

İyi kalitede meyve verimi elde etmek ve uzun vadede meyveciliğin sebze veya yem üretimiyle ilişkilendirilmesini sağlamak için optimum meyve ağacı oluşumu hayati önem taşımaktadır. Meyve ağaçları, yaşam döngülerinin başlangıcından itibaren budama, dalları bağlama ve yayma yoluyla oluşturulmalıdır. Kararlı ve ışık alan ağaçlar oluşturmak için iskelet ve meyve dalları net bir şekilde ayırt edilmelidir. Yaşam döngüsünün ilerleyen aşamalarında, gereksiz meyve dallarını, sürgünleri ve ölü odunları çıkarmak için bakım budaması kullanılır. Bu, güneş ışığının ağacın iç kısımlarına nüfuz etmesini sağlayarak daha lezzetli ve daha büyük meyveler üretmek için gerekli koşulları sunar. Meyve ağaçları çok büyüdüğünde ve meyve kalitesi düştüğünde, rehabilitasyon budaması yoluyla gençleştirilebilirler. Yeterli budama, ağaçların çok yoğun olmamasını ve rüzgarın geçebilmesini sağladığı için zararlıları ve hastalıkları da önleyebilir. Böylece yaprakların yüzeyi yağmur ya da çiy yağışından sonra hızla kuruyacak ve külleme gibi hastalıkların sporları filizlenmeyecektir.
Yüksek kalitede meyve üreten ve uygun şekilde budanmış ağaçların bulunduğu örnek bir meyve bahçesi, çiftçilerin bu kolay gibi görünen ancak çok önemli tekniği tekrarlamaları için motivasyon sağlamaktadır. Eğitim oturumlarının uygulamalı bölümlerinde dağıtılan budama makası ve testere gibi küçük teşvikler de çok motive edici olmuştur.
Tacikistan'daki çiftçilerin çoğu yeterli budama konusunda bilgi sahibi değildir, bu nedenle meyve üretiminin miktarı ve kalitesi ile ilgili ürünler potansiyelinin gerisinde kalmaktadır. Deneyimler, çiftçilerin yeterli budama tekniklerini benimsemeleri için tek bir eğitim turunun yeterli olmayabileceğini göstermektedir.