ÖA'lar ve yerel okullar arasındaki işbirliğinin her iki taraf için de faydaları olmuştur. ÖİB personeli, yönetim planlarına göre eğitim faaliyetleri uygular ve ÖİB'lerin doğal ve kültürel değerlerini yerel halka tanıtmak için yerel okullarda güçlü bir ortak edinir. Okullar, açık hava etkinlikleri uygulama ve okuldaki müfredat dışı etkinlikleri zenginleştirme şansına sahip olurlar.

PA ve okullar arasındaki işbirliği şunları içerir:

1. Büyükelçi okul proje ekipleri, PA odak noktası ile işbirliği içinde okul projesi için ayrıntılı bir program geliştirir. Program, belirli faaliyetleri ve uygulama için bir zaman çizelgesini içerir.

2. Proje faaliyetlerinin uygulanması Aralık'tan Mayıs'a kadardır. Faaliyetler okulda (kış aylarında - atölye çalışmaları, anketler, sanat çalışmaları) veya açık havada korunan alanlarda (bahar aylarında) uygulanabilir ve mümkün olduğunca çok sayıda öğrenciyi içermelidir.

3. Elçi okullar, ÖA'ların değerlerini ve proje sonuçlarını yerel medyaya tanıtırlar.

4. Her proje ekibi final raporunu yazar ve final etkinliğinden önce WWF'ye teslim eder.

Korunan alanlar personeli ve toplum arasındaki ilişki, etkili korunan alan yönetimi için önemlidir. Queensland Parkları ve Yaban Hayatı Hizmet ve Ortaklıkları (QPWS&P), özellikle de korucuların, doğa tarihi derneği gönüllüleri de dahil olmak üzere yerel toplumla kurduğu uyum, Lamington Ulusal Parkı ve koruma için bir dizi fayda sağlamaktadır.

Derneklerin QPWS&P ile olan karşılıklı ilişkisine göre, departman gönüllülere QPWS&P gönüllü üniformaları, konaklama ve toplantı odaları, ziyaretçi merkezlerinin bakımı, diğer faaliyetler için kaynaklar ve her 2 yılda bir gönüllü akreditasyon hafta sonu sağlamaktadır. Akreditasyon hafta sonları, QPWS&P tarafından sağlanan veya ayarlanan konaklama, yemek, konuk konuşmacılar ve mekan ile tam iki gün sürmektedir. Konuk konuşmacılar genellikle hem QPWS&P hem de çevre yönetimi alanındaki dış uzmanlardan oluşmaktadır. Bunun karşılığında gönüllüler hafta sonları ve okul tatillerinde gönüllü merkezlerinde çalışarak ziyaretçilere park hakkında bilgi vermekte ve park koruma projelerine katılmaktadır.

Koruma Anlaşmaları (CA'lar), belirli topluluklar ve ECF tarafından oluşturulan ve üzerinde anlaşmaya varılan bağlayıcı hibe sözleşmeleridir. CA'lar açık, ulaşılabilir ve gerçekçi koruma hedefleri ortaya koyar ve 10 yıllık habitat yönetim planlarını takip edecek organizasyona, motivasyona ve bağlılığa sahip olduğunu gösteren topluluklarda uygulanacak koruma önlemlerinin kapsamını belirler. Koruma hedefleri, uzman ve yerel bilgi kullanılarak ECF ve yerel topluluk tarafından belirlenir. Her sözleşme, hedef toplulukta ve yerel peyzajda belirlenen ihtiyaçlara göre uyarlanır. Bu sözleşmeler, ekosistemleri korumaları için toplulukları bağlarken aynı zamanda geleneksel arazi kullanıcılarının araziyi sürdürülebilir bir şekilde kullanmalarına da yardımcı olmaktadır.

Koruma Anlaşmaları imzalayan topluluklar, FPA süreci ve bir CBO kurulması yoluyla inisiyatif, topluluk katılımı ve potansiyel gösterdikleri için seçilmiştir. Projelerin sürdürülebilirliğini sağlamak için Koruma Anlaşmalarının uygunluğu izlenmektedir. Her topluluk yıllık teknik raporlar sunmalıdır. Planlanan faaliyetleri gerçekleştirmemeleri durumunda, anlaşma kapsamındaki ödemeler, gereklilikleri yerine getirene kadar askıya alınabilir veya bir yıldan uzun süre uymazlarsa daha sonra feshedilebilir.

Koruma önlemlerini etkin bir şekilde uygulamak için projelerin sahada ve toplumda kendini işine adamış, yetenekli ve eğitimli kişilere ihtiyacı vardır. ECF tarafından "Bekçiler" adı verilen yerel bir korucu programının kurulması, koruma hedeflerinin sahada uygulanmasını ve köyde anlaşılmasını sağlamak için önemli bir adım olarak tanımlanmıştır. Bekçiler, yerel çevreleri hakkında bilgi ve anlayışa sahip, yerel halk ve ziyaretçilerle iletişim kurabilen ve doğayı korumak için kendi kendini motive eden yerel insanlardır. FPA süreci aracılığıyla belirlenir ve daha sonra CBO'lar tarafından istihdam edilirler. Koruma yöntemleri konusunda eğitilirler, iletişim ekipmanları, üniformaları ve bazen ulaşım araçları vardır ancak (devlet) koruma alanı personeli veya orman korucularının yasal haklarına sahip değildirler. İnsanları bilgilendirebilir, eğitebilir ve ihlalleri ilgili makamlara rapor edebilirler. Bekçiler biyolojik çeşitliliğin izlenmesine yardımcı olur, insanları eğitir/bilinçlendirir ve CA yönetim görevlerini yerine getirir. Veri toplama, yaban hayatının sürekli izlenmesi ve ilerleme raporlarının ECF'ye sunulmasından sorumludurlar. Bekçiler, toplumda kilit bir temas noktasıdır (güvenilen ve saygı duyulan) ve doğa korumanın sosyo-ekonomik faydalarının bir örneği olarak hareket ederler.

Açık arazi mülkiyeti ve arazi kullanım hakkı (araziyi kullanma hakkı), herhangi bir habitat yönetimi tedbirinin uygulanması için temel ön koşullardır. Koruma önlemlerinin planlanması ve uygulanmasında belgelenmemiş boyut riskini önlemek için proje girişimleri başlamadan önce tüm yararlanıcıların arazi kullanım haklarının açık ve güvenli olması gerekir. Ayrıca, arazi kullanıcısının araziyi sürdürülebilir bir şekilde yönetmek için uzun vadeli çıkarlarını da güvence altına alır. Bu tedbirin amacı, koruma faaliyetleri ve sürdürülebilir geçim için gerekli arazi kullanım haklarını netleştirmek, yasal olarak düzenlemek, elde etmek ve elde tutmaktır. Arazi kullanım hakları, arazi mülkiyeti, arazinin kiralanması ve/veya arazinin kullanımıyla ilgili diğer hakları kapsar.

Gürcistan'da arazilerin çoğu devlete aittir. Ancak Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra arazi kullanım hakları düzgün bir şekilde belgelenmemiş veya kayıt altına alınmamıştır. Bugün, sözlü anlaşmalara ve geleneklere dayanan geleneksel arazi kullanım hakları, ilgili köyleri temsil eden CBO'lar tarafından yasal olarak belgelenmiş/kayıt altına alınmış kiralamalara dönüştürülmektedir. Belirsiz arazi kullanım haklarının çözüme kavuşturulması, ECF'nin ortak topluluklara sağladığı en önemli faydalardan biri olup, onlara gelecek için net bir ekonomik perspektif sunarken, ortak mera ve çayırların mevcut topluluk yönetimini de korumaktadır.

Bir CBO'nun kurulması, FPA süreci ile Koruma Anlaşmalarının imzalanması arasındaki adımdır. CBO'lar ECF'nin rehberliğinde oluşturulur ve şunlardan sorumludur:

i) bir Koruma Anlaşmasının güvence altına alınması ve uygulanması

ii) faydaların toplum arasında adil ve hakkaniyetli bir şekilde dağıtılması

iii) bir Koruma Anlaşmasında topluluğu temsil eden tüzel kişilik olarak hareket etmek.

CBO'lar amaçlarına, ülkelerine ve bölgelerine uygun ulusal yasalar çerçevesinde kurulurlar. Eğer bir CBO oluşturmak mümkün değilse, bir STK Koruma Anlaşmasında CBO olarak hareket edebilir.

Bir CBO kurmak için yerel topluluğun uzun vadeli bir işbirliği taahhüdünde bulunması ve koruma eylemleri için sorumluluk alması gerekir. Bu şekilde CBO, sosyal sermayenin güçlendirilmesine ve sürdürülebilir arazi kullanım uygulamalarının artırılmasına katkıda bulunur. CBO'lar, doğa koruma çabalarıyla ilgili olarak topluluk bağlılığının, iletişimin ve direncin oluşturulmasına yardımcı olur. CBO'lar, biyoçeşitliliği yerel ekonominin bir parçası olarak görmeye ve sürdürülebilir arazi kullanımı konusunda ECF ile yakın bir şekilde çalışmaya teşvik edilir. CBO'lar, topluluk projeleri için başka finansman kaynakları aramaya ve Koruma Anlaşmasının uygulama süresi boyunca faaliyetlerini sürdürülebilir bir işletme olarak geliştirmeye teşvik edilir.

ECF'nin Finansal Katılımcı Yaklaşımı (FPA ), yerel halkları kendi kalkınmalarının sorumluluğunu üstlenmeleri için harekete geçirmek üzere doğrudan finansal hibeler kullanan bir metodolojidir. Aile, toplum ve bölgesel düzeylerde yapıcı, kapsayıcı ve son derece katılımcı olan özerk kalkınma stratejileri üretmek üzere tasarlanmıştır.

Batı Küçük Kafkasya Koridoru boyunca yerel STK'lar tarafından kolaylaştırılan hikaye anlatma yarışmaları, yerel halk ile peyzajları en iyi temsil edecek ve koruma/yönetim ihtiyacı olan ekosistemleri somutlaştıracak şekilde seçilen kilit yabani hayvan türleri arasındaki ilişkiyi tanımlamaya yardımcı olmaktadır. Bunu, habitat uygunluk modellerine paralel olarak hayvan habitatlarını ve insanların geçim kaynaklarını eş zamanlı olarak iyileştirmeyi amaçlayan faaliyetler takip etmektedir. FPA süreci, ECF ile yerel halk arasında olumlu ve güvene dayalı bir ilişki geliştirilmesine yardımcı olur.

Bir FPA'ya katılım, ECF'nin uzun vadeli koruma sözleşmesinin (Koruma Anlaşması) geliştirilmesine yol açar ve yerel halkı karar vericiler ve doğal kaynakların koruyucuları olmaya teşvik ederken, önemli yaban hayatı türleri için gurur/koruma duygusunu geliştirir. FPA'lar ayrıca koruma sorunlarının (örneğin kaçak avlanma, sürdürülemez/yasadışı kaynak kullanımı) altında yatan arazi kullanım hakkı/arazi kullanımı sorunlarını da ele alır.

Tacikistan'da yağış mevsime göre değişir. İlkbaharda yağış nispeten yüksekken, yaz ayları sıcak ve kurak geçer. Sulama suyu eriyen sulardan sağlanmaktadır. Arazi kullanımının türüne ve yerel iklim koĢullarına bağlı olarak, suyun yıllık mahsuller için kullanılabilir hale getirilmesi amacıyla suyun toplanması ve korunmasına yönelik farklı faaliyetler gerçekleĢtirilebilir.

Kar ve yağmurdan gelen su, kontur çizgileri veya teraslar boyunca kontur hendekleri kurularak hasat edilebilir. Hendekler, bir satranç tahtası şemasını takip ederek süreksiz ve kaydırılmış olmalıdır. Hendekler 1m genişlik, 1,5-2m uzunluk ve 0,5m derinlikte kazılmalıdır. Bu yöntemin birkaç önemli faydası vardır:

• Suyun infiltrasyonunu sağlayarak yıllık mahsuller için kullanılabilir hale getirir
• Su akışını önler
• Toprak erozyonu, toprak bozulması, toprak kayması ve heyelanı önler

Ürün rotasyonu olarak da bilinen, aynı tarlaya birkaç yıl boyunca belirli bir sırayla farklı yıllık ürünlerin ekilmesi, ürünlerin besin maddeleri açısından farklı gereksinimleri olduğu için uzun vadeli toprak sürdürülebilirliğinin sağlanmasına yardımcı olur. Bu, toprak kaynaklı hastalık ve zararlıların birikmesini ve yayılmasını önler. Tacikistan'da birçok çiftçi, kısa vadede daha fazla gelir getirdiği için ürün rotasyonu uygulamak yerine yağmurla beslenen alanlarda tahıl gibi aynı nakit ürünleri yetiştirmeyi tercih etmektedir. Uzun vadeli olumsuz etkilerden kaçınmak için, yağ bitkileri (keten, ayçiçeği ve aspir) ve bakliyat (nohut, yeşil bezelye ve mercimek) ürün rotasyonunu ve çeşitlendirmeyi teşvik etmek için kullanılabilir. Bakliyatlar azotu sabitler ve böylece toprak verimliliğini artırır. Ürün rotasyonu, daha da iyi bir etki elde etmek için toprak işlemesiz uygulama ile birleştirilebilir.

Üç yıllık bir rotasyon örneği şöyle olabilir:

- 1. Yıl. Tahıl ürünü, örneğin kış buğdayı

- 2. Yıl Baklagiller, örneğin mercimek, nohut

- 3. Yıl Yağ bitkisi, örneğin aspir

Toprak verimliliği üzerinde çok olumlu bir etkiye sahip olduklarından, tek yıllık ürünlerin yonca veya esparcet gibi çok yıllık yem bitkileriyle rotasyonu da düşünülebilir.

Tacikistan'da toprağın yüzeyini kırmak ve döndürmek için pulluk veya disk kullanan geleneksel toprak işleme tekniği, organik maddenin yok olması, su tutma kapasitesinin azalması ve özellikle eğimli alanlarda toprak erozyonu nedeniyle verim kaybına yol açmaktadır. Bu nedenle, yağmurla beslenen tek yıllık ürün tarlalarında toprak işleme asgari düzeyde tutulmalıdır. Geleneksel ekim yöntemlerinin olumsuz etkilerini önlemek için çiftçiler toprak işlemesiz veya az toprak işlemeli teknikleri uygulamaya teşvik edilmektedir. Toprak işlemesiz teknik uygulanırken, tohumların ve nihayetinde gübrenin yerleştirilmesi için sadece küçük bir yarık açıldığından toprak rahatsız edilmez. Az toprak işleme tekniği uygulanırken, toprak disklerle yüzeysel olarak işlenir ancak çift sürmede olduğu gibi hiç döndürülmez. Her iki teknik de proje tarafından teşvik edilen tek dingilli (iki tekerlekli yamaç) traktörler kullanılarak uygulanabilir. Toprak işlemesiz veya az toprak işlemeli tarım eğimli alanlarda kontur çizgileri boyunca yapılmalıdır.