Inheemse beschermde gebieden op de Filippijnen
Volledige oplossing
Menuvú-kinderen in traditionele kleding
DENR-PAO/NewCAPP/UNDP
Het door het UNDP gesteunde, door het GEF gefinancierde project New Conservation Areas in the Philippines (NewCAPP) heeft samengewerkt met de regering en lokale en inheemse gemeenschappen om nieuwe beschermingsgebieden te creëren als strategie om de dekking van belangrijke biodiversiteitsgebieden in het netwerk van PA's uit te breiden. Het project ondersteunde inheemse gemeenschappen bij het in kaart brengen, inventariseren, formeel instellen en beheren van beschermde inheemse gemeenschapsgebieden (ICCA's) in hun traditionele gebieden.
Laatst bijgewerkt: 24 Sep 2025
20690 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Het Filippijnse PA-systeem is momenteel ondervertegenwoordigd wat betreft dekking en locatie van KBA's en BD-corridors. Omdat het land een uniforme aanpak hanteert voor de vestiging van PA's door middel van nationale publicatie, is de ICCA ontworpen om de portefeuille van PA's te diversifiëren en deze uit te breiden met gebieden die door inheemse volken als heilig en beschermd worden beschouwd.
Locatie
Filipijnen
Zuidoost-Azië
Proces
Samenvatting van het proces
De beschermde gebieden en territoria van inheemse volkeren en lokale gemeenschappen herbergen een aanzienlijke biodiversiteit en ecologische en culturele waarde. Veel van de unieke en bedreigde soorten en belangrijke ecosystemen van de Filippijnen liggen buiten de beschermde gebieden van het land en worden bedreigd door de achteruitgang van habitats, landomzetting, overexploitatie van hulpbronnen, mijnbouw en de ontwikkeling van infrastructuur. In 2009 was ongeveer 65% van de 128 'belangrijke biodiversiteitsgebieden' (KBA's) in het land - van mondiaal belang voor de biodiversiteit - niet formeel beschermd. Om deze kloof te overbruggen was een van de oplossingen de uitbreiding van het nationale PA-systeem. Het project ondersteunt inheemse gemeenschappen bij het behoud van hun voorouderlijk grondgebied; bij het in kaart brengen, inventariseren, formeel instellen en beheren van ICCA's in hun traditionele gebieden. Deze beschermingsgebieden vergroten de dekking van belangrijke biodiversiteitsgebieden in het systeem van beschermde gebieden en geven hulpbronnen in handen van de lokale en inheemse bevolking. Het project wordt uitgevoerd door het Department of Environment and Natural Resources (Ministerie van Milieu en Natuurlijke Hulpbronnen) via het Protected Areas and Wildlife Bureau.
Bouwstenen
Participatief in kaart brengen en inventariseren
Participatief in kaart brengen en inventariseren van de traditionele gebieden van de inheemse gemeenschappen. Er werd een volledige documentatie en kartering van de ICCA en het voorouderlijk domein uitgevoerd, waarbij ecologisch kritieke gebieden werden geïdentificeerd aan de hand van GIS-gegevens over hellingen, hoogte, bodembedekking en landgebruik. Capaciteitsopbouw maakt deel uit van het proces, aangezien de inheemse jeugd en gemeenschapsleiders actief deel uitmaken van het proces - ze werden opgeleid in het gebruik van GPS, inventarisatie en 3D-kartering. Er worden gemeenschapsbeschermingsplannen ontwikkeld met de deelname van de hele gemeenschap, gebaseerd op de resultaten van het in kaart brengen, documentatie van traditionele kennis en praktijken op het gebied van natuurbehoud, evenals analyses van bedreigingen voor zowel de cultuur die de hulpbron in stand houdt als invloeden van buitenaf. Na voltooiing gaat de IP-gemeenschap in gesprek met andere belanghebbenden zoals de lokale overheid, andere stammen in de omgeving, PA-beheerders en overheidsinstanties om hun gemeenschapsbeschermingsplannen te presenteren en erkenning en steun te krijgen.
Sleutelfactoren
De Filippijnen hebben een sterke wet die de rechten en domeinen van inheemse volken erkent (Indigenous Peoples Rights Act) die het kader vormt voor de samenwerking met inheemse bevolkingsgroepen. Ook de wet op beschermde gebieden - het National Integrated Protected Areas System (NIPAS) - respecteert de rechten van inheemse volken binnen beschermde gebieden.
Geleerde les
1. Het is belangrijk dat de grotere inheemse bevolkingsgroepen op de Filippijnen het concept van ICCA begrijpen voordat de proefprojecten op geselecteerde locaties worden uitgevoerd. Op deze manier is er brede steun vanuit de sector voor de aanpak en worden het vertrouwen en de vertrouwensopbouw verbeterd in een omgeving waar de oprichting van nationale beschermde natuurgebieden sommige delen van de inheemse bevolking van zich hebben vervreemd. 2. De lokale gemeenschap moet een sterk eigenaarschap van de processen hebben, met begeleiding van een ondersteunende organisatie die volledig wordt vertrouwd door de gemeenschap. 3. Het is belangrijk om samen te werken met naburige IP-groepen en lokale overheden om te zorgen voor samenhang in de planning en om misverstanden te voorkomen. Op deze manier wordt een coalitie van steun in het proces ontwikkeld. 4. Steun aan de implementatie en versterking van IP-gemeenschappen is belangrijk om de implementatie van de instandhoudingsplannen van de gemeenschap te ondersteunen.
Overeenkomst tot instandhouding van de gemeenschap
Dit omvat documentatie van traditionele praktijken van gemeenschappen die het behoud versterken, inclusief de locatie van heilige plaatsen, begraafplaatsen, spirituele plaatsen en andere gebieden die door de IP-gemeenschap zijn aangewezen voor behoudsdoeleinden en duurzaam gebruik. Vervolgens wordt een analyse gemaakt van de bedreigingen voor de duurzaamheid van deze gebieden binnen het domein van de IP-gemeenschap, door middel van een analyse van trends in het gebruik van hulpbronnen, het in kaart brengen van hulpbronnen en andere door de gemeenschap geselecteerde indicatoren. Deze informatie en analyses vormen vervolgens de basis voor de ontwikkeling van het instandhoudingsplan van de gemeenschap en overeenkomsten met naburige IP-gemeenschappen. Het plan specificeert ook de acties die nodig zijn om de erosie van traditionele praktijken en waarden aan te pakken die de duurzaamheid van de beschermde gebieden van de gemeenschap ondermijnden. Planning en consensusvorming zijn iteratieve processen waarbij de hele gemeenschap betrokken is en die geleid worden door de Ouderen, die erkend worden om hun leiderschap en gewaardeerde geschiedenis van hun cultuur en traditie.
Sleutelfactoren
Commitment van de lokale gastgemeenschap en samenhang tussen de leden van de gemeenschap is belangrijk om het behoudsplan van de gemeenschap te voltooien. Dit moet gebaseerd zijn op een goed begrip van de problemen en trends, de bedreigingen voor de duurzaamheid van ICCA's en het vaststellen van factoren die binnen en buiten de invloedssfeer van de gemeenschap liggen. Een goed doorgewinterde groep facilitatoren, volledig vertrouwd door de gemeenschap, is essentieel voor het hele proces.
Geleerde les
Op meerdere niveaus capaciteit opbouwen en pleiten voor ICCA's. Er zijn subnationale workshops gehouden waaraan 185 inheemse mensen hebben deelgenomen, waardoor het begrip van ICCA's onder de IP-gemeenschappen is toegenomen. Er is consensus bereikt op lokaal, regionaal en nationaal niveau, wat verder heeft bijgedragen aan meer steun voor ICCA's en meer interesse voor documentatie en registratie van ICCA's op verschillende locaties.
Verklaring van ICCA
Verklaring en afbakening van het overeengekomen gebied als ICCA. De verklaring is een belangrijke ceremonie van de gemeenschap, waarbij alle leden van de gemeenschap, vertegenwoordigers van overheidsinstanties en lokale overheden, en andere externe organisaties die de ICCA mogelijk kunnen ondersteunen en die een belangrijke rol spelen in het respecteren van de wens en het landgebruik van de gemeenschap zoals gespecificeerd in het plan, betrokken zijn. De opgerichte ICCA's en de begeleidende documentatie of casestudy worden vervolgens ingediend bij de UNEP WCMC Global Registry of ICCA's voor registratie in de internationale database. Door de verklaring en de registratie worden de ICCA's van de gemeenschap formeel erkend.
Sleutelfactoren
Een volledig mondige gemeenschap, die zich goed bewust is van haar hulpbronnen en zich inzet voor het behoud en de instandhouding van traditionele waarden en cultuur, is essentieel voor het declaratieproces van de gemeenschap. Erkenning van de ICCA door andere inheemse volken is essentieel om te zorgen dat er respect en steun is voor de implementatie van de instandhoudingsplannen van de gemeenschap.
Geleerde les
Het oplossen van stammenconflicten en het respecteren van intellectuele eigendomsrechten is essentieel voor de volledige erkenning van de ICCA die zijn uitgeroepen tot ICCA. De ICCA-verklaring kan een effectief instrument zijn om steun en betrokkenheid van potentiële partners te krijgen voor het versterken van de capaciteiten van gemeenschappen om hun ICCA's in stand te houden.
Invloeden
Empowerment van inheemse identiteit/communautaire trots. Het opzetten van ICCA's kan de inheemse cultuur en traditionele rechten op hulpbronnen als rituelen en heilige activiteiten op hun heilige land behouden. Het behoud van natuurlijke hulpbronnen op deze gronden helpt ook om levensonderhoud, medicijnen, voedsel en materialen voor traditionele huizen veilig te stellen voor huidige en toekomstige generaties. De oprichting van ICCA's versterkt de inspanningen voor natuurbehoud. Filippijnse stammen kregen internationale erkenning voor hun rol omdat het project hielp bij het tot stand brengen van effectieve wettelijke bescherming en duurzaam beheer van de beschermde gebieden. Tot nu toe zijn er twee pilots gedocumenteerd, in kaart gebracht en geregistreerd in de Global Database van UNEP/WCMC. Zes andere ICCA-locaties bevinden zich in verschillende stadia van documentatie, in kaart brengen en onderzoek. Versterking van de capaciteit van belanghebbenden. Participatieve planning en interactie met belanghebbenden hebben geholpen bij het oplossen van een langdurig stammenconflict tussen twee stammen. Een geschil over de aanspraak op bosgrond die overlapte met hun voorouderlijke domeinen werd beslecht door tussenkomst van het ICCA-concept en een reeks dialogen met beide stammen.
Begunstigden
inheemse en lokale gemeenschappen in en rond de projectlocaties, lokale overheid.
Verhaal
Het Banao Indigenous Community Conserved Area (ICCA) De 'Bogis' of het voorouderlijk domein van de Banao's bevindt zich in de provincie Abra. De bogis wordt over het algemeen begrensd door natuurlijke permanente landmarkeringen zoals bergkammen, rivieren, pieken, oorsprong van de waterstroom, grote stenen en grote bomen. De huidige geschatte landoppervlakte is 23.806 hectare en beslaat drie barangays: Barangay Talalang - 7.060 hectare Barangay Pantikian - 5.974 hectare, en Barangay Balbalasang - 10.772 hectare. De voorouderlijke territoriale grenzen van de Banao's werden geërfd van Manakem (voorvaderen) die alle hulpbronnen omvat, inclusief in de periferie van de gemeenschappelijke bossen en waterscheidingen die de bron vormen van de Saltan rivier die naar de gemeente Pinukpuk stroomt. Het omvat ook de gemeenschappelijke weidegronden binnen de Banao gemeenschap. De rol van de Banao-gemeenschap in de bescherming van het BBNP. Het voorouderlijke domein van de Banao is een erfgoed van de Banao stam. Het heeft hen als volk gedefinieerd en hun cultuur eromheen gevormd. Het heeft alles in stand gehouden en geleverd wat ze nodig hadden om zelfvoorzienend en voldoende te leven. Het voorziet vele dorpen stroomopwaarts en stroomafwaarts al eeuwenlang van overvloedig schoon water, zelfs langer dan het geheugen zich kan herinneren. De Banao-volkeren dragen in belangrijke mate bij aan het temperen van de negatieve effecten van klimaatverandering, lang voordat de overheid en voorstanders opriepen tot actie. Deze dwongen hen om vast te houden aan hun eeuwenoude inheemse systemen voor het beheer van hun hulpbronnen. De Banao's hebben hun eigen traditionele en inheemse systeem voor de bescherming en het behoud van hun gemeenschappelijke waterscheidingen, gemeenschappelijke bossen, rivieren en bedreigde planten en wilde dieren, zeldzame bomen en kritieke hulpbronnen die zich binnen hun domein bevinden. Het heet 'Lapat' of 'Palit' wat 'verbieden' of 'reguleren' betekent en volgens hen een 'erfenis' is van hun voorouders. Het algemene doel van Lapat is het beschermen van voorgeschreven gemeenschappelijke waterscheidingen (u-od), bossen (ginufat), rivieren (wangwang), weidegronden (pasto), zwederboerderijen (uma) binnen het voorouderlijk grondgebied of bogis. Het is ook bedoeld om zeldzame of belangrijke planten- of diersoorten te beschermen tegen achteruitgang of schaarste, of ze nu in gemeenschappelijk of particulier bezit zijn, omdat ze essentieel zijn voor de duurzaamheid.
