
Connecting Practice Projesi, Dünya Mirasında doğa ve kültür arasında köprü kurmak

ICOMOS ve IUCN 2013 yılından bu yana, Dünya Mirası alanlarının doğal, kültürel ve sosyal değerlerinin birbiriyle bağlantılı karakterini tanıyan ve sürdüren yeni yöntemler ve koruma stratejileri geliştirmeyi amaçlayan ortak bir proje olan Connecting Practice'i yürütmektedir. Proje, daha entegre bir koruma yaklaşımı için pratik stratejiler geliştirmeyi ve daha iyi koruma sonuçları elde etmek için kültürel ve doğal sektörler arasındaki koordinasyonu iyileştirmeyi ve işbirliğini derinleştirmeyi amaçlamaktadır. Daha iddialı bir hedef ise, kültür ve doğanın karşılıklı bağlantılarının daha derinlemesine anlaşılmasını sağlamak ve Dünya Mirası Sözleşmesi'nin uygulanması ve ötesinde değerlerin değerlendirilmesi, yönetişim ve yönetim için kavramsal ve pratik yaklaşımlardaki değişimleri etkilemektir. Bu işbirliği projesi, disiplinler arası ekiplerin kültürel ve doğal mirasın birbiriyle bağlantısını gösteren Dünya Mirası alanlarından personel ve ortaklarla çalışmasını sağlayarak uygulamadan öğrenmek üzere tasarlanmıştır.
Bağlam
Ele alınan zorluklar
Temel zorluklardan biri, her bir mülkün kendine özgü doğal, kültürel ve sosyal değerlere sahip olması ve yönetim, yönetişim ve koruma çerçevelerinin her bir sahanın ortamına ve organizasyonuna bağlı olmasıdır. Tüm değerlerin (OUV ve diğer değerler) ve niteliklerin/özelliklerin saha ve kurumsal düzeyde bütüncül bir bakış açısıyla ele alınmasını sağlamak genellikle zor bir iştir.
Connecting Practice, saha ziyaretleri sırasında kısa ve yoğun deneyimler yaratarak deneyimsel bir öğrenme yaklaşımı izlemektedir. Saha ziyaretleri sırasında kolektif olarak üretilen bilgi ve bilgileri içeren erişilebilir kaynaklar oluşturmak genellikle zordur. Saha çalışması ve saha ziyaretlerinde katılımcılar için saygılı ve eşit etkileşim ve öğrenme fırsatlarının sağlanması, yerel yetkililerin, ulusal odak noktalarının, saha yöneticilerinin ve hem doğal hem de kültürel miras geçmişine sahip meslektaşların dahil edilmesini gerektirir.
Geri bildirimler, projeden beklentilerin yüksek olduğunu ve bu artan beklentileri yönetmenin gelecek proje aşamaları için bir zorluk olacağını göstermektedir.
Konum
Süreç
Sürecin özeti
Çözüm, kültürel ve doğal değerler arasındaki 'uçurumu kapatmak' ve Dünya Mirası alanlarında bütüncül yönetim, yönetişim ve koruma stratejilerini teşvik etmek için topluluklar ve kuruluşlar arasında artan işbirliğine odaklanmaktadır.
Özellikle ICOMOS ve IUCN (BB1) için ortak Görev Tanımları, birleşik saha çalışması saha ziyaretleri ve ortak bir nihai rapor ile geliştirilmiş işbirliği ve güçlendirilmiş uluslararası ortaklıklar, uluslararası ve yerel düzeylerde doğa/kültür etkileşimini teşvik etmektedir.
ICOMOS ve IUCN temsilcileri, yerel ve bölgesel ortaklar, saha yöneticileri ve topluluk grupları dahil olmak üzere farklı ekiplerin kullanılması (BB2), bir işbirliği ağını teşvik eder ve tartışmanın kapsamını genişletir.
İşbirliğine dayalı saha çalışması, farklı grupların daha fazla entegrasyonunu teşvik ederek (BB3), alanların daha bütüncül bir şekilde anlaşılmasını sağlarken, gelişmiş yönetim stratejilerinin geliştirilmesini ve her düzeyde kültür ve doğaya yönelik daha işbirlikçi yaklaşımların oluşturulmasını destekler.
Anahtar Kelimeler Üzerine Yorum (BB4), genel kabul görmüş terim ve kavramlar yaratarak işbirliğine dayalı çalışmaları destekler. Bu, farklı disiplinlerdeki çeşitli anlamlardan kaynaklanan ve ortak bir anlayış yaklaşımını engelleyen yanlış anlamaların giderilmesine yardımcı olur.
Yapı Taşları
IUCN-ICOMOS ve diğer Kurumsal ortaklıkların güçlendirilmesi
Connecting Practice, ICOMOS ve IUCN'nin Dünya Mirası Sözleşmesi kapsamında ortaklaşa yürüttüğü ilk projedir ve alan yönetimi ve anlayışına daha bütüncül, entegre yaklaşımları teşvik etmek için kurumsal düzeyde doğa/kültür bağlantısına yönelik işbirliğini teşvik etmektedir. Ortak saha ziyaretlerinin kullanılması, önceki ICOMOS ve IUCN misyonlarından farklı bir değişiklikti ve ara bağlantıyı anlamak için daha deneysel bir yaklaşıma izin veriyordu. Bu, ICOMOS ve IUCN temsilcilerinden oluşan saha ekiplerini, ortak Görev Tanımlarının oluşturulmasını, saha ziyaretlerinin koordineli bir şekilde planlanmasını ve düzenlenmesini ve ICOMOS ile IUCN arasında kurumsal ve yerel düzeyde daha iyi bir işbirliği ile sonuçlanan nihai, birleşik bir rapor hazırlanmasını içeriyordu.
III. Aşama FAO ve Küresel Öneme Sahip Tarımsal Miras Sistemleri projesini içermiştir. Bu, uluslararası oyuncular arasında daha fazla ağ ve entegrasyon yarattı ve hem GIAHS hem de Dünya Mirası alanı olan iki mülkü göz önünde bulundurarak diğer uluslararası tanımlamalarla potansiyel sinerjilerin araştırılmasına izin verdi. Bu da ortak koruma ve yönetim öncelikleri ve sistemleri, zorluklar ve potansiyel olarak karşılıklı olarak güçlendirici yanıtlar hakkında daha zengin bir tartışma ve profesyonel alışverişle sonuçlandı.
Etkinleştirici faktörler
Tüm ortaklar ve işbirlikçiler arasında açık diyalog ve bilgi paylaşımının sağlanması temel bir bileşendir. Connecting Practice'te ICOMOS ve IUCN'in katılımı ve liderliğinin yanı sıra doğal ve kültürel uluslararası miras ağlarının projenin tüm yönlerine aktif katılımı, küresel miras diyaloglarına katkıda bulunmakta ve profesyonel ağlar ve bireysel kuruluşlar genelinde operasyonel araçlar oluşturulmasına yardımcı olmaktadır.
Çıkarılan dersler
Kilit dersler şunlardır:
1. Ortak Görev Tanımı ve hedeflerin oluşturulması;
2. Tüm katılımcılar (ICOMOS ve IUCN temsilcileri, yerel odak noktaları, saha yöneticileri ve diğer kurumsal ortaklar dahil) için tek bir ortak ziyaretin kullanılması;
3. Doğa/kültür sektörleri ile yerel ve uluslararası meslektaşlar arasında adil ve eşit bir bilgi alışverişi sağlamak için işbirliğine dayalı bir nihai raporun oluşturulması;
4. Farklı kültür ve doğa uzmanlıklarının ve yerel saha yönetimi de dahil olmak üzere WH sistemi hakkında doğru bilgiye sahip katılımcıların eşit bir karışımının sağlanması.
Diyalog ve koordinasyon ağlarının güçlendirilmesi, özellikle ICOMOS ve IUCN'nin kurumsal alanlarında, düşüncede kalıcı bir değişimi ve tutum ve uygulamalarda kalıcı değişiklikleri teşvik eder.
Uluslararası disiplinler arası ve çok disiplinli ekipler oluşturma
Bu disiplinler arası ve çok disiplinli ekiplerin kullanımı, Connecting Practice gibi bir projede daha zengin diyaloglar yaratır ve tartışmanın kapsamını genişletirken, aynı zamanda koruma ve yönetim uygulamalarına yönelik farklı bağlamları ve yaklaşımları vurgular.
Connecting Practice'in tüm aşamalarında, saha çalışması ekiplerinin arkeologlar, tarım uzmanları, peyzaj mimarları, coğrafyacılar, ekologlar, antropologlar, jeologlar, doğa ve sosyal bilimciler de dahil olmak üzere çeşitli profesyonel ve eğitim geçmişlerine sahip katılımcıları içerecek şekilde genişletilmesi için çaba gösterilmiştir. Çoğu durumda, bu profesyoneller daha önce IUCN ve ICOMOS için çalışmış veya işbirliği yapmış, genellikle Dünya Mirası odaklı çalışmışlardır. Her aşamada alan yöneticileri, yerel miras kuruluşları ve ulusal/bölgesel temsilcilerle işbirliği yapılmış ve bu kuruluşlar sürece dahil edilmiştir.
Özellikle III. Aşama, doğa ve kültür arasındaki bağlantının yeni yönlerini araştırmak ve uluslararası miras programları arasında ittifaklar kurmak için çağdaş alanlardaki daha büyük uygulayıcı gruplarını ve uluslararası ortakları içermiştir. Buna, GIAHS programıyla bağlantılı profesyonellerin, yani bir ziraat mühendisi ve bir ekoloğun saha çalışması ekiplerine dahil edilmesi de dahildir.
Etkinleştirici faktörler
Bu yapı taşının başarısı, çoklu ve disiplinler arası ortaklıklar ve ilişkiler arasında doğrudan ve tutarlı etkileşime bağlıdır. Bu, yerel odak noktalarının ve uzmanların doğrudan katılımını sağlamayı; çalıştayları tartışmalar için platform olarak kullanmayı, faaliyetlerin sürekli geri bildirimini ve çıkarılan dersler üzerine düşünmeyi; işbirliğine dayalı bir odağı desteklemek için ortak Görev Tanımları oluşturmayı; saha ziyaretleri sırasında saha çalışmalarına ve tartışmalara katılmayı ve nihai, ortak bir raporun yazılmasında işbirliği yapmayı içerir.
Çıkarılan dersler
- Yerel temsilciler, saha yöneticileri ve uzmanlar da dahil olmak üzere katılımcıların ve ortakların farklı geçmişlere sahip olmasını sağlamak, bütüncül, anlamlı tartışmalara ve sahanın daha iyi anlaşılmasına olanak tanır.
- Farklı ekipler, tartışmaları zenginleştirmek ve seçilen bir mülkün daha dinamik ve bütünsel bir resmini oluşturmaya yardımcı olmak için çeşitli görüşler sağlar ve yeni bakış açıları sunar.
- Atölye çalışmaları işbirliğini, tartışmayı ve etkileşimi artırmayı teşvik eder. Uluslararası Connecting Practice çalıştaylarına ek olarak, daha geniş tartışmaları ve daha çeşitli sonuçları teşvik etmek için yerinde toplantılar kullanılmıştır.
- Sahadaki çalışmalardan önce geliştirilen Ortak Görev Tanımları, belirli sonuçlar ve hedefler için birleşik bir odak noktası oluşturur. Ortak raporların yazılması, ekip üyeleri arasında kolektif ve işbirliğine dayalı tartışmayı teşvik ederek katılımcıların farklı görüşlerini ifade etmelerine ve ortak ve kabul gören bir nihai ürünü desteklemelerine olanak tanır.
- Sahanın korunmasına yönelik uyumlu bir yaklaşım için belirlenen sinerjiler ve zorluklar, kolektif öğrenmeyi sağlamak için tüm gruplar arasında işbirliği içinde ve eşit olarak paylaşılmalı ve değiş tokuş edilmelidir.
Dünya Mirası alanlarında saha araştırmaları
Saha çalışması, ortak noktaların tanınması, bağlantıların kurulması ve doğa/kültür ayrımı arasında köprü kurulması amacını güden tüm Connecting Practice aşamalarında en önemli faaliyet olmuştur. Her üç aşamada da saha çalışması, topluluklar, saha yöneticileri, miras uygulayıcıları ve politika yapıcılarla saha düzeyinde etkileşim kurmaya odaklanmıştır.
Proje, saha ziyaretlerinin gerçekleştirilmesi için çeşitli yöntemleri test etmiştir. I. Aşama ziyaretleri keşif niteliğindeydi ve sahalarda çeşitli yaklaşımlar ve çalışma yöntemleri kullanıldı. Aşama II, alanlara doğrudan fayda sağlama stratejilerini belirlemek için saha çalışmasında tutarlı ve ortak bir yapı oluşturmaya odaklanmıştır. Aşama III'ün odak noktaları arasında şunlar yer almıştır: sürekli gelişen kültürel peyzajların yönetimi ve korunması için biyokültürel yaklaşımların teşvik edilmesi; yönetim müdahalelerinde 'esnekliğin' tercüme edilebilirliği; ve projenin çok disiplinli karakterini artırmak için daha geniş ortaklıkların kullanılması.
Saha ziyaretleri, sahaları anlamak, bağlantılar kurmak ve uygulamaları değiştirmek için kritik öneme sahiptir ve her aşama, sonraki aşamalar için dersler ve temalar sağlar. Saha çalışmasından elde edilen sonuçlar, daha geniş bir yelpazedeki Dünya Mirası varlıkları ve kuruluşlarına uygulanabilecek gelişmiş çerçeveler ve stratejilerin geliştirilmesi için dersler oluşturmaktadır.
Etkinleştirici faktörler
ICOMOS ve IUCN katılımı, yerel saha yönetimi, ulusal/yerel temsilciler ve farklı eğitim ve çalışma geçmişlerine sahip meslektaşların yer aldığı ortak görevler, saha düzeyinde doğal, kültürel ve sosyal bağlantıların geniş bir şekilde incelenmesini sağlar. Ortak planlama ve hazırlık, sahada interaktif tartışmalar ve atölye çalışmaları ve işbirliğine dayalı, ortak bir nihai raporun yazılması, tüm ekip üyelerinin entegrasyonunu ve katılımını destekler.
Çıkarılan dersler
İnceleme ve test için uygun sahaların belirlenmesi ve seçilmesi kilit öneme sahiptir. Sahanın güçlü doğal ve kültürel değerlere sahip olması ve saha ziyareti için bir ekibi destekleyecek kaynaklara ve istekliliğe sahip olması gerekir. Ziyaret öncesinde, sırasında ve sonrasında dikkatli, ayrıntılı teknik ve lojistik hazırlık gerektirir. Ayrıca, bu hazırlık her bir saha için özel ve uygun olmalıdır.
Başarılı bir saha çalışması, saha düzeyindeki değerleri ve bağlantıları öğrenmeye ve anlamaya odaklanmış özel bir ekip gerektirir. Farklı mesleki ve eğitim geçmişlerine sahip çoklu ve disiplinler arası ekip arkadaşlarının seçilmesinin yanı sıra Dünya Mirası sistemi hakkında temel bir anlayışa sahip olunması gerekmektedir.
Saha çalışmasının neyi başarıp başaramayacağına ilişkin beklentilerin netleştirilmesi, öğrenilen önemli bir derstir. Connecting Practice saha çalışması, fikirleri, yöntemleri ve yaklaşımları alıştırmalar yoluyla test ettiği için deneyseldir, ancak kapsamlı saha araştırması veya teknik destek sağlamak için tasarlanmamıştır. Bu hususun tüm katılımcılar için açıklığa kavuşturulması önemlidir.
Terimler sözlüğü oluşturma
Connecting Practice tarafından benimsenen çok disiplinli yaklaşım, hem doğal hem de kültürel miras kuruluşlarının yanı sıra yerel ve uluslararası ortaklardan temsilcilerin kullanımıyla, geçerli terminoloji ve kavramların yorumlanması ve anlaşılmasındaki farklılıkları vurgulamıştır. Birçok durumda, görünüşte benzer olan kavramlar, bağlamlarına bağlı olarak biraz farklı anlamlar kazanmıştır. Bir disiplin alanında kullanılan terminoloji ve kavramlar diğerlerinde farklı anlamlar taşımakta ya da tersine, bir alandaki farklı terimler veya kavramlar bir diğerinde benzer bir işlev görmektedir. Birden fazla kelime dağarcığının uygulanması, disiplinler arasında ortak kullanımı engelleyebilecek karışıklık ve yanlış anlamalara yol açabilir.
Terminoloji için ortak bir zemin oluşturmanın, ortak kullanım ve anlayışı sağlamak için kavramların ve uygulamaların entegrasyonu için yararlı olduğu belirlenmiştir. Bu ihtiyacı karşılamak üzere, Connecting Practice'te yapılan çalışmaların bir sonucu olarak Doğa-Kültür Anahtar Kelimeler Şerhi ortaya çıkmıştır. Üç kümeye (biyokültürel yaklaşımlar, dayanıklılık ve geleneksel bilgi) ayrılmış terim ve kavramların bir derlemesidir ve gelecekteki proje faaliyetlerine yardımcı olmak için ortak anlayış ve kolektif kullanım yaratmayı amaçlamaktadır.
Etkinleştirici faktörler
Bu yapı taşı, anahtar kelimelerin belirlenmesini ve araştırma için birkaç farklı terimle sınırlandırılmasını gerektirmiş ve bunlar daha sonra tematik 'kümeler' halinde gruplandırılmıştır. Bu, bağlantıları ve örtüşmeleri vurgulamanın etkili bir yolunu sağlamıştır. Kavramların kökenlerinin ve anlamlarının ve farklı çalışma alanlarında kullanımlarının araştırılması, karmaşıklıklarının daha iyi anlaşılmasına yardımcı olmuştur. 'Devam etmekte olan bir çalışma' olarak Yorum, başarısı için önemli olan değişiklik, tamamlama ve genişletmeye esneklik ve açıklık sağlamaktadır.
Çıkarılan dersler
Yorum, gelecekteki çalışmalar için yaygın olarak anlaşılan terim ve kavramlardan oluşan kullanılabilir bir sözlük oluşturmak amacıyla derlenmiştir. Bunu oluşturmanın zorluğu iki yönlüdür: bu terimler çok disiplinli, gelişen ve küresel olarak miras için karmaşık süreçleri içerirken, belge, miras çalışmalarının kavramsal yönlerinde profesyonellere yardımcı olmak için anlam katmanlarını ve terimleri yeterince incelemelidir. Yorum, analiz edilen terimlerin birçok yönünü ve miras alanında bilgisiz kullanımdan kaynaklanan potansiyel sonuçları tanımlamaktadır. Bu terimlerin anlam ve kökenlerine ilişkin bir ön temel geliştirerek, Yorum , disiplinler ve profesyoneller arasında daha net bir alışveriş yaratmayı amaçlamaktadır. 'Açık' ve 'ara' bir belge olarak, ek referanslar ve terminolojilerle zenginleştirilecek ve yeni kelimeler ve kavramlar keşfedildikçe genişletilecektir.
Connecting Practice , sadece İngilizce kaynaklara başvurulduğu ve diğer dillerin sağlayabileceği terim ve anlam yelpazesini sınırladığı için, özellikle dil konusunda sınırlamalar olduğunu kabul etmektedir.
Etkiler
Çevresel: Uygulamayı Birleştirmek, doğa/kültür ikiliğini daha iyi anlamak için işbirliğine dayalı çabaları vurgulamaktadır. Etkileri arasında Mirasımızı Geliştirme Araç Kitinin Kültürel Dünya Mirası alanlarını da içerecek şekilde revize edilmesi ve hem doğal hem de kültürel Dünya Mirası varlıkları için ortak bir kılavuz hazırlanmasına katkıda bulunulması yer almaktadır. Proje, ortak bir ICOMOS-IUCN Dünya Mirası Panelinin öngörüldüğü Ön Değerlendirme aşamasında adaylık sürecini etkilemiştir.
Sosyal: Deneyimsel öğrenme, katılımcılar için değerli olduğunu kanıtlamış ve insan etkileşiminin ve saha düzeyinde eşit, kolektif öğrenme deneyimlerinin önemine vurgu yaparak gelecekteki çalışmalar için belirgin bir rehberlik sağlamıştır. Farklı saha çalışması ekipleri, karşılıklı öğrenme deneyimleri ve uygulamalarından elde edilen faydalarla daha geniş bir diyalog oluşturmuştur. Yeni kavramlar ve fikirler için bir düşünce kuruluşu olan Connecting Practice , saha yöneticileri tarafından gelecekte kullanılmak üzere çalışma yöntemlerini ve araçlarını doğrudan test ederek olumlu etkiler yaratmıştır.
Ekonomik: Doğal ve kültürel mirasın etkin entegrasyonunun önündeki ortak engellerden biri kurumsal düzenlemelerin birbirinden ayrı olmasıdır. Projenin ürettiği sonuçlar Dünya Mirası sisteminin ötesine geçmekte ve birden fazla tasarıma sahip miras alanlarında doğa-kültür yönetimi uygulamalarının entegrasyonuna katkıda bulunabilmektedir.
Yararlanıcılar
Bu çözümün yararlanıcıları arasında alan yöneticileri, yerel topluluklar, kuruluşlar ve alan yönetimi ve ziyaretlerinde yer alan bağımsız uzmanlar; uluslararası kuruluşlar (ICOMOS, IUCN, FAO, vb.); ve küresel Dünya Mirası topluluğu yer almaktadır.