectieve en tijdige communicatie van gegevens voor een betere rapportage van de gezondheid van wilde dieren en een snelle respons.

WildHealthSkills: WildHealthNet overbrugt en bouwt capaciteit op met persoonlijke en virtuele trainingen voor alle actoren in het netwerk, van veldwachters tot laboratoriumtechnici en nationale coördinatoren. Het doel is om op wetenschap gebaseerde protocollen en beste praktijken te ontwikkelen en te delen, en sterke curricula te implementeren zodat elke speler in staat wordt gesteld om volledig deel te nemen.

- WildHealthBuild: Het opbouwen van partnerschappen en het afbreken van silo's tussen de sectoren menselijke gezondheid, diergezondheid en milieu/wildlife is een essentiële eerste stap in het plannen en implementeren van wildlife surveillance voor One Health intelligence, het verbeteren van gecoördineerd delen van resultaten en respons en de waarschijnlijkheid dat netwerken en duurzaam en gebruikt worden om op wetenschap gebaseerd beleid en ziektebestrijdingsmechanismen in de toekomst te sturen.

De resultaten worden automatisch gegenereerd door IMET en zijn eenvoudig te interpreteren. IMET bevat verschillende tools voor gegevensvisualisatie, gebaseerd op een ingebouwde statistische analyse. Zodra de beoordeling is voltooid, worden scores en staafdiagrammen weergegeven. Aspecten die aandacht nodig hebben, worden gekleurd op een kleur- en percentageschaal. Dit maakt het zeer eenvoudig en gemakkelijk om middelen toe te wijzen aan waar ze het meest nodig zijn.

Tijdens de online en persoonlijke trainingen werd een google drive gemaakt waar deelnemers verschillende wetten, beleidsregels en documenten konden uploaden om het proces te ondersteunen. Hierdoor was alles voor iedereen toegankelijk en konden alle belanghebbenden zo veel of zo weinig leren als ze wilden. Bertille liet iedereen zien waar de beheerplannen en verordeningen voor de beschermde gebieden te vinden waren. De verantwoordelijkheid om specifieke gegevens te vinden om aan de groep te presenteren werd verdeeld en toegewezen aan elke deelnemer.

Met beperkte financiering voor toezicht op wilde dieren en diergeneeskunde in het land, en beperkte toegang voor zelfvoorzienende gemeenschappen tot adequate gezondheidszorg, is het essentieel om het bewustzijn van het belang van de gezondheid van wilde dieren met betrekking tot de gezondheid van mensen en vee op lokaal, provinciaal en centraal niveau te vergroten. Het introduceren van een preventieve aanpak en het opbouwen van lokale capaciteit voor toezicht op in het wild levende dieren is de sleutel tot het verminderen van de gezondheidsrisico's voor mensen als gevolg van contact met in het wild levende dieren. Door diagnostische capaciteit van andere landen naar het land zelf en uiteindelijk naar de kadaverzijde te brengen, wordt een betere lokale betrokkenheid en een snelle reactie en beperking mogelijk in het geval van detectie van een zorgwekkend pathogeen .