Gemeenschappen en lokale belanghebbenden die naast de beschermde gebieden wonen, waren zich niet bewust van het belang van gieren. De capaciteitsopbouw bestond uit het vergroten van het bewustzijn onder de gemeenschappen over de waarde van gieren, de bedreigingen waarmee ze te maken hebben en de noodzaak tot behoud. Door herhaalde persoonlijke formele bijeenkomsten, informele vergaderingen en het betrekken van de gemeenschap bij elke stap konden de resultaten worden bereikt.

Kwesties van vergiftiging liggen soms gevoelig en mensen zijn soms terughoudend om de broodnodige informatie te delen. Om hun vertrouwen te winnen, heeft de uitvoerder de lokale overheid benaderd en een intentieverklaring getekend waardoor we in het gebied kunnen werken. Er werd ook een bijeenkomst gehouden met de lokale leiders (stamhoofden, hoofdmannen) om onze intentie als natuurbeschermingsorganisatie in het gebied te bespreken. Deze stappen hebben onze transparantie als eerlijke organisatie vergroot. Bouwen op deze sterke relaties en vertrouwen met lokale gemeenschappen is essentieel om ervoor te zorgen dat ze dergelijke informatie delen.

Blue Parks is sterk afhankelijk van samenwerking met andere natuurbeschermings-NGO's, communicatie- en marketingprofessionals, regeringsleiders, MPA-managers, wetenschappers en lokale oceaanvoorvechters. Voor de groei van het netwerk van Blue Parks en de versterking van de Blue Park standaard voor behoudseffectiviteit zijn veel partners nodig.

De kern van Blue Parks is een stimulans om de kwaliteit van MPA's te verbeteren. Regeringen krijgen internationale aandacht voor het aankondigen van grote nieuwe MPA-aanwijzingen; ze hebben ook positieve feedback nodig voor het waarmaken van die beloften en het goed implementeren van MPA's. Omdat het initiatief gebaseerd is op stimulansen, richt het zich op succesverhalen over mariene instandhouding en inspireert het overheden, MPA-managers, gemeenschappen en NGO-partners om na te denken over de mogelijkheid van uitmuntendheid en de erkenning die daarbij hoort.

De Wetenschapsraad bestaat uit meer dan 30 gerenommeerde deskundigen op het gebied van mariene wetenschap uit de hele wereld die beslissingen nemen over de prijzen en helpen bij het verfijnen van de criteria. Hun expertise is essentieel voor het Blue Parks-initiatief omdat ze het initiatief baseren op goede wetenschap.

De leden van de Wetenschapsraad zijn vooraanstaande deskundigen op het gebied van wetenschap met betrekking tot beschermde mariene gebieden -- met name de kwaliteit van beschermde mariene gebieden -- inclusief beheer, bestuur, ontwerp, monitoring en naleving -- en resultaten. Deze experts zorgen ervoor dat de Blue Park criteria up-to-date zijn, de best beschikbare wetenschap met betrekking tot MPA resultaten weerspiegelen en een zinvolle wereldwijde standaard bieden voor effectieve mariene bescherming. Met hun diepgaande kennis van de Blue Parks standaard, beoordelen de leden van de Wetenschapsraad ook de genomineerden voor Blue Parks aan de hand van deze standaard, om ervoor te zorgen dat de Blue Park Award beslissingen geloofwaardig zijn.

Om over te schakelen van niet-duurzaam naar duurzaam geproduceerde houtskool en alternatieve brandstoffen (zoals briketten uit landbouwafval) moeten deze concurrerend zijn op de markt. Dit kan alleen worden bereikt met steun van de overheid door de productie van houtskool te reguleren en concurrerende prijzen mogelijk te maken. Dit omvat het opzetten van een formele sector en een duurzaam bosbeheersysteem (zie bouwsteen 2).

De effectiviteit van een training wordt vergroot als er wordt gezorgd voor follow-up bij de deelnemers. Hierdoor kunnen de organisatoren de haalbaarheid controleren van vervolgactiviteiten die tijdens de training zijn besproken en kan er rekening worden gehouden met de vervolgbehoeften[NM1] van de deelnemers. Vervolgactiviteiten kunnen variëren van webinars tot activiteiten op locatie in de betreffende landen.

[NM1]Behoeften: onduidelijk = of iets niet begrepen is of dat er vervolgvragen zijn, of middelen nodig zijn of iets dergelijks?

Zo ja: zie suggestie voor mogelijke herformulering.

Training over een intersectoraal onderwerp zoals klimaatverandering en gezondheid is een grotere uitdaging voor deelnemers omdat hun academische en praktische achtergrondkennis misschien niet beide onderwerpen dekt. De training zal waarschijnlijk veel nieuwe informatie bevatten voor elke deelnemer. Gezien de complexiteit van het onderwerp is het nog belangrijker om een breed scala aan methodologische benaderingen te ontwikkelen en te gebruiken om tijdens de training energie en focus te behouden.

De relatie tussen klimaatverandering en gezondheid is zeer complex, omdat veel verschillende gebieden samenkomen op dit kruispunt. Uit de ervaring met de training is gebleken dat de training moet worden afgestemd op de deelnemers. Dit moet worden gebaseerd op de voorkennis van de deelnemers, hun professionele positie en het algemene niveau van de implementatie van klimaat- en gezondheidsactiviteiten in hun respectieve landen.
Op basis van de ervaring die is opgedaan met het gebruik van de trainingshandleiding in de praktijk, zijn verschillende aangepaste formats denkbaar:

• Trainingen op beginners- en gevorderd niveau;
• Thematische training: inleiding in het wetenschappelijke verband tussen gezondheid en klimaatverandering;
• Beleidstraining: diepgaande oefeningen om kernbeleidsdocumenten te ontwikkelen, zoals een risico- en kwetsbaarheidsbeoordeling voor het klimaat en een nationaal plan voor aanpassing aan de volksgezondheid;
• Klimaatgovernance-training: analyse van de respectieve standpunten van het ministerie van Volksgezondheid over het klimaat - vaststellen hoe klimaatkwesties kunnen worden geïntegreerd in het gezondheidsbeleid, hoe klimaatbeleidsdocumenten kunnen worden ontwikkeld, leren over mogelijke coördinatiemechanismen, benadrukken van de internationale mechanismen inzake klimaatverandering, hoe klimaatkwesties kunnen worden geïntegreerd in het ministerie van Volksgezondheid.

Door het samenbrengen van verschillende belanghebbenden, niet alleen uit verschillende sectoren (gezondheid, milieu, hydrometeorologie, universiteit, enz.), maar ook uit verschillende landen in dezelfde regio, kunnen deelnemers netwerken, hun ervaringen delen en contextgebonden, concrete en onmiddellijk toepasbare oplossingen vinden. Het gebruik van een regionale trainer helpt om gevoelige kwesties met betrekking tot bestuur en financiën aan te pakken en om theorie te koppelen aan praktische voorbeelden uit de regionale context.