Effectieve ecosysteemgerichte strategieën en uitvoeringsactiviteiten vereisen een sterk documentatieproces en monitoringactiviteiten in het veld. Het verzamelen van gegevens uit het veld is essentieel voor 1) het documenteren van de succes- en faalfactoren van de technieken en 2) het aantonen van de kosteneffectiviteit van ecosysteemgerichte benaderingen. Dergelijke wetenschappelijk onderbouwde bewijzen zijn nodig om te pleiten voor op de natuur gebaseerde oplossingen voor aanpassing aan klimaatverandering. In het kader van EPIC zijn tot nu toe de volgende onderzoeksactiviteiten ondernomen: - Ecosystemen en vegetatie in kaart brengen en onderzoek naar bodemkenmerken in het district Djilor (in samenwerking met de Cheikh Anta Diop Universiteit) - Ontwikkeling van trainingsmodules over ANR en andere lokale aanpassingstechnieken (in samenwerking met het National Forestry Research Centre en het Institute of Environmental Sciences) - In kaart brengen van landbouwtechnieken voor aanpassing aan klimaatverandering en onderzoek naar de gevolgen van rampenrisico's voor lokale bestaansmiddelen in de regio Foundiougne (in samenwerking met een Franse school voor ingenieurs, ISTOM).

Het doel is om ontboste gebieden te herstellen, ecosystemen te herstellen, de vruchtbaarheid van de bodem te verbeteren en de voedselzekerheid voor de mensen te vergroten. Er worden gegevens verzameld over de huidige landbouwpraktijken om de uitgestrektheid van ontboste gebieden in de Ekuri-gemeenschap te bepalen en bij benadering het getroffen gebied, het aantal mensen dat lijdt aan voedselonzekerheid, ondervoeding en ziekten. Er wordt ook informatie verzameld over het aantal mensen dat getroffen wordt door armoede, uitgesplitst naar geslacht, de oorzaken en gevolgen van armoede en welke sociale groep (mannen, vrouwen of jongeren) het meest getroffen wordt door armoede en om welke redenen. Er werden plannen gemaakt met de boeren over agrobosbouwpraktijken om deze problemen te verminderen. Vervolgens werden boeren getraind in de geïdentificeerde behoeften, gevolgd door de distributie van droogtebestendige gewassen aan de boeren. De voorbereiding van het land, de teelt en het beheer van de boerderijen door de begunstigde boeren werd ondersteund door het Ekuri initiatief. De geoogste gewassen zorgden voor voedselzekerheid voor de begunstigden en de marketing van de producten verbeterde en genereerde de nodige inkomsten. Monitoring en evaluatie van de boerderijen werd uitgevoerd om te controleren of de activiteiten op schema liggen.

- Institutionele steun aan producenten om zich te organiseren, zodat ze zich beter kunnen richten op de lokale en regionale markten en een meer uniform plan en uniforme aanpak kunnen implementeren; de concurrentie op de markt verminderen en een meer inclusieve toegang tot productieactiviteiten bieden. - Bevordering van duurzamere potentiële landbouwproducten, zoals Ylang-Ylang dat wordt gebruikt voor de productie van parfum, met behulp van efficiëntere, duurzamere technologieën die efficiënt gebruik maken van hulpbronnen. Bijvoorbeeld het gebruik van koperen distilleerketels en betere distillatietechnieken waardoor telers ook in de productieketen kunnen stappen en een betere prijs kunnen krijgen voor een product van betere kwaliteit. Boslandbouwtechnieken verminderen de hoeveelheid primair brandhout die nodig is voor de distilleerketels en verminderen de impact op de waterscheidingen van het eiland. - Ontwikkeling van groentetuinen en groenteteelt voor de bevoorrading van toeristische faciliteiten, zoals hotels, restaurants en jachten op de Comoren.

Er worden Multi-stakeholder Dialogue (MSD) platforms opgericht, bestaande uit vertegenwoordigers van de overheid, NGO's en maatschappelijke organisaties die betrokken zijn bij het project. De platforms bestaan uit beheercomités die in elk dorp en op provinciaal niveau worden opgericht om de activiteiten van het project te monitoren en het management te informeren. De comités bieden ondersteuning bij de dagelijkse uitvoering van de activiteiten en bij de strategische samenwerking met andere instellingen. Er wordt ook voorlichtingsmateriaal voor beleidsmakers geproduceerd. De betrokkenheid op nationaal, regionaal en mondiaal niveau is cruciaal om ervoor te zorgen dat kennis wordt overgedragen en dat beleidsmakers pleitbezorgers/uitvoerders worden van de belangrijkste lessen die uit het project zijn geleerd. Strategische betrokkenheid op nationaal, regionaal en mondiaal niveau omvatte tot nu toe: - Een nationale startworkshop van het project - Een nationaal forum met de Directie Civiele Bescherming over ecosysteemgebaseerd risicobeheer - Presentatie van het project op regionale forums en bijeenkomsten (regionaal natuurbeschermingsforum, regionaal overleg voor de WCDRR) - Het project presenteren in publicaties of casestudy's voor mondiale evenementen (UNFCCC COP 21)

Het duurzame beheer van aquatische hulpbronnen door middel van de overeenkomst die is ondertekend door de PNNG en vissers van de lokale gemeenschap, draagt bij aan: het behoud van visbestanden, het beheer van hydrobiologische hulpbronnen in de regio, het verbeteren van de omstandigheden voor vissers tijdens hun activiteiten (om de traditionele productieve activiteit waardig te maken), voedselzekerheid van lokale gemeenschappen en de lokale economie.

Het creëren van een sterk samenwerkingsverband was een belangrijke succesfactor voor dit project. Tijdens een workshop over managementplanning in juli 2011, die werd bijgewoond door wetenschappers, planners en managers van KWS en werd gefaciliteerd door Parks Canada, werd klimaatverandering geïdentificeerd als de belangrijkste uitdaging voor het behoud van de Keniaanse nationale parken. Er werden zes parken geïdentificeerd die zwaar door de klimaatverandering werden getroffen en voor elk park werden passende initiatieven vastgesteld. Voor de implementatiestrategie moesten diverse partners uit de publieke en private sector bij het project worden betrokken. Lokale gemeenschappen, onderzoekers, NGO's, parkbezoekers, schoolgroepen, de toeristenindustrie, gezondheidswerkers, jongeren- en vrouwengroepen die met elk park te maken hadden, werden door KWS geraadpleegd, geïnformeerd over het doel van het project om de aanpassing aan klimaatverandering te verbeteren en gevraagd om deel te nemen aan de implementatie. KWS en Parks Canada leverden wetenschappelijke en technische ondersteuning, terwijl andere deelnemers professionele vaardigheden, lokale kennis, arbeid en enthousiasme bijdroegen. De Canadese overheid zorgde voor financiering via het Fast Start Climate Change Initiative.

Het grootste deel van onze inspanningen voor capaciteitsopbouw in Belize was erop gericht om belanghebbenden in staat te stellen onze waarderingsmethoden te repliceren. We richtten ons op het MPA-niveau, waar we samenwerkten met een aantal NGO's, Hol Chan Marine Reserve en het Fisheries Department, om een sjabloon te ontwikkelen voor het toepassen van de nationale waarderingsmethoden in MPA's. We werkten samen met medebeheerders van verschillende MPA's in Belize om gegevens te verzamelen over het gebruik van de reservaten voor visserij en toerisme. Voor veel MPA's bracht deze oefening hiaten in de huidige gegevensverzameling aan het licht en vestigde de aandacht op chronische onderregistratie van bezoekers en gebruikersvergoedingen. We stelden voorlopige waarderingen op voor alle MPA's waarmee we werkten. In november 2008 hielden we een workshop om onze inspanningen samen te vatten en nodigden we alle organisaties die werken aan MPA's uit om deze bij te wonen. Er was veel belangstelling voor het sjabloon voor economische waardebepaling. We hebben het elektronisch beschikbaar gesteld, samen met een gedetailleerde gebruikershandleiding. Verschillende MPA's hebben al toegezegd hun huidige gegevensverzameling aan te passen om de economische analyse beter te ondersteunen.

In navolging van de commerciële marketingsector voerde de regering van Pilar kwantitatief en kwalitatief onderzoek uit om meer inzicht te krijgen in de lokale vissersgemeenschap: hun kennis van de PMMP-regels en de voordelen van een gezond marien ecosysteem, hun houding en overtuigingen over het beschermen van het PMMP om hun visserij te behouden, en hun intentie om hun eigen gedrag te veranderen om alle visregels na te leven. Dit onderzoek werd vervolgens vertaald in een creatieve, boeiende, inspirerende en motiverende marketingcampagne die lokale vissers aanmoedigde om "stervissers" te worden door de meest relevante regels van het PMMP na te leven. De campagne bestond uit gedrukt materiaal zoals grote billboards, posters en luifels van winkels; gemeenschapsevenementen zoals festivals en optochten; en meer intieme activiteiten zoals bijeenkomsten en discussies met vissers. Het doel van de campagne is om de lokale vissers aan te zetten tot het gewenste visgedrag en om de steun en groepsdruk voor het naleven van de viswetten te vergroten onder de bredere gemeenschap van Pilar.

De gemeenschap is bezig met het opzetten van een inheemse trainingsschool voor rupstrekkers in Namibië en mogelijk ook in het naburige Botswana. Vanwege de lage alfabetiseringsgraad in de regio werden inheemse volken voorheen buiten de formele natuurbeschermingsbanen gehouden of onderbetaald voor hun geavanceerde vaardigheden. Hoewel verankerd in de traditionele kennis van de Khwe, is de trainings- en beoordelingsmethodologie gebaseerd op internationale standaarden en toegankelijk voor mensen met elke achtergrond die voldoende kennis hebben van biodiversiteit en flora/fauna van een specifiek ecosysteem. Onderzoek tot nu toe wijst op een sterke vraag naar gecertificeerde spoorzoekers door zowel de overheid als de privésector voor natuurbehoud, antistroperij en beheer van natuurlijke hulpbronnen.

De voorwaarden die in het Handvest van de Adviesraad voor het heiligdom zijn vastgelegd, worden door elke vertegenwoordiger van de belanghebbenden goedgekeurd en afgetekend voordat de adviesraad wordt ingeschakeld. Vervolgens kan de raad functioneel dienen als een forum voor overleg en beraadslaging tussen zijn leden en als een bron van advies en aanbevelingen aan de beheerder van het heiligdom. Dergelijk advies moet een eerlijke weergave zijn van de collectieve en individuele standpunten van de leden van de raad. Bij het formuleren van dit advies houden de leden van de raad in gedachten dat het hoofddoel van het reservaat de bescherming van de hulpbronnen is.