Kalfor erkende de voortdurende dreiging van omvorming van APL-bossen door de palmoliesector en identificeerde de noodzaak om duurzame alternatieven te ontwikkelen voor het genereren van inkomsten, werkgelegenheid en bestaansmiddelen. Ondanks de inspanningen tot behoud heeft slechts 56% (197.152 ha) van de APL-bossen in vier pilotdistricten een verbeterde wettelijke bescherming, waardoor het grootste deel gevaar loopt om te worden omgevormd. Het project legt de nadruk op het vinden van duurzame toepassingen voor deze bossen die economische stimulansen bieden voor behoud.

Voor APL-bossen (Non-State-Owned Forest Area), die geen wettelijke bescherming genieten en afhankelijk zijn van vrijwillig behoud, zijn kwalitatieve gegevens over de bosbedekking van cruciaal belang. Het Kalfor-project voorzag in de behoefte aan nauwkeurige gegevens over de bosbedekking in APL-gebieden. Aanvankelijk waren de bestaande gegevens onbetrouwbaar. Met behulp van KalFor heeft het ministerie van bosbeheer de nauwkeurigheid van de gegevens verbeterd door gebruik te maken van teledetectie met hoge resolutie van LAPAN in samenwerking met provinciale universiteiten. Deze herziene gegevens, die een totaal HCVF-gebied van 347.922 ha in vier districten laten zien, vormden een solide basis voor besluitvorming en benadrukten het streven van het project naar nauwkeurigheid en empirisch gestuurde, op feiten gebaseerde praktijken.

Het Kalfor-project richt zich op het beheer van de APL-bossen (Non-State-Owned Forest Area) van Kalimantan, die bedreigd worden door omzetting in palmolieplantages. Omdat de jurisdictie over deze gebieden betwist wordt door verschillende ministeries en er geen specifieke wetgeving is voor de bescherming ervan, zag Kalfor de noodzaak in van een brede betrokkenheid van belanghebbenden. Deze aanpak houdt in dat overheidsinstanties, lokale gemeenschappen, de particuliere sector en de academische wereld worden voorgelicht over en een consensus bereiken over de ecologische en economische voordelen van het behoud van APL-bossen.

Aangezien de gemeenschapsvisserij onder een regeringsmandaat valt, is het voor het succes van de samenwerking met een CFi van cruciaal belang om de lokale autoriteiten te betrekken, met name de Fisheries Administration Cantonment en de lokale gemeenteambtenaren. De lokale autoriteiten moeten de betrokkenheid van Conservation International bij een CFi begrijpen en steunen. Eerst ontmoeten we de visserijadministratie op nationaal en lokaal niveau, presenteren we ons programma en identificeren we mogelijk geschikte CFi's. Tijdens deze ontmoetingen bouwen we relaties op met hoge overheidsfunctionarissen en verkrijgen we informatie zoals lokale contacten binnen potentiële KFI's. Nadat we steun op hoog niveau hebben vastgesteld, nemen we contact op met lokale autoriteiten zoals de gemeente en door hen te informeren over onze aanpak, krijgen we inzicht in de huidige status, uitdagingen en kansen van elk KCI.

Het beschermen van onze zeeën gaat verder dan alleen het schoonmaken van stranden en het verbieden van de winning van bedreigde soorten. Ons doel, en dat van elke samenleving met verantwoordelijkheidsgevoel, is het bereiken van een balans tussen menselijke ontwikkeling en het behoud van mariene ecosystemen. Al meer dan drie decennia bevorderen we overheidsbeleid voor duurzame visserij.

Deze allesomvattende visie houdt in dat we niet alleen de voor de hand liggende problemen aanpakken, maar ook werken aan diepere en effectievere maatregelen. Duurzaamheid in de visserij vereist een sterke betrokkenheid bij de uitvoering van beleid dat overbevissing aanpakt, selectieve visserij bevordert en milieuvriendelijke technologieën toepast.

Effectieve werkgroep voor besluitvorming ter verbetering van de octopusvisserij ten gunste van vissersgezinnen door middel van verantwoorde octopusvisserij.

ANAPAC is de National Alliance for the Support and Promotion of Indigenous and Community Heritage Areas and Territories.

Drones spelen een centrale rol in het 3LD-monitoringsysteem, als aanvulling op andere methoden van gegevensverzameling. Drones zijn essentiële hulpmiddelen in partnerlanden om de technische vaardigheden van lokaal personeel te versterken. Deze vaardigheden omvatten vluchtplanning, navigatie en beeldbeoordeling. De drone-monitoring is erop gericht om projectmedewerkers in staat te stellen om gegevens vast te leggen die zijn afgestemd op fotogrammetrische analyses, waaruit cruciale geo-informatie voortkomt.

De methodologie voor het in kaart brengen met behulp van drones omvat vijf fasen, waarvan de eerste twee gericht zijn op het opereren met drones:

1. Mapping missie voorbereiding (desktop werk)
2. Uitvoering van de karteringsmissie (veldwerk)
3. Ontwikkeling van Digital Surface Model (DSM) & genereren van orthomosaïek (desktopwerk)
4. Gegevensanalyse en -verfijning (desktop-werk)
5. Integratie in het geldende gegevenssysteem (desktop-werk)

Dronegegevens helpen bij het evalueren van indicatoren die verband houden met koolstof/biomassa, zoals sterftecijfers en bostypen. Met name met de toepassing van allometrische vergelijkingen en een juiste karakterisering van het landtype kunnen schattingen van de bovengrondse biomassa van bomen worden bepaald.

Satellietgegevens vormen de basis van het 3LD-Monitoring systeem, waarbij gebruik wordt gemaakt van de mogelijkheden van open-source beeldmateriaal van de Copernicus Sentinel-2 en LANDSAT satellieten. Een algoritme, nauwgezet ontwikkeld door Remote Sensing Solutions (RSS) GmbH, revolutioneert dit proces. Gebruikers kunnen naadloos de shapefile van hun interessegebied aanleveren, waarna het algoritme automatisch relevante gegevens ophaalt en analyseert. Er wordt een reeks robuuste analyses uitgevoerd, waaronder de 5-jaars vegetatietrend met NDVI voor het beoordelen van vegetatietoename of -afname, 5-jaars vegetatievochtanalyse met NDWI en een genuanceerde 5-jaars neerslagtrendbeoordeling. Bovendien vergemakkelijkt het algoritme de visualisatie van vegetatieveranderingen sinds het begin van het project, waardoor het monitoringkader wordt versterkt met dynamische inzichten. Satellietgegevens, een vitaal onderdeel van het 3LDM-bewakingssysteem, maken gebruik van open-source beeldmateriaal van de Copernicus Sentinel-2 missie en LANDSAT satellieten. Voor vooraf gedefinieerde gebieden worden deze gegevens automatisch opgehaald en geanalyseerd op specifieke parameters. De belangrijkste analyses zijn onder andere een 5-jaars vegetatietrend met NDVI als een indicatie voor vegetatietoename of -afname, een 5-jaars vegetatievochttrend met NDWI en een 5-jaars neerslagtrend. Daarnaast kunnen vegetatieveranderingen vanaf de start van het project worden gevisualiseerd.

Satelliet- en dronebeelden zijn, ondanks hun onmiskenbare bijdrage aan het toezicht, beperkt in de eerste jaren van de FLR-inspanningen. Het verzamelen van gegevens op veldniveau is cruciaal in de eerste projectjaren.

Het verzamelen van gegevens op veldniveau wordt verder onderverdeeld in drie participatieve benaderingen:

• Permanente bemonsteringspercelen: Vaste plots, waar de boomhoogte, DBH en overlevingspercentages van de bomen zullen worden geschat. De permanente bemonsteringspercelen zullen om de drie jaar worden beoordeeld, omdat er veel tijd en werk in gaat zitten.
• Planning van landgebruik: discussierondes voor de beoordeling van informatie, evenals de identificatie van bedreigde soorten volgens de Rode Lijst van bedreigde soorten van de World Conservation Union (IUCN). Het is geïntegreerd in andere planningsprocessen voor landgebruik en heeft dus geen vastomlijnd beoordelingsinterval.
• Transecten: Identificatie van floristische en faunistische soorten, evenals de samenstelling van de bosstructuur, met een beoordelingsinterval van drie maanden.

Alle relevante indicatoren die deel uitmaken van de drie participatieve benaderingen worden verzameld met behulp van de KOBO Toolbox. Deze software biedt geschikte voorwaarden en is eenvoudig te bedienen, in overeenstemming met de monitoringdoelstellingen van het project.