Om de voordelen van de productie van karité in het landschap te realiseren, was het belangrijk om een betrouwbaar bedrijf te vinden dat twee rollen kon vervullen: het ontwikkelen van waardeketens voor vrouwen die karité noten verzamelen en verkopen en het ondersteunen van de gemeenschap bij natuurbeschermingsacties. Dit betekende dat er naar verschillende mogelijkheden moest worden gekeken, dat het werk met het bedrijf vroeg moest worden voorbereid en dat de behoeften van de lokale gemeenschappen moesten worden begrepen. Op dat moment werd de Savannah Food Company (SFC) geïdentificeerd en bij deze reis betrokken.

Het CREMA-initiatief resulteerde in een beheerplan dat was afgestemd op de specifieke doelgemeenschap. Het plan hielp bij het vormen van een visie met alle belanghebbenden in de gemeenschap over hoe natuurlijke hulpbronnen samen beheerd moeten worden. Het plan en de visie hielpen om het belang van het beschermen van de natuur en de voordelen die dat met zich meebrengt te versterken. Er werden voordelen op korte termijn geïdentificeerd om het levensonderhoud te verbeteren, zoals het piepen of het bieden van ondersteuning aan boeren om hun oogsten te vergroten. Dit benadrukte de noodzaak om meer duurzame inkomstenbronnen te identificeren: de traditionele grondstof karité werd geïntegreerd als onderdeel van de gedeelde visie.

De Community Resource Management Area (CREMA) is een bestuurs- en beheerskader dat is gericht op het opbouwen van de capaciteit van lokale gemeenschappen om natuurlijke hulpbronnen in gebieden buiten het reservaat duurzaam te beheren. De CREMA bood een structuur om traditionele autoriteiten en gemeenschappen bijeen te brengen en gezamenlijke oplossingen te vinden om hun inkomstenbronnen te vergroten zonder de natuurlijke hulpbronnen in het park te bedreigen.

Een van de meest biodiverse gebieden ter wereld behouden en bijdragen aan de toename van populaties van vogel-, vis-, zoogdier-, enz. soorten.

Dat de gemeenschappen die in het reservaat wonen degenen zijn die de bescherming en het behoud van het bos leiden en tegelijkertijd proberen de levenskwaliteit van de mensen te verbeteren.

Het project wil de gemeenschappen mondiger maken door ze de middelen te geven om hun hulpbronnen op een verantwoorde manier te beheren. Onderdeel van de aanpak is ook het faciliteren van de ontwikkeling van duurzame bedrijven van hen, met de mogelijkheid om coöperaties te vormen zodat ze hun producten samen op de markt kunnen brengen.

De training en hulpmiddelen zijn gericht op goede praktijken en beheerplannen die bosbehoud mogelijk maken en stimuleren.

Het doel van het herstel van waterbronnen, met name gemeenschapsvijvers, is om de infiltratie van water te vergroten door de snelheid en het volume van de waterafvoer tijdens het regenseizoen te verminderen en om regenwater op te slaan voor gebruik tijdens het droge seizoen. Het project ondersteunde de bescherming, reparatie en rehabilitatie van bronnen en oude vijvers, waardoor de watervoorziening werd verbeterd. Panchase krijgt veel regen tijdens het regenseizoen, dus deze vijvers slaan water op voor later gebruik in plaats van het weg te laten lopen. Dit water wordt tot ver in het droge seizoen gebruikt om gewassen te irrigeren en als drinkwater voor huisdieren en wilde dieren. Door de waterafvoer te verminderen, verminderde het project ook de bodemerosie en aardverschuivingen in het gebied. Daarnaast zorgde de maatregel voor een betere infiltratie van water en droeg bij aan het aanvullen van grondwater, wat ten goede komt aan gebieden stroomafwaarts en aan het algehele ecosysteem.

De eerste stap van deze maatregel was het verzamelen van informatie over bestaande waterbronnen en het onderzoeken van het potentieel voor nieuwe waterlichamen binnen de locaties. Met behulp van kaarten, directe veldwaarnemingen en input van de gemeenschap bracht het project verschillende waterlichamen in kaart. Verder werden de bronnen geprioriteerd op basis van kwetsbaarheid van de locatie, omvang van potentiële schade, mogelijkheid tot aanvulling van grondwater, risico van door water veroorzaakte rampen, risico van waterschaarste en prioriteit voor de gemeenschappen. Na het vaststellen van de prioriteiten gebruikte het project gemakkelijk beschikbare lokale middelen om de vijvers en waterbronnen te herstellen. Het projectpersoneel, de lokale overheid en de gemeenschappen pasten hun kennis toe (zowel traditioneel als technisch) om de vijvers en waterbronnen te herstellen. Het gebruik van contextspecifieke, lokaal beschikbare en betaalbare materialen (zoals bamboe) hielp de duurzaamheid van de interventie te bevorderen.

Omdat Ecosystem-based Adaptation (EbA) een volledig nieuw concept was voor de belanghebbenden en de gemeenschappen, was het essentieel om bewustzijn op te bouwen over EbA en de potentiële voordelen ervan. Voorheen bestond het ontwikkelingsmodel van de gemeenschappen uit ontbossing en overexploitatie van plantensoorten, wat een negatieve invloed had op de biodiversiteit. Training over EbA werd eerst gegeven aan lokale partnerorganisaties en daarna aan de leden van de gemeenschap, met de nadruk op hoe de EbA-benadering klimaatverandering aanpakt en de gemeenschappen helpt om andere problemen aan te pakken, zoals het genereren van inkomsten. Na de trainingen werd een reeks bewustmakingsactiviteiten uitgevoerd, waaronder de publicatie van brochures, uithangborden, posters en ander materiaal. Het doel was om de verschillende uit te voeren activiteiten te demonstreren, zoals het behoud van watervijvers in de gemeenschap, en de positieve effecten ervan. Na het creëren van bewustzijn over het EbA-concept en de praktijk ervan, nam de gemeenschap een leiderschapsrol op zich bij het implementeren van activiteiten en werd ze in staat gesteld om hun lokale kennis en vaardigheden te integreren in het behoud van waterbronnen en vijvers. Technische experts ondersteunden de lokale kennis van de gemeenschappen met technische en wetenschappelijke expertise.

Sinds 2006 zijn er meer dan 100 onderzoeksartikelen over de Gouden Stompneusaap gepubliceerd in academische tijdschriften, 30 artikelen werden opgenomen in de Scientific Citation Index en 2 artikelen werden gepubliceerd in Nature. Er zijn vijf nationale patenten verworven, zes boeken gepubliceerd en drie prestaties hebben de provinciale prijs voor vooruitgang in wetenschap en technologie gewonnen.

Elk jaar bezoeken meer dan 5000 universiteitsstudenten en onderzoekers de onderzoeksbasis voor praktijk of onderzoek. Er zijn tentoonstellingscentra gebouwd om afbeeldingen, materialen, populair-wetenschappelijke artikelen en live videobeelden van de soort te tonen, zodat bezoekers de apen kunnen zien zonder ze te storen. De soort werd opgenomen in de Top 10 Dieren in het Nieuws in 2009, veel foto's hebben binnenlandse en internationale fotografieprijzen gewonnen, beroemde documentaires hebben opnames gemaakt in Shennongjia en tientallen grote mediabedrijven hebben verhalen over de soort gepubliceerd.

De lokale bevolking is zich nu terdege bewust van het belang van de soort en de menselijke activiteiten die de habitat bedreigen zijn sterk verminderd, veel lokale bewoners en bezoekers zijn vrijwilligers geworden en er zijn donaties ontvangen voor het behoud van de soort. De populatie van de soort en de oppervlakte van zijn leefgebied zijn aanzienlijk toegenomen.

De overheid gaf prioriteit aan de uitgaven voor het behoud van en onderzoek naar de Golden Snub-nosed Monkey, stuurde haar technisch personeel naar academische conferenties en trainingen, organiseerde het eerste Nationale Forum over het behoud en onderzoek van de Golden Snub-nosed Monkey, organiseerde academische conferenties en workshops, waaronder de jaarlijkse bijeenkomst van primaatdeskundigen, en versterkte de communicatie met het provinciale ministerie van Wetenschap en Technologie, het provinciale ministerie van Bosbouw en het staatsministerie van Wetenschap en Technologie, enz. om meer financiële en technische steun te krijgen. Sinds 2007 zijn er een aantal onderzoeksplatforms opgericht, zoals het Golden Snub-nosed Monkey Conservation & Research Center van de provincie Hubei, Shennongjia Golden Snub-nosed Monkey Field Research Base van het State Administration of Forestry, Hubei Provincial Key Lab for Conservation Biology of Golden Snub-nosed Monkey.

Aangetrokken door de onderzoeksplatforms en de promotie door de media, zijn veel onderzoekers naar Shennongjia gekomen op zoek naar samenwerking in onderzoek. De samenstelling en het academische niveau van het onderzoeksteam en de onderzoeksmethoden en -technologie zijn aanzienlijk verbeterd.