Door de gemeenschap geleid beheer van gierenveilige zone

Het succes van de door gemeenschappen beheerde gierveilige zones is te danken aan het feit dat de lokale gemeenschappen er eigenaar van zijn. Als de lokale bevolking eigenaar is, voelen ze hun rechten en worden ze aangemoedigd om hun middelen en tijd te investeren. De lokale bevolking kan het eigenaarschap zelf als een beloning zien en hun bereidheid om de zaak te steunen zal zeer groot zijn, ook al is er minder voordeel in vergelijking met andere zaken. Afgezien van wat technische ondersteuning werd al het beheer overgenomen door de lokale gemeenschappen.

Er is een 11 leden tellend comité gevormd om de gierenveilige zone te beheren en er is ook een vijfjarig beheerplan opgesteld. Het comité beheert de algehele opzet van de gierenveilige zone en wordt ondersteund door twee medewerkers. Het bevorderen van toerisme, het leveren van voedsel aan gieren en het tellen van gierennesten en gieren die gevoerd worden zijn de dagelijkse werkzaamheden van de veilige zone.

De lokale gemeenschappen waren al georganiseerd als gebruikersgroepen van het gemeenschapsbos die al eigenaar waren van het beheer van het gemeenschapsbos dat de overheid aan hen had overgedragen. Daarom werd een kleine eenheid binnen de bosgebruikersgroepen opnieuw georganiseerd als een gierenrestaurant beheerscomité met operationele procedures. Er werd ook een klein stuk land gekocht voor het gierenrestaurant. Het beheercomité van het gierenrestaurant beheerde ook de last van de lokale bevolking om de onproductieve oude koeien te houden omdat het doden ervan verboden is.

In het geval van de giervrije zone is het beheerscomité van het gierrestaurant geen eigenaar van het land, maar ze hebben wel de volledige beheersbevoegdheid, dus ze zijn zich er terdege van bewust dat als ze iets verkeerd doen, de regelgevende instantie hun beheersbevoegdheid kan intrekken. Er is dus altijd sprake van een machtsevenwicht in dit soort situaties.

Duurzame en gevarieerde financieringsbronnen om de continuïteit van initiatieven te waarborgen

Grootschalige natuurbehoud- en EbA-projecten vereisen een lange draagtijd om instellingen en praktijken op te zetten die op lange termijn voordelen kunnen creëren voor de landschappen en hun gemeenschap. De betrokkenheid van de overheidsinstanties is dus cruciaal voor het succes van oplossingen als deze. De overheidsinstanties zorgen voor een sterke institutionele capaciteit, continuïteit en financieringsbronnen voor het uitvoeren van behouds- en ontwikkelingsactiviteiten.

Het succes van de oplossing ligt echter ook in het feit dat het initiatief financiering ontvangt uit verschillende bronnen. Bijvoorbeeld in dit project - RBS FI en AF zorgden voor de benodigde financiering om activiteiten te ondersteunen die niet gedekt werden door de overheidsfondsen. De fondsen van RBS FI en AF hebben de CSO's in staat gesteld om de kosten van hun instellingen te dekken en getraind personeel aan de basis in dienst te nemen. De betrokkenheid van maatschappelijke organisaties vergemakkelijkt de convergentie van projectactiviteiten met overheidsprogramma's en zorgt er zo voor dat fondsen optimaal worden besteed.

De bijdrage van de gemeenschap is ook een cruciale financieringsbron en in het kader van deze oplossing hebben alle activiteiten en interventies dit element. Dit zorgt ervoor dat de gemeenschap in het project investeert en zich verantwoordelijk voelt voor de activiteiten die worden gepromoot. Een transparant en robuust bijdragesysteem geeft een boost aan de duurzaamheid.

Langetermijnverbintenis van niet-gouvernementele financieringsinstanties - in deze oplossing heeft RBS FI sinds 2010 financiële middelen toegezegd. Dit heeft de maatschappelijke organisaties geholpen om hun projectactiviteiten te integreren met de overheidsprogramma's en om bijna 2 roepies te verdienen voor elke roepie die ze uitgeven.

- Verscheidenheid aan financieringsbronnen om Gap Funding te garanderen: Aan de beschikbare subsidiefinanciering zijn bepaalde voorwaarden verbonden. In het AF-project kan bijvoorbeeld slechts 9,5% van de subsidie worden gebruikt om de beheerskosten te dekken. Om het tekort aan te vullen, moet een oplossing verschillende bronnen hebben om deze gaten te dichten.

- De financieringsbronnen moeten divers zijn. Voor een succesvolle oplossing - grootschalig, reproduceerbaar en duurzaam - is een verscheidenheid aan financieringsbronnen nodig. Een ideale mix is een combinatie van publieke, private en communautaire bijdragen aan een oplossing.

- Niet-gouvernementele financiering is nodig om de hiaten op te vullen en een efficiënte besteding van de overheidsfondsen te garanderen. Als dergelijke financieringsbronnen op lange termijn bestaan, kunnen ze tot een succesvolle oplossing leiden.

- Bijdragen van de gemeenschap moeten worden geïntegreerd in alle projectactiviteiten en moeten een duurzame financieringsbron vormen voor toekomstige ontwikkelings- en beschermingsinitiatieven in het project.

Lokale gemeenschap als burgerwetenschapper

Een van de belangrijkste bouwstenen van deze oplossing is citizen science, aangezien de lokale bevolking zelf de gierenkolonie in de gaten hield en het voor hen dus heel gemakkelijk was om inzicht te krijgen in de afname van de gierenpopulatie. Ook het verwijderen van kadavers was een last voor hen. Citizen science is erg nuttig bij het mobiliseren van de groep om actie te ondernemen om het probleem aan te pakken. De gemeenschappen waren erg positief over het opzetten van een gierenrestaurant. Het gierenrestaurant bestaat uit een koeienstal waar oude koeien worden gehouden tot ze op natuurlijke wijze sterven en die vervolgens aan de gieren wordt gevoerd op een daarvoor bestemde open plek. Hierdoor kunnen de gieren die daar een nestkolonie hebben zich voeden met het veilige karkas zonder diclofenac. Daarnaast is er een vogelhut en informatiecentrum opgericht waar toeristen en het grote publiek de gieren kunnen zien eten en kennis kunnen delen over de gierencrisis in het land en de inspanningen voor natuurbehoud van de lokale gemeenschappen. De gemeenschappen profiteren ook van de promotie van het toerisme.

Een concept van zeer eenvoudige lokale acties is de factor die het succes van deze bouwsteen mogelijk maakt. De acties zijn dezelfde dingen die een boer in het dagelijks leven zal doen, maar zijn succesvol geweest in het aantrekken van bezoekers naar de site en dus in het genereren van inkomsten voor de lokale bevolking.

Institutionalisering van de groep en goed bestuur zijn erg belangrijk om op lange termijn samen te werken met de lokale gemeenschap. Een gedocumenteerd langetermijnplan is erg nuttig voor een goede samenwerking. Inkomstengenererende activiteiten moeten altijd gekoppeld worden aan het betrekken van de lokale bevolking bij het behoudswerk op lange termijn.

Muziek, dans en drama

Informatie over natuurbehoud en betere landbouwmethoden wordt verspreid door middel van muziek, dans en drama.

Onze filosofie is dat muziek tot de ziel spreekt en op die manier een mentaliteitsverandering teweegbrengt.

1. Er zijn Boomacademiegroepen om te oefenen en muziek-, dans- en toneelwedstrijden te houden op het gebied van instandhouding.

2. Toegang tot relevante informatie over de culturele geschiedenis van het gebied.

3. Beschikbaarheid van apparatuur en kostuums voor muziek, dans en drama.

1. Drama en podiumkunsten bieden een manier om cognitieve vaardigheden te ontwikkelen die een aanvulling vormen op studies in andere disciplines. Zo leren dramastudenten situaties op verschillende manieren te benaderen, wat kan helpen bij het ontwikkelen van creatief denken en nieuwe studietechnieken. Verder schept het zelfvertrouwen, wat de mogelijkheden om in het openbaar te spreken ten goede komt.

2. Communicatie tussen medestudenten wordt versneld als studenten worden blootgesteld aan groepsactiviteiten. Deze ervaring biedt studenten ook de kans om culturele leiderschapskwaliteiten te tonen.

3. Leerlingen verwerven belangrijke levensvaardigheden als ze de waarde leren kennen van kritische feedback, zowel positief als opbouwend.

4. Kinderen krijgen de kans om de rijkdom en diepte van menselijke expressie in al haar vormen te vieren. Door creatieve expressie leren leerlingen onze wereld beter te begrijpen en zijn ze beter toegerust om de uitdagingen waarmee ze geconfronteerd kunnen worden het hoofd te bieden.

5. De kunsten kunnen ook een bron van eenzaamheid zijn - een plek waar een kind zich kan afsluiten van zijn omgeving en zich kan onderdompelen in een creatieve omgeving.

Inheemse bomen gebruiken op de herstelplaatsen

Herstel van het bos heeft een hogere slagingskans als inheemse bomen gebruikt/geplant worden. Inheemse boomsoorten zullen het bos in staat stellen zich te herstellen en de natuurlijke habitat te behouden. Dit zal het aanbod van bosvoordelen en ecosysteemdiensten optimaliseren, de risico's van natuurrampen zoals aardverschuivingen verminderen en de opties voor duurzaam levensonderhoud verbeteren.

Het gebruik van inheemse bomen voor herbebossingsactiviteiten werd overgenomen en gepromoot door de netwerken, kampioenen.

Onze bosgebieden (d.w.z. kaalgekapt en bebost) zijn herbebost met uitheemse of geïntroduceerde boomsoorten zoals Gmelina, Mahonie en Falcata. Deze geïntroduceerde boomsoorten werden geplant omdat ze sneller groeien en eerder geoogst kunnen worden dan inheemse hardhoutbomen. Vroegere en huidige "herbebossingsactiviteiten", waarvan de bedoeling vooral marktgedreven was in plaats van natuurbehoud, hebben de oorspronkelijke bomen vervangen en geleid tot een monocultuur en een afname van de diversiteit aan planten en dieren. Monocultuur van exotische boomsoorten is gevoelig voor aanvallen van plagen en ziekten en kan uiteindelijk de hele herbeboste gebieden wegvagen.

Adopteer-een-zaailing (AAS) programma

Het AAS-programma van de Forests for Life Movement slaat een brug tussen de steun van bedrijven en individuele donateurs en de gemeenschapspartners ter plekke. AAS wordt aangeboord door de Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) programma's van de verschillende bedrijven en ondersteund door betrokken individuele donateurs en vrijwilligers. Deze partners verschaffen middelen om de fasen van bosherstel uit te voeren, van zaailingenproductie, voorbereiding van het terrein, het planten van de bomen zelf en het drie jaar durende onderhoud en toezicht.

Bewustwording van de publieke sector en het bedrijfsleven over de noodzaak om bij te dragen aan het herstel van de Filippijnse bossen en het behoud van biodiversiteit.

Communicatie, educatie en bewustwording is cruciaal om de betrokkenheid van de verschillende sectoren van de samenleving te krijgen om de doelen van de beweging te bereiken: het herstellen van de Filippijnse bossen en het voorzien in duurzaam levensonderhoud voor de lokale gemeenschappen.

Onderhoud op gemeenschapsbasis voor een duurzaam bestaan

Het op de gemeenschap gebaseerde onderhoud begon met het opleiden en capaciteren van de partnergemeenschappen die verantwoordelijk zullen zijn voor het succesvol overleven van de bomen in de regenwoudaanplant. Het capaciteitsopbouwprogramma van de lokale partnergemeenschap hield in dat de deelnemers landbouwtechnieken, controle-instrumenten en organisatorische ontwikkelingsvaardigheden leerden om een duurzaam partnerschap en een hoge overlevingskans van de geplante bomen te garanderen.

Naast de capaciteitsopbouw van de gemeenschapspartners is er de mogelijkheid om extra inkomen te verdienen, niet alleen door de activiteiten voor herstel, maar ook door andere activiteiten voor levensonderhoud die aansluiten bij de doelstellingen van de beweging, zoals de productie van zaailingen. Dit vervangt het risico van de lokale gemeenschap om illegale activiteiten te ontplooien of toe te staan, wat hen extra inkomsten oplevert. Bovendien heeft de overheid, via het Ministerie van Milieu en Natuurlijke Hulpbronnen, bevolkingsorganisaties ingezet om inheemse boomzaailingen te produceren ter ondersteuning van het Nationale vergroeningsprogramma. Dit droeg bij aan een stabielere en blijvende vorm van levensonderhoud voor de begunstigden van het project.

Het opbouwen van partnerschappen met de belangrijkste belanghebbenden om een participatieve aanpak te garanderen bij het bereiken van een waardig ecosysteem en menselijk welzijn door goed herstelde bossen. Boeren en gemeenschappen die afhankelijk zijn van het bos werden bijgestaan en ondersteund vanwege hun cruciale rol als belangrijkste actoren ter plaatse. Door de gemeenschap de juiste hersteltechnologie te bieden en het behoud van biodiversiteit en biodiversiteitsvriendelijke landbouw te promoten, is de kans groter dat de ecologische voordelen die moeten worden behouden, worden behaald.

De selectie van een geschikte gemeenschapspartner is ook van vitaal belang voor het succes van de herstelinitiatieven. Met het besef dat landclaims welig tieren in openbare gebieden, is het belangrijk om voorrang te geven aan locaties waar eeuwige bescherming kan worden gegarandeerd (d.w.z. beschermde gebieden). In feite dicteert het sociale aspect van herstel in hoge mate het succes of falen ervan dan het biofysische aspect, omdat deze (sociale factoren) onvoorziene problemen met zich mee kunnen brengen als er niet zorgvuldig naar wordt gekeken. Men moet altijd onthouden dat bossen op natuurlijke wijze kunnen worden hersteld door natuurlijke processen, alleen menselijke (sociale) interventies verhinderen deze natuurlijke processen. Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat de steunverlening is afgestemd op de belangrijkste activiteiten van de gemeenschapspartners en de doelstellingen van de beweging bevordert.

Bossen voor Leven Beweging (Netwerkopbouw)

Forests For Life is een milieubeschermingsbeweging/netwerk dat streeft naar het herstel van Filippijnse regenwouden met behulp van inheemse boomsoorten en met steun van verschillende sectoren. Het begon als een beweging genaamd ROAD to 2020, die samenwerkte met gemeenschappen, lokale overheden, inheemse volken, de academische wereld, gelijkgestemde groepen en de jeugd om de verloren gegane bossen terug te brengen. Door middel van de beweging was Haribon in staat om lokale gemeenschappen te versterken, inheemse boomkwekerijen te bouwen, begeleiding te bieden bij het opzetten van beschermingsgebieden, invloed uit te oefenen op het beleid, boomplantacties te organiseren en het publiek aan te moedigen om deel te nemen aan citizen science. Tot nu toe zijn er 13.416 vrijwilligers en 14 gemeenschapspartners in 30 gemeenten gemobiliseerd, wat het bewustzijn over biodiversiteit aanzienlijk heeft vergroot.

Een Rain Forest Restoration Initiative (RFRI) Network werd gevormd tijdens de nationale consultatie over het herstel van het regenwoud in november 2005, dat sinds 2006 inspanningen heeft gedaan om het regenwoud te herstellen; beleidsnota van de overheid Circular 2004- 06; Executive Order 23 en 26; steun van lokale overheidsinstanties, bevolkingsorganisaties; donaties van bedrijven en individuen.

De duidelijke doelstellingen om de ecologische goederen en diensten van onze bossen voor de huidige en volgende generaties in stand te houden, kunnen alleen worden bereikt als we onze bossen herstellen met inheemse bomen. Betrokkenheid van de verschillende sectoren van de samenleving is van vitaal belang. Dit kan worden bereikt als belanghebbenden dezelfde visie delen en begrijpen hoe biodiversiteit onderling verbonden is en hun dagelijks leven beïnvloedt. Het is belangrijk dat het bedrijfsleven en lokale overheden begrijpen dat ze een grote rol spelen bij het bieden van hulp aan de verschillende belanghebbenden, wat op zijn beurt niet alleen de duurzaamheid van de lokale gemeenschappen ten goede komt, maar ook die van de hele bevolking. Overheidsprioriteiten en -beleid die het levensonderhoud en de capaciteiten van de gemeenschappen verbeteren, zullen bijdragen aan het succes van herstelinitiatieven.

Implementatie van schaalbare EbA-maatregelen om het bosareaal en de beschikbaarheid van water te vergroten

Op basis van de kwetsbaarheidsanalyse en in onderling overleg hebben de gemeenschappen verschillende EbA-maatregelen geprioriteerd om hun veerkracht te vergroten:

  • Bescherming en herstel van wateraanvulzones. Hieronder valt herbebossing op gemeentelijke of gemeentelijke grond met waterbronnen; bescherming van gemeentelijke dennenbossen waar de grootste gebieden met natuurlijke bossen(Abies guatemalensis) in goede staat worden aangetroffen; herstel van gemeentelijke bossen die zijn aangetast door plagen; en herbebossing van gebieden zonder bomen die grenzen aan natuurlijke bossen. Voor deze acties die de connectiviteit en bosbedekking verbeteren, wordt ook de toegang tot bosstimuleringsmaatregelen bevorderd.
  • Oprichting (1) en versterking (15) van gemeenschappelijke boskwekerijen ter ondersteuning van herbebossingsacties.
  • Boslandbouwsystemen en goede praktijken: Productieve systemen op 16 boerderijen worden geoptimaliseerd en gediversifieerd, met hout en fruitbomen om bodembehoud, productiviteit en voedselzekerheid te verbeteren.
  • Herstel van land dat getroffen is door aardverschuivingen: Agroforestrysystemen en toegang tot bosstimuleringsmaatregelen voor het herstel van gebieden die door stormen zijn beschadigd, worden bevorderd.

De gemeenschappen van het microstroomgebied hebben deze maatregelen omarmd en ondersteunen de uitvoering ervan met belangrijke technische middelen.

  • Het gemeentebestuur van Tacaná ondersteunde de gemeenschappen bij de toegang tot stimuleringsmaatregelen voor het bos.
  • IUCN had 10 jaar ervaring in het gebied en met lokale technici.
  • Er is uitstekend leiderschap van de gemeenschap, wat hun bereidheid tot dialoog, leren en het zoeken naar oplossingen vergroot.
  • Er is een bewustzijn van klimaatverandering, aangezien extreme gebeurtenissen in voorgaande jaren verschillende gemeenschappen hebben getroffen en zowel hun bezittingen (gewassen, huizen, productieve infrastructuur) als de watervoorraad hebben beschadigd.
  • Sleutelfactoren voor de implementatie van EbA-maatregelen waren: een sterke organisatorische basis, overeenkomsten tussen gemeenschappen, sociale participatie en leiderschap van lokale autoriteiten (zowel inheems als gemeentelijk).
  • Om ervoor te zorgen dat EbA een eerste effect kon aantonen in de gemeenschappen en op die manier vertrouwen kon scheppen in de aangenomen strategie, was de eerste stap het bevorderen van herbebossing in de hoger gelegen delen van het microbekken (gebieden met waterbronnen) of in gebieden die getroffen waren door aardverschuivingen, evenals gemeenschapswerk rond boskwekerijen. Deze acties hielpen om het concept te consolideren dat bosbedekking een "verzekering" is tegen klimaatverandering.
  • Het waarderen van de ecosysteemdiensten van het stroomgebied hielp om aanpassing te zien als een taak voor alle gemeenschappen, om voordelen te verkrijgen voor zowel het microbekken Esquichá als voor andere gemeenschappen verderop in het stroomgebied van de Coatán.
Actieleren' en monitoring om capaciteiten en kennis te vergroten

Er is een continu proces van capaciteitsopbouw met lokale gemeenschappen en instellingen om ecosysteemgerichte aanpassingsmaatregelen (EBA) te identificeren, ontwerpen en implementeren, bewijs te genereren voor de voordelen ervan en voorwaarden te scheppen voor de duurzaamheid ervan.

Het proces omvat niet alleen theoretische workshops, maar ook: technische ondersteuning, veldpraktijken, uitwisselingsreizen en een diploma voor gemeentelijke technici. Het proces is collaboratief en participatief, en de ervaring was dat de betrokken groepen, vooral vrouwen, er veel van hebben geleerd en zich sterker hebben gemaakt.

Enkele voorbeelden van activiteiten zijn:

  • Toepassing van het CRiSTAL-instrument - "Community-based Risk Screening Tool - Adaptation and Livelihoods" met gemeentelijke en gemeentelijke vertegenwoordigers.
  • Samen met 16 gemeenschappen en de gemeente Tacaná is de strategie voor bosherstel ontworpen en geïmplementeerd, waarbij gemeenschapskwekerijen worden ondersteund.
  • Gemeenschappen worden begeleid bij het beheer van bosstimulansen voor sanering, herbebossing en beschermingsacties.
  • Lokale leiders worden getraind in methodologieën om de effecten van bosherstel en bescherming van waterbronnen op voedsel- en waterzekerheid te monitoren.
  • Het gemeentebestuur van Tacaná begeleidde de gemeenschappen bij het proces om toegang te krijgen tot de stimuleringsmaatregelen voor de bossen.
  • IUCN had 10 jaar ervaring in het gebied en lokaal technisch personeel.
  • Er is uitstekend leiderschap van de gemeenschap, wat hun bereidheid tot dialoog, leren en het zoeken naar oplossingen vergroot.
  • Er is een bewustzijn van klimaatverandering, aangezien extreme gebeurtenissen in voorgaande jaren verschillende gemeenschappen hebben getroffen en zowel hun bezittingen (gewassen, huizen, productieve infrastructuur) als de watervoorraad hebben beschadigd.
  • Het hebben van kennis over waterzekerheid en specifieke technische informatie over EbA vergemakkelijkte de processen van bewustmaking, participatie, het goedkeuren van gemeenschapsovereenkomsten en het uitvoeren van gerichte acties, wat op zijn beurt hielp om de versnippering van middelen te voorkomen.
  • Aangezien er een organisatorische basis is in de gemeenschappen, in de vorm van gemeentelijke bosbouwcommissies en in sommige gevallen gemeenschapsontwikkelingsraden (COCODE's), wordt het proces van "al doende leren" aanzienlijk vergemakkelijkt, aangezien het via deze lokale platforms mogelijk is om de uitwisseling van ervaringen en kennis en collectief leren te bevorderen.
  • Lokale empowerment via sociale participatie is essentieel om de implementatie en voortdurende verbetering van een monitoring- en evaluatiesysteem te garanderen en om lessen te trekken. Gemeenschappen worden bijeengeroepen door hun leiders. Deze aanpak heeft een grotere kans om duurzaamheid in de tijd en repliceerbaarheid van EbA-maatregelen te verzekeren.