Alle gegevens van drones en infraroodcamera's worden in realtime doorgestuurd naar een platform voor vroegtijdige waarschuwing. Het systeem vergelijkt automatisch locatie-informatie en genereert waarschuwingsberichten, die naar eindgebruikers worden verzonden via apps, WeChat, sms-berichten en telefoongesprekken. Dit zorgt ervoor dat bewoners snel kunnen reageren en veilig blijven. Tot nu toe zijn er meer dan 130.000 waarschuwingen afgegeven.
Het platform verbetert de toegang tot informatie, vooral voor landelijke en kwetsbare gemeenschappen. Dit inclusieve communicatiesysteem voldoet aan GBF Doel 21 door de toegang van het publiek tot informatie over biodiversiteit te verbeteren en de gemeenschap beter in staat te stellen om te reageren op risico's tussen mens en wild.

Het infraroodsysteem verzamelt dagelijks een groot aantal beelden, waaronder veel beelden die niets met olifanten te maken hebben. Met behulp van AI-technologie heeft het systeem geleerd om beelden die niets met olifanten te maken hebben automatisch te identificeren en uit te filteren met een nauwkeurigheid van meer dan 99%, waarbij zelfs gedeeltelijke figuren of schaduwen worden gedetecteerd. Waarschuwingen worden binnen 13-15 seconden gegenereerd door middel van een volledig geautomatiseerd proces, waardoor de noodzaak voor handmatige beoordeling afneemt en de efficiëntie van het olifantenbeheer toeneemt.
Tot nu toe heeft het systeem meer dan 3 miljoen beelden vastgelegd en meer dan 12.000 automatische waarschuwingen afgegeven. Alle gegevens worden in realtime geüpload naar een gecentraliseerd platform en gedeeld met relevante instanties voor onderzoek, beheer en besluitvorming. Dit draagt bij aan GBF Doel 20 door het bevorderen van kennissystemen, technologie en innovatie in de bescherming van biodiversiteit.

Onze modulaire drones zijn ontworpen met het oog op toegankelijkheid, aanpasbaarheid en duurzaamheid. In eerste instantie zijn ze gemaakt van houten onderdelen met minder dan zes schroeven en kabelbinders. Ze zijn eenvoudig in elkaar te zetten, te repareren en te repliceren met behulp van lokale materialen, waardoor gemeenschappen zelfstandig herstelprojecten kunnen uitvoeren.

Naarmate we verder zijn, hebben we waterstof-brandstofcellen en hybride-elektrische aandrijfsystemen geïntegreerd, waardoor het vliegvermogen, de energie-efficiëntie en de duurzaamheid voor het milieu zijn verbeterd. Dankzij deze innovaties kunnen drones grotere gebieden bestrijken en in afgelegen omgevingen werken, terwijl ze hun ecologische voetafdruk verkleinen.

Het modulaire ontwerp zorgt voor flexibiliteit voor voortdurende aanpassing, waardoor gemeenschappen drones kunnen upgraden met tools zoals camera's of sensoren voor monitoring. Deze aanpak combineert eenvoud met baanbrekende innovatie en slaat een brug tussen empowerment aan de basis en schaalbaar, impactvol herstel van het milieu.

Bij de toepassing van de fuik voor intermitterende oogst werden de beste resultaten behaald met de volgende combinatie van variabelen: maïszemelen (aanvullend diervoeder) x maïszemelen (lokaas) x O. Shiranus (soort) x 2 vissen/m2 (bezettingsdichtheid).

De totale opbrengst bij deze combinatie was 25 procent hoger dan in de controlegroep met een enkele partijoogst. Een hogere bezettingsdichtheid (3 vissen/m2) leidde tot een iets hogere totale oogst in de controlegroep, maar tot een lagere nettowinst. Het gebruik van pellets versterkte beide effecten en was het minst economisch.

De resultaten van de proeven op het landbouwbedrijf (zie Figuur 1) hebben de functionaliteit en het uitstekende vangsteffect van de vallen aangetoond. Tijdens de proefperiode van drie maanden op het bedrijf werd de val 2 tot 3 keer per week en in totaal 27 keer gebruikt. Gemiddeld werden er ongeveer 120 kleine vissen - een equivalent van 820 gram - gevangen bij elke interval. Door het gebruik van de fuik meldden alle huishoudens dat ze nu twee keer per week vis eten. Voorheen werd er tussen de één en vier keer per maand vis gegeten.

De voordelen:

• Vermindering van de concurrentie om zuurstof en voedsel tussen de vissen in de vijver en daardoor meetbare toename van de opbrengst.
• Verbeterde consumptie door het huishouden van kleine, voedzame vis en een betere cashflow.

Succesfactoren:

• Vallen zijn eenvoudig en goedkoop te bouwen (USD 3).
• Vallen zijn gemakkelijk te gebruiken, ook door vrouwen.
• Direct tastbare meerwaarde dankzij gemakkelijke en regelmatige toegang tot vis.

Voorbeelden uit het veld

Over het algemeen waren de gebruikerservaringen van de huishoudens die betrokken waren bij de proeven op de boerderij zeer positief:

"Als gezin kunnen we nu twee keer en soms zelfs drie keer per week vis eten in vergelijking met de voorgaande maanden zonder de technologie, toen we maar één keer per maand vis aten." (Doud Milambe)

"Vis vangen is zo eenvoudig met de fuik en zelfs vrouwen en kinderen kunnen hem gebruiken." (Jacqueline Jarasi)

"Het is snel en effectief vergeleken met de haak-en-lijnmethode die ik gebruikte om vis te vangen voor thuisconsumptie en die drie tot vier uur kon duren, maar om slechts drie vissen te vangen en dus niet genoeg voor de grootte van mijn huishouden." (Hassan Jarasi)

• Betrokkenheid van de lokale gemeenschap
• Inspelen op behoeften van de gemeenschap

Voor veel natuurbeschermers, waaronder onze deelnemers, is de kennis om effectief gebruik te maken van natuurbeschermingstechnologie niet genoeg zonder de financiering om toegang te krijgen tot de hulpmiddelen. Omdat we deze barrière erkennen, geven we elke deelnemer USD 500 aan startkapitaal om de implementatie van hun beschermingsoplossingen te ondersteunen. Deelnemers moeten projecten voorstellen en uitvoeren, die variëren van het bouwen van roofdierbestendige bomas en onderwatercameravallen tot het ontwikkelen van AI-tools, mobiele apps en gemeenschapsgestuurde burgerwetenschappelijke initiatieven. Elke deelnemer moet in het daaropvolgende jaar verslag uitbrengen over de voortgang van zijn project, zodat er verantwoording kan worden afgelegd en de impact kan worden gemeten.

Om duurzaamheid op de lange termijn te garanderen, bieden we ook training in het schrijven van subsidies, het ontwikkelen van voorstellen en het betrekken van financiers om deelnemers de vaardigheden te geven die nodig zijn om duurzame financiering in de toekomst veilig te stellen. Doorlopend mentorschap en ondersteuning worden ook na de eerste training voortgezet. Ons team, samen met een groeiend alumninetwerk, biedt begeleiding bij subsidieaanvragen, referentiebrieven en professionele ontwikkelingsmogelijkheden. Veel van de projecten en samenwerkingsverbanden die tijdens het programma zijn gestart, hebben geleid tot afstuderen, gepubliceerd onderzoek en presentaties op conferenties.

Onze technische training legt de nadruk op ervaringsleren door deelnemers directe, praktische ervaring te geven met conserveringstechnologieën. Waar mogelijk worden studenten aangemoedigd om zelf instrumenten op te zetten en in te zetten in een veilige omgeving met weinig druk, zodat er ruimte is om te experimenteren, fouten te maken en al doende te leren. Studenten kunnen bijvoorbeeld locaties voor cameravallen kiezen op basis van de trainingsmodule in het klaslokaal en vervolgens de effectiviteit van hun beslissingen evalueren door de resulterende gegevens te analyseren. Dit proces helpt bij het overbruggen van theorie en praktijk, terwijl het vertrouwen in het oplossen van problemen en het gebruik van gereedschap wordt vergroot.

In gevallen waarin deelnemers de instrumenten niet direct kunnen bedienen, verzorgen trainers en veldwerkers van gastinstellingen live demonstraties, zoals het volgen van wilde dieren met behulp van GPS of het bedienen van drones, zodat studenten toch kunnen zien hoe deze technologieën functioneren in echte natuurbeschermingsomgevingen.

We selecteren deelnemers die aan het begin van hun carrière staan, zoals mensen die hun bachelordiploma hebben behaald en aan de slag gaan bij NGO's of natuurbeschermingsorganisaties of die een hogere opleiding gaan volgen. Het doel is om deelnemers te identificeren van wie de carrière het meest zou profiteren van het soort en de hoeveelheid training, financiering, mentorschap en ondersteuning die we bieden. In de afgelopen twee jaar hebben we ten minste één deelnemer geworven met een niet-academische achtergrond die niettemin beschikt over uitgebreide ervaring in het veld. Deze mensen hebben het goed gedaan in het programma, wat de mogelijkheid benadrukt om in toekomstige iteraties nog meer rekening te houden met dit publiek.

Gastinstellingen worden geselecteerd op basis van hun capaciteit om zowel klassikaal als in het veld les te geven en op basis van hun betrokkenheid bij actieve natuurbeschermingsuitdagingen waarbij technologie een belangrijke rol speelt. Het RISE Grumeti Fund in Tanzania is bijvoorbeeld een ideale trainingslocatie, met onderwijsfaciliteiten, accommodatie voor studenten en actieve, op technologie gebaseerde initiatieven zoals programma's tegen stropers en bescherming van neushoorns.

Verder geven we de voorkeur aan instellingen die onze toewijding aan het bevorderen van onderwijs voor vrouwen en beginnende natuurbeschermers delen, sterke banden hebben met lokale natuurbeschermings- en onderzoeksgemeenschappen en leiderschap tonen in het integreren van technologie in de natuurbeschermingspraktijk. Deze partnerschappen zijn essentieel om ervoor te zorgen dat ons programma zowel duurzaam is als diep verankerd in de gemeenschappen die het wil dienen.

De bevindingen van het project werden verspreid via verschillende academische en publieke platforms, waaronder:

• Een academisch artikel in Ocean-Land-Atmosphere Research (een Science Partner Journal).
• Uitgelichte content op het AAASScience WeChat Public Platform, het officiële medium van de American Association for the Advancement of Science in China.
• Een casestudiebijdrage aan de Yangtze River Delta Pilot Site.
• Integratie in grote door NSFC ondersteunde oceanografische onderzoeksprojecten.

Afstemming op GBF: Komt overeen met GBF Doel 20.
Bijdrage: Verbetert wereldwijde beschermingsinspanningen door het delen van schaalbare methodologieën.