Ons AI-model voor de detectie van kettingzagen is aangepast en versterkt met ondersteuning door ons partnerschap met Huawei, en alle gegevens die zijn verzameld in onze door Huawei gesponsorde projecten worden opgeslagen op de Huawei Cloud. Huawei heeft samengewerkt met RFCx om nauwkeurigere intelligente algoritmemodellen te ontwikkelen op basis van Huawei's geavanceerde kunstmatige intelligentie service (Huawei Cloud AI) en tools (ModelArts) om een nauwkeurigere identificatie van illegale bosactiviteiten te bereiken (de geluiden van kettingzagen, voertuigen etc.). Daarnaast helpt Huawei RFCx met het bouwen van intelligente modellen die de geluiden van fauna detecteren en analyseren en zo informatie verschaffen over hun habitat, bedreigingen en zelfs levensgewoonten, zodat lokale partners bedreigde diersoorten kunnen beschermen.

Bouwsteen 1 (BB1) promoot agro-ecologie als het belangrijkste model voor technische bijstand, om de relaties tussen boeren en hun bestaansmiddelen te versterken, zodat landbouwsystemen worden getransformeerd om ecologische en productieve duurzaamheid te bereiken. BB1 wordt uitgevoerd door middel van "leren door te doen" capaciteitsopbouw met de boer om nieuwe agro-ecologische praktijken toe te passen in het boerderijbeheer.

In het biosfeerreservaat Apaneca-Ilamatepec werden activiteiten gestimuleerd om koffie te herwaarderen (BB2) en het verlies aan bosareaal in het gebied te beperken. Daarom was de ontwikkeling van theoretische en praktische trainingssessies, met inbegrip van de uitwisseling van ervaringen tussen producenten, essentieel voor de ontwikkeling van deze BB1. Tot slot legde het project verbanden met eerlijke markten die gerelateerd zijn aan de waardeketen van het agrosysteem voor koffie en agro-ecologisch toerisme in het Biosfeerreservaat Apaneca-Ilamatepec. Tegelijkertijd werden er werksynergieën bereikt met andere initiatieven in het gebied die de continuïteit van de acties van het project mogelijk hebben gemaakt door begunstigden op te nemen in de marketingschakel van de productieketen (BB3).

Behoudsgedrag wordt beschouwd als essentiële acties die een enorme invloed hebben op ecosystemen. Het is belangrijk om de burgers te betrekken bij het behoud van het milieu en het behoud van de biodiversiteit. Onze wetenschappelijke studies toonden aan dat de respondenten een lager niveau van praktijken in het behoud van soorten rapporteerden. Er zijn oplossingen geïnitieerd, waarvan de belangrijkste is om de inwoners op te voeden om hen aan te moedigen de soorten te behouden. Gedurende de laatste twee decennia hebben de auteur en zijn medewerkers educatieve sessies gehouden met de lokale bevolking, studenten, verenigingen en autoriteiten. Als onderdeel van hun wetenschappelijk onderzoek bezochten ze de meeste dorpen. Ze bespraken met de mensen de ecologische en economische rol van biodiversiteit en het belang van het behoud ervan.

Conflicten tussen mensen en de lokale bevolking kunnen een rol spelen bij de achteruitgang van de biodiversiteit. Onze wetenschappelijke studies toonden aan dat het conflict tussen de lokale bevolking en de wilde dieren in de centrale Hoge Atlas toeneemt. De predatie van vee (carnivoren) en het plunderen van gewassen (wilde zwijnen, berberapen, enz.) zijn de belangrijkste oorzaken van het conflict tussen de lokale bevolking en de wilde dieren en van de negatieve houding tegenover de wilde soorten. Er werden verschillende technieken voorgesteld om het risico op plundering van vee door wilde roofdieren en het risico op schade aan gewassen door herbivore soorten te verminderen:

- 1. Educatie om de lokale bevolking bewust te maken van de ecologische en economische rol van wilde dieren en het publiek te informeren over de voordelen van wilde dieren en hun ecologische en economische rol.

2. Bewoners aanmoedigen om een aantal technieken te gebruiken om het vee te beschermen en wilde dieren weg te houden, zoals waakhonden voor het vee, het snel en op de juiste manier verwijderen van kadavers om aantrekkingsfactoren voor carnivoren te elimineren, en het monitoren en weiden van vee en velden.

3. We bereiden momenteel een compensatieprogramma voor om de lokale bevolking te helpen door hen te vergoeden voor verliezen die te wijten zijn aan wilde caniden.

De meeste aquacultuurboeren in Indonesië behalen lage opbrengsten of voordelen door onvoldoende training, slechte praktijken en het gebruik van chemicaliën en antibiotica die het ecologisch evenwicht verstoren. CFS is een leerproces dat de capaciteit van lokale kleinschalige vijverboeren opbouwt en kleine groepen traint in goede praktijken. Tijdens een productiecyclus (12-16 sessies) leren de boeren vijverecologie, vijverbeheer met behulp van duurzame aquacultuur met lage externe input (LEISA) en de ecologie van kustwateren, inclusief de functies van mangrovegroengordels (bewustmaking voor mangroveherstel). Boeren bestuderen het agro-ecosysteem, ontwerpen aquacultuurproductiesystemen, observeren demonstratievijvers, synthetiseren gegevens en debatteren met collega's. Ze leren om vloeibare en droge compost te maken. Ze leren vloeibare en droge compost te maken om de bodem en het water van hun vijvers te genezen, te bemesten en te beheren. Tot slot nemen ze weloverwogen beslissingen over de volgende stappen in het vijverbeheer. Door dit proces kunnen de deelnemers bepalen welke nieuwe praktijk(en) voor hen praktisch zijn om meteen toe te passen. Boeren krijgen ook meer zelfvertrouwen in besluitvorming en spreken in het openbaar. In dit project bleven alumni na het afronden van de curricula deelnemen aan post-veldschoolactiviteiten (zoals op AMA en het beoefenen van vormen van geïntegreerde multitrofe garnalenaquacultuur (IMTA).

De transformationele leiderschapstraining werd eenmalig aangeboden aan de leden van het TAWFA-coördinatiecomité en bleek een belangrijke bijdrage te leveren aan het opbouwen van de nodige vaardigheden en zelfvertrouwen bij de deelnemers, zodat ze hun rol volledig op zich konden nemen. Ze werden toegerust met kennis en vaardigheden om hun cruciale rol als facilitator van verandering in hun samenleving op waarde te schatten.

De hoge mate van betrokkenheid van alle partijen die bij dit proces betrokken waren, was de sleutel tot het bereiken van de doelstellingen van dit project. Ten eerste zijn de vrouwen zelf vastbesloten om zich in te zetten en hun situatie te veranderen. Ten tweede zijn de overheidsfunctionarissen die werken aan het Small-Scale Fisheries Guidelines project, het nationale task team en EMEDO allemaal toegewijd om samen te werken aan het verbeteren van de bestaansmiddelen van vrouwen in de visserijsector.

De toewijding van de vrouwen blijkt uit het feit dat ze zich vrijwillig inzetten en zelfs hun eigen middelen gebruiken om hun vervoer te betalen zodat ze een vergadering met hun vereniging kunnen bijwonen.