De toepassing van de One Health-benadering in biodiversiteitsprojecten vereist een open en participatieve discussie tussen alle actoren en stakeholders die betrokken zijn bij en beïnvloed worden door het project zelf. De discussie bouwt voort op de resultaten van de projectanalyse, waarbij gezamenlijk wordt gepland hoe(principes) en waar(ingangen) de One Health-benadering kan worden toegepast en wat(maatregelen) kan worden gedaan om te zorgen dat de integratie optimaal en relevant is. Het evaluatieteam zal leiding geven aan het opstellen van een actieplan om ervoor te zorgen dat aan fundamentele factoren(randvoorwaarden) wordt voldaan en om de operationalisering van de OH-component op het raakvlak mens-dier-omgeving te begeleiden.

Randvoorwaarden bepalen het succes van de integratie van OH in het project. De verwezenlijking ervan is noodzakelijk om een geschikte omgeving te creëren voor duurzame en optimale samenwerking en activiteiten. De randvoorwaarden die in het raamwerk zijn geïdentificeerd, omvatten een gunstig politiek klimaat dat overheids- en niet-overheidsactoren op alle relevante organisatieniveaus aanmoedigt om bereidwillig samen te werken; infrastructuur, instrumenten en processen die het delen van gegevens vergemakkelijken en het gezamenlijk ontwerpen van multisectorale interventies op het raakvlak tussen mens, dier en milieu mogelijk maken; een gedetailleerde inventarisatie van belanghebbenden die het mogelijk maakt sterke punten en mogelijkheden van verschillende actoren te identificeren en het opzetten van waardevolle samenwerking bevordert; en een zinvolle investering die de toepassing van de One Health benadering in nieuwe of bestaande projecten ondersteunt.

Maatregelen zijn interventies of activiteiten die al in het project zijn geïmplementeerd en die het mogelijk maken om een One Health-component in het project op te nemen. Ze maken de operationalisering van de One Health-integratie op een optimale en relevante manier mogelijk. Het kader identificeert acht maatregelen, waaronder onderwijs en bewustmaking, beleidsontwikkeling, capaciteitsontwikkeling, samenwerkingsplatforms, betrokkenheid van de gemeenschap, informatiedeling, surveillance en vroegtijdige waarschuwing, en onderzoek.

Gate entries zijn thematische gebieden waarop het project activiteiten of acties uitvoert die het potentieel hebben om te worden gekoppeld aan een OH-benadering. Ze vertegenwoordigen echte kansen om projectdoelen en One Health doelen te integreren en om te zetten in een gemeenschappelijk doel. Op het raakvlak tussen biodiversiteit en gezondheid identificeert het raamwerk vijf belangrijke ingangen: Opkomende infectieziekten en zoönosen, Landbouwproductie en voedselveiligheid, Klimaatverandering en risicovermindering, Handel in en consumptie van wilde dieren, en Biodiversiteitsbehoud (inclusief op de natuur gebaseerde oplossingen, beschermde gebieden en wildbeheer).

De eerste stap van de analyse is beoordelen of het project een of meer OH-principes toepast binnen zijn werkterrein. In het kader worden zeven OH-principes gebruikt, die zijn overgenomen uit de literatuur (d.w.z. multisectoraal, transdisciplinair, participatie, preventie, decentralisatie, evidence-based, multischalig). Niet alle beginselen in het kader hebben dezelfde waarde, waarbij het multisectorale beginsel als een essentieel onderdeel van het voorgestelde instrument wordt beschouwd. De reden hiervoor is dat de basis van One Health de samenwerking tussen verschillende sectoren is. Het raamwerk maakt multisectorale samenwerking op elk niveau mogelijk, bijvoorbeeld wanneer er een intentieverklaring is ondertekend tussen ministeries, of op gemeenschapsniveau door de gezamenlijke inspanning van dorpsgezondheidswerkers, diergezondheidsvrijwilligers en rangers.

Eenmaal samengesteld zal een beoordelingsteam de analyse van het project en de mogelijke integratie van de One Health benadering leiden. Het is belangrijk om een discussie tussen sectoren op gang te brengen, mogelijkheden voor samenwerking tussen belanghebbenden te identificeren en het gezamenlijk ontwerpen van onderdelen van One Health mogelijk te maken die aansluiten bij de projectdoelen en deze op weg helpen naar een holistische benadering van de nexus biodiversiteit-gezondheid. Het beoordelingsteam is multidisciplinair en moet bestaan uit alle projecteigenaren, inclusief institutionele en ontwikkelingspartners.

Het ABS-project speelt een belangrijke rol bij het mainstreamen van biodiversiteitsthema's binnen de gemeenschappen en de lokale autoriteiten. Activiteiten met betrekking tot educatie hebben meestal betrekking op alle officiële middelen voor het opbouwen van capaciteit en het ontwikkelen van menselijke hulpbronnen door middel van campagnes, onderwijs, het geven van korte trainingsworkshops, enzovoort.

Het Nationaal Centrum voor Traditionele Geneeskunde (NCTM) fungeert bijvoorbeeld als opleidingscentrum voor de houders van traditionele kennis: de Kru Khmers, genezers, Chinese deskundigen op het gebied van traditionele geneeskunde, enz. Het NCTM werkt aan training, opleiding, examinering en certificering van de Kru Khmers (40-50 Kru Khmers per jaar). Er zijn talrijke trainingssessies gehouden voor de lokale belanghebbenden over het belang en de waarde van het behoud van biodiversiteit. Het project voorziet in ABS-kennis door voort te bouwen op deze resultaten en praktische kennis over de ABS-mechanismen te verspreiden via vergelijkbare onderwijskanalen.

De traditionele kennis in bergachtig Cambodja is rijk en zeer gevarieerd en omvat kennis over natuurbehoud, bescherming van de gezondheid, landbouwsystemen en het gebruik en beheer van planten- en diersoorten.

Deze kennis weerspiegelt de verschillende geografische gebieden waarin inheemse volkeren en minderheden leven en de respectieve behoeften van de groepen. Alle samenlevingen hebben gebruik gemaakt van de natuurlijke omgeving om in hun levensonderhoud te voorzien, en het gebruik van planten voor medicinale behandelingen is daarom over de hele wereld bijzonder goed ontwikkeld.

Onderzoeksinstellingen, private farmaceutische bedrijven en NGO's hebben de afgelopen jaren het belang ingezien van het behoud van deze kennis, maar ook van het gebruik ervan om voordelen te creëren, die niet altijd eerlijk zijn verdeeld. Het ontbreken van een systeem voor de bescherming van traditionele kennis kan gemakkelijk leiden tot verdere erosie van deze waardevolle kennis en een permanent verlies voor lokale en inheemse gemeenschappen, het land en de wereldgemeenschap in het algemeen.

Als men er niet in slaagt om de voordelen van het gebruik van traditionele kennis en genetische rijkdommen eerlijk en billijk te verdelen - vooral voor inheemse volkeren en lokale gemeenschappen - is dat een belangrijke beperking voor het effectieve behoud van de biodiversiteit.

Bij het ontwerp en de uitvoering van het overstromingskanaal wordt rekening gehouden met verschillende waterniveaus.

Tijdens perioden met relatief lage waterstanden (lager dan 5 jaar) lijkt het kanaal op een natuurlijke stroom. Een kleine waterstroom stroomt door grind en stenen, passeert een stuw, verspreidt zich in ondiepe gebieden en verdwijnt uiteindelijk tussen de moerasplanten. Deze schilderachtige stroom gaat zelfs door op niet-regenachtige dagen door het gebruik van opgeslagen regenwater.

Op het niveau van 30 jaar dient het kanaal als begrenzing voor verschillende plantensoorten. Boven dit niveau worden groepen bomen en struiken geplant, terwijl eronder verschillende soorten Miscanthus worden gekweekt. Deze planten zijn goed bestand tegen schommelende waterstanden en beschermen tegen de kracht van grote overstromingen.

Op het niveau van 50 jaar zijn alle paden in het park verhoogd tot boven het overstromingsniveau, zodat ze toegankelijk blijven en niet onder water kunnen komen te staan. Langs het kanaal zijn verschillende voorzieningen strategisch geplaatst voor het welzijn, comfort en plezier van de burgers. Hieronder vallen fitnessfaciliteiten, een basketbalveld, een speeltuin en schaduwrijke zitjes.

Over het geheel genomen is het overstromingskanaalgebied ontworpen om bezoekers een aangename ervaring te bieden en een gevoel van rust, recreatiemogelijkheden en een band met de natuur te bieden.

Wetlands (wilgenvijvers) vormen een uniek en poëtisch rivierlandschap in het semi-aride Loess Plateau. Het belang van het behoud van deze karakteristieke habitat en inheemse flora en fauna langs de Qingshui rivier werd onderkend en de wilgenvijvers werden onderhouden met water uit de Qingshui rivier.

Deze poging tot behoud wordt steeds belangrijker naarmate het bestaande landschap langs de rivier blijft verdwijnen. Door de bestaande drainageroute te gebruiken als hoofdlijn voor het overstromingskanaal wordt de impact van de ontwikkeling geminimaliseerd. Deze aanpak vermindert de noodzaak voor bodemverplaatsing en verlaagt het risico op instorting van de bodem, waardoor een balans wordt gevonden tussen overstromingsbeheer en milieubehoud.

Bovendien is in het ontwerp zo veel mogelijk zacht gras opgenomen in de zijhelling van het kanaal. Deze keuze is bedoeld om de esthetische aantrekkingskracht en leefbaarheid van het kanaalgebied te verbeteren. Bovendien wordt de bodem van het kanaal waterdoorlatend gehouden om de algehele kwaliteit van het kanaal als leefruimte te verbeteren.

Door zorgvuldig rekening te houden met deze ontwerpelementen probeert het project een harmonieus en duurzaam waterkanalensysteem te creëren dat niet alleen de waterstroom beheert, maar ook het unieke landschap van het semi-aride Loess Plateau behoudt en verbetert.