Hoewel APOPO de leidende organisatie is in het trainen van geurzoekende ratten, vertrouwen we op onze partners voor een breed scala aan ondersteuning. Zonder hen zou het inzetten van geurratten niet mogelijk zijn. Deze partners variëren van lokale partners zoals de Sokoine University of Agriculture, tot internationale partners zoals Mine Action Authorities, overheden, donoren en gespecialiseerde organisaties.

Het wildlife detectieproject werkt bijvoorbeeld samen met de Endangered Wildlife Trust van Zuid-Afrika. Het project is gefinancierd door een groot aantal overheidsdonoren, zoals

- De Duitse overheid (via het wereldwijde GIZ-programma 'Partnerschap tegen wildlifecriminaliteit in Afrika en Azië')

- Het UNDP-GEF-USAID-project 'Vermindering van de handel in wilde dieren over zee tussen Afrika en Azië'.

- Het UK 'Illegal Wildlife Trade Challenge Fund'.

- Het netwerk voor natuurbehoud

- Het schubdiercrisisfonds

- Amerikaanse vis- en dierenbescherming

We zijn sterk afhankelijk van de steun van de Tanzanian Wildlife Management Authority (TAWA) voor het leveren van trainingshulpmiddelen en, recentelijk, de steun van de Dar es Salaam Joint Port Control Unit voor het uitvoeren van operationele proeven voor het opsporen van illegaal wild.

Er is nog veel onbekend over de dieetvoorkeuren van olifanten en afschrikgewassen. Om onze kennis uit te breiden en repliceerbare methodologieën te creëren, bestudeerden we de voorkeuren van olifanten voor 18 verschillende soorten gewassen, waarvan de meeste een hoge gecombineerde economische waarde hebben (voedsel, essentiële olie, medicinaal en bijenvoer) en geschikt zijn voor teelt in Zuidelijk Afrika. De cafetaria-achtige experimenten stelden ons in staat om verschillende planten te evalueren die nog nooit getest waren op hun smakelijkheid voor olifanten. Onze resultaten toonden aan dat kruiden zoals bernagie en rozemarijn met respectievelijk medicinale en aromatische eigenschappen sterk werden vermeden, samen met vogelkers (een bekend olifantenafschrikwekkend gewas). We ontdekten dat citroengras en zonnebloemen, die als hele verse planten aan de olifanten werden aangeboden, eetbaar waren voor de olifanten. Dit is verrassend, aangezien beide plantensoorten beschreven zijn als onsmakelijk voor zowel Aziatische als Afrikaanse olifanten.

Volgens ons algemene scoresysteem bleken vier soorten voedsel het meest geschikt voor het voorgestelde corridorgebied (Bird's Eye Chilli, Cape Gold, Cape Snowbush en Rosemary). Hiervan was alleen Bird's Eye Chilli eerder getest. De andere drie plantensoorten zijn gebruikt voor de productie van essentiële olie en zijn veelbelovend voor het genereren van inkomsten.

Uitgaande van de wetenschap dat meer dan 50% van de verplaatsingen van olifanten buiten de beschermde gebieden (PA's) plaatsvindt en meer dan 75% van de olifantenpopulaties grensoverschrijdend is, hebben we een satellietvolgmethode gebruikt om vast te stellen welke wildcorridors het meest door olifanten worden gebruikt.

Hoewel ons oorspronkelijke plan was om een corridor aan te leggen tussen Gonarezhou (hoge olifantendichtheid) in Zimbabwe en Banhine en/of Zinave National Parks (lage olifantendichtheid) in Mozambique, hebben onvoldoende trackinggegevens en rapporten die de PA's in deze landen (Zimbabwe tot Mozambique) met elkaar verbinden om een overtuigende corridor te definiëren ons ertoe gebracht om onze geografische locatie te verleggen naar de Namaacha-vallei in het zuiden van Mozambique. Hier hebben verschillende olifanten die we buiten de PA's hadden getraceerd in de hoop meer individuen te vinden die zich tussen de PA's in het zuiden van Mozambique verplaatsen, een vitale corridor gedefinieerd die het zuidelijke uiteinde van het KNP beslaat, zuidwaarts richting Tembe National Park in Zuid-Afrika en oostwaarts richting de Futi-corridor en MSR aan de kust van Mozambique.

Het plaatsen van halsbanden onder olifanten en de analyse van de traceergegevens hebben ons laten zien dat de bestaande PA's te klein zijn voor olifanten. Door olifanten te gebruiken als landschapsplanners voor connectiviteit over landsgrenzen heen, konden we conflicthaarden tussen mens en olifant identificeren waar inspanningen waarschijnlijk de grootste impact zullen hebben.

Dit project moedigde de deelname van jongeren en vrijwilligers uit de gemeenschap aan om steun te verwerven en de lokale kennis over het belang van de bescherming van lokale ecosystemen te vergroten. Een grotere betrokkenheid van de gemeenschap zal werken aan capaciteitsopbouw en tegelijkertijd de lokale inspanningen voor natuurbehoud versterken. De groep vrijwilligers waar we momenteel mee werken is een mix van inwoners en bezoekers, mannen en vrouwen, jong en oud en met een breed scala aan achtergronden.

Er worden inspanningen gedaan om beleidsmakers betrokken te houden en hen te informeren over het belang van mangroven in het algemeen en herstel in het bijzonder om hun steun te verwerven.

Initiatieven van de gemeenschap om in hun levensonderhoud te voorzien moeten gekoppeld worden aan de markt en promotie, willen ze duurzaam zijn en de financiële impact hebben die ze moeten hebben.

Bij het opbouwen van de capaciteit van een gemeenschap om milieuvriendelijke producten te produceren, is het nodig om een zeer goede basis te leggen van hoe deze producten de markt zullen bereiken, maar ook wat de eisen op de markt zijn als het gaat om kwaliteitscriteria. Leerproducten in het bijzonder, vooral producten gemaakt van natuurlijk gelooid leer, maken een kans op de markt, maar ze moeten voldoen aan hoge kwaliteitsnormen en gepromoot worden, zodat consumenten beter op de hoogte zijn van hun bestaan. Voor deze oplossing werden initiatieven genomen om de markt voor lederen producten in grote steden zoals Nairobi, Arush Town en zelfs Zanzibar te onderzoeken om winkels of dealers te vinden die bereid zouden zijn om de producten te kopen.

Promotie van de producten op verschillende platforms is ook erg belangrijk door middel van catalogi, sociale media en deelname aan beurzen/tentoonstellingen. Marktkoppeling en promotie vormen een brug voor de initiatieven van de gemeenschap om in hun levensonderhoud te voorzien, zodat ze financiële voordelen opleveren en de gemeenschappen bereid zijn om de productieketen voort te zetten.

Eco-Friendly Leather Tanning and Manufacturing is een verbeterd concept voor het natuurlijk looien van huiden van vee. Het initiatief richt zich op kwetsbare vrouwen die analfabeet zijn en beperkte mogelijkheden en vaardigheden hebben.

De training is op maat gemaakt om specifiek deze doelgroep te bereiken door middel van eenvoudige instructies en toolkits en een meer praktische aanpak. De training werd meestal in het Maasai gegeven en in andere gevallen in Kiswahili. De eenvoudige methoden van meten en knippen bleken zelfs voor analfabeten aanpasbaar en begrijpelijk. Voor de meeste vrouwen is dit een van de enige formele vaardigheden die ze in hun leven hebben gekregen. Het belangrijkste is dat de begunstigden tijdens de training een aantal vaardigheden hebben geleerd die ze tijdens de vervolgsessies hebben geleerd.

De eerste leeruitwisseling, waarbij vrouwen uit Kenia naar Tanzania reisden en leerden in een gevestigd leercentrum, was een opmerkelijke wending en had een enorme impact op de manier waarop ze het initiatief ontvingen. Ze wilden heel graag meer vrouwen in hun land opleiden en laten profiteren van de activiteit. De aangeboden kennis en vaardigheden hebben de manier van denken veranderd en het levensonderhoud van de vrouwen veranderd.

Het leerlooien en de leerproductie voor vrouwen is een succes geworden door de betrokkenheid van belanghebbenden en partnerschappen. Tot de belangrijkste belanghebbenden behoren de regeringsvertegenwoordigers die een sleutelrol hebben gespeeld bij de ontwikkeling van het concept, de selectie van de begunstigden, de deelname aan de training en de follow-ups voor de leercentra. Dankzij deze samenwerking was het mogelijk om toegang te krijgen tot een uit te rusten gebouw. De ambtenaren van District Community Development hebben een duidelijke rol op zich genomen om de vrouwengroepen te controleren en begeleiden, hen te helpen bij registraties en zelfs toegang te verlenen tot de markt tijdens evenementen/beurzen die door de overheid worden georganiseerd.

Andere belangrijke belanghebbenden zijn particuliere bedrijven, lodges en particulieren in de gebieden die markten hebben gecreëerd voor de door vrouwen geproduceerde goederen.

De uitvoerende partners van het project, waaronder ZSL en SORALO, hebben geholpen om ervoor te zorgen dat de oplossing, net als in Tanzania, ook in Kenia succesvol wordt uitgerold. Zij hebben ervoor gezorgd dat OIKOS EA wordt geïntroduceerd in de gemeenschappen in Kenia en hebben een goede communicatie mogelijk gemaakt met de overheid in het projectgebied.

In juni 2019 is RRFB gestart met het eerste larvale vermeerderingsproject op Bonaire in samenwerking met SECORE International. Het doel van de samenwerking is om een technische samenwerking op te zetten waarbij RRFB lokale kennis, mankracht, veldlogistiek en een faciliteit levert, en alle veldproefresultaten, monitoringsgegevens en kwalitatieve feedback over methodologieën en technologieën die door SECORE Int. worden geleverd, deelt. In ruil daarvoor levert SECORE Int. technieken, methodologieën, expertise en trainingssessies over larvale vermeerdering. De kennis van dit partnerschap was cruciaal voor de succesvolle implementatie van larvale vermeerderingstechnieken op Bonaire. Door het consequent delen van resultaten en geleerde lessen werd de techniek verbeterd, wat leidde tot meer succes en schaalbaarheid voor toekomstige projectreplicatie.

Er is een uitstekend communicatieplan/netwerk met verschillende belanghebbenden opgezet op verschillende niveaus. Vanaf het begin van het project werden de gemeenschap en andere belanghebbenden voortdurend geïnformeerd over de voortgang van het project. Er zijn relevante gierenbeschermings- en beleidskwesties doorgegeven aan de belanghebbenden binnen de gemeenschappen en KAZA TFCA.

De behaalde resultaten waren sterk afhankelijk van de samenwerking tussen verschillende belanghebbenden, waaronder overheidsinstanties, natuurbeschermingsorganisaties, wetenschappers en lokale gemeenschappen. De samenwerking met de ministeries/overheidsdepartementen was essentieel om de gemeenschappen bewust te maken van de problemen rond conflicten tussen mens en wild en om milieuvriendelijke manieren voor te stellen om het conflict te verminderen. De wetenschappers verzamelden informatie over vergiftiging door in het wild levende dieren en gaven feedback aan de ministeries. De gemeenschappen waren de belangrijkste belanghebbenden omdat zij de enige beheerders van het milieu zijn.