Een gestandaardiseerd monitoringsysteem voor de conditie van golfbrekers, aangroei van sedimenten en natuurlijke regeneratie van mangroves is cruciaal voor het meten van het langetermijnsucces van T-fences. De behoefte aan onderhouds- en reparatiewerkzaamheden kan per locatie aanzienlijk verschillen. Bewaking op lange termijn op basis van GPS-onderzoek moet zich ook uitstrekken tot aangrenzende gebieden om mogelijke negatieve neveneffecten van T-afrasteringen (erosie door neerwaartse stroming) te ontdekken. Het is belangrijk om te beseffen dat zodra de uiterwaarden hersteld zijn en er een geschikte mangrovebedekking is, er mangrovebeschermingsmaatregelen moeten worden geïmplementeerd om de duurzaamheid van de kustbescherming te garanderen. Zodra het mangrovebos zich volledig heeft gevestigd, is de golfbrekerconstructie niet langer nodig. Dit proces kan enkele jaren duren.

Om ervoor te zorgen dat de pluralistische bestuursraad effectief gezamenlijke beslissingen kan nemen, is het belangrijk dat alle betrokken belanghebbenden de noodzaak van een co-managementpartnerschap inzien. Autoriteiten moeten gemeenschappen bijvoorbeeld als gelijkwaardige en strategische partners behandelen en vice versa. Co-management zal normaal gesproken de beste resultaten opleveren als iedereen vrijwillig bij het partnerschap betrokken is. Maar in sommige situaties waar macht ook geld betekent, kan politieke steun van hogerhand of nationaal beleid dat het delen van macht tussen verschillende belanghebbenden bevordert, nuttig zijn. Leden van de raad van bestuur moeten ook de praktijk van al doende leren begrijpen en eraan wennen. Als geheel moeten ze streven naar betere resultaten, maar ook leren mislukkingen te accepteren en constructieve kritiek te leveren op fouten.

De overeenkomst voor gezamenlijk beheer kan tijdens het leerproces worden gewijzigd. Belangrijke actoren die betrokken zijn bij gedeeld bestuur moeten begrijpen dat de overeenkomst moet worden aangepast op basis van de lessen die tijdens de implementatie worden geleerd. De medebeheerovereenkomst bevat de basisprincipes voor het medebeheerpartnerschap tussen de belangrijkste actoren, maar beperkt hun samenwerking bij het nemen van gezamenlijke beslissingen niet tot specifieke voorwaarden en problemen die in de overeenkomst worden genoemd. Partners, zoals autoriteiten en gemeenschappen, moeten alle kwesties die tijdens hun partnerschap naar voren komen, blijven bespreken en aanpakken. De overeenkomst voor gezamenlijk beheer is niet hetzelfde als een vaste vorm van een mechanisme voor het delen van voordelen, ook al bestaat het uit delen waarin wordt gespecificeerd welke hulpbronnen door mensen mogen worden verzameld en wat hun verantwoordelijkheden zijn bij de bescherming van het bos. In plaats daarvan is een co-managementovereenkomst het resultaat van onderhandelingen en heeft het veel te maken met adaptief beheer en bestuurskwesties.

Effectieve wetshandhaving vereist passende handhavingscapaciteit en -uitrusting op het niveau van de beheersinstantie van de MPA. Het beheer van een nationaal marien park vereist dat er een adequaat beleid voor het gebruik van de hulpbronnen wordt opgesteld en gehandhaafd, inclusief strenge straffen voor niet-naleving om illegaal gebruik te ontmoedigen. Deze wetten, regels en voorschriften moeten worden ondersteund en nageleefd door de legitieme gebruikers van de hulpbronnen en andere relevante belanghebbenden.

Een team bestaande uit vertegenwoordigers van de doelgemeenschap, lokale NGO's en lokale overheidsinstanties controleert regelmatig de voortgang van de projectimplementatie en de individuele activiteiten. Dit maakt het mogelijk om plannen aan te passen en de implementatie waar nodig aan te passen om een succesvolle afronding te garanderen en aan de verwachtingen van alle belanghebbenden te voldoen.