Gevarieerde financiële regeling

Het Kadokawa Care Prevention Center werd opgericht door de stad Toyama met behulp van donaties van burgers en het stadsbudget. Een burger doneerde honderden miljoenen JPY, of ongeveer miljoenen USD, aan de stad voor de verbetering van sociale voorzieningen voor oudere burgers, en de stad besloot een speciaal centrum voor preventieve zorg te bouwen op de plaats van een afgebroken basisschool. De stad ontving ook waardevolle en nuttige activa (d.w.z. warmwaterbronnen en speciale toestellen voor lichaamsbeweging) die door verschillende burgers werden geschonken voordat het centrum operationeel werd. Hoewel het onroerend goed eigendom is van de stad, wordt de faciliteit geëxploiteerd en beheerd door een joint venture van particuliere bedrijven.

De unieke financiële regeling van de stad voor het project door ongebruikte locaties te gebruiken voor projecten, een concessie te verlenen aan particuliere exploitanten en verschillende bijdragen te vragen van burgers en/of particuliere bedrijven.

Aangezien de overheidsuitgaven voor sociale welzijnsprogramma's blijven stijgen in de recente vergrijzingstrend, is het moeilijk te verwachten dat er nog meer overheidsmiddelen zullen worden toegewezen aan langdurige zorgprojecten voor ouderen. Onder zware budgettaire beperkingen moeten lokale overheden grote inspanningen leveren om kapitaalfondsen uit verschillende bronnen aan te trekken. De overheid kan misschien ongebruikte locaties gebruiken voor projecten, een concessie verlenen aan particuliere exploitanten en een verscheidenheid aan bijdragen vragen van burgers en/of particuliere bedrijven (bijv. donaties in contanten, grondpercelen, bijbehorende apparatuur, enz.)

Proactief herbestemmen van publieke activa

In vergrijzende plattelandssteden is de vergrijzing hoger in het stadscentrum en daarom is het belangrijk om het stadscentrum ouderenvriendelijker te maken. Dit betekent dat het gebied veilig, bewoonbaar en toegankelijk moet worden gemaakt voor ouderen. De stad Toyama sloopte en integreerde verschillende scholen vanwege de krimpende en vergrijzende bevolking en gebruikte een van de scholen als locatie voor het Preventiezorgcentrum. De locatie in het centrum is zeer goed bereikbaar met het openbaar vervoer, zoals bus, lightrail en buurtbus vanaf het centraal station.

  • Initiatief van overheden om ongebruikte grond en voorzieningen te benutten vanwege de krimpende en vergrijzende bevolking
  • Beschikbaarheid van een groot stuk land dat goed bereikbaar is met het openbaar vervoer

In de context van een vergrijzende binnenstad kunnen ongebruikte terreinen of oude faciliteiten (bijv. verlaten scholen) worden gebruikt voor projecten die de levenskwaliteit van ouderen verbeteren, zoals het Kadokawa Preventive Care Center. Proactief hergebruik van ongebruikte grond en oude faciliteiten kan de initiële kosten van dergelijke projecten verlagen.

Geïntegreerde en inclusieve zorgdiensten bevorderen door middel van op de gemeenschap gebaseerde benaderingen

De stad Toyama bevordert geïntegreerde en inclusieve zorgdiensten voor de oudere bevolking en lokale netwerken spelen daarbij een sleutelrol. De stad heeft 32 centra voor algemene ondersteuning in de gemeenschap als contactpunten voor de ouderen in elke gemeenschap, waar deskundigen (bijv. verpleegkundigen, gediplomeerde maatschappelijk werkers, welzijnswerkers) de gezondheid van de ouderen bewaken en begeleiden en hen zo nodig adviseren om naar het Kadokawa Care Prevention Center te gaan. De stad werkt ook samen met een vrijwilligersclub in de stad waar 36% van alle ouderen van de stad lid van zijn. De stad vraagt verschillende leden van de club om een leiderschapsrol op zich te nemen bij het promoten van op de gemeenschap gebaseerde activiteiten voor preventieve zorg en de communicatie met de ondersteuningscentra en de stad Toyama. Deze gemeenschapsgerichte aanpak helpt de leden ook om zich meer bewust te worden van hun eigen gezondheid, het vergroot de zelfredzaamheid en moedigt wederzijdse hulp tussen gemeenschappen aan.

  • Lokale netwerken gebruiken om zorgdiensten voor ouderen te promoten
  • Lidmaatschapsprogramma ter bevordering van preventieve zorg

Preventieve zorg is een van de kritieke concepten die moeten worden toegepast in een snel vergrijzende samenleving, die het welzijn van ouderen kan verbeteren en de financiële lasten van individuen en overheidsdiensten kan verminderen. Het kan ouderen helpen om een zelfstandig leven te leiden en het aantal kwetsbare ouderen die langdurige zorg nodig hebben, verminderen. Door preventieve zorgdiensten te integreren met andere verplegings- en gezondheidsdiensten van andere openbare diensten en door te netwerken met lokale gemeenschappen kan een hogere kwaliteit van diensten effectiever en efficiënter worden geleverd.

Marketing en het opbouwen van zakelijke relaties

Deze bouwsteen is cruciaal om ervoor te zorgen dat R2R op de lange termijn succesvol blijft.

Er worden verschillende marketingstrategieën gebruikt om R2R op de markt te brengen. Deze omvatten een website, sociale mediaplatforms, merchandise, gedrukte flyers en brochures, deelname aan nationale en internationale reisevenementen en educatieve reisshows, e-mailmarketing, marketing via TIDE en het organiseren van kennismakingsreizen.

Aanvankelijk werd gedacht dat R2R vooral studenten zou aantrekken die hun cv wilden verbeteren. Het bleek echter dat de marketingkosten voor het vinden van elke individuele deelnemer hoog waren. Nu ligt de nadruk op samenwerking met universiteiten en reisplanners die groepsreizen organiseren.

R2R streeft ernaar samen te werken met partners die in eerste instantie duur zijn om te werven, maar die vervolgens een regelmatige stroom deelnemers leveren. Dit omvat universiteiten die één grote groep per jaar sturen en reisbureaus die misschien vijf groepen per jaar sturen om deel te nemen aan het programma. Na verloop van tijd betekent het opbouwen van deze relaties dat de marketingkosten lager worden en dat de nadruk komt te liggen op het behouden van deze partnerschappen.

Tot nu toe heeft R2R uitstekende relaties opgebouwd met zijn partneragenten en streeft voortdurend naar verbetering van de geleverde diensten om langdurige verbintenissen van hen te verzekeren.

Het is belangrijk om actief te investeren in marketingmateriaal en evenementen, van het drukken van brochures tot het bijwonen van internationale handelsevenementen - om het publiek aan te spreken is het cruciaal om professioneel materiaal te hebben dat de kwaliteit van de geleverde service promoot.

Een andere belangrijke voorwaarde is het hebben van iemand die zich richt op het ontwikkelen en op de markt brengen van R2R-programma's. TIDE heeft de behoefte aan een fulltime medewerker voor R2R in 2014 vastgesteld en heeft dienovereenkomstig geïnvesteerd om ervoor te zorgen dat de verantwoordelijkheid niet bij het bestaande personeel kwam te liggen.

Sinds 2014 zijn de marketinginspanningen verschoven van een focus op universiteitsstudenten naar een focus op studieplanners en reisagenten. Dit was te wijten aan de kostbare aard van het werven van individuele studenten, in vergelijking met de betere return on investment die wordt gegenereerd door het vormen van langdurige partnerschappen.

Dit had zijn eigen gevolgen voor de programmering die aan de deelnemers werd aangeboden. Universiteiten en reisbureaus hebben veel meer gestructureerde roosters nodig dan individuele studenten, dus nu heeft R2R minder flexibiliteit als het gaat om de programmering. Het is niet in staat om de hulp van TIDE in te roepen als een prioritair project zich op het laatste moment aandient. Het maakt het echter wel mogelijk om langere termijn projecten te faciliteren via R2R. R2R doet nu bijvoorbeeld voortdurend onderzoek naar de zeekoeienpopulatie in het zeereservaat van Port Honduras, waarbij 3 tot 5 groepen per jaar ervoor zorgen dat dit doorgaat.

Anderen die dit programma willen kopiëren, wordt aangeraden om zorgvuldig te plannen wie je doelmarkt is en zo vroeg mogelijk de beste strategie te bedenken om hen effectief te bereiken.

Strategisch beheerplan

Tussen 2012 en 2014 werd het Strategisch Beheerplan ontwikkeld in samenwerking met CI - Conservation International, een document dat de doelstelling en de beheerstrategie van Legado das Águas vastlegt en dat het bedrijfsplan en het beheerplan in één document omvat. Verdeeld in drie delen - Diagnose; Zonering; Ontwikkelingsstrategieën en Programma's - stuurt het Strategisch Plan alle acties in de richting van de kerndoelstellingen. In deze zin is er vooruitgang geboekt op het gebied van sociale prestaties met de implementatie van organisatorische structureringsprogramma's en training in het gebied waar Legado das Águas is gevestigd, evenals de openstelling van het gebied voor ecotoeristische activiteiten en de ontwikkeling van een wetenschappelijk onderzoekscentrum voor het behoud van biodiversiteit.

Om een document van de omvang van het Strategisch Managementplan op te stellen, is een uitgebreide investering in onderzoek naar het gebied, de fauna en flora essentieel. Daarnaast is het begrijpen van de cultuur en context, zowel sociaal als politiek, waarin de Legado das Águas zich bevindt een noodzakelijke richtlijn om het voortbestaan van het bedrijf en de betrokkenheid van alle belanghebbenden te garanderen. Het is vermeldenswaard dat een grondige en gedetailleerde marktstudie meer dan essentieel is om de strategie effectief te laten zijn.

Het strategisch managementplan moet worden afgestemd op de realiteit van het bedrijf, aangezien het niet alleen wordt gebruikt voor overleg, maar ook als leidraad voor het bedrijf.
Een ander belangrijk gegeven is de betrokkenheid van alle belanghebbenden bij de participatieve opbouw van het strategisch managementplan.

Mogelijkheden voor capaciteitsopbouw bieden aan nieuw en bestaand personeel, zodat het team volledig gekwalificeerd is om het R2R-programma uit te voeren.

Capaciteitsopbouw is een belangrijk onderdeel geweest van de ontwikkeling van het R2R-programma. Voorafgaand aan dit programma had TIDE één reisleider in dienst en een aantal 'gemeenschapsonderzoekers', die zijn opgeleid om parttime onderzoek en monitoring uit te voeren.

Omdat het programma klein begon en geleidelijk groeide, was het onmogelijk om vanaf het begin een volledige staf van volledig gekwalificeerd personeel aan te nemen, dus investeerde R2R in het personeel dat al bij TIDE werkte om hen extra werkgelegenheid te bieden.

Sinds de oprichting is de capaciteitsopbouw onder het personeel voortgezet in een poging om er voortdurend voor te zorgen dat deelnemers een geweldige ervaring hebben met deskundig, professioneel personeel. Dit omvatte onder andere SCUBA-training, gidsentraining, wetenschappelijke training, marketingtraining, boekhoudtraining en gezondheids- en veiligheidstraining.

De veiligheid van de vrijwilligers heeft prioriteit, dus het personeel volgt regelmatig gezondheids- en veiligheidstrainingen en volgt de risicobeoordeling en noodprocedures die door R2R zijn opgesteld.

TIDE had al een aantal betrouwbare gemeenschapsonderzoekers die beschikbaar en bereid waren om deel te nemen aan trainingsmogelijkheden en vervolgens in het R2R-team te werken. Door training te geven aan personen die al bekend waren bij de organisatie, zorgde R2R ervoor dat er geïnvesteerd werd in enthousiaste mensen die gepassioneerd zijn over het werk.

Een ander belangrijk punt is het vooruit plannen van de trainingsbehoeften. De meeste deelnemers boeken van tevoren, dus R2R heeft ervoor kunnen zorgen dat haar personeel ruim van tevoren voldoende getraind was.

Een van de grootste uitdagingen bij het implementeren van deze bouwsteen is het behouden van personeel nadat het is opgeleid.

Soms werd er training gegeven aan individuen zodat ze R2R beter van dienst konden zijn, maar omdat R2R niet op volle capaciteit draait, kan er alleen parttime werk worden geboden. Sommige mensen zoeken dan elders voltijds werk en zijn niet beschikbaar wanneer R2R hen nodig heeft om te helpen met groepen. Aan de ene kant zijn R2R en TIDE er trots op dat ze jongeren ondersteunen bij het vinden van een fulltime baan, maar aan de andere kant zorgt dit ervoor dat het programma zonder het benodigde personeel komt te zitten.

Vanaf het begin heeft R2R geprobeerd om het verlies op de investering te beperken, door van degenen die een training krijgen te eisen dat ze bijdragen aan de trainingskosten door middel van salarisinhoudingen. Dit heeft ervoor gezorgd dat het personeel langer aan het programma verbonden blijft, maar de uitdaging is er nog steeds.

Omdat R2R een scala aan programma's aanbiedt, van zee- tot land- en gemeenschapsprogramma's, is het niet praktisch om de capaciteit van slechts één persoon op te bouwen. Maar voor programma's die misschien een beperkter scala aan programma's hebben, kan dit wel werken.

Ontwikkeling van faciliteiten, apparatuur en organisatorische protocollen, zodat TIDE volledig is voorbereid op het ontvangen van bezoekende groepen.

Om vrijwilligers te kunnen ontvangen, moet de nodige fysieke en organisatorische infrastructuur aanwezig zijn. Dit omvat, maar is niet beperkt tot: accommodatie; vervoer; wetenschappelijke uitrusting zoals SCUBA-uitrusting, verrekijkers en beschermende kleding; gezondheids- en veiligheidsuitrusting op alle veldlocaties; kantooruitrusting zoals laptops en camera's; gezondheids- en veiligheidsprocedures, risicobeoordelingen en noodplannen; opslagfaciliteiten; verzekeringspolissen; huishoudelijke en keukenuitrusting.

Voor het R2R-programma begon dit proces twee jaar voor de start van het programma, toen TIDE een inventarisatie maakte van de middelen van TIDE die gebruikt zouden kunnen worden door toekomstige R2R-groepen. Waar er hiaten waren, zocht TIDE financiering om de bezoekende groepen beter voor te bereiden. TIDE en R2R blijven investeren in verdere ontwikkelingen van de infrastructuur. In 2018 is er bijvoorbeeld een nieuw veldstation gepland dat een ander gebied van TIDE zal openstellen voor bezoekers.

Het belangrijkste bij deze bouwsteen is om te blijven evalueren welke infrastructuur al aanwezig is, momenteel kan worden aangeboden aan groepen en wat er nodig is voor potentiële toekomstige groepen. Het is ook belangrijk om te evalueren hoe effectief deze investeringen zijn. Wat is bijvoorbeeld de return on investment voor meer accommodatie, grotere voertuigen, enz. Als je dit weet, kun je toekomstige investeringen sturen.

De belangrijkste factor die ervoor zorgde dat de ontwikkeling van de infrastructuur succesvol verliep, was een goede planning. Het is belangrijk om te anticiperen op hoe het programma zich in de toekomst zal ontwikkelen en dienovereenkomstig te investeren. Welke groepen worden er bijvoorbeeld verwacht? Zijn we voorbereid en uitgerust om hen te ontvangen?

Een andere belangrijke faciliterende factor voor R2R is dat TIDE een goede reputatie heeft voor het implementeren van pragmatische programma's. Het huidige klimaat van NGO-financiering is gunstig voor diegenen die financiële duurzaamheid nastreven, dus R2R heeft subsidies ontvangen om haar ontwikkeling te ondersteunen.

Hoewel R2R met zorgvuldige planning is ontwikkeld, staat het nog steeds voor uitdagingen naarmate het zich verder ontwikkelt. In het bijzonder bleek dat de beoogde doelmarkt nu niet het grootste deel van de deelnemers van R2R is. Er werd verwacht dat de meerderheid van de deelnemers studenten zouden zijn die hun cv wilden verbeteren door veldwerkervaring op te doen. In werkelijkheid zijn de populairdere programma's die voor universitaire studieprogramma's in het buitenland, gezinnen en voor individuen van alle leeftijden die op zoek zijn naar een 'vakantie met een doel'.

R2R is er nog steeds in geslaagd om zich geleidelijk aan te passen aan deze nieuwe groepen, maar sommige investeringen zouden iets anders zijn gedaan als er meer informatie beschikbaar was geweest. Zo werd er in 2014 bijvoorbeeld gloednieuwe SCUBA duikuitrusting gekocht toen R2R verwachtte dat er veel aandacht zou komen voor maritieme programmering, maar door andere factoren hebben tot nu toe maar weinig groepen deze uitrusting gebruikt. SCUBA is nog steeds een activiteit waarvan wordt voorspeld dat deze in de toekomst zal toenemen, maar de aanvankelijke investering in 2014 was misschien voorbarig.

Ontwerpen van vrijwilligersprojecten door het identificeren van organisatorische behoeften bij TIDE en interesses van potentiële deelnemers om maximaal voordeel voor beide partijen te garanderen.

Een van de belangrijkste componenten die de R2R ervaring uniek maakt, is dat vrijwilligers deelnemen aan de praktische natuurbeschermingsactiviteiten van TIDE. Het is niet alleen een leerervaring, maar een manier voor elke vrijwilliger om bij te dragen. Daarom worden vrijwilligersprogramma's zorgvuldig gepland met de verschillende teams bij TIDE om ervoor te zorgen dat de deelnemers in een behoefte voorzien en de ervaring opdoen die ze zoeken.

Er zijn twee manieren waarop dit gebeurt. De eerste is wanneer geïnteresseerde deelnemers of groepen een bepaald belang in gedachten hebben. In dit geval bespreekt het R2R-team de opties met het relevante TIDE-personeel om projecten te identificeren die nodig zijn voor TIDE en die aan de belangen van de groep voldoen. De tweede methode om dit te bereiken is het plannen van projecten voordat de deelnemers worden geïdentificeerd. Op regelmatige basis vergadert de R2R met verschillende TIDE-teams om toekomstige behoeften te bespreken en programma's te identificeren die geschikt zijn voor deelname door vrijwilligers. Deze programma's worden dan voorgesteld aan nieuwe contactpersonen en partnerorganisaties.

Het belangrijkste is om er altijd voor te zorgen dat de deelnemers een geweldige en verrijkende ervaring hebben, in een veilige omgeving, terwijl ze TIDE helpen om vooruitgang te boeken met zijn missie.

De belangrijkste faciliterende factor bij het ontwerpen van vrijwilligersprogramma's is de volledige steun en medewerking van het TIDE team. Er worden stappen ondernomen om ervoor te zorgen dat alle TIDE medewerkers het belang van het R2R programma voor de toekomst van TIDE begrijpen en meewerken aan de planning en implementatie van het programma.

Het is ook belangrijk dat TIDE een duidelijke missie heeft, zodat bij het ontwerpen van vrijwilligersprogramma's gemakkelijk kan worden vastgesteld waar deelnemers kunnen helpen. Het strategisch plan van TIDE en de lopende werkplannen zijn daarom een belangrijk instrument in dit proces.

De belangrijkste uitdaging bij het implementeren van deze bouwsteen is de onzekerheid over het aantal deelnemers en de omgevingsomstandigheden.

Tenzij R2R boekingscapaciteit bereikt, bestaat het risico dat activiteiten die door TIDE zijn geïdentificeerd als iets dat R2R kan uitvoeren, niet doorgaan. Dit is tot nu toe vermeden door alleen programma's voor R2R te identificeren die niet kritisch zijn voor de missie van TIDE, maar deze eerder versterken. Er is bijvoorbeeld een krokodillenprogramma in ontwikkeling dat zal bijdragen aan het beheer van beschermde gebieden bij TIDE en in Belize in het algemeen, maar dat geen onmiddellijke prioriteit heeft in het strategisch plan van TIDE. Dus, als dit wordt geadverteerd maar niet doorgaat via R2R, heeft TIDE de mogelijkheid om deze activiteit op een later tijdstip zelfstandig uit te voeren.

Omgevingsfactoren zijn moeilijker te vermijden en hebben zeker invloed op het aangeboden programma. Bijvoorbeeld, als een groep aankomt om deel te nemen aan zeeonderzoeken, maar de oceaanomstandigheden zijn ongunstig, dan worden er alternatieve activiteiten geregeld. Om dit te beheersen, wordt bij het boeken van een programma duidelijk gemaakt dat de activiteiten afhankelijk zijn van de lokale weersomstandigheden en dat er altijd een 'plan B' is.

Lokale capaciteitsopbouw voor de financiering van beschermde gebieden

Aan de andere kant versterkt het Monarch Fonds (MF) de lokale capaciteiten van 33 ejidos en gemeenschappen om te voldoen aan de fiscale en bancaire voorwaarden met betrekking tot de jaarlijkse instandhoudingsbetalingen onder de modaliteit van gelijktijdige fondsen. In samenwerking met Conafor, Conanp, FMCN en bosadviseurs ondersteunt het MF de ontwikkeling van 29 Best Management Practices for Conservation Programs (BMPCP). De BMPCP is bedoeld als een document om de uitvoering van activiteiten gericht op het behoud van bosecosystemen te begeleiden, om de levering van milieudiensten in gebieden met financiële stimuleringsmaatregelen te behouden of te verbeteren. Daarnaast zijn de BMPPC bedoeld om begunstigden in staat te stellen middelen uit andere overheidsprogramma's te verkrijgen om de daarin voorgestelde activiteiten uit te voeren.

Om de MF strategie binnen de ejidos en gemeenschappen te versterken, begeleidde de MF coördinator het ontwerp van verspreidingsmateriaal met informatie over de nieuwe fase van de MF .

Tot slot ondersteunt het FMCN, in coördinatie met de United States Forest Service en het Monarch Network, aanvullende beschermingsactiviteiten in de kerngebieden op het gebied van brandbeheer, watermonitoring, brandbeveiliging en herstel van aangetaste gebieden.

Zoals voorgesteld in de case study Funding for Forest and Biodiversity Conservation in the Monarch Butterfly Biosphere Reserve: the Monarch Fund, moeten we in de toekomst blijven erkennen dat bossen een essentiële rol spelen bij het genereren van de milieudiensten die het MBBR levert, zodat het behoud van kerngebieden een zeer belangrijke component is. Het moet echter duidelijk zijn dat "het behoud van ecosysteemdiensten ook vereist dat het duurzaam gebruik van het grondgebied in het hele beschermde natuurgebied en de directe invloedssfeer wordt gewaarborgd".

Conserveringsovereenkomst

Met de ondertekening van de Conservation Agreement in 2012 werd de bestuursfase van het project geïnitieerd door de Aripao gemeenschap, in eerste instantie georganiseerd rond het Conservation Committee, en geformaliseerd in een aparte juridische entiteit genaamd de Arpao Afro-descendant Civil Association (ACA Aripao).

De Afro-afstammende Burgervereniging Aripao en Phynatura startten een haalbaarheidsstudie voor Conserveringsovereenkomsten met de inheemse gemeenschappen van La Colonial, El Cejal, Payaraima en Karana, die grenzen aan het Suapure Conserveringsgebied.

De inheemse gemeenschappen toonden interesse om deel te nemen omdat hun inkomen en hun grondgebied verbeterd konden worden. Met de consolidatie van de eerlijke handel in andere producten dan hout, de bouw en exploitatie van het inzamelingscentrum en de oprichting van de burgervereniging Afro-afstammelingen Aripao als uitdrukking van de georganiseerde gemeenschap, begint het project door de inheemse gemeenschap geaccepteerd te worden als een alternatief om in hun levensonderhoud te voorzien, wat de duurzame ontwikkeling en het belang van het behoud van natuurlijke hulpbronnen consolideert.

De opbouw van alternatief bestuur in gemeenschappen, door middel van empowerment, capaciteitsopbouw en territoriale zelferkenning, is de sleutel geweest tot de duurzaamheid van de beschermingsovereenkomsten, waardoor we de institutionele zwakheden van de overheidsactoren die betrokken zijn bij milieubeheer en onderwijs hebben kunnen overwinnen.