- WildHealthBuild: Het opbouwen van partnerschappen en het afbreken van silo's tussen de sectoren menselijke gezondheid, diergezondheid en milieu/wildlife is een essentiële eerste stap in het plannen en implementeren van wildlife surveillance voor One Health intelligence, het verbeteren van gecoördineerd delen van resultaten en respons en de waarschijnlijkheid dat netwerken en duurzaam en gebruikt worden om op wetenschap gebaseerd beleid en ziektebestrijdingsmechanismen in de toekomst te sturen.

De resultaten worden automatisch gegenereerd door IMET en zijn eenvoudig te interpreteren. IMET bevat verschillende tools voor gegevensvisualisatie, gebaseerd op een ingebouwde statistische analyse. Zodra de beoordeling is voltooid, worden scores en staafdiagrammen weergegeven. Aspecten die aandacht nodig hebben, worden gekleurd op een kleur- en percentageschaal. Dit maakt het zeer eenvoudig en gemakkelijk om middelen toe te wijzen aan waar ze het meest nodig zijn.

Tijdens de online en persoonlijke trainingen werd een google drive gemaakt waar deelnemers verschillende wetten, beleidsregels en documenten konden uploaden om het proces te ondersteunen. Hierdoor was alles voor iedereen toegankelijk en konden alle belanghebbenden zo veel of zo weinig leren als ze wilden. Bertille liet iedereen zien waar de beheerplannen en verordeningen voor de beschermde gebieden te vinden waren. De verantwoordelijkheid om specifieke gegevens te vinden om aan de groep te presenteren werd verdeeld en toegewezen aan elke deelnemer.

Met beperkte financiering voor toezicht op wilde dieren en diergeneeskunde in het land, en beperkte toegang voor zelfvoorzienende gemeenschappen tot adequate gezondheidszorg, is het essentieel om het bewustzijn van het belang van de gezondheid van wilde dieren met betrekking tot de gezondheid van mensen en vee op lokaal, provinciaal en centraal niveau te vergroten. Het introduceren van een preventieve aanpak en het opbouwen van lokale capaciteit voor toezicht op in het wild levende dieren is de sleutel tot het verminderen van de gezondheidsrisico's voor mensen als gevolg van contact met in het wild levende dieren. Door diagnostische capaciteit van andere landen naar het land zelf en uiteindelijk naar de kadaverzijde te brengen, wordt een betere lokale betrokkenheid en een snelle reactie en beperking mogelijk in het geval van detectie van een zorgwekkend pathogeen .

De tijd nemen om effectieve systemen te ontwikkelen voor het rapporteren vanuit afgelegen gebieden (bijv. lokale menselijke netwerken of mobiele telefonie, indien beschikbaar) en zorgen voor een gecentraliseerd team dat reageert op rapporten en de bevindingen communiceert naar de gemeenschappen is van vitaal belang voor het succes op lange termijn van dergelijke monitoringnetwerken voor sterfte onder in het wild levende dieren.

Het opbouwen van partnerschappen en vertrouwen met lokale zelfvoorzienende gemeenschappen is essentieel voor een succesvolle acceptatie van berichten over volksgezondheid en betrokkenheid van de gemeenschap bij participatief toezicht, vooral gezien het feit dat traditioneel bijgeloof en overtuigingen sterk kunnen contrasteren met moderne wetenschappelijke kennis en geneeskunde.

Multisectorale coördinatie en communicatie en afstemming met lokale gemeenschappen zijn essentieel om de bevindingen van het toezicht duidelijk en eenvoudig te delen en duidelijk te maken waarom specifieke beheerstrategieën zijn ontwikkeld en worden aanbevolen voor uitvoering. Dit omvat bijvoorbeeld de vaccinatie van gedomesticeerd vee tegen PPR in gebieden waar hun verspreidingsgebied overlapt met dat van belangrijke populaties wilde dieren, de bescherming van de gezondheid van het vee en de vermindering van het risico op verspreiding naar wilde hoefdieren.

Veel landen hebben beperkte financiële middelen voor het toezicht op de gezondheid van in het wild levende dieren, dus het ontwikkelen van deze capaciteit en de kennis van de gezondheid van in het wild levende dieren en epidemiologie van ziekten met betrekking tot het raakvlak tussen in het wild levende dieren en vee op lokaal, provinciaal en centraal niveau is van vitaal belang voor duurzaam toezicht en om de werkelijke waarde van dit toezicht te realiseren, inclusief het gebruik ervan om wildvriendelijke interventies te implementeren die ook een betere gezondheid van het vee ondersteunen.

Het monitoren en bewaken van in het wild levende dieren (zowel gezonde populaties als populaties die ziektesymptomen vertonen) en het routinematig serologisch testen op blootstelling aan ziekteverwekkers die vaak gedeeld worden met vee, evenals meer diepgaande diagnostiek zoals PCR/ NGS op zieke/dode dieren, ondersteunen een uitgebreid begrip van de circulatie van ziekteverwekkers in deze populaties, geografische en temporele distributies en tijdlijnen van blootstelling en niet-blootstelling van verschillende populaties. De integratie van deze gegevens met veetoezichtgegevens draagt bij tot een beter begrip van de epidemiologie van ziekten en de dynamiek van ziekte-uitbraken, met inbegrip van de potentiële bron, om doeltreffende, wetenschappelijk onderbouwde bestrijdingsstrategieën te implementeren.

Het opbouwen van partnerschappen tussen de sectoren rampenbestrijding, diergezondheid en milieu/wildlife is een belangrijke eerste stap voor de planning en implementatie van surveillance bij in het wild levende dieren om ervoor te zorgen dat de resultaten worden gebruikt om op wetenschap gebaseerd beleid en ziektebestrijdingsmechanismen te sturen. Het bijeenroepen van multisectorale bijeenkomsten om de discussie aan te gaan en informatie uit te wisselen over de uitdagingen en mogelijkheden voor het monitoren en beheren van ziekten op het grensvlak tussen in het wild levende dieren en vee, en om een soepele communicatie en vertrouwen te ontwikkelen tussen en over sectoren heen, evenals multisectorale surveillance- en responsnetwerken, is van cruciaal belang.