De openbare enquête

Er werd een landelijke enquête gehouden om verschillende groepen van het algemene publiek te bereiken. De enquête had twee functies, 1. het verzamelen van informatie en 2. het betrekken van mensen om te begrijpen waar de oefening over ging en om het bewustzijn over zeegras te vergroten. De enquête was online toegankelijk via de website, maar werd ook gepromoot via de radio, gedrukte media en sociale media.

Het bekendmaken van de enquête was belangrijk, net als het toevoegen van afbeeldingen in het enquêtedocument om het vriendelijk en ook leuk te maken.

Afdrukken van de enquête werden gebruikt om toegang te krijgen tot de vissersgemeenschap. Er werden districtbeheerders ingeschakeld om het proces te vergemakkelijken, omdat zij de leden van hun district beter kenden.

Als er geen Covid-19 beperkingen waren geweest, zou het project de hulp van universiteitsstudenten hebben ingeroepen om meer leden van de vissersgemeenschap te bereiken.

Veldonderzoek

Van eind november 2021 tot begin december 2021 heeft het Hainan Institute of National Park (HINP) veldonderzoek uitgevoerd in en rond de vijf familiegroepen (groep A - E) van gibbons in het reservaat met deelname van relevante experts en medewerkers van het Bawangling Reservaat. In het kader van het onderzoek zijn 8 vaste locaties en 21 toezichtlocaties opgezet, die de habitat van elke gibbonpopulatie in Hainan bestrijken, waaraan 48 teamleden tegelijkertijd deelnamen.

  • Gegevensverzameling van monitoring van gibbons in Hainan in het verleden
  • Deelname van ervaren deskundigen
  • Ondersteuning van het Hainan-instituut voor nationale parken (HINP)

Het veldonderzoek heeft gegevens opgeleverd die de bescherming van de gibbons van Hainan ondersteunen en heeft een sleutelrol gespeeld bij het tijdig verzamelen van informatie en het formuleren van beschermingsplannen.

Lage opstart- en bedrijfskosten

In Vietnam worden verschillende reptielensoorten gekweekt, van kleine schildpadden en hagedissen tot grote pythons en krokodillen. De productieschalen zijn al even divers, gaande van microkwekerijen tot industriële fabrieksboerderijen. De markttoegangsvereisten voor sommige soorten zijn minimaal en veel productiemodellen kunnen tegen minimale kosten worden gecombineerd met bestaande strategieën om in het levensonderhoud te voorzien. Het kweken van slangen kan bijvoorbeeld een aanvulling zijn op de seizoensgebonden rijstteelt via gratis ecologisch ongediertebeheer (d.w.z. het oogsten van ongedierte van knaagdieren om de gekweekte slangen te voeden).

Huisvestingsmaterialen zijn meestal goedkoop en gemakkelijk verkrijgbaar (bv. vergelijkbaar met hobbypluimvee). Verticaal georiënteerde huisvestingsontwerpen, weinig afval en minimale zoetwatervereisten maken commercieel levensvatbare productiemodellen op microschaal mogelijk in stedelijke omgevingen met een hoge dichtheid.

Volatiele trends in de voedsel- en mode-industrie en de publieke perceptie van reptielenproducten kunnen de levensvatbaarheid van kleinschalige, onafhankelijke entiteiten beïnvloeden. De recente COVID-19 pandemie heeft geleid tot de sluiting van enkele kleinschalige kwekerijen die afhankelijk zijn van de vleesexport. Het stabiliseren van de dynamiek van vraag en aanbod is essentieel voor de levensvatbaarheid en groei van de industrie op lange termijn.

Training en capaciteitsontwikkeling

Vanwege hun ectotherme fysiologie hebben reptielen speciale omgevingen nodig om goed te gedijen. Thermische en vochtigheidsparameters zijn bijvoorbeeld kritisch voor groei en voortplanting. De productievereisten verschillen sterk van die van traditionele warmbloedige dieren. Deze fundamentele inzichten zijn niet altijd intuïtief en vereisen daarom gespecialiseerde opleiding en training. Actoren uit de private en publieke sector hebben workshops georganiseerd en materiaal geproduceerd (bijv. 'how to'-principes en -richtlijnen, posters) om boeren te helpen.

Institutionele capaciteit, steun van de publieke sector (ITC, CITES, VN-regering), financiering van de private sector (bijv. de reptielenleerindustrie). In september 2022 hield Vietnam een workshop om de Responsible Reptile Sourcing Standard te introduceren. Deze standaard is specifiek ontworpen om de reptielenindustrie op één lijn te brengen met moderne internationale normen voor dierenwelzijn, humane slacht en productie.

Het introduceren van nieuwe voedsel- en bestaanssystemen bij risicomijdende gemeenschappen in de informele sector, en in het bijzonder bij gemeenschappen met diepgewortelde tradities in warmbloedige dieren, kan een uitdaging zijn. De meeste reptielenhouders zijn zich niet bewust van de synergieën tussen het houden van reptielen en moderne landbouwtechnologieën. Zo kan het combineren van de biologie van reptielen (bijv. zonnebaden) met moderne kastechnologie een multiplicatoreffect hebben op de productie. De Vietnamese reptielenindustrie loopt in veel opzichten nog steeds achter op moderne, gangbare veeteeltsystemen. In de toekomst zal voortdurend onderzoek en ontwikkeling (vooral op het gebied van diergeneeskunde voor reptielen en ecologische duurzaamheid) essentieel zijn.

Onderwijs en bewustwording

Tot voor kort was er een minimaal landbouwkundig precedent of waardering voor gekweekte reptielen, en de meeste mensen hadden een sterke voorkeur voor in het wild gevangen alternatieven. Vietnam heeft sindsdien het succes van de reptielenindustrie gevierd en het grote publiek is nu goed geïnformeerd over de industrie en de eindproducten. Producten van gekweekte reptielen zijn verkrijgbaar op de meeste natte markten en op het menu van veel bekende restaurants. Een overblijvende uitdaging is dat er geen poging is gedaan om te reguleren of om klanten te informeren over wat kwekers hun reptielen te eten geven. De meest voorkomende voedersoorten zijn dieren van wilde oorsprong (bijv. knaagdieren gevangen in rijstvelden), commerciële voeders (bijv. vispellets) en eiwitafval uit de agrovoedingsketen (bijv. doodgeboren varkens en mannelijke kuikens uit broederijen). De risico's van deze voederbronnen moeten verder onderzocht en geëvalueerd worden. Het risico van witwassen van reptielen in het wild bestaat ook nog, maar de omvang en waarschijnlijkheid zijn aanzienlijk verminderd door lucratievere productiemodellen (bijv. selectieve lijnteelt om de productiegenetica te verbeteren) en verbeterde wetshandhaving.

Institutionele ondersteuning, workshops, sociale media en mediakanalen van de overheid (bijv. nationale televisie). Goedkope smartphones en toegang tot internet.

De communicatie is beperkt gebleven tot directe sociale, economische en nutritionele voordelen. Het publiek is zich grotendeels niet bewust van de minder tastbare voordelen van het kweken van reptielen, zoals de voordelen met betrekking tot opkomende wereldwijde uitdagingen (bijv. zoönosen, klimaatverandering en duurzaamheid van het milieu). Op wetenschap gebaseerde inhoud via sociale mediaplatforms kan een krachtig educatief instrument zijn voor complexe, transversale thema's. Voortdurend onderzoek en ontwikkeling van gezondheids- en veterinaire aspecten van het kweken van reptielen is nodig om te voldoen aan de internationale normen voor vee.

Wettelijk en beleidskader

Het legitiem kweken van reptielen in een gesloten cyclus is een relatief nieuw fenomeen. Veel Vietnamese reptielenkwekers waren zelfvoorzienende boeren die overschakelden op het kweken van reptielen door traditionele pluimvee- en varkenssystemen aan te passen. Tot het begin van de jaren 2000 was de handel in in het wild gevangen reptielen wijdverbreid en was het witwassen van de reptielen via zogenaamde 'reptielenkwekerijen' aan de orde van de dag. Naarmate de technologische kennis echter toenam, heeft de Vietnamese regering een wettelijk en beleidskader opgesteld om de oprichting van legale reptielenkwekerijen mogelijk te maken. Veel van deze kwekerijen blijven kleinschalig en opereren binnen de informele sector, maar bestuursmechanismen en de juiste institutionele capaciteit hebben succesvolle structurele en functionele resultaten opgeleverd op het gebied van legaliteit, dierenwelzijn, transparantie en ecologische duurzaamheid. De kweek van reptielen in Vietnam wordt gereguleerd door het Ministerie van Landbouw en Plattelandsontwikkeling. Kwekerijen moeten geregistreerd zijn bij en onder toezicht staan van de Provincial Forest Protection Departments (PFPD). De PFPD's inspecteren de faciliteiten op regelmatige basis. Vergunningen en certificaten worden afgegeven om te controleren of de praktijken van verantwoorde bevoorrading (bijv. gefokt in gevangenschap) in overeenstemming zijn met de wet.

Consolidatie en eenwording onder belanghebbenden heeft de institutionele capaciteit versterkt. Dit werd aangevuld met steun van belangrijke overheidsdepartementen en internationale organisaties. Belanghebbenden zijn onder andere bestaande reptielenkwekers, nationale instanties die verantwoordelijk zijn voor het behoud van wilde dieren, landbouw/aquacultuur, voedselstandaarden en handel, en internationale organisaties zoals IUCN, CITES en ITC.

Samenwerking tussen kleinschalige boeren kan een uitdaging zijn. De bereidheid om deel te nemen en samen te werken kan sporadisch zijn. De publieke perceptie van producten uit de informele sector die verband houden met de handel in wilde dieren kan negatief zijn. Betrokkenheid van meerdere belanghebbenden - top-down en bottom-up - is belangrijk.

Automatisch sorteermechanisme

Goed plaatselijk onderzoek naar de omgeving, waterstroming, waterdiepte, hoek van de rivierbodem, beschikbaar licht, stroom en internetverbinding zijn allemaal factoren die van invloed zijn op de oplossing. Het gebruik van duurzaam milieuvriendelijk materiaal en het inschakelen van bedrijven die ervaring hebben met het werken met levende vissen in installaties onder water is nuttig.

Kort gezegd zal een mechanisch open/dicht mechanisme de vis die de barrière passeert sorteren en vergrendelen. Lokale zalm en zeeforel kunnen ongehinderd passeren, terwijl bultrugzalm en gekweekte zalm worden tegengehouden en uitgesorteerd naar een barrière waar ze kunnen worden verwijderd en mogelijk verwerkt.

De installatie van een dergelijke oplossing vereist een goede planning en bekwame technici. Werken in een sterke waterstroom is veeleisend en vereist expertise en apparatuur. Het vastzetten van de installatie op de geribbelde bodem is van vitaal belang, omdat je geen beweging kunt hebben waardoor kleine ongewenste openingen ontstaan waar de vissen doorheen kunnen zwemmen. We hebben ook geleerd dat het beter is om alle onherkende vissen naar de tank te sturen om ze handmatig te sorteren, dan dat ongewenste soorten de rivier op gaan om te paaien.

Gegevensverzameling en modeltraining

Er zijn verschillende soorten gegevens die door het randapparaat worden gegenereerd.

  • Ruwe videoclips. Met beperkte schijfruimte op het randapparaat worden de videoclips regelmatig geüpload naar een datacentrum met back-ups op meerdere lagen. Dit type ruwe gegevens is nuttig voor toekomstige studie en backtracing.
  • Metadata van AI-modellen. Zoals eerder beschreven zal de AI-software vissen herkennen die te zien zijn in de videostromen. Daarom zullen de metadata beeldframes bevatten die daadwerkelijk vissen bevatten. Voor elk zinvol beeldframe worden de locaties en categorieën van vissen gemarkeerd. Dit type metadata zal meer wetenschappelijke analyses mogelijk maken, zoals het tellen van vissen, onderzoek naar visgewoonten, enz. Nog belangrijker is dat de metadata gebruikt zullen worden om de AI-modellen in de software te hertrainen. Na verloop van tijd zullen de AI-modellen meer accurate herkenning geven.

Om de oplossing optimaal te laten werken, is een goede stabiele internetverbinding nodig. In deze oplossing was glasvezel beschikbaar, maar de oplossing zou net zo goed moeten werken over 5G en mogelijk zelfs over 4G omdat uploaden zonder realtime kan gebeuren.

Het hebben van een gecentraliseerde cloudopslagoplossing is van vitaal belang om investeringen op locatie te beperken. Het stelt de oplossing ook in staat om alle eerder opgedane kennis te delen met nieuwe installaties, waardoor ze een aanknopingspunt hebben op het niveau van alle bestaande oplossingen die zijn geïmplementeerd. Elke oplossing draagt bij met extra kennis en verhoogde kwaliteit, wat alle andere oplossingen ten goede komt.

Module voor video-opname en visherkenning

Met onderwater HD-camera's in de rivieren worden de videostromen naar een randapparaat geleid. De randapparaten bevinden zich fysiek dicht bij de rivieren, met als voordeel een lagere latentie. Er wordt een sterk geoptimaliseerde AI-inferentiesoftware geïmplementeerd voor realtime visherkenning.

Door de AI-module tienduizenden gelabelde foto's voor te leggen, bereikt het algoritme al snel het gewenste nauwkeurigheidsniveau. Naarmate er meer en meer vissoorten door het systeem gaan, leert het algoritme nog meer en wordt het steeds beter.

Het blijkt zeer efficiënt om het randapparaat dicht bij het sorteermechanisme te hebben. Op dit moment wordt de vissoort binnen 8 milliseconden herkend door het algoritme. Verschillende licht- en achtergrondkleuren beïnvloeden de mogelijkheden van de visherkenning. Een lichtgekleurde achtergrond, maar niet helemaal wit, blijkt het beste te zijn. Middernachtzon heeft een positief effect, waardoor de herkenning 24/7 kan werken.

Robuust monitoringkader

De verwachte voordelen van de aanleg van de kustlijn werden in de planningsfase gedocumenteerd en er werden referentiepunten vastgesteld. Deze vormden de basis voor de voortdurende monitoring van de effecten. Onmiddellijk na de voltooiing van het project werd een 5-jarig monitoringprogramma geïmplementeerd. In jaarrapporten werden de bevindingen en geleerde lessen samengevat, die werden gedeeld en besproken met lokale belanghebbenden, externe consultants, de academische wereld en autoriteiten op het gebied van risicobeheer in Zuid-Engeland. De aanpak van de projectplanning en -implementatie werd waar nodig aangepast. Zo werd bijvoorbeeld de aanpak voor het betrekken van de lokale gemeenschap aangepast op basis van vroege ervaringen en analyse van uitdagingen en barrières.

De betrokkenheid van gespecialiseerde groepen en deskundigen om specifieke uitdagingen aan te pakken, zoals het behoud van habitats, het behoud van archeologische vondsten, enz. bleek essentieel om de resultaten te controleren, de impact op de tijdschema's voor projectimplementatie te minimaliseren en de zorgen van belanghebbenden weg te nemen.

Continue en regelmatige monitoring was essentieel en het gebruik van nieuwe technieken (bijv. satellietbeelden) en verschillende benaderingen bood waardevolle inzichten in de complexiteit van processen in de interventielocatie. Een duidelijk monitoringplan dat de bevindingen koppelde aan projectdoelstellingen en succesmetingen leverde gegevens op over de impact van de interventie.