Verbetering van effectief beheer en bescherming van het Uzungwa Scarp Nature Forest Reserve, een bedreigde tropische hotspot van biodiversiteit in Tanzania

Sinds 2017 werken het Southern Tanzania Elephant Program (STEP) en het Tanzania Forest Service Agency (TFS) samen om de beschermingsprogramma's in het Uzungwa Scarp Nature Forest Reserve (USNFR) te verbeteren. Het USNFR is een hotspot voor biodiversiteit (hoge dichtheid van endemische en door de IUCN bedreigde soorten) in het Udzungwa-gebergte in Tanzania. Het beslaat 32.000 hectare en wordt omringd door 19 aangrenzende dorpen in drie districten van de regio's Iringa en Morogoro. De COVID-19 pandemie beperkte de beschermingsinspanningen in het USNFR in 2019-2020, waardoor nationale en internationale financiering verloren ging. Dit leidde tot een abrupte afname van de beschermingsactiviteiten in een kritieke periode voor het reservaat. Om de situatie te herstellen, werd deze oplossing in het leven geroepen om het lokale uitsterven van bedreigde soorten te voorkomen en de maatschappelijke baten te verbeteren. Het omvatte het vergroten van de betrokkenheid van de gemeenschap, het opbouwen van de capaciteit van de patrouilleteams en het gebruik van gegevens voor de besluitvorming. Deze oplossing resulteerde in een aanzienlijke verbetering van de bescherming van het USNFR.
Context
Uitdagingen
De COVID-19-pandemie veroorzaakte een noodsituatie door een vermindering van de financiering van agentschappen en een beperking van de beschermingsinspanningen in de USNFR sinds 2019. Dit leidde tot een abrupte afname van de beschermingsactiviteiten in een kritieke periode en een financieringstekort sinds september 2020, waardoor de druk op het reservaat toenam. Aan het bos grenzende dorpen leden onder onvoldoende inkomsten, een grotere afhankelijkheid van bosbestanden en mijnbouwactiviteiten. Daarom was het van cruciaal belang om de beschermingsactiviteiten voort te zetten om een afname van bedreigde wilde dieren te voorkomen en de kans op een zelfvoorzienende oplossing te vergroten.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
De eerste bouwsteen zorgde ervoor dat lokale gemeenschappen betrokken raakten, wat cruciaal is voor het opzetten van partnerschappen en het opbouwen van vertrouwen met het management van het USNFR. In deze bouwsteen werden de hiaten geïdentificeerd die moesten worden aangepakt op basis van de resultaten van de bijeenkomsten met de VNRC's en via de KBA, die de basis vormde voor verdere acties. De tweede bouwsteen pakte de geïdentificeerde hiaten aan door training, uitrusting en begeleiding te bieden via gezamenlijke patrouilleoperaties met lokale gemeenschappen. Dit verhoogde de effectiviteit van het beheer van natuurlijke hulpbronnen en verminderde de druk op het bos. De laatste bouwsteen stimuleerde het gebruik van behoudstechnologieën en het gebruik van gegevens voor geïnformeerde besluitvorming. Dit vergemakkelijkte de juiste toewijzing van middelen en het ingrijpen bij illegale activiteiten. In het algemeen verhoogden de drie bouwstenen de gezamenlijke beschermingsactiviteiten en droegen ze bij tot duurzaamheid.
Bouwstenen
Meer betrokkenheid van de gemeenschap
Het doel van de betrokkenheid van de gemeenschap was om het partnerschap en de betrokkenheid van de gemeenschap bij het beheer van de USNFR te vergroten. Dit leidde tot het bereiken van instandhoudingsdoelen en ook tot grotere voordelen voor de lokale gemeenschappen door middel van:
- Ontmoetingen met Village Natural Resources Committees (VNRC's) die resulteerden in een verkenning van de manieren van samenwerking en een manier om de problemen waarmee ze worden geconfronteerd aan te pakken.
- Het uitvoeren van een Community Benefits Assessment (KBA) om de waargenomen voordelen van het bosreservaat door de lokale gemeenschappen te beoordelen, waaruit bleek dat een meerderheid van de respondenten het ermee eens is dat het gebruik van het bosreservaat hen voordelen oplevert.
- De resultaten van de KBA leidden tot de oplossing om de toegang tot andere bosproducten dan hout en sociale diensten van het USNFR te vergemakkelijken door middel van speciale vergunningen onder toezicht van VNRCs.
Sleutelfactoren
- Bestaande structuren op dorpsniveau, zoals goed dorpsleiderschap en de VNRC's, helpen bij het opbouwen van vertrouwen en goede relaties met lokale gemeenschappen om hun deelname en steun te stimuleren.
- De bereidheid van actoren (dorpsleiders, lokale gemeenschappen, lokale overheid en TFS) om de oplossing te ondersteunen
- Voortdurende betrokkenheid van de aangrenzende lokale gemeenschappen
Geleerde les
- Vergaderingen met lokale gemeenschappen (de VNRC's) waren essentieel om vertrouwen en communicatiemiddelen op te bouwen en partnerschappen tussen hen en het beheer van het USNFR tot stand te brengen.
- Het uitvoeren van een KBA leverde waardevolle inzichten op in de lokale perceptie van het Joint Forest Management (JFM) en de behoeften op het gebied van de voordelen van het USNFR.
- Samenwerking met aangrenzende lokale gemeenschappen heeft de projectresultaten verbeterd en de middelen voor duurzaamheid vergroot
- Toegang tot niet-hout bosproducten (NTFP's) en sociale diensten was een belangrijke stimulans voor lokale gemeenschappen om natuurbehoud te ondersteunen.
Capaciteitsopbouw voor de patrouilleteams
De oplossing trainde 214 Village Game Scouts (VGS) uit 19 aan USNFR grenzende dorpen, waaronder 32% vrouwen, op het gebied van mensenrechten, het gebruik van GPS-apparaten (Global Positioning System) en participatief beheer van het natuurreservaat. Daarnaast voorzag het project in patrouille-uitrusting zoals uniformen, rubberlaarzen, tenten, GPS-handhelds, etc., om effectieve mobiele campingpatrouilles mogelijk te maken. De oplossing ondersteunde ook gezamenlijke antistroperij patrouilles te voet (die de lokale gemeenschappen begeleiden), waarbij de lokale gemeenschappen werden begeleid om hun eigen patrouilles uit te voeren in de respectieve aan het bos grenzende gebieden. De patrouilleteams bestonden uit TSF-medewerkers (22,3%), VGS gevormd uit lokale gemeenschappen (44,5%) en rangers van de antistroperij-eenheid (33,2%), waarbij 10,4% vrouwen van alle deelnemers aangaven dat hun deelname was toegenomen. Deze inspanningen verhoogden de beschermingsactiviteiten, verminderden de druk van het bos en zorgden ervoor dat het aanbod van goederen en diensten die de bossen bieden op peil bleef. Als gevolg daarvan waren andere dorpelingen bereid om intelligente informatie over stroperijincidenten aan te bieden.
Sleutelfactoren
Sleutelfactoren die belangrijk zijn voor het succes van "Capaciteitsopbouw voor de patrouilleteams" zijn:
- Gezamenlijke antistroperij patrouilles te voet die de lokale gemeenschappen begeleiden.
- Een divers en representatief patrouilleteam bestaande uit TSF-personeel, lokale gemeenschappen (VGS) gevormd uit lokale gemeenschappen en rangers van de antistroperij-eenheid.
- Rekening houden met gender in het proces
- Bestaande nationale kaders en regelgeving die VGS toestaan deel te nemen aan de beschermingsactiviteiten van natuurreservaten.
- Bereidheid van andere dorpelingen om deel te nemen
Geleerde les
Tijdens de implementatie van deze bouwsteen hebben we de volgende belangrijke lessen geleerd:
- Lokale gemeenschappen moeten worden betrokken bij en getraind in het beheer van natuurlijke hulpbronnen om de duurzaamheid van de beschermingsinspanningen te garanderen, aangezien zij de verantwoordelijkheid hebben voor de bescherming van de hulpbronnen die zich onder hen bevinden.
- Het verstrekken van geschikte uitrusting en uitrusting aan lokale gemeenschappen verhoogde hun effectiviteit bij het beschermen van het milieu.
- Gezamenlijke patrouilles te voet tegen stroperij waarbij lokale gemeenschappen betrokken zijn, hielpen hen te begeleiden en stelden hen in staat om hun patrouilles uit te voeren in hun respectieve aan het bos grenzende dorpen, waardoor de druk op het bos werd verminderd en de efficiëntie van de stroperijbestrijding werd verbeterd.
- Het is van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat de patrouilleteams divers en representatief zijn, vooral als er vrouwen bij betrokken zijn, om de betrokkenheid en participatie van de gemeenschap te verbeteren.
- Bewustwordingscampagnes moeten worden gekoppeld aan inspanningen voor capaciteitsopbouw om ervoor te zorgen dat de gemeenschappen het belang begrijpen van de inspanningen voor natuurbehoud en hun rol in het proces.
Gebruik van gegevens voor besluitvorming
De bouwsteen benadrukte het belang van het gebruik van gegevens voor geïnformeerde besluitvorming bij natuurbeschermingsinspanningen. Om dit mogelijk te maken, bevorderde de oplossing het gebruik van natuurbeschermingstechnologieën zoals Survey 123, cameravallen en GIS-software. Het gebruik van deze technologieën maakte een efficiëntere en effectievere gegevensverzameling mogelijk en verbeterde de planning van strategische patrouilles, terwijl ook inlichtingen van leden van de gemeenschap werden meegenomen. Het gebruik van GIS-software en het beheersysteem voor beschermde gebieden (PAMS) met behulp van de Survey 123 mobiele datacollector bood hulpmiddelen om hotspotkaarten, tabellen en grafieken te maken, waardoor het gemakkelijker werd om prioriteitsgebieden te identificeren en gerichte interventies te plannen. Het gebruik van gegevens resulteerde in gerichte beschermingsinspanningen, die de algemene beschermingsstrategie verbeterden en de cruciale rol van gegevens in beschermingsinspanningen benadrukten, en in meer gezamenlijke beschermingsactiviteiten.
Sleutelfactoren
Sleutelfactoren voor het gebruik van gegevens voor besluitvorming zijn onder andere:
- De bereidheid van de actoren om technologieën voor natuurbehoud toe te passen, zoals Survey 123, cameravallen en GIS-software.
- De bereidheid van de aangrenzende lokale gemeenschappen om de inlichtingengegevens te delen die de beschermingsactiviteiten echt verbeteren
- Verbeterde planning van strategische patrouilles (gebruik van inlichtingeninformatie, hotspotkaarten, tabellen en grafieken om prioriteitsgebieden te identificeren en gerichte interventies te plannen)
- Commitment om gegevens te gebruiken voor geïnformeerde besluitvorming
Geleerde les
Deze bouwsteen benadrukte het belang van het gebruik van gegevens voor geïnformeerde besluitvorming bij natuurbeschermingsinspanningen. Enkele belangrijke lessen die geleerd zijn, zijn het opzetten van feedbackmechanismen en betrokkenheid van de gemeenschap. Hoewel technologie het verzamelen en analyseren van gegevens aanzienlijk heeft verbeterd, bracht het ook uitdagingen met zich mee wat betreft het onderhoud van apparatuur en gegevensbeheer. Voldoende middelen en technische ondersteuning waren essentieel om deze uitdagingen te overwinnen. Over het algemeen resulteerde deze aanpak in een effectievere beschermingsstrategie, wat de cruciale rol van gegevens en betrokkenheid van de gemeenschap bij beschermingsinspanningen benadrukt.
Invloeden
De oplossing verhoogde de bescherming van USNFR door illegale activiteiten te verminderen. Dit werd gedaan door middel van maatregelen zoals het betrekken van lokale gemeenschappen bij bijeenkomsten en gezamenlijke patrouilles (40% leden van het Village Natural Resource Committee), Community Benefits Assessments (CBA) en het vergroten van de toegang tot Non-Timber Forest Products (NTFP's) in de dorpsbossen en buffergebieden. De oplossing trainde ook 214 lokale gemeenschappen (32% vrouwen) in participatief bosbeheer en 17 (14% vrouwen) in het gebruik van mobiele datacollectoren en cameravallen om de capaciteit van patrouilleteams te versterken. De teams werden uitgerust met patrouilleuitrusting, onderhielden patrouillevoertuigen en voerden 22 gezamenlijke mobiele campingpatrouilles uit met technische ondersteuning. Verder faciliteerde STEP het gebruik van natuurbeschermingstechnologieën zoals Survey 123, cameravallen, en GIS en GPS om gegevens te verzamelen, op te slaan, te analyseren en te gebruiken in de besluitvorming.
Begunstigden
De betrokkenheid van 19 aangrenzende dorpen vergrootte de bescherming van het reservaat, stelde de gezondheid van het bos veilig en zorgde voor toegang tot NTFP en watervoorziening. Gezamenlijke patrouilleteams van lokale instellingen profiteerden direct van training, ervaring en diverse oplossingsactiviteiten.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
Verhaal

Het Uzungwa Scarp Nature Forest Reserve (USNFR) in Tanzania werd ooit bedreigd door illegale houtkap, stroperij en onteigening. Het reservaat herbergde vele planten- en diersoorten. Onder hen bevond zich de bedreigde Udzungwa rode colobus aap. Het was ook een cruciaal waterwingebied. Het leverde water aan de Kilombero Vallei en het Kihansi Waterkrachtproject. Dit laatste project genereerde 15-20% van de hydro-elektriciteit in Tanzania. Het reservaat had echter moeite om zichzelf te beschermen en de lokale gemeenschappen waren niet volledig betrokken bij de natuurbeschermingsinspanningen.
Om dit probleem aan te pakken, kwamen de USNFR en STEP NGO's samen en implementeerden een gezamenlijke aanpak voor bosbeheer. Dit hield in dat er gemeenschapsbijeenkomsten werden gehouden om het belang van het reservaat en de bedreigingen waarmee het werd geconfronteerd te bespreken. Samenwerkers werkten met leden van de gemeenschap om een actieplan te ontwikkelen en trainden en rustten hen vervolgens uit om deel uit te maken van de patrouilleteams. De aangrenzende gemeenschappen leerden hoe ze illegale activiteiten konden identificeren en rapporteren en hoe ze samen met de autoriteiten actie konden ondernemen tegen de betrokkenen. De oplossing was gericht op het gebruik van gegevens om hun besluitvorming te onderbouwen en de effectiviteit van de patrouilles te verbeteren.
De resultaten van deze oplossing waren inspirerend. De participatie van de aangrenzende lokale gemeenschappen nam aanzienlijk toe, wat leidde tot een vermindering van illegale activiteiten. De patrouilles werden efficiënter en de leden van de gemeenschap waren trots op hun betrokkenheid bij de bescherming van het reservaat.
Eén succesverhaal springt eruit. Tijdens een patrouille werd een verdachte van houtkap betrapt. In plaats van hem te straffen, gaf het patrouilleteam hem voorlichting over natuurbehoud en waarschuwde hem voor de gevolgen van zijn daden. Hij werd vervolgens naar zijn dorpskantoor gebracht voor verdere actie. Na drie maanden werd hij een voorvechter voor de bescherming van het USNFR. Hij sloot zich aan bij het Village Natural Resources Committee en werd een integraal onderdeel van het team, dat zich onvermoeibaar inzette voor de bescherming van het reservaat en zijn bewoners.
De verbeterde deelname van de aangrenzende lokale gemeenschappen aan de bescherming van het USNFR is een waar voorbeeld van de kracht van de betrokkenheid van de gemeenschap bij natuurbeschermingsinspanningen. Het beschermde niet alleen het reservaat, maar bood de gemeenschappen ook economische kansen, omdat ze betrokken werden bij ecotoeristische activiteiten in het reservaat. Deze oplossing bewijst dat wanneer gemeenschappen betrokken en mondig zijn, ze actieve partners kunnen worden in natuurbeschermingsinspanningen, wat leidt tot een duurzame toekomst voor iedereen.